Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.294.2017.2.NF
z 9 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 września 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie zadanego pytania oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT, podpisała umowę na dostarczenie towaru (regałów) wraz z montażem. Klient (zamawiający) jest czynnym podatnikiem VAT. Umowa została zawarta w związku z realizacją przez zamawiającego zadania pt. „Przebudowa pomieszczeń budynku (…)” - który jest generalnym wykonawcą.

Przedmiotem transakcji zawartej pomiędzy Spółką a zamawiającym jest dostawa regałów wraz z montażem. W ramach tej transakcji dominującym elementem jest wydanie (sprzedaż) regałów w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy - m.in. takie jak montaż mebli w wyznaczonym miejscu, który jest niezbędny do wykonania usługi, a nie stanowi celu samego w sobie, natomiast służy wykonaniu świadczenia podstawowego.

Całość zamówienia została zrealizowana i wykazana na fakturze łącznej w jednej pozycji - jako dostawa regałów wraz z montażem (skalkulowana była w jednej kwocie). Zastosowana została stawka VAT „23%” zgodnie ze stosowaną przy sprzedaży mebli, a nie mechanizm „odwrotnego obciążenia”.

Ponadto, w piśmie z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony opis sprawy o poniższe informacje.

Spółka specjalizuje się w dostawie i montażu regałów przesuwnych i stacjonarnych metalowych do pomieszczeń. Stanowią one wyposażenie biur, archiwów, magazynów, bibliotek, itp.

Regały są wytworzone z elementów metalowych. Podzespoły do tych regałów wytwarzane są u dostawców Wnioskodawcy.

Wnioskodawca kupuje je w częściach (nie zmontowane) od producentów wykonujących detale metalowe na podstawie sporządzonych przez Spółkę projektów, aranżacji ustawienia regałów, parametrów technicznych regałów, czyli głębokości półek, odstępów pomiędzy półkami, nośności półek. Następnie firma Wnioskodawcy detale, podzespoły i części składa w całość, wytwarzając w ten sposób gotowy wyrób jakim jest regał, jest więc producentem. Regały te wymagają montażu. Montaż regałów przesuwnych odbywa się najpierw poprzez ułożenie szyn na powierzchni, po której swobodnie poruszają się zmontowane regały. Szyny mogą być ułożone ze specjalną podłogą co nie wymaga kotwienia do posadzki lub z najazdami wymagającymi kotwienia. Na tych szynach poruszają się regały.

W razie potrzeby występuje możliwość demontażu regałów i przemieszczenia ich do innego pomieszczenia łącznie z szynami.

Zamawiającymi są firmy budowlane, które wygrały przetarg na budowę pomieszczenia, a regały są częścią całego zakresu robót objętych przetargiem. Firma Wnioskodawcy występuje jako podwykonawca tylko w części wykonania dostawy i montażu regałów.

Wnioskodawca nadmienia, że jest czynnym podatnikiem VAT, oraz firmy zlecające jemu dostawę wraz z montażem regałów też są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Ponieważ Wnioskodawca realizuje zlecenia na dostawę regałów (których jest producentem z elementów, części i podzespołów nabywanych) oraz ich montaż w miejscu wskazanym przez zamawiającego, uważa on, że świadczeniem wiodącym jest dostawa regałów, natomiast ich montaż jest świadczeniem pomocniczym.

Dlatego też całość zamówienia (dostawa regałów wraz z montażem) została zafakturowana jako „dostawa i montaż regałów” z zastosowaniem stawki VAT 23%, co zostało zakwestionowane przez zlecającego, który uważa, że powinno być zastosowane „odwrotne obciążenie”, tym samym odmówiono Wnioskodawcy zapłaty w kwocie brutto (wraz z VAT-em) ograniczając się tylko do zapłaty w netto pomijając VAT.

Spółka fakturę VAT wykazała w deklaracji VAT-7 i odprowadziła podatek VAT do Urzędu Skarbowego.

W związku z wątpliwościami odbiorców Wnioskodawcy odnośnie klasyfikacji świadczonej przez niego działalności, zwrócił się on do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o potwierdzenie prawidłowego PKWiU dla świadczonej przez Spółkę działalności.

W odpowiedzi Urząd Statystyczny wymienione przez Wnioskodawcę wyroby i usługi sklasyfikował do następujących grupowań:

• PKWiU - 25.11.23.0  pozostałe konstrukcje i ich części, płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki itp. z żeliwa, stali lub aluminium. Regały przesuwne, magazynowe-metalowe.
• PKWiU - 43.99.50.0.  roboty związane z wnoszeniem konstrukcji stalowych. Montaż i demontaż stalowych konstrukcji regałów magazynowych  zmiana ich konfiguracji.
  
  

Dodał on również, że do celów podatkowych stosuje się do dnia 31 grudnia 2017 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministra z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) mieszczą się w grupowaniach wymienionych jak wyżej. Nadmienić należy, że Spółka nie sprzedaje płyt, prętów, kątowników, kształtowników, lecz nabywa je i produkuje z nich regały.

Wnioskodawca sprzedaje więc gotowy wyrób - towar, który według niego mieści się w grupowaniu PKWiU - 31.01.11.0. - Meble metalowe w rodzaju używanych w biurze. Metalowe regały archiwalne przesuwne i stacjonarne wykonane i zamontowane przez producenta.

Spółka dostawę regałów wraz z montażem traktuje jako kompleksowe świadczenie. Wiodącym jest dostawa towarów (regałów) a nie ich montaż sklasyfikowany w PKWIU  43.99.50.0.

Jak na wstępie zaznaczono - Wnioskodawca kupuje elementy, części, podzespoły, z których produkuje regały. Przedmiotem umowy jest dostawa i montaż regałów. W sytuacji tej mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, czyli świadczeniem dwóch czynności tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby charakter sztuczny - co do celów podatku VAT stanowi jedno świadczenie - zdaniem Wnioskodawcy jest to dostawa towaru, która to dostawa+montaż powinna być opodatkowana 23% stawką VAT PKWiU  31.01.11.0.

Kontrahent Wnioskodawcy (odbiorca usługi) stoi na stanowisku, że Spółka jako podwykonawca powinna sklasyfikować świadczenie polegające na dostawie i montażu regałów przesuwnych jako usługę budowlaną - 43.99.50.0, wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 45) i rozliczyć ją na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W tej sytuacji nie wystąpiłby w Spółce VAT, lecz odpowiedzialnym za rozliczenie podatku VAT byłby nabywca usługi budowlanej wymienionej w poz. 45 załącznika nr 14 do ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności, które on realizuje w ramach zlecenia pod nazwą dostawa regałów wraz z montażem, stanowią sprzedaż towaru sklasyfikowanego wg PKWiU – 31.01.11.0, tym samym opodatkowane są 23% stawką VAT (pomimo tego, że występuje ich montaż, który Spółka traktuje jako usługę pomocniczą).

Na podstawie art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, jakim w tym przypadku jest ich montaż.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa regałów wraz z montażem na rzecz generalnego wykonawcy powinna być traktowana jako dostawa towaru i opodatkowana na zasadach ogólnych (23%), czy też ze względu na ich montaż znajdzie zastosowanie „odwrotne obciążenie”?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcją była dostawa i montaż regałów.

Ponieważ świadczeniem wiodącym jest dostawa regałów, natomiast ich montaż jest świadczeniem pomocniczym Wnioskodawca uważa, że czynność ta powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych, nie znajdzie tutaj zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia, gdyż przedmiot dostawy został sklasyfikowany do PKWiU 31.01.11.0.

Nie został on wymieniony w załączniku nr 14 do ustawy. Wobec tego transakcja ta powinna być, zdaniem Spółki, opodatkowana na zasadach ogólnych, nie znajdzie tutaj zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia.

Spółka wystawiła fakturę, gdzie zastosowała 23% VAT, wykazała je w rejestrze sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7, powstało więc zobowiązanie wobec urzędu skarbowego, które uregulowano.

Natomiast gdyby konieczne było zastosowanie odwrotnego obciążenia obowiązek podatkowy wystąpiłby u zleceniodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji czynności dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował dokonywane czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. 31.01.11.0. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. l4b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, podpisał umowę na dostarczenie towaru (regałów) wraz z montażem. Klient (zamawiający) jest czynnym podatnikiem VAT. Umowa została zawarta w związku z realizacją przez zamawiającego zadania pt. „Przebudowa pomieszczeń budynku (…)”  który jest generalnym wykonawcą.

Przedmiotem transakcji zawartej pomiędzy Spółką a zamawiającym jest dostawa regałów wraz z montażem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy dostawa regałów wraz z montażem na rzecz generalnego wykonawcy powinna być traktowana jako dostawa towaru i opodatkowana na zasadach ogólnych (23%), czy też ze względu na ich montaż znajdzie zastosowanie „odwrotne obciążenie”.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług. Przy czym o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany opis sprawy. Zatem ustalenie czy określoną transakcję należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

W tym miejscu należy wskazać, że dla celów podatkowych złożone działania podatnika traktowane są – co do zasady – jako jednolita całość. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia – dla celów podatku od towarów i usług – stanowią jedną całość. Wniosek taki wypływa m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

O tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r., w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie C‑349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r., w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy uznać, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – dostawą regałów, na które składa się dostawa regałów i usługa montażu. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Spółka podpisała umowę na dostarczenie towaru (regałów) wraz z montażem. Przedmiotem transakcji zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a zamawiającym jest dostawa regałów wraz z montażem. Przedmiotem umowy jest więc kompleksowa czynność dostawy towaru wraz z montażem, co potwierdza, sposób kalkulacji wynagrodzenia oraz wystawienia faktury. Całość zamówienia została wykazana na fakturze łącznej w jednej pozycji – dostawa regałów wraz z montażem (skalkulowana w jednej kwocie). Jednocześnie w opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że elementem dominującym jest wydanie (sprzedaż) regałów w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, natomiast pozostałe czynności (montaż) będą miały charakter pomocniczy, który jest niezbędny do wykonania świadczenia, a nie stanowi celu samego w sobie. Wnioskodawca sprzedaje więc gotowy wyrób  towar, który według niego mieści się w grupowaniu PKWiU  31.01.11.0.  Meble metalowe w rodzaju używanych w biurze. Metalowe regały archiwalne przesuwne i stacjonarne wykonane i zamontowane przez producenta.

W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i stan prawny należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, czyli świadczeniem dwóch czynności tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby charakter sztuczny  co do celów podatku VAT stanowi jedno świadczenie polegające na dostawie towaru, tj. regałów.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W przedmiotowej sprawie – jak zostało wskazane powyżej – Spółka dokonuje na rzecz zleceniodawcy dostawy towarów, tj. regałów, tym samym nie świadczy ona usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy na rzecz innego podmiotu.

Podsumowując, w niniejszej sytuacji, należy uznać, że do sprzedaży przez Spółkę regałów wraz z ich montażem nie znajdzie zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia, lecz opodatkowanie tej transakcji na zasadach ogólnych według właściwej stawki podatku VAT.

Podsumowując, dostawę regałów wraz z montażem na rzecz generalnego wykonawcy należy traktować jako dostawę towarów, tym samym zastosowania nie ma mechanizm odwrotnego obciążenia i transakcja ta jest opodatkowana na zasadach ogólnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.