Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.219.2017.7.KSM
z 6 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 28 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.), z dnia 3 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) oraz z dnia 19 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania przez Spółkę partnerską w drodze uchwały wspólników (partnerów) nieruchomości stanowiącej środek trwały na rzecz jednego wspólnika (partnera) tej Spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 23 sierpnia 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.219.2017.1.KSM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 23 sierpnia 2017 r. (data doręczenia 28 sierpnia 2017 r.). W dniu 7 września 2017 r. wpłynęła odpowiedź na to wezwanie nadana za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 4 września 2017 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek i jego uzupełnienie nadal nie spełniały wymogów, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 25 września 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.219.2017.3.KSM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie przesłano za pośrednictwem poczty w dniu 25 września 2017 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 września 2017 r.). W dniu 9 października 2017 r. Wnioskodawczyni przesłała odpowiedź na powyższe wezwanie, nadaną za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 3 października 2017 r.

Ponieważ wniosek i przesłane uzupełnienia nadal nie spełniały wymogów, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 13 października 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.219.2017.5.KSM na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie przesłano za pośrednictwem poczty w dniu 13 października 2017 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 17 października 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 19 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.) nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 19 października 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

W dniu 31 października 2002 r. Wnioskodawczyni wraz ze wspólnikiem … działając jako partnerzy Spółki pod firmą Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „…” … Lekarska Spółka partnerska z siedzibą w … (zwana dalej Spółką), nabyli w drodze umowy sprzedaży lokal użytkowy – przychodnię lekarską. Nieruchomość stanowi środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych Spółki. Nieruchomość od chwili nabycia była amortyzowana w całości. Jednocześnie Wnioskodawczyni czyniła na przedmiotową nieruchomość nakłady polegające na remoncie pomieszczeń przeznaczonych na gabinety lekarskie, remoncie poczekalni, itp., nakłady były rozliczane jako koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawczyni chce przenieść prawo własności przedmiotowej nieruchomości ze Spółki na swoją wyłączną własność. W księdze wieczystej, jako właściciel wskazany jest Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „…” … Lekarska Spółka partnerska. Wnioskodawczyni szacuje wartość rynkową przedmiotowej nieruchomości na kwotę 100 000 zł.

Przekazanie przedmiotowej nieruchomości nastąpi po jej wykreśleniu ze środków trwałych Spółki, poprzez podjęcie uchwały wspólników o przekazaniu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni na poczet przyszłego zysku Spółki. Ewentualnie, Wnioskodawczyni dopuszcza możliwość nabycia przedmiotowej nieruchomości w drodze umowy sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni dodała, że wspólnicy Spółki Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „…” … Lekarska Spółka partnerska, posiadają równy udział w zyskach i stratach Spółki, zatem udział w zyskach i stratach Wnioskodawczyni wynosi 50%. We wniosku wskazano, że wartość rynkowa nieruchomości jest mniejsza, aniżeli przysługujący Wnioskodawczyni udział w zyskach Spółki.

Wnioskodawczyni rozważa dwie formy przekazania przedmiotowej nieruchomości. Pierwszą z możliwości jest zawarcie pomiędzy partnerami Spółki a Wnioskodawczynią umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Drugą z możliwości jest przekazanie przedmiotowej nieruchomości w drodze uchwały wspólników na poczet zysku wypłacanego przez Spółkę. Zatem, Wnioskodawczyni przewiduje dwie możliwości nabycia przedmiotowej nieruchomości. Ewentualna uchwała wspólników dotycząca przeniesienia prawa własności przedmiotowej nieruchomości nastąpi w formie aktu notarialnego. Jak wskazano powyżej, w przypadku zawarcia przez Wnioskodawczynię umowy sprzedaży zbycie przedmiotowej nieruchomości będzie miało charakter odpłatnego zbycia. Natomiast w wypadku przekazania przedmiotowej nieruchomości w drodze uchwały wspólników przekazanie tej nieruchomości będzie miało charakter nieodpłatny, albowiem w wypadku przekazania przez Spółkę środków przeznaczonych na poczet wypracowanego zysku nie sposób przyjąć ekwiwalentności świadczeń, przy czym Wnioskodawczyni wskazała, że wypłata zysku może mieć zarówno charakter pieniężny, jak i rzeczowy poprzez przekazanie składników majątkowych stanowiących własność Spółki. Wnioskodawczyni z tytułu dochodów z działalności Spółki wybrała liniową metodę opodatkowania. Wycofanie nieruchomości ze Spółki nie będzie skutkowało obniżeniem wkładów kapitałowych wspólników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy w przypadku przekazania przedmiotowej nieruchomości w drodze uchwały wspólników jako zaliczki na poczet przyszłego zysku po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku zawarcia pomiędzy Spółką a Wnioskodawczynią umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, w wypadku zaistnienia stanu faktycznego w postaci przekazania przedmiotowej nieruchomości na poczet wypłacanego zysku, nie powstanie po Jej stronie przychód z tytułu odpłatnego zbycia środka trwałego w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a), ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Następnie art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jako odpłatne zbycie należy w tym momencie rozumieć umowę w której występuje ekwiwalentność świadczeń, tj.: kiedy w zamian za uiszczenie ceny, nabywca otrzymuje konkretny składnik majątkowy stanowiący środek trwały. W ocenie Wnioskodawczyni w wypadku przekazania przedmiotowej nieruchomości w drodze uchwały wspólników, jako zaliczki na poczet uzyskanego przez Spółkę zysku nie istnieją podstawy do przyjęcia, że przedmiotowa nieruchomość zostanie odpłatnie zbyta. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wypłata zysku nie ma charakteru czynności ekwiwalentnej, albowiem stanowi obowiązek Spółki względem wspólników. Powyższe stanowisko wynika z charakteru prowadzenia działalności gospodarczej w formie Spółki partnerskiej. W myśl regulacji Kodeksu spółek handlowych w zakresie spółki partnerskiej stosuje się przepisy dotyczące spółki jawnej stąd właśnie odwołanie w przytoczonym wniosku do tej właśnie formy prowadzenia działalności gospodarczej. Umowa Spółki przewiduje równy udział partnerów w zyskach i stratach Spółki. Wypłata zysku przez Spółkę na rzecz partnerów nie ma charakteru czynności odpłatnej ekwiwalentnej, może także być dokonana w formie pieniężnej, jak również w formie rzeczowej poprzez przekazanie składnika majątkowego Spółki. W konsekwencji mając na uwadze stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ocenie Wnioskodawczyni nie powstanie po Jej stronie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a), ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577), określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Stosownie do postanowień art. 86 § 1 ww. ustawy, spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Zgodnie z art. 87 § 1 powołanej ustawy, partnerami w spółce mogą być wyłącznie osoby fizyczne, uprawnione do wykonywania wolnych zawodów, określonych w art. 88 lub w odrębnej ustawie.

W myśl art. 88 cyt. ustawy, partnerami w spółce mogą być osoby uprawnione do wykonywania następujących zawodów: adwokata, aptekarza, architekta, inżyniera budownictwa, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, maklera papierów wartościowych, doradcy inwestycyjnego, księgowego, lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego, rzecznika patentowego, rzeczoznawcy majątkowego i tłumacza przysięgłego.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki partnerskiej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 89 ww. ustawy).

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W myśl art. 28 ww. ustawy, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W świetle powyższych regulacji prawnych majątek spółki jawnej, a w przedmiotowej sprawie spółki partnerskiej jest prawnie wydzielony.

Natomiast na mocy art. 51 § 1 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Przy czym § 2 powołanego wyżej przepisu wskazuje, że określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.

Jednocześnie, w myśl art. 52 § 1 cyt. ustawy, wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

Ponieważ spółka partnerska jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego – podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tych spółek.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Zgodnie z art. 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jak stanowi art. 14 ust. 2e ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, przepis ust. 2e stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania świadczenia niepieniężnego przez spółkę niebędącą osobą prawną (art. 14 ust. 2f ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy spółka niebędąca osobą prawną ureguluje swoje zobowiązanie poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego (np. w formie rzeczowej), u wspólnika tej spółki (proporcjonalnie do wysokości jego udziału w zysku spółki) powstanie przychód w wysokość wartości uregulowanego zobowiązania. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego (wartość rynkowa przekazanej wierzycielowi na skutek uregulowania zobowiązania rzeczy) jest wyższa niż wysokość uregulowanego zobowiązania, przychodem będzie wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego (wydanej rzeczy).

Z wniosku wynika, że w dniu 31 października 2002 r. Wnioskodawczyni wraz ze wspólnikiem, działając jako Spółka partnerska, nabyli w drodze umowy sprzedaży lokal użytkowy – przychodnię lekarską. Nieruchomość stanowi środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych Spółki. Nieruchomość od chwili nabycia była amortyzowana w całości. Obecnie Wnioskodawczyni chce przenieść prawo własności przedmiotowej nieruchomości ze Spółki na swoją wyłączną własność. W księdze wieczystej, jako właściciel wskazana jest Spółka. Wnioskodawczyni szacuje wartość rynkową przedmiotowej nieruchomości na kwotę 100 000 zł. Wspólnicy Spółki, posiadają równy udział w zyskach i stratach Spółki. Przekazanie przedmiotowej nieruchomości nastąpi po jej wykreśleniu ze środków trwałych Spółki, poprzez podjęcie uchwały wspólników o przekazaniu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni na poczet przyszłego zysku Spółki.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przypadku przekazania przez Spółkę partnerską w drodze uchwały wspólników (partnerów) nieruchomości stanowiącej środek trwały na rzecz Wnioskodawczyni, jako wspólnika (partnera) tej Spółki, nie powstanie po Jej Stronie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W momencie przekazania Wnioskodawczyni – w następstwie wykonania świadczenia niepieniężnego – nieruchomości będącej środkiem trwałym, dojdzie jednak do powstania przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanej sytuacji nastąpi bowiem wykonanie ciążącego na Spółce partnerskiej zobowiązania – do wypłaty udziału w zysku – w formie świadczenia niepieniężnego, a zatem spełnione zostaną przesłanki wynikające z cyt. art. 14 ust. 2e i 2f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem Wnioskodawczyni jako wspólnika (partnera) Spółki partnerskiej – z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 ustawy – będzie zatem przypadająca na Nią (zgodnie z wysokością posiadanego udziału w zysku Spółki) wartość uregulowanego zobowiązania, bądź wartość rynkowa nieruchomości, w przypadku gdy wartość ta będzie wyższa niż wartość uregulowanego zobowiązania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ nadmienia, że w opisie własnego stanowiska Wnioskodawczyni wskazała (…) art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (…). Tutejszy Organ przyjął jednak, że jest to omyłka pisarska, bowiem w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie widnieje wskazany przez Wnioskodawczynię przepis. Ponadto merytoryczna treść wniosku pozwala stwierdzić, że Wnioskodawczyni formułując własne stanowisko w sprawie miała na uwadze art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.