Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.458.2017.1.AKO
z 3 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu należności wynikających z Prognoz – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu należności wynikających z Prognoz.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) zajmuje się obrotem paliwem gazowym – gazem ziemnym wysokometanowym. Spółka działa w oparciu o koncesję na obrót paliwami gazowymi, koncesję na obrót gazem ziemnym z zagranicą oraz aktualną taryfę dla gazu ziemnego wysokometanowego. Gaz dostarczany jest do klientów Spółki za pośrednictwem sieci przesyłowej należącej do Operatora Systemu Przesyłowego (dalej „OSP”) lub sieci dystrybucyjnej należącej do Operatorów Systemu Dystrybucji (dalej „OSD”), z którymi Spółka współpracuje.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą paliwa gazowego między innymi na rzecz osób fizycznych nabywających gaz na cele prywatne (dalej „Klienci indywidualni”). W grupie Klientów indywidualnych znajdują się osoby, które nie prowadzą działalności gospodarczej oraz osoby, które prowadzą działalność gospodarczą, ale umowę ze Spółką zawarły poza działalnością gospodarczą (nabywają gaz na cele prywatne). Spółka zawiera z Klientami indywidualnymi głównie umowy kompleksowe sprzedaży i dystrybucji paliwa gazowego.

Spółka dokonuje rozliczeń z Klientami indywidualnymi w ustalonych dla danych grup taryfowych okresach rozliczeniowych. Okresy rozliczeniowe odpowiadają okresom pomiędzy kolejnymi odczytami dokonywanymi przez OSD (w przypadku Klientów indywidualnych gaz dostarczany jest za pośrednictwem sieci dystrybucyjnej należącej do OSD). Rozliczenie ilości dostarczonego paliwa gazowego odbywa się na podstawie rzeczywistych wskazań układu pomiarowego (przekazanych Spółce przez OSD).

Wnioskodawca jest również uprawniony do pobierania należności na podstawie prognozowanego zużycia paliwa gazowego (nie częściej niż co miesiąc). Pobieranie opłat za prognozowane (szacunkowe) zużycie paliwa gazowego jest zgodne z obowiązującymi przepisami. W szczególności, pozostaje w zgodzie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (j.t. Dz. U. z 2017 r. poz. 220, ze zm. – dalej „Prawo Energetyczne”) i aktualną taryfą Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje wprowadzenie nowej metodologii rozliczeń z Klientami indywidualnymi. Nowe zasady rozliczeń będą polegać na wystawianiu prognoz zużycia w formie dokumentów, które będą pełnić funkcję informacyjną (tj. informować Klienta indywidualnego o prognozowanej na dany okres należności) oraz stanowić podstawę do domagania się od Klienta indywidualnego zapłaty. Dokumenty te będą opatrzone nazwą Prognoza zużycia (dalej „Prognoza”) i będą wskazywać między innymi okres, którego dotyczy prognozowana należność (miesięczny lub dwumiesięczny), prognozowane zużycie paliwa gazowego i wynikającą z niego kwotę do zapłaty za dany okres miesięczny lub dwumiesięczny, termin płatności, itp. Prognoza nie będzie zawierać wszystkich elementów wymaganych przepisami ustawy o VAT dla faktur. Prognoza nie będzie zawierać: numeru NIP Spółki, stawki VAT oraz ceny jednostkowej netto (tj. ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku).

Po przekazaniu przez OSD danych z odczytu, Spółka wystawi fakturę (dalej „Faktura Rozliczeniowa”), która będzie dokumentować całość należności za okres pomiędzy dwoma odczytami (częstotliwość odczytów wynika z umowy z Klientem indywidualnym i aktualnej taryfy Wnioskodawcy), z uwzględnieniem należności wynikających z Prognoz. Faktura Rozliczeniowa będzie spełniać warunki dla uznania jej za fakturę w rozumieniu ustawy o VAT.

Faktura Rozliczeniowa będzie wykazywać:

• kwotę do zapłaty (niedopłatę) – w przypadku, gdy należność za rzeczywiste zużycie przekroczy sumę należności prognozowanych (wynikających z wystawionych Prognoz) lub
  

• kwotę do zwrotu (nadpłatę) – w przypadku, gdy należność za rzeczywiste zużycie okaże się mniejsza niż należność prognozowana (wynikająca z wystawionych Prognoz).
  
  
  

Niedopłata wynikająca z Faktury Rozliczeniowej będzie płatna w terminie wskazanym na Fakturze Rozliczeniowej lub doliczana do pierwszej Prognozy wystawianej na najbliższy okres rozliczeniowy i płatna w terminie płatności kwoty wynikającej z tej Prognozy. Nadpłata wynikająca z Faktury Rozliczeniowej będzie zaliczana na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy (tj. na poczet należności wynikających z Prognoz na kolejny okres), o ile Klient indywidualny nie zażąda jej zwrotu (wówczas nadpłata zostanie zwrócona Klientowi indywidualnemu na rachunek bankowy). Klient indywidualny będzie miał prawo zdecydować w jaki sposób zostanie rozdysponowana powstała nadpłata.

Dla lepszego zobrazowania planowanych rozliczeń z Klientami indywidualnymi można posłużyć się następującym przykładem.

Klient indywidualny zgodnie z zawartą umową kompleksową rozlicza się w okresach 6‑miesięcznych (od stycznia do czerwca i od lipca do grudnia danego roku), z prognozami miesięcznymi.

W styczniu Spółka wystawia 5 Prognoz, każda dotyczy innego miesiąca od stycznia do maja i wskazuje kwotę do zapłaty oraz termin płatności – 15 dzień każdego miesiąca za dany miesiąc (np. należność za styczeń płatna do 15 stycznia, należność za luty płatna do 15 lutego, itd.).

Po dokonaniu odczytu i przekazaniu danych przez OSD Spółka wystawi Fakturę Rozliczeniową za okres od stycznia do czerwca, w której wykaże należność za rzeczywiste zużycie oraz sumę należności wynikających z wystawionych za ten okres Prognoz.

Zakładając, że z Faktury Rozliczeniowej będzie wynikać nadpłata i Klient indywidualny nie wystąpi z wnioskiem o jej zwrot na rachunek bankowy, nadpłata zostanie przekazana na poczet należności wynikających z Prognoz na kolejne miesiące (tj. lipiec, sierpień, itd. w zależności od wysokości nadpłaty).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że w opisanej w zdarzeniu przyszłym nowej metodologii rozliczeń z Klientami indywidualnymi, obowiązek podatkowy w VAT z tytułu należności wynikających z Prognoz będzie powstawać we wskazanych w Prognozach datach upływu terminu płatności tych należności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej w zdarzeniu przyszłym nowej metodologii rozliczeń z Klientami indywidualnymi, obowiązek podatkowy w VAT w stosunku do należności wynikających z Prognoz będzie powstawać we wskazanych w Prognozach datach upływu terminu płatności tych należności.

Zasady ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego określa art. 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm. – dalej „ustawa o VAT”). Art. 19a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą podatek VAT staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Kolejne ustępy art. 19a ustawy o VAT przewidują wyjątki od ogólnej zasady i określają szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla wybranych dostaw towarów i świadczenia usług. Art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

1. dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
2. świadczenia usług:
   • telekomunikacyjnych,
     
   • wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
     
   • najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
     
   • ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
     
   • stałej obsługi prawnej i biurowej,
     
   • dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Pojęcie „gaz przewodowy” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT. Definicji legalnej tego pojęcia nie zawierają także inne akty prawne, w szczególności Prawo Energetyczne. Art. 2 pkt 26a ustawy o VAT, zawiera definicję pojęcia „system gazowy”, zgodnie z którą, system gazowy to system znajdujący się na terytorium Unii Europejskiej lub jakakolwiek sieć połączona z takim systemem.

Zgodnie z art. 3 pkt 23 Prawa Energetycznego, system gazowy albo elektroenergetyczny to sieci gazowe, instalacje magazynowe lub instalacje skroplonego gazu ziemnego albo sieci elektroenergetyczne oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje, współpracujące z tymi sieciami lub instalacjami. Z kolei na podstawie art. 3 pkt 11 Prawa Energetycznego, pod pojęciem sieci rozumie się instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstwa energetycznego.

Definicje pojęć „sieć” oraz „system gazowy” dają wskazówki, w jaki sposób interpretować pojęcie „gazu przewodowego”. Zdaniem Wnioskodawcy, „gaz przewodowy” w rozumieniu ustawy o VAT to gaz, który jest dostarczany w ramach systemu gazowego, rozumianego jako sieci gazowe wraz z przyłączonymi do nich urządzeniami i instalacjami.

W związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „gaz przewodowy” dopuszczalne przy interpretowaniu tego pojęcia jest również odwołanie się do jego słownikowej definicji. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, przez przewód należy rozumieć urządzenie umożliwiające przepływ cieczy, gazu, ciał sypkich itp.

Wnioskodawca dostarcza gaz ziemny za pośrednictwem sieci gazowej w ramach systemu gazowego. Sieć gazową stanowi system połączonych gazociągów, dostarczających gaz do punktów odbioru znajdujących się u odbiorców gazu (u klientów). W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, jest to gaz przewodowy w rozumieniu ustawy o VAT, do którego ma zastosowanie szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w VAT (tj. art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4. W związku z powyższym wyłączeniem, zasada powstawania obowiązku podatkowego w dacie otrzymania zaliczki nie dotyczy dostaw gazu przewodowego.

Zgodnie z art. 106i ust. 3 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż:

1. 30. dnia od dnia wykonania usług – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a;
2. 60. dnia od dnia wydania towarów – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b, z zastrzeżeniem ust. 4;
3. 90. dnia od dnia wykonania czynności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. c;
4. z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 oraz jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z powyższymi regulacjami, podatnik dostarczający gaz przewodowy osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (tj. niebędącym podatnikami VAT) nie ma obowiązku wystawiania faktur dokumentujących takie dostawy. Na mocy art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, obowiązek taki nie istnieje nawet w przypadku, gdy osoba fizyczna zażąda wystawienia takiej faktury.

Analiza przywołanych powyżej regulacji prowadzi do wniosku, że obowiązek podatkowy dla dostaw gazu przewodowego powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast jeżeli podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności. Innymi słowy, moment rozliczenia podatku należnego w związku z dostawami gazu przewodowego jest uzależniony od momentu wystawienia faktury, jednak nieprzekraczalnym momentem jest termin płatności ustalony między stronami.

Zatem z punktu widzenia ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego kluczowe znaczenie ma data wystawienia faktury oraz termin płatności. Przy czym, należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, pod pojęciem faktury rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą o VAT i przepisami wydanymi na jej podstawie. Art. 106e ustawy o VAT wskazuje elementy wymagane dla faktury. Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać między innymi:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

W związku z powyższym, aby dany dokument mógł zostać uznany za fakturę w rozumieniu ustawy o VAT, musi zawierać wszystkie wymienione powyżej dane. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w nowym modelu rozliczeń z Klientami indywidualnymi Spółka będzie wystawiać Prognozy, które nie będą uwzględniać: numeru NIP Spółki, ceny jednostkowej oraz stawki VAT. W związku z powyższym, Prognozy nie będą spełniać warunków dla uznania ich za faktury w rozumieniu ustawy o VAT. Konsekwentnie, wystawienie Prognoz będzie neutralne z punktu widzenia VAT, tj. nie będzie się wiązało z powstaniem obowiązku podatkowego w VAT.

Biorąc pod uwagę fakt, że Klient indywidualny będzie obowiązany do zapłaty prognozowanej należności na podstawie Prognoz niebędących fakturami, w opisanej w zdarzeniu przyszłym metodologii rozliczeń obowiązek podatkowy będzie powstawać w dacie upływu terminu płatności. Ustawodawca nie wskazał na konkretne dokumenty, z których powinien wynikać termin płatności należności za gaz. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, nie można odrzucać żadnej formy ustalenia terminu płatności (przy założeniu, że jest ona akceptowalna przez obie strony transakcji). Zatem, termin płatności może wynikać z umowy, z faktury, ale również z innego dokumentu, np. z Prognozy. Wystawiane przez Spółkę Prognozy będą pełnić funkcję informacyjną (tj. będą informować Klienta indywidualnego o prognozowanej za dany okres należności) oraz będą stanowić podstawę domagania się od Klienta indywidualnego zapłaty. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, termin płatności wykazany w Prognozach będzie wyznaczać moment powstania obowiązku podatkowego w VAT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej w zdarzeniu przyszłym nowej metodologii rozliczeń z Klientami indywidualnymi, obowiązek podatkowy w VAT w stosunku do należności wynikających z Prognoz będzie powstawać we wskazanych w Prognozach datach upływu terminu płatności tych należności.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają władze skarbowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego dotyczących zarówno dostaw gazu, jak i innych należności z tytułów wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT (np. dostaw energii elektrycznej). Przykładowo, takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2013 r. (znak ILPP5/443-194/13-2/PG), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2015 r. (znak ITPP1/4512-681/15/MN) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2013 r. (znak ITPP1/443-1003/13/MN), czy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 grudnia 2013 r. (znak IPPP1/443-932/13-2/PR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu należności wynikających z Prognoz (pytanie oznaczone nr 1). W pozostałym zakresie, tj. określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku niedopłaty (pytanie oznaczone nr 2) oraz terminu pomniejszenia podstawy opodatkowania VAT i odpowiednio podatku VAT należnego w przypadku powstałej nadpłaty (pytanie oznaczone nr 3) wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.