Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.245.2017.2.MK
z 19 października 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 września 2017 r. (doręczone w dniu 3 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.
Wniosek uzupełniono w dniu 10 października 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 18 września 2017 r. (doręczone w dniu 3 października 2017 r.).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka - wnioskodawca prowadzi sprzedaż wysyłkową przez internet. Ma przy tym zamiar korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji niektórych czynności przy zastosowaniu kas rejestrujących, na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w zakresie, w jakim pozwala na to punkt 38 załącznika do ww. rozporządzenia, tzn. w zakresie tych transakcji, które spełniają jednocześnie dwa warunki: realizowane są w systemie wysyłkowym i za które zapłata wpływa na rachunek bankowy spółki. Zgodnie z treścią punktu 38 załącznika, stosowanie zwolnienia w stosunku do ww. transakcji jest możliwe, jeżeli „z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres)”. Dla uzupełnienia obrazu Wnioskodawca dodał, że:
- spółka jest czynnym podatnikiem VAT,
- nie wykonuje dostaw ani nie świadczy usług wymienionych w § 4 ww. rozporządzenia,
- prowadzi księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 października 2017 r.:
Czy księgi rachunkowe prowadzone zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości można uznać za ewidencję, z której wraz z dowodami dokumentującymi zapłatę, tj. dowodami bankowymi jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana, tj. ewidencję, o której mowa w pkt 38 załącznika do ww. rozporządzenia? Wnioskodawca podkreśla, że pytanie to dotyczy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (a dokładnie wydanego na jej podstawie rozporządzenia), a nie ustawy o rachunkowości, gdyż treścią pytania jest to, czy ewidencja jaką stanowią księgi rachunkowe spełnia warunki określone dla ewidencji, o której mowa w pkt 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo prowadzone księgi rachunkowe można uznać za spełniające warunki określone dla ewidencji, o której mowa w pkt 38 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.
Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwanej dalej rozporządzeniem.
Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) – § 2 rozporządzenia oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) - § 3 rozporządzenia.
Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.
Ponadto w § 4 rozporządzenia zostały wykazane czynności, w stosunku do których zarówno zwolnienie podmiotowe jak i przedmiotowe nie może mieć zastosowania.
W poz. 38 załącznika do rozporządzenia, jako czynność korzystającą ze zwolnienia, wymieniono dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).
Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż wysyłkową przez internet. Ma przy tym zamiar korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji niektórych czynności przy zastosowaniu kas rejestrujących, na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w zakresie, w jakim pozwala na to punkt 38 załącznika do ww. rozporządzenia, tzn. w zakresie tych transakcji, które spełniają jednocześnie dwa warunki: realizowane są w systemie wysyłkowym i za które zapłata wpływa na rachunek bankowy Spółki. Wnioskodawca dodał, że:
- Spółka jest czynnym podatnikiem VAT,
- nie wykonuje dostaw ani nie świadczy usług wymienionych w § 4 ww. rozporządzenia,
- prowadzi księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma On prawo, w opisanych we wniosku okolicznościach, do zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 rozporządzenia w związku z pkt 38 załącznika do rozporządzenia.
Z uwagi na opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca otrzyma w całości zapłatę za otrzymaną czynność za pośrednictwem banku (poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej) i z ewidencji jaką stanowią księgi rachunkowe, z której wraz z dowodami dokumentującymi zapłatę jednoznacznie będzie wynikać jakich konkretnie czynności dotyczyły i na czyją rzecz zostaną dokonane (dane nabywcy, w tym jego adres) to należy uznać, że księgi rachunkowe spełniają warunki dla ewidencji, o której mowa w pkt 38 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że prawidłowo prowadzone księgi rachunkowe można uznać za spełniające warunki określone dla ewidencji, o której mowa w pkt 38 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.