Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPB2/415-263/14/17-S/TR
z 20 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 maja 2017 r. sygn. akt II FSK 992/15 (data wpływu 21 czerwca 2017 r.) oraz zwrotem akt przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 3 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPB2/415-263/14-2/TR, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, stwierdzając, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży przedmiotowych gruntów – dokonanej przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie – nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie zostanie spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość zastosowania ww. zwolnienia.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 3 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-263/14-2/TR wniósł pismem z 18 czerwca 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 23 czerwca 2014 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 17 lipca 2014 r. nr ILPB2/415W-46/14-2/JWP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 3 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-263/14-2/TR złożył skargę z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 16 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 2157/14 oddalił skargę, uznając, że Wbrew zarzutom skargi - dokonanej przez organ interpretacyjny wykładni zwolnienia z ar. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f. nie można zarzucić wadliwości, bowiem stanowisko organu przyjęte w zaskarżonej interpretacji jest trafne, logiczne i zostało przekonywująco uzasadnione. W ocenie Sądu orzekającego w sprawie – zasadna jest argumentacja organu, że nie została spełniona druga z wymaganych przesłanek ustawowych zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f., bowiem „w związku z tą sprzedażą” grunt utracił dotychczasowy charakter rolny.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 16 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 2157/14, Strona złożyła skargę kasacyjną z 16 lutego 2015 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 10 maja 2017 r. sygn. akt II FSK 992/15 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów z 3 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-263/14-2/TR.

W wyroku NSA uznał, że W kontekście więc opisanego zdarzenia przyszłego, po sprzedaży, grunt zachowa swój rolny charakter skoro będzie wykorzystywany wyłącznie na cele rolne.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie zwolnienia przedmiotowego wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzącym gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą grunty rolne o powierzchni ponad 100 ha. Wnioskodawca zamierza zawrzeć notarialnie umowę sprzedaży gruntów rolnych o powierzchni 25,46 ha wchodzących w skład jego gospodarstwa rolnego. Dla części sprzedawanych gruntów nie upłynął okres pięciu lat od zakończenia roku, w którym Wnioskodawca je nabył. Kupującym jest kancelaria prawna, działająca powierniczo na rzecz innego podmiotu, co do którego nie ma wiedzy, czy na przedmiotowych gruntach będzie prowadził działalność rolniczą. Wnioskodawca nie prowadzi w swoim gospodarstwie rolnym działalności gospodarczej ani działów specjalnych produkcji rolnej, zatem sprzedane grunty nie są związane z taką działalnością lub produkcją. Zawarta umowa sprzedaży będzie zawierała następujące zapisy:

1. według wiedzy sprzedającego (Wnioskodawcy) sprzedawane grunty są położone na obszarze, dla którego brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
2. sprzedawane grunty mają charakter rolny i są niezabudowane;
3. Wnioskodawca zobowiązany jest wydać kupującemu grunty będące przedmiotem zawartej umowy sprzedaży nie wcześniej niż po upływie trzech lat od dnia podpisania umowy sprzedaży;
4. do dnia wydania sprzedanych gruntów Wnioskodawca będzie je wykorzystywał wyłącznie na cele rolne;
5. wynagrodzenie za korzystanie przez Wnioskodawcę z przedmiotowych gruntów do dnia ich wydania kupującemu uwzględnione jest w cenie sprzedaży;
6. do dnia wydania sprzedanych gruntów kupującemu, ciężary związane z nieruchomością, w tym podatek rolny, ponosi Wnioskodawca.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przyszłym stanie faktycznym przychód Wnioskodawcy uzyskany ze sprzedaży gruntów rolnych, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, dokonanej przed upływem pięciu lat od końca roku ich nabycia, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwanej: UPDOF; tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla sprzedaży gruntów, dokonywanej po upływie pięciu lat od końca roku, w którym Wnioskodawca je nabył, nie ustala się przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, w związku z czym ta sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntów rolnych, będących częścią jego gospodarstwa rolnego, dla których nie upłynął okres pięciu lat od końca roku ich nabycia, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 UPDOF.

Zwoje stanowisko Zainteresowany uzasadnił w nw. sposób.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 28 UPDOF, wolne są od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny. W dalszej części powtórzono interpretację powyższego przepisu, jakiej dokonał Naczelny Sad Administracyjny w wyroku z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt II FSK 1616/11. Z treści art. 21 ust. 1 pkt 28 UPDOF wynika, że dla zaistnienia wskazanego zwolnienia, muszą zaistnieć łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze, musi nastąpić sprzedaż całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Druga przesłanka ma natomiast charakter negatywny: nie może nastąpić utrata charakteru rolnego tych gruntów w związku z ich sprzedażą. Analizowany przepis dla pozbawienia prawa do ulgi podatkowej wymaga zatem, aby utrata charakteru rolnego nastąpiła w związku z tą sprzedażą, a skoro ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć przez to pojęcie, to niewątpliwie odsyła do językowego, potocznego jego rozumienia. Oznacza to, że chodzi o każdy związek, w następstwie którego grunty tracą swój charakter rolny, byle tylko można było to powiązać ze sprzedażą Niewątpliwie ewentualne przekształcenie charakteru gruntu trzeba oceniać na dzień sprzedaży, a nie na podstawie działań nabywcy, podejmowanych po zakupie.

Podatnik musi bowiem w momencie podpisywania umowy ocenić, czy z tytułu sprzedaży powstał u niego obowiązek podatkowy. Przyjęcie dnia sprzedaży jako decydującego dla oceny wystąpienia przesłanki negatywnej, wymienionej w art. 21 ust. 1 pkt 28 UPDOF, przesądza także o tym, że badając jej wystąpienie należy uwzględnić wszystkie okoliczności dotyczące przeznaczenia gruntu, znane na dzień dokonania transakcji. Okoliczności te mogą dotyczyć zarówno podatnika, jak i nabywcy, którego zakres działalności bądź czynności faktyczne podejmowane przez niego przed zawarciem umowy, wskazują na to, że kupuje on nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej w sposób odbiegający od dotychczasowego sposobu wykorzystywania gruntów rolnych (np. pod budownictwo). Należy także podzielić wyrażony przez Sąd I instancji pogląd, że ewentualne zmiana w przyszłości dotychczasowego sposobu wykorzystania nieruchomości, co może być procesem długotrwałym, pozostaje bez wpływu na zastosowanie omawianej ulgi podatkowej. Sprzedający nie może bowiem ponosić ujemnych konsekwencji podatkowych za przyszłe przedsięwzięcia nabywcy, na które nie ma wpływu. Powyższe stanowisko jest także prezentowane w dotychczasowym, jednolitym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (zob. np. wyroki NSA: z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt II FSK 640/11; z dnia 12 lipca 2012 r. sygn. akr. II FSK 59/11; z dnia 17 września 2009 r. sygn. akt II FSK 550/08; z dnia 16 stycznia 2009 r. sygn. akt II FSK 1495/07.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym spełniona jest pierwsza przesłanka: grunty rolne, które będą przedmiotem sprzedaży, wchodzą w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Natomiast nie dojdzie do spełnienia przesłanki negatywnej (zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny), ponieważ sprzedane grunty będą użytkowane rolniczo przez Wnioskodawcę co najmniej przez okres trzech lat od dnia sprzedaży, a więc nie tracą charakteru rolnego w związku z dokonaną sprzedażą. Wnioskodawca nie ma wiedzy, w jakim celu sprzedawane grunty nabywa kupujący; nie można zatem również wykluczyć, że grunty te będą użytkowane rolniczo również po upływie zawartego w umowie okresu trzyletniego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 maja 2017 r. sygn. akt II FSK 992/15.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z analizy przedmiotowego wniosku wynika, że wątpliwości Zainteresowanego dotyczą skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie przez Zainteresowanego. Jak wskazano w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego, kupującym jest kancelaria prawna, działająca powierniczo na rzecz innego podmiotu, co do którego nie ma wiedzy, czy na przedmiotowych gruntach będzie prowadził działalność rolniczą. Wnioskodawca nie prowadzi w swoim gospodarstwie rolnym działalności gospodarczej ani działów specjalnych produkcji rolnej, zatem sprzedane grunty nie są związane z taką działalnością lub produkcją. Wnioskodawca zobowiązany jest wydać kupującemu grunty będące przedmiotem zawartej umowy sprzedaży nie wcześniej niż po upływie trzech lat od dnia podpisania umowy sprzedaży. Do dnia wydania sprzedanych gruntów Wnioskodawca będzie je wykorzystywał wyłącznie na cele rolne.

Z powyższego wynika, że skoro przedmiotowa sprzedaż nastąpi przed upływem pięciu lat, o których mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), to będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Jednakże, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Jednocześnie, art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Powyższy przepis odsyła zatem wyraźnie do definicji gospodarstwa rolnego określonej w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie z treścią przytoczonych przepisów, zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od wystąpienia następujących przesłanek:

• grunty te muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
• grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.
  
  

Jak wspomniano wyżej, jedną z zasadniczych przesłanek wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, aby zbywane grunty zachowały charakter rolny. Oceniając spełnienie tej przesłanki, należy zwrócić uwagę przede wszystkim na faktyczny zamiar nabywcy co do dalszego przeznaczenia nieruchomości. W związku z tym, że w ww. art. 21 ust. 1 pkt 28 cyt. ustawy podatkowej nie odwołano się do klasyfikacji gruntów, ich formalne dalsze klasyfikowanie do gruntów rolnych, jak również opłacanie podatku rolnego, nie ma istotnego znaczenia dla tej oceny. Cel nabycia może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, statusu nabywcy, jak również z okoliczności związanych z daną transakcją. Omawiany przepis wymaga, żeby tego rodzaju utrata charakteru rolnego nastąpiła w związku ze sprzedażą. Przy tym, chodzi tu o każdy związek, w następstwie którego grunty tracą swój charakter rolny, byle tylko można było go powiązać ze sprzedażą. Może to być związek uprzedni, jako przygotowawczy do sprzedaży, bezpośrednio związany z tą sprzedażą, czy też będący skutkiem sprzedaży. W orzecznictwie akcentuje się też, że użyty w analizowanym przepisie zwrot: „które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny” należy rozumieć jako utratę charakteru rolnego gruntu na skutek jego przyszłego przeznaczenia przez nabywcę.

Jak orzekł badający sprawę Naczelny Sąd Administracyjny, w kontekście więc opisanego zdarzenia przyszłego, po sprzedaży, grunt zachowa swój rolny charakter skoro będzie wykorzystywany wyłącznie na cele rolne. Tym samym, nie została spełniona przesłanka negatywna zwolnienia, mówiąca o utracie wskutek sprzedaży rolnego charakteru gruntu. Jednocześnie – w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego – W rozpatrywanej sprawie poza sporem jest okoliczność, że została spełniona przesłanka pozytywna (…) – mówiąca o tym, że grunty muszą stanowić gospodarstwo rolne.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży przedmiotowych gruntów – dokonanej przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie – będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.