Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.257.2017.3.MM
z 18 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 23 sierpnia 2017 r., uzupełnionym w dniu 13 września 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr 0115-KDIT2-2.4011.257.2017.1.MM z dnia 1 września 2017 r. wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem w dniu 13 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem rozliczała się z podatku dochodowego od osób fizycznych, składając zeznanie o wysokości uzyskanego dochodu PIT-37. Do tej pory Wnioskodawczyni korzystała z ulgi prorodzinnej na syna, a w tym roku dowiedziała się, że spełnia ustawowe warunki, aby móc skorzystać z ulgi prorodzinnej na niepełnosprawną pełnoletnią siostrę. Wnioskodawczyni od października 1991 r. do dnia dzisiejszego mieszka z siostrą, a od 16 września 2004 r. zostały jej powierzone obowiązki opiekuna prawnego nad niepełnosprawną siostrą, które – w związku z zamieszkiwaniem razem – nadal zobowiązana jest realizować.

Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, że w latach 2011-2016 nie wykonywała względem siostry obowiązku alimentacyjnego.

W latach 2011-2016 siostra Wnioskodawczyni otrzymywała zasiłek (dodatek pielęgnacyjny).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni może dokonać odliczenia od podatku dochodowego ulgi prorodzinnej na niepełnosprawną siostrę?

Zdaniem Wnioskodawczyni spełnia ustawowe warunki, aby móc skorzystać z ulgi prorodzinnej na niepełnosprawną siostrę. Stosownie bowiem do art. 27f ust. 1 pkt 2 oraz art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pełni funkcję opiekuna prawnego i mieszka razem z siostrą. Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym osoby dorosłej, niepełnosprawnej umysłowo, ubezwłasnowolnionej całkowicie; siostra z nią zamieszkuje i otrzymuje zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny (art. 6 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy).

Opiekę nad siostrą sprawowała mama, natomiast obowiązki opiekuna prawnego nad siostrą Wnioskodawczyni przejęła, gdy stan zdrowia mamy – wraz z wiekiem – pogorszył się. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 16 września 2004 r. siostra Wnioskodawczyni została ubezwłasnowolniona, a Wnioskodawczyni zostały powierzone obowiązki opiekuna prawnego. Wymagało to od Wnioskodawczyni dostosowania życia codziennego do funkcjonowania osoby niesamodzielnej we wszystkich, nawet najprostszych czynnościach, tj. przygotowania posiłku, sprzątania, kąpieli, przygotowania ubrań, itp. Siostra Wnioskodawczyni nie jest w stanie chodzić na warsztaty, do lekarza, czy robić zakupy, dlatego stale potrzebuje pomocy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2013 r., - odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.

Natomiast stosownie do ww. przepisu – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., - odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:




1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
   
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;




2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko,
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:




1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   
2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
   
3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r. – odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:




1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;




2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:




1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym przed 1 marca 2017 r. - odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym począwszy od 1 marca 2017 r. - odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Do dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r. zalicza się dzieci:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni wraz z mężem rozliczała się z podatku dochodowego od osób fizycznych, składając zeznanie o wysokości uzyskanego dochodu PIT-37. Do tej pory Wnioskodawczyni korzystała z ulgi prorodzinnej na syna, a w tym roku dowiedziała się, że spełnia ustawowe warunki, aby móc skorzystać z ulgi prorodzinnej na niepełnosprawną pełnoletnią siostrę. Wnioskodawczyni od października 1991 r. do dnia dzisiejszego mieszka z siostrą, a od 16 września 2004 r. zostały jej powierzone obowiązki opiekuna prawnego nad niepełnosprawną siostrą, które – w związku z zamieszkiwaniem razem – nadal zobowiązana jest realizować.

Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, że w latach 2011-2016 nie wykonywała względem siostry obowiązku alimentacyjnego.

W latach 2011-2016 siostra Wnioskodawczyni otrzymywała zasiłek (dodatek pielęgnacyjny).

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, że zgodnie z powołanym art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do dokonania odliczenia kwoty wskazanej w ust. 2 tego przepisu, przysługuje m.in. podatnikom utrzymującym dzieci bez względu na wiek, które otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z tym przepisem obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Obowiązek alimentacyjny, w myśl art. 129 ww. Kodeksu, obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

Stosownie zaś do art. 132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zacytowane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro – jak stwierdziła Wnioskodawczyni - w latach 2011-2016 nie wykonywała obowiązku alimentacyjny względem niepełnosprawnej siostry, to nie spełniła jednego z warunków uprawniającego do zastosowania ulgi prorodzinnej, wskazanego w art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji za ww. lata nie przysługuje jej prawo dokonania odliczeń od podatku ww. ulgi na niepełnosprawną siostrę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.