Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.265.2017.2.AW
z 3 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2017 r. (data wpływu 28 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności produkcyjnej na terenie hal producenta za usługę budowlaną podlegającą odwrotnemu obciążeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności produkcyjnej na terenie hal producenta za usługę budowlaną podlegającą odwrotnemu obciążeniu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej poddostawcą) jest poddostawcą firmy (zwanej dalej producentem) zajmującej się produkcją drewnianych elementów prefabrykowanych domów.

Wyprodukowane prefabrykaty są sprzedawane bez montażu na europejskie rynki zewnętrzne. Montażem zajmują się w miejscu dostawy wyspecjalizowane miejscowe firmy.

Producent nie świadczy dla tych elementów usługi budowlanej, a jedynie dokonuje dostawy towarów.

Przedmiotem umowy Wnioskodawcy z producentem jest m.in.:

1. Stałe wykonywanie przez poddostawcę na rzecz producenta prac montażowych w hali produkcyjnej na terenie zakładu producenta, przy wykorzystaniu materiałów producenta, sprzętu i wyposażenia hali produkcyjnej producenta.
2. Poddostawca wykonuje prace, o których mowa powyżej, na podstawie zamówień składanych każdorazowo przez producenta. Zamówienie określa zakres zleconych do wykonania prac, termin rozpoczęcia prac i termin ich zakończenia, wynagrodzenia poddostawcy.
3. Poddostawca wykonuje powierzone mu prace na podstawie dokumentacji technicznej przekazanej mu przez producenta oraz wytycznych producenta.
4. Producent przekazał do dyspozycji poddostawcy miejsca i narzędzia pracy – stoły montażowe wraz z wyposażeniem na hali produkcyjnej producenta, w drodze protokołu zdawczo-odbiorczego, w którym strony określą liczbę stołów montażowych zajmowanych przez podwykonawcę oraz rodzaj przekazanego podwykonawcy sprzętu i wyposażenia. Naprawa i konserwacja narzędzi pracy leżą po stronie producenta. Z chwilą przekazania podwykonawcy miejsc pracy na podwykonawcę przechodzi odpowiedzialność za szkody powstałe w przekazanym przez producenta mieniu, a które powstały na skutek wadliwego użytkowania.
5. Poddostawca zobowiązał się do wykorzystywania przekazanych narzędzi pracy tylko i wyłącznie do zleceń otrzymywanych od producenta.
6. W protokole zdawczo-odbiorczym strony stwierdzają rodzaj udostępnionych podwykonawcy przez producenta materiałów na potrzeby związane z wykonywaniem przedmiotu umowy. W przypadku uszkodzenia lub zniszczenia przekazanych podwykonawcy materiałów w sposób zawiniony przez podwykonawcę, koszty związane z zakupem nowych materiałów niezbędnych do wykonania przedmiotu umowy ponosi podwykonawca.
7. Wynagrodzenie poddostawcy za wykonane prace ma charakter ryczałtowy i jest określane w zleceniu składanym każdorazowo przez producenta.
8. Poddostawca jest zobowiązany do zapłaty na rzecz producenta wynagrodzenia ryczałtowego za korzystanie ze sprzętu i wyposażenia producenta.
9. Odbiór prac następuje poprzez podpisanie protokołu odbioru przez poddostawcę i brygadzistę z firmy producenta.
10. Odpowiedzialność poddostawcy jest ograniczona ze względu na regularną kontrolę wykonywanych czynności przez brygadzistę (lub przez osoby upoważnione przez producenta), dlatego gwarancja za wyżej wymienione prace udziela producent.
    
    

Do dnia 31 stycznia 2016 r. do wynagrodzenia za wykonywane przez Wnioskodawcę prace był doliczany 23% podatek VAT.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. został wprowadzony w życie załącznik nr 14 do ustawy o VAT.

Producent uznał działalność produkcyjną Wnioskodawcy za usługę budowlaną podlegającą odwrotnemu obciążeniu.

Wnioskodawca uważa jednak, że prowadzona działalność, wyłącznie na terenie hal produkcyjnych producenta ma ściśle charakter produkcyjny i powinna być opodatkowana 23% podatkiem VAT.

W uzupełnieniu z dnia 31 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywane na rzecz producenta, na rzecz którego Wnioskodawca działa jako poddostawca, były klasyfikowane przez tę firmę do roku 2017 jako 41.20.Z „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych” – podklasa ta obejmuje: „Montaż i wznoszenie budynków z elementów prefabrykowanych w określonym miejscu”.

Po roku 2017 z uwzględnieniem wykazu usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy (załącznik nr 14 do ustawy o VAT), Wnioskodawca został zaliczony do PKWiU 43.99.70.0 „Roboty związane z montażem i wznoszeniem konstrukcji z elementów prefabrykowanych”.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca złożył zapytanie do Urzędu Statystycznego skąd otrzymał informacje, że wykonywane przez niego usługi mieszczą się w grupie:

• PKWiU 78.20.1 „Usługi świadczone przez agencje pracy tymczasowej” w przypadku tymczasowego zapewnienia personelu;
• PKWiU 78.30.1 „Pozostałe usługi związane z udostępnianiem pracowników” w przypadku zapewnienia personelu na okres długoterminowy lub stały.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych faktów zasadne jest uznanie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności produkcyjnej na terenie hal produkcyjnych, za usługę budowlaną podlegającą odwrotnemu obciążeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność prowadzona na terenie zamkniętego zakładu hal produkcyjnych powinna być traktowana jako działalność produkcyjna i być opodatkowana 23% podatkiem VAT, a nie zaliczona do usługi budowlanej podlegającej odwrotnemu obciążeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcia dostawa towarów oraz świadczenie usług zostały zdefiniowane w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania VAT – jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów, to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w świetle art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Również według art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie należy wskazać, że ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest poddostawcą firmy, która jest producentem drewnianych elementów prefabrykowanych domów. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy z producentem wykonuje prace montażowe w hali produkcyjnej na terenie zakładu producenta, przy wykorzystaniu materiałów, sprzętu i wyposażenia hali produkcyjnej producenta.

Następnie wyprodukowane prefabrykaty są sprzedawane bez montażu na europejskie rynki zewnętrzne. Jak wskazał Wnioskodawca, producent nie świadczy dla tych elementów usługi budowlanej, a jedynie dokonuje dostawy towarów. Montażem zajmują się w miejscu dostawy wyspecjalizowane miejscowe firmy.

Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie wystąpił do Urzędu Statystycznego, który wykonywane ww. usługi sklasyfikował pod symbolem według PKWiU 78.20.1 „Usługi świadczone przez agencje pracy tymczasowej” w przypadku tymczasowego zapewnienia personelu bądź PKWiU 78.30.1 „Pozostałe usługi związane z udostępnianiem pracowników” w przypadku zapewnienia personelu na okres długoterminowy lub stały.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii uznania prowadzonej przez niego działalności produkcyjnej na terenie hal producenta, za usługę budowlaną podlegającą odwrotnemu obciążeniu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi na rzecz poddostawcy mieszczące się w PKWiU pod symbolem 78.20.1 lub 78.30.1 nie zostały wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

Zatem skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią żadnej z usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie jest spełniona przesłanka wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W związku z powyższym, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz poddostawcy usługi polegające na udostępnieniu pracowników na terenie hal poddostawcy nie wpisują się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa (zleceniodawcy).

Wobec tego rozliczenie podatku dla ww. usług powinno nastąpić na zasadach ogólnych, tj. Wnioskodawca powinien opodatkować świadczone usługi z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Podsumowując, usługi wykonywane na terenie hal producenta przez Wnioskodawcę nie stanowią usług budowlanych podlegających odwrotnemu obciążeniu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności produkcyjnej na terenie hal producenta za usługę budowlaną podlegającą odwrotnemu obciążeniu. Natomiast, w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zaklasyfikowania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę do wskazanego symbolu PKWiU zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 3 października 2017 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.434.2017.1.AW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.