2017.10.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.325.2017.2.TKU
z 19 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2017 r. (data wpływu 25 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2017 r. (data wpływu 3 października 2017 r.) oraz pismem z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności wykonywanych przez Zarządzającego na rzecz Spółki w oparciu o postanowienia umowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności wykonywanych przez Zarządzającego na rzecz Spółki w oparciu o postanowienia umowy. Wniosek uzupełniono w dniu 3 października 2017 r. i w dniu 18 października 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach i w okresie pełnienia funkcji prezesa w zarządzie spółki z o.o. zawarł już jako Prezes w dniu 29 czerwca 2017 r. z Sp. z o.o. umowę o świadczenie od dnia 30 czerwca 2017 r. usług w zakresie zarządzania Spółką.

W ramach umowy Spółka powierza Członkowi Zarządu (Zarządzającemu) prowadzenie przedsiębiorstwa Spółki i zarządzanie jej majątkiem, reprezentowanie Spółki wobec osób trzecich, na zasadach określonych w kodeksie spółek handlowych i umowie Spółki.

Zarządzający oświadcza, że dysponuje wiedzą, doświadczeniem i kwalifikacjami niezbędnymi do należytego zarządzania Spółką oraz że nie istnieją żadne przeszkody prawne i faktyczne uniemożliwiające lub utrudniające mu wykonywanie obowiązków przewidzianych niniejszą umową i przepisami prawa.

Zobowiązany jest on do wykonywania przedmiotu umowy z należytą starannością zawodową i zasadami etyki zawodowej oraz do przestrzegania powszechnie obowiązujących przepisów prawa, umowy Spółki oraz regulaminu pracy zarządu.

Wnioskodawca wykonuje obowiązki wynikające z niniejszej umowy osobiście.

Zobowiązany jest wykonywać usługi w czasie oraz w sposób zapewniający prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Zgodnie z podpisaną umową, Zarządzający będzie wykonywał swoje obowiązki zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza nią.

Spółka zobowiązuje się zapewnić Zarządzającemu w trakcie trwania umowy niezbędne do realizacji zobowiązań – środki rzeczowe, w celach wyłącznie związanych z pełnieniem mandatu Członka Zarządu, których udostępnienie nie stanowi świadczenia Spółki, w szczególności pomieszczenia, telefon komórkowy z limitem rozmów wynikającym z umowy zawartej przez Spółkę z operatorem telefonii oraz notebook. Spółka zobowiązuje się również do ponoszenia kosztów związanych ze świadczeniem usług poza siedzibą Spółki, niezbędnych do należytego wykonania usług w szczególności takich jak koszty podróży służbowych, koszty udziału w konferencjach, szkoleniach i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji.

Zgodnie z umową – Zarządzający ponosi wyłącznie odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną Spółce podczas i przy wykonywaniu przedmiotowej umowy na zasadach określonych w przepisach prawa powszechnie obowiązującego z tym zastrzeżeniem, że Strony zgodnie postanawiają, że odpowiedzialność Członka Zarządu wobec Spółki z jakiegokolwiek tytułu powstałego na gruncie niniejszego kontraktu lub w związku z nim (niezależnie od podstawy tej odpowiedzialności), w tym odpowiedzialność odszkodowawcza z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, zgodnie z wolą Stron ograniczona zostaje maksymalnie do kwoty określonej uchwałą Rady Nadzorczej i nie obejmuje utraconych korzyści.

Zarządzający nie ponosi samodzielnej odpowiedzialności kontraktowej w stosunku do osób trzecich. Odpowiedzialność za szkody w stosunku do osób trzecich wynikające z działań i czynności podejmowanych przez Zarządzającego ponosi Spółka.

Z tytułu świadczenia usług oraz innych zobowiązań wynikających z przedmiotowej umowy Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie, na które składa się miesięczne stałe wynagrodzenie podstawowe oraz wynagrodzenie zmienne uzależnione od poziomu realizacji ustalonych celów zarządczych. Wynagrodzenie zmienne uzależnione jest od poziomu realizacji celów zarządczych i wynosi 25% wynagrodzenia stałego w poprzednim roku obrotowym.

Zarządzającemu przysługuje prawo do płatnej przerwy w wykonywaniu obowiązków wynikających z podpisanej umowy, w wymiarze 26 dni roboczych w roku kalendarzowym, niezależnie od sobót oraz dni ustawowo wolnych od pracy. Za czas przerwy przysługuje 100% wynagrodzenie podstawowe, które ma charakter wynagrodzenia ryczałtowego.

Dodatkowo, Zarządzający ma prawo do płatnej przerwy w wykonywaniu obowiązków wynikających z niniejszej umowy z powodu choroby potwierdzonej stosownym zaświadczeniem lekarskim.

Zainteresowany oświadcza, iż przychody osiągnięte w ramach zawartej umowy stanowią dla Wnioskodawcy przychody z działalności wykonywanej osobiście, określone w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie w ramach zawartej umowy nie wykonuje czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ww. ustawy.

W dniu 3 października 2017 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Z warunków wykonywania umowy nie wynika, że Wnioskodawca dysponuje samodzielnością i niezależnością w działaniu, pozwalającą na uznanie, że działa jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Wnioskodawca podlega ograniczeniom wynikającymi z umowy Spółki, regulaminu pracy Zarządu, uchwał Rady Nadzorczej oraz uchwał Zgromadzenia Wspólników. Rada Nadzorcza lub Zgromadzenie Wspólników mogą wydawać Wnioskodawcy wiążące polecenia dotyczące realizacji przedmiotu umowy. Wnioskodawca każdorazowo nie ustala samodzielnie przedmiotu, miejsca i harmonogramu wykonywania czynności związanych z realizacją umowy.
Wnioskodawca, świadcząc usługi w ramach umowy, działa (wyraża oświadczenie woli) w imieniu i na rzecz Spółki.
Wnioskodawca będzie wykonywać usługi o zarządzanie samodzielnie. Jednakże będzie mobilizował zasoby ludzkie Spółki w związku z świadczeniem usług związanych z zarzadzaniem Spółką. W zakresie zasobów rzeczowych – umowa wskazuje, że Spółka zobowiązuje się zapewnić Wnioskodawcy w trakcie trwania umowy niezbędne do realizacji zobowiązań – środki rzeczowe, w celach wyłącznie związanych z pełnieniem mandatu Członka Zarządu, których udostępnienie nie stanowi świadczenia Spółki, w szczególności: pomieszczenia, telefon komórkowy z limitem rozmów wynikającym z umowy zawartej przez Spółkę z operatorem telefonii oraz notebook. Spółka zobowiązuje się również do ponoszenia kosztów związanych ze świadczeniem usług poza siedzibą Spółki, niezbędnych do należytego wykonania usług, w szczególności takich jak: koszty podróży służbowych, koszty udziału w konferencjach, szkoleniach i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji.
Wnioskodawca nie ustala samodzielnie harmonogramu i czasu realizacji kontraktu. Umowa zawarta jest w okresie pełnienia funkcji prezesa w zarządzie Spółki. Wnioskodawca realizuje strategie działania po zatwierdzeniu przez Zgromadzenie Wspólników. Wnioskodawca organizuje prace Zarządu zgodnie z celami i planami działania Spółki. Zgodnie z umową Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać usługi w czasie oraz w sposób zapewniający prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Zgodnie z podpisaną umową Wnioskodawca będzie wykonywał swoje obowiązki zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza nią. Wnioskodawcy przysługuje prawo do płatnej przerwy w wykonywaniu obowiązków wynikających z podpisanej umowy, w wymiarze 26 dni roboczych w roku kalendarzowym, niezależnie od sobót oraz dni ustawowo wolnych od pracy. Wnioskodawca ma prawo do płatnej przerwy w wykonywaniu obowiązków wynikających z niniejszej umowy z powodu choroby potwierdzonej stosownym zaświadczeniem lekarskim.
Umowa nie zobowiązuje Wnioskodawcy do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich.
Poza ograniczeniami wynikającymi z regulacji art. 375 Kodeksu spółek handlowych, tj. wynikającymi z umowy Spółki, regulaminu pracy Zarządu, uchwał Rady Nadzorczej oraz uchwał Zgromadzenia Wspólników, Wnioskodawca podlega ograniczeniom wynikającym wprost z zawartej umowy o świadczenie usług zarzadzania Spółką:
- realizuje strategie działania po zatwierdzeniu przez Zgromadzenie Wspólników;
- organizuje prace Zarządu zgodnie z celami i planami działania Spółki;
- jest zobowiązany do poinformowania Rady Nadzorczej o zamiarze pełnienia funkcji w organach innej spółki handlowej oraz o nabyciu w niej akcji w terminie 7 dni od dnia nabycia akcji;
- nie może pobierać wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka organu w podmiotach zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów;
- Spółka ustala w drodze uchwały Rady Nadzorczej Spółki na dany rok obrotowy uchwałę, cele zarządcze, do realizacji których zobowiązany jest Wnioskodawca.
Zgodnie z zawartą umową, Spółka bierze na siebie odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy (Spółki). Treść umowy wskazuje bezpośrednio, że Wnioskodawca nie ponosi samodzielnej odpowiedzialności kontraktowej w stosunku do osób trzecich. Odpowiedzialność za szkody w stosunku do osób trzecich wynikające z działań i czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę ponosi Spółka.

Ponadto w piśmie z dnia 16 października 2017 r., Wnioskodawca uzupełniając opis sprawy poinformował, że w nawiązaniu do wydanej w dniu 6 października 2017 r. przez Ministra Rozwoju i Finansów interpretacji ogólnej sygn. PT3.8101.11.2017, umowa o świadczenie usług w zakresie zarządzania Spółką została zawarta w związku z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie, zarówno podstawowe wynagrodzenie miesięczne (wynagrodzenie stałe), jak i wynagrodzenie zmienne za świadczone usługi zarządzania podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w piśmie z dnia 16 października 2017 r.), otrzymywane wynagrodzenie, zarówno podstawowe, jak i uzupełniające, z tytułu wykonywania czynności zarządzania Spółką nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter uzupełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Natomiast na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z powołanych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, które muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym, kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami.

Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Chcąc ocenić, czy Zarządzający będący członkiem zarządu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić analizę kontraktu menadżerskiego w celu ustalenia, czy stosunek ten ma cechy charakterystyczne dla stosunku pracy, czy też dla umowy cywilnoprawnej pod kątem przesłanek określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT. Przy ocenie tej należy mieć przy tym na uwadze odrębność stosunku organizacyjno-prawnego członka zarządu spółki i stosunku wynikającego z zawartego kontraktu.

Świadczenie przez Zarządzającego usług w zakresie zarządzania Spółką nie jest dokonywane w ramach stosunku prawnego takiego jak pomiędzy pracodawcą a pracownikiem w przypadku zawarcia umowy o pracę.

Wskazać należy, że Wnioskodawca wykonuje swoje obowiązki wynikające z zawartej umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania osobiście.

Z umowy wynika również, że miejscem wykonywania usług stanowiących przedmiot umowy jest siedziba Spółki. W przypadku uzasadnionego braku możliwości wykonywania Umowy w siedzibie Spółki lub potrzeby wykonywania przedmiotu umowy w innym miejscu niż siedziba Spółki ze względu na realizację zobowiązań Wnioskodawcy wynikających z umowy, Wnioskodawca zobowiązany jest do wykonywania przedmiotu umowy w takim miejscu.

Sformułowanie powołanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać powinno zobowiązanie, które w swej istocie nakłada na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Jak wynika z wniosku, Strony uzgodniły, że Wnioskodawca ponosi wyłącznie odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną Spółce podczas i przy wykonywaniu przedmiotowej umowy na zasadach określonych w przepisach prawa powszechnie obowiązującego z tym zastrzeżeniem, że Strony zgodnie postanawiają, że odpowiedzialność Członka Zarządu wobec Spółki z jakiegokolwiek tytułu powstałego na gruncie niniejszego kontraktu lub w związku z nim (niezależnie od podstawy tej odpowiedzialności), w tym odpowiedzialność odszkodowawcza z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, zgodnie z wolą Stron ograniczona zostaje maksymalnie do kwoty określonej uchwałą Rady Nadzorczej i nie obejmuje utraconych korzyści.

Z powyższego wynika zatem, że warunek odpowiedzialności za wykonanie czynności w ramach umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania, który decyduje o uznaniu czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, w analizowanym przypadku nie jest spełniony.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialność za wykonywane przez siebie usługi względem innych podmiotów niż sama Spółka.

W świetle powyższej argumentacji, na gruncie przedstawionych okoliczności sprawy, świadczone przez Wnioskodawcę czynności w ramach zawartej umowy należy uznać za wykonywane samodzielnie usługi w zakresie zarządzania Spółką niestanowiące działalności gospodarczej w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Jak bowiem wykazano, Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za wykonanie czynności w ramach zawartej umowy wobec osób trzecich.

Reasumując, z uwagi odpowiedzialność Zarządzającego za szkody wyrządzone względem Spółki, oraz brak odpowiedzialności Zarządzającego za szkody względem osób trzecich należy uznać, że nie jest on podatnikiem VAT wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, a tym samym świadczone przez niego usługi, obejmujące przedmiot podpisanej umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Z punktu widzenia bowiem art. 15 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 ustawy VAT odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku ze świadczeniem usług/prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec spółki, a jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera/ zarządzającego ze spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, w tym na informacji, że „przychody osiągnięte w ramach zawartej umowy stanowią dla Wnioskodawcy przychody z działalności wykonywanej osobiście, określone w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie w ramach zawartej umowy (Zainteresowany) nie wykonuje czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ww. ustawy” – kwestia ta nie była przedmiotem oceny tut. Organu, lecz przyjęto to jako element opisu sprawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin