Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4011.143.2017.1.AB
z 17 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 21 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. powstała pod koniec 2016 r. i obecnie przygotowuje się do rozpoczęcia działalności w zakresie dochodzenia roszczeń wynikających z umów ubezpieczenia. Spółka nabywa we własnym imieniu, na własny rachunek i na własne ryzyko roszczenia wynikające z umów ubezpieczenia (głównie ubezpieczenia komunikacyjne) od osób fizycznych i osób prawnych. Nabycie to dokonywane jest w drodze przelewu wierzytelności (cesji), przy czym w umowie przelewu wierzytelności osoba ubezpieczona będąca Cedentem (zbywcą) przenosi na Spółkę będącą Cesjonariuszem (nabywcą) ogół swoich praw z umowy ubezpieczenia w zamian za uzgodnioną kwotę odpowiadającą wartości rynkowej takiego roszczenia. Wartość rynkowa roszczenia będzie uwzględniać wartość szkody pomniejszoną o już dokonane wypłaty z ubezpieczenia oraz ryzyko związane z prawdopodobieństwem odzyskania od ubezpieczyciela pełnej wartości szkody i koszty związane z dochodzeniem roszczeń (sądowe, prawnicze, rzeczoznawców i inne). Osoby ubezpieczone - cedenci są zainteresowani zawarciem takich umów, kiedy w ich ocenie wypłacone odszkodowanie jest za niskie a równocześnie nie mają możliwości lub środków, aby dochodzić od ubezpieczyciela dalszych kwot na drodze postępowania sądowego. Po zawarciu umowy cesji Spółka z o.o. podejmie we własnym imieniu działania zmierzające do wyegzekwowania od ubezpieczyciela pełnej wartości szkody. Działania te mogą zakończyć się sukcesem, tj. wartość uzyskanego dodatkowo odszkodowania pokryje koszt nabycia wierzytelności oraz koszty związane z dochodzeniem tych roszczeń. Mogą się jednak zdarzyć takie sytuacje, że Spółka nie uzyska żadnego dodatkowego odszkodowania lub jego wartość nie pokryje kosztów.

Cedenci mogą być:

• osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej,
• osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą,
• osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nie posiadającymi osobowości prawnej podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Cedenci, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, przy zawarciu umowy cesji składają oświadczenie, czy umowa ubezpieczenia dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.

Ponadto, w przypadku cedenta pozostającego w związku małżeńskim, jeśli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska, do umowy dołączane jest oświadczenie małżonka Cedenta o wyrażeniu zgody na dokonanie cesji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka z o.o. dokonując zapłaty na rzecz Cedenta będącego osobą fizyczną uzgodnionej kwoty z tytułu cesji praw z umowy ubezpieczenia dotyczącej składników majątku związanych z prowadzoną przez Cedenta działalnością gospodarczą jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy Spółka z o.o. dokonując zapłaty na rzecz Cedenta będącego osobą fizyczną uzgodnionej kwoty z tytułu cesji praw z umowy ubezpieczenia nie dotyczącej składników majątku związanych z działalnością gospodarczą jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
3. Czy Spółka z o.o. dokonując zapłaty na rzecz Cedenta będącego osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej pozostającego w związku małżeńskim, jeśli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska, zobowiązana jest do sporządzenia wyłącznie jednej imiennej informacji PIT-11 dla Cedenta, czy też powinna sporządzić dwie informacje PIT-11 dla każdego z małżonków z osobna?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnośnie pytania 1)

Odpowiedź na pytanie oznaczone numerem 1 musi poprzedzić kwalifikacja uzyskanego przez Cedenta wskutek cesji przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Spółki, przychody z tytułu cesji praw z umowy ubezpieczenia, jeśli umowa ta dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, są u Cedenta przychodem z działalności gospodarczej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 14 ust. 2 updof zawiera przykładowy katalog innych przychodów niż przychody ze sprzedaży towarów lub świadczenia usług, traktowanych również jako przychody z działalności gospodarczej. Między innymi art. 14 ust. 2 pkt 1 updof stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi. Z kolei na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 12 updof, przychodem z działalności gospodarczej są również odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przychód uzyskany przez Cedenta z tytułu cesji praw wynikających z umowy ubezpieczenia nie został wymieniony wprost w cytowanym powyżej przepisie art. 14 ust. 2. Jednakże, zawarty w tym przepisie katalog przychodów ma charakter otwarty, tj. do przychodów z działalności gospodarczej należy zaliczyć również inne niewymienione przychody, o ile pozostają one w związku z działalnością gospodarczą. Przychód z tytułu cesji praw z umowy ubezpieczenia dotyczącej składników majątku związanych z działalnością gospodarczą ma charakter zbliżony do dwóch wymienionych powyżej przykładowo rodzajów przychodów i również jest związany z działalnością gospodarczą. W konsekwencji, należy go, w opinii Wnioskodawcy, zaliczyć do źródła przychodów - działalność gospodarcza.

W następstwie powyższej kwalifikacji do źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza Cedent zobowiązany jest uwzględnić przychód z umowy cesji jako przychód z działalności gospodarczej i odprowadzić z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy we własnym zakresie. W konsekwencji, Spółka z o.o. nie pełni w tym wypadku roli płatnika i nie jest zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Odnośnie pytania 2)

W ocenie Spółki, w przypadku osób fizycznych, które dokonują cesji praw z umowy ubezpieczenia nie dotyczącej składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, przychody z tego tytułu zaliczane są do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 updof, jakim są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Art. 18 updof definiuje przychody z praw majątkowych w szczególności jako przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Katalog zawarty w art. 18 updof jest katalogiem otwartym, co oznacza, że zaliczane są do niego również inne przychody, których źródłem są prawa majątkowe. W konsekwencji, takiej kwalifikacji na podstawie art. 41 updof Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy stosując najniższą stawkę skali podatkowej. Zaliczka jest płatna w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę na konto urzędu skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy. Ponadto, Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia rocznej deklaracji PIT-4R oraz rocznych imiennych informacji dla cedentów na druku PIT-11.

Odnośnie pytania 3)

Umowa cesji zawierana jest przez jednego z małżonków (Cedenta) za zgodą drugiego małżonka. Uzgodniona w umowie cesji kwota jest wypłacana gotówką do rąk Cedenta lub też na wskazane przez niego konto bankowe i to on bezpośrednio dysponuje uzyskanym przychodem W ocenie Spółki, to właśnie Cedent jako małżonek, który zawarł umowę cesji uzyskuje przychód z praw majątkowych i wyłącznie dla niego należy wystawić imienną informację o wysokości uzyskanego dochodu PIT 11 uwzględniając w niej przychód odpowiadający pełnej uzgodnionej w umowie kwocie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm., dalej „updof”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 updof, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 updof. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 updof.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 updof, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 14 ust. 2 zawiera katalog przychodów z działalności gospodarczej. Katalog ten ma charakter otwarty, tj. do przychodów z działalności gospodarczej należy zaliczyć również inne niewymienione przychody, o ile pozostają one w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Odrębne źródło przychodów stanowią kapitały pienienie i prawa majątkowe, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 updof.

W myśl art. 18 updof, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw, jak również z ich zbycia.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 1 updof, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 updof, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. (…).

Jak stanowi art. 42 ust. 1a updof, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. (…).

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 updof, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Treść powyższych przepisów zobowiązuje płatnika do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od osób, które uzyskują od płatnika przychody o których mowa w art. 41 ust. 1 updof, w tym m.in. przychody z praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przygotowuje się do rozpoczęcia działalności w zakresie dochodzenia roszczeń wynikających z umów ubezpieczenia. Wnioskodawca nabywa we własnym imieniu, na własny rachunek i na własne ryzyko roszczenia wynikające z umów ubezpieczenia (głównie ubezpieczenia komunikacyjne) m.in. od osób fizycznych nie prowadzącymi działalności gospodarczej i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Nabycie to dokonywane jest w drodze przelewu wierzytelności (cesji), przy czym w umowie przelewu wierzytelności osoba ubezpieczona będąca Cedentem (zbywcą) przenosi na Wnioskodawcę będącego Cesjonariuszem (nabywcą) ogół swoich praw z umowy ubezpieczenia w zamian za uzgodnioną kwotę odpowiadającą wartości rynkowej takiego roszczenia. Wartość rynkowa roszczenia będzie uwzględniać wartość szkody pomniejszoną o już dokonane wypłaty z ubezpieczenia oraz ryzyko związane z prawdopodobieństwem odzyskania od ubezpieczyciela pełnej wartości szkody i koszty związane z dochodzeniem roszczeń (sądowe, prawnicze, rzeczoznawców i inne). Po zawarciu umowy cesji Wnioskodawca podejmie we własnym imieniu działania zmierzające do wyegzekwowania od ubezpieczyciela pełnej wartości szkody. Cedenci, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, przy zawarciu umowy cesji składają oświadczenie, czy umowa ubezpieczenia dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Ponadto, w przypadku cedenta pozostającego w związku małżeńskim, jeśli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska, do umowy dołączane jest oświadczenie małżonka Cedenta o wyrażeniu zgody na dokonanie cesji.

Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych.

Instytucja zmiany wierzyciela została określona w artykułach 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przeniesienie takie w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja). Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew wierzytelności powinien być dokonany też w formie pisemnej. W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelności, wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta) stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem, powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem) a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne. Na gruncie przepisów podatkowych transakcja odpłatnego zbycia wierzytelności jest zdarzeniem wywołującym określone skutki podatkowe.

Decydujące znaczenie dla prawidłowego określenia, czy na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika ma ustalenie z jakiego źródła przychodów zbywca wierzytelności uzyskuje przychód.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że kwoty pieniężne wypłacane przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem wierzytelności wynikających z umów ubezpieczenia, które dotyczyły składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią u zbywcy wierzytelności przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji, zbywca wierzytelności zobowiązany jest uwzględnić uzyskany przychód z tego tytułu, jako przychód z działalności gospodarczej i odprowadzić z tego tytułu należną zaliczkę. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany, jako płatnik do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z kolei w przypadku gdy przedmiotowe umowy ubezpieczenia, dotyczą składników majątku niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, przychody uzyskane w związku ze zbyciem wierzytelności wynikających z tych umów stanowią u zbywcy wierzytelności przychody ze źródła, o którym mowa w art. 18 updof, tj. z praw majątkowych. W takiej sytuacji to na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, na podstawie art. 41 ust. 1 updof oraz po zakończonym roku podatkowym obowiązek sporządzenia i przesłania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R oraz przekazania podatnikom oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

W sytuacji gdy umowa cesji zawierana jest przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej a pozostająca w związku małżeńskim (bez znaczenia, czy między małżonkami istnieje, czy nie istnieje wspólność majątkowa małżeńska), Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzenia imiennej informacji PIT-11, tylko dla cedenta, który zawarł umowę cesji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków - w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.