Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.238.2017.2.JF
z 30 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 12 października 2017 r. (data nadania 13 października 2017 r., data wpływu 16 października 2017 r.) na wezwanie z dnia 6 października 2017 r. (data nadania 6 października 2017 r., data doręczenia 9 października 2017 r.) nr 0114-KDIP2-1.4010.238.2017.1.JF o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz zagranicznego licencjodawcy opłaty tytułem subskrypcji na dostęp do wersji elektronicznych baz danych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz zagranicznego licencjodawcy opłaty tytułem subskrypcji na dostęp do wersji elektronicznych baz danych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uczelnia - dalej Wnioskodawca lub Uczelnia, zawiera umowy, których przedmiotem jest zakup subskrypcji na dostęp do wersji elektronicznych baz danych umieszczonych na serwerach dostawcy mającego siedzibę w Genewie w Szwajcarii. Takie subskrypcje są przyznawane za opłatą oraz mają charakter niewyłącznej i niezbywalnej licencji na dostęp i korzystanie z danych i produktów on-line. Licencje za dostęp i korzystanie z wersji elektronicznych baz danych są użytkowane wyłącznie na potrzeby własnej działalności Uczelni. Licencja umożliwia Uczelni dostęp do bazy składającej się z:

• bazy danych, np. danych finansowych banków
• oprogramowania do wyszukiwania danych i analizy finansowej
  
• produktów, np. podręcznika w wersji elektronicznej
  
  

Zgodnie z Umową subskrypcyjną Uczelni służy prawo pobrania drogą elektroniczną, wyłącznie na użytek własny, jakichkolwiek danych i/lub informacji. Dane są udostępnione wyłącznie na użytek Uczelni, bez prawa do ich publikacji lub udostępnienia osobom trzecim. Uczelnia posiada certyfikaty rezydencji swoich kontrahentów. Wnioskodawca z ostrożności potrąca podatek u źródła, mimo, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów podatkowych, nie ma takiego obowiązku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uiszczając na rzecz zagranicznego licencjodawcy opłaty tytułem subskrypcji na dostęp do wersji elektronicznych baz danych, Uczelnia jest zobowiązana do pobrania jako płatnik zryczałtowanego podatku na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadając certyfikat rezydencji zagranicznego kontrahenta Uczelnia nie jest zobowiązana do pobrania jako płatnik, zryczałtowanego podatku na podstawie art. 26 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2016.1888 z późn. zm.; dalej „updop”), od opłat tytułem subskrypcji na dostęp do wersji elektronicznych baz danych.

Kontrahent Wnioskodawcy jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie posiada on na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a zatem podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium RP. Katalog przychodów, uzyskiwanych w Polsce przez podmioty zagraniczne, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, zawiera art. 21 ust. 1 updop. W punkcie 1 przepis ten wymienia przychody z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how). Wymienione przychody opodatkowane są zryczałtowanym podatkiem w wysokości 20% przychodów. Płatnikiem tego podatku jest podmiot, który wypłaca na rzecz zagranicznego kontrahenta należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop. Przepis ten jest jednak stosowany z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Natomiast zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Wnioskodawca posiadając certyfikat rezydencji zagranicznego kontrahenta, może zastosować postanowienia Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2.09.1991 r. - dalej Konwencja. Ponieważ przychody szwajcarskiego podmiotu powstają tytułem udostępnienia Wnioskodawcy bazy danych, płatnik winien jest ustalić, czy są to przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 updop, a zwłaszcza, czy kwalifikowane są one jako przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych. Z uwagi jednak na fakt, iż certyfikat rezydencji upoważnia Wnioskodawcę do zastosowania postanowień Konwencji, przychody zagranicznego kontrahenta Wnioskodawcy należy określić w zgodzie z jej postanowieniami.

W art. 12 Konwencji zamieszczono regulacje dotyczące opodatkowania tzw. „należności licencyjnych”. W pierwszych dwóch ustępach przepis ten stanowi, że: „Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto.” W ust. 3 przepis ten definiuje określenie „należności licencyjne”, wskazując, iż są to „wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego, w tym prawa do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej”. Ponieważ Konwencja, definiując „należności licencyjne”, posługuje się m.in. terminem „prawo autorskie”, a w art. 3 ust. 2 stanowi, że: „Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja”, należy odwołać się do polskiego porządku prawnego, w celu ustalenia, czy baza danych jest chroniona prawem autorskim.

Zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Prawo autorskie odnosi się też bezpośrednio do bazy danych. Ponadto bazy danych podlegają ochronie określonej w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402 ze zm.) niezależnie od ochrony przyznanej - na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - bazom danych spełniającym cechy utworu. Wnioskodawca zgadza się z szeroką analizą dotyczącą tego przedmiotu, przedstawianą przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Wskazują one bowiem, że jako utwory w rozumieniu art. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych mogą zostać potraktowane bazy danych, które - nawet jeżeli zawierają nietwórcze materiały - mają twórczy charakter ze względu na przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie treści. Natomiast na podstawie art. 1 ustawy o ochronie baz danych, ochronie określonej w tej ustawie podlegają bazy danych, z wyłączeniem baz danych spełniających cechy utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Baza danych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy oznacza zbiór danych lub jakichkolwiek innych materiałów i elementów zgromadzonych według określonej systematyki lub metody, indywidualnie dostępnych w jakikolwiek sposób, w tym środkami elektronicznymi, wymagający istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu inwestycyjnego w celu sporządzenia, weryfikacji lub prezentacji jego zawartości.

Tak więc zasadniczo wyróżnia się dwie odrębne kategorie baz danych, tj.:

• twórcze bazy danych chronione prawami autorskimi w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• nie mające twórczego charakteru bazy danych, chronione na zasadach szczególnych, tj. w oparciu o ustawę o ochronie baz danych.
  
  

Łącząc powyższe z definicją „należności licencyjnych” zawartą w art. 12 Konwencji, należy zauważyć, że skoro strony posłużyły się sformułowaniem: „każde prawo autorskie, w tym prawo do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego”, to objęły nim całość chronionych praw autorskich na gruncie polskiej ustawy. Bazy danych, do których uzyskuje dostęp Wnioskodawca spełniają kryterium kwalifikujące je do kategorii dzieła w rozumieniu prawa autorskiego, a zatem są chronione tym prawem. Podkreślić jednak należy, że zgodnie z Konwencją opodatkowaniu podlegają „wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego, w tym prawa do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...)”.

Wobec powyższego, zaliczenie należności wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznego kontrahenta do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu Konwencji, zależy od istoty praw, jakie Wnioskodawca nabywa w ramach umów przewidujących prawo do użytkowania bazy danych. Jeśli zatem w umowie z zagranicznym kontrahentem, dotyczącej korzystania z bazy danych byłby zapis, że Wnioskodawca nabywając prawa do użytkowania bazy danych będzie mógł je wykorzystywać w szerszym zakresie (na szerszym polu eksploatacji) niż końcowy nabywca i użytkownik, to taki zapis oznaczałby, że kontrahent odpłatnie udzielił Wnioskodawcy prawa do użytkowania prawa majątkowego do bazy danych, a więc należność za to prawo jest należnością licencyjną. Zgodnie jednakże ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Uczelni służy prawo pobrania drogą elektroniczną, wyłącznie na użytek własny, jakichkolwiek danych i/lub informacji. Dane są udostępnione wyłącznie na użytek Uczelni, bez prawa do ich publikacji lub udostępnienia osobom trzecim. Tak określone przez strony warunki korzystania z baz danych, wskazują na fakt, że praw udzielonych Wnioskodawcy przez zagranicznego kontrahenta, nie obejmuje definicja „należności licencyjnych” z art. 12 Konwencji. Umowy dotyczące korzystania z baz danych nie dają bowiem Uczelni prawa do rozporządzania utworem.

W art. 21 ust. 1 pkt 1 updop została przedstawiona szersza niż w Konwencji definicja przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Posiadając jednak certyfikat rezydencji zagranicznego kontrahenta, Wnioskodawca może powołać się na przepisy Konwencji i zawartą w art. 12 ust. 3 definicję „należności licencyjnych”. Z niej zaś wynika, że nie obejmuje swoim zakresem prawa do korzystania z bazy danych wyłącznie na własny użytek Wnioskodawcy.

Wobec powyższego przychody wypłacane przez Wnioskodawcę rezydentowi Szwajcarii będą kwalifikowane zgodnie z art. 7 Konwencji jako „zyski przedsiębiorstw”. Z przepisu tego zaś wynika, że o ile zagraniczny kontrahent nie prowadzi w Polsce (a nie prowadzi) działalności przez położony na terytorium RP zakład, to jego zyski uzyskiwane na terytorium Polski będą opodatkowane tylko w kraju siedziby czyli w Szwajcarii. To zaś oznacza, że dokonując na rzecz szwajcarskiego rezydenta wypłat należności tytułem dostępu do bazy danych Uczelnia nie będzie zobowiązana do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od należności wypłacanych na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii z tytułu dostępu do wersji elektronicznych baz danych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz zagranicznego licencjodawcy opłaty tytułem subskrypcji na dostęp do wersji elektronicznych baz danych – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.