Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.278.2017.1.IL
z 8 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym za pomocą platformy ePUAP w dniu 25 września 2017 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – UPP13535865) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od narodzin syna w dniu 29 lutego 2000 r. jest matką samotnie wychowującą dziecko. Wnioskodawczyni wskazała, że w momencie urodzenia syna była rozwiedziona. W 1991 r. Jej małżeństwo z … zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Rejonowego. Małoletni syn jest dzieckiem pozamałżeńskim, dobrowolnie uznanym w momencie jego urodzenia przez ojca …, stan cywilny – wdowiec. Ojciec dziecka ani w momencie urodzenia, ani w chwili obecnej nie mieszka z Wnioskodawczynią. Ojciec dziecka mieszka w …. Natomiast Wnioskodawczyni mieszka wraz z synem … od narodzin, aż do chwili obecnej w … i wyłącznie Ona bez udziału ojca sprawuje opiekę nad małoletnim synem od chwili jego urodzenia aż do dnia dzisiejszego, tj. przez ponad 17 lat. Ojciec dziecka nigdy nie mieszkał z synem ani z matką dziecka, nie pomagał w jego wychowaniu, ani też nie sprawował w żaden sposób nad nim opieki. W związku z faktem, że odmawiał łożenia środków finansowych na utrzymanie syna, po długotrwałym procesie sądowym, Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2003 r. zasądził od ojca … alimenty na rzecz małoletniego syna, płatne od dnia 1 grudnia 2002 r. do rąk Wnioskodawczyni w wysokości 300 zł, a następnie podwyższył ich wysokość wyrokiem z 2008 r. do kwoty 400 zł, płatne od dnia 1 września 2007 r. Przez pierwsze lata ojciec próbował uchylać się od płacenia alimentów, dlatego egzekucja alimentów odbywała się za pomocą komornika, a następnie po wycofaniu przez matkę wniosku o egzekucję komorniczą alimenty były płacone terminowo. W chwili obecnej syn … ma 17 lat i pół roku i przez ten cały czas jedyny obowiązek z jakiego ojciec się wywiązywał wobec dziecka to wpłata niewysokich alimentów. Przez wszystkie lata to jedynie matka sprawowała opiekę nad dzieckiem oraz faktycznie wykonywała władzę rodzicielską.

Ojciec dziecka przez całe życie nie interesował się synem ograniczając się jedynie do kilku w roku krótkich okazjonalnych spotkań z małoletnim synem zazwyczaj w okresie świątecznym, w okresie urodzin, czy Dnia Dziecka. Fakt ten jest udokumentowany przez ojca w aktach spraw alimentacyjnych. Podczas tych spotkań syn nigdy nie otrzymywał od ojca żadnych wartościowych prezentów - była to np. czekolada, jabłko, itp. Sporadyczne kontakty ojca z dzieckiem nigdy nie zostały uregulowane przez Sąd, ponieważ ojciec nie odczuwał takiej potrzeby, a matka ich nie utrudniała ze względu na ich rzadkość. Przez całe życie syna ojciec nigdy w żaden sposób nie uczestniczył w opiece nad nim czy wychowaniu. Wnioskodawczyni wskazała, że ojciec nigdy nie interesował się jego szkołą i ocenami – nie kontaktował się z nauczycielami, ani nie brał udziału w zebraniach szkolnych, a podania dotyczące wyboru szkoły i przyjęcia syna do Gimnazjum Sportowego oraz Liceum z tych względów podpisywała tylko i wyłącznie matka. Ponadto, nigdy nie interesował się zdrowiem dziecka i nie uczestniczył w wizytach u lekarzy, a także nigdy nie opiekował się synem podczas choroby. Nigdy też w żaden sposób nie pomagał w opiece nad synem ani w jego wychowaniu. Wnioskodawczyni wskazała, że syn od 2009 r. aż do ukończenia w 2016 r. Gimnazjum Sportowego z licznymi sukcesami (medale) uprawiał wyczynowo sport - pływanie. Dalej Wnioskodawczyni podkreśliła, że ojciec nigdy nie interesował się pasją syna i nigdy nie uczestniczył w zawodach sportowych syna nawet takiej rangi jak Mistrzostwa Polski czy …, podczas których syn osiągał sukcesy. Nie organizował razem z innymi rodzicami wyjazdów na takie imprezy, ani nigdy nie uczestniczył w finansowaniu pasji syna. Jedyną osobą towarzyszącą podczas takich wyjazdów była Wnioskodawczyni. Ponadto nie interesował się oraz nie organizował wypoczynku wakacyjnego syna, a także nie finansował go, gdyż Wnioskodawczyni na ten cel przeznaczała przede wszystkim uzyskiwaną z rozliczenia podatku dochodowego całą ulgę prorodzinną oraz dochody ze swojej pracy. Fakt ten został udokumentowany w Sądzie opłaconymi przez Wnioskodawczynię fakturami za obozy sportowe i młodzieżowe syna. Jedynym obowiązkiem z jakiego wywiązywał się ojciec wobec syna było płacenie niewielkich alimentów. W związku z faktem, że małoletni ….był dzieckiem pozamałżeńskim, a ojciec nie interesował się jego wychowaniem ani nie sprawował nad nim opieki, to jedynie Wnioskodawczyni faktycznie wykonywała władzę rodzicielską i w związku z tym nie zachodziła konieczność sądowego rozstrzygania w sprawie władzy rodzicielskiej.

Ojciec … w chwili urodzenia syna, aż do dnia dzisiejszego jest wdowcem i równocześnie ojcem pochodzącej z jego małżeństwa córki …urodzonej w czerwcu 1992 r., którą wychowywał i na którą jedynie do czerwca 2017 r. korzystał z ulgi prorodzinnej i rozliczał się z tego tytułu jako osoba samotnie wychowująca dziecko. … zawsze wykazywał w swoich zeznaniach podatkowych tylko i wyłącznie jedynie córkę … jako dziecko, które wychowuje i na które jest uprawniony do ulgi prorodzinnej. Ulgę tą utracił w czerwcu 2017 r. ze względu na ukończone przez córkę studia i wiek 25 lat. Natomiast zgodnie z ustnymi ustaleniami z ulgi prorodzinnej na syna …. w całości przez wszystkie lata aż do rozliczenia za 2016 r. włącznie korzystała Wnioskodawczyni, jako jedyna osoba wykonująca władzę rodzicielską w stosunku do syna….

W dniu 22 lutego 2017 r. zapadł w Sądzie Rejonowym w … wyrok podwyższający alimenty na małoletniego … (obecnie w wieku 17 lat) do kwoty 700 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki od września 2016 r. W kwietniu 2017 r. ojciec nie zgodził się z tym wyrokiem i złożył apelację od niego do Sądu Okręgowego, lecz apelacja w dniu 24 sierpnia 2017 r. została odrzucona, a wyrok podwyższający alimenty stał się prawomocny. Jednocześnie również w kwietniu 2017 r. razem ze złożoną apelacją wystosował pismo do Wnioskodawczyni oraz Urzędu Skarbowego w … z informacją, że w związku z cyt.: ”drastycznym wzrostem alimentów będzie korzystał z ulgi na dziecko tj. na małoletniego syna od lipca do grudnia”. Zdaniem Wnioskodawczyni, działanie to będzie miało w rzeczywistości na celu pozasądowe zrekompensowanie sobie przez ojca wzrostu ustalonych przez Sąd alimentów, co w swoim pisemnym oświadczeniu potwierdza. Jednocześnie pomimo takiego oświadczenia nie zmienił swojego postępowania wobec syna i od czerwca do dnia dzisiejszego nie spotkał się ani razu z synem, ani nie wykazał jakiegokolwiek nim zainteresowania. Syn w chwili obecnej ma już 17 lat i pół roku, i po tylu latach takiego traktowania przez ojca nie wyraża chęci na częstsze niż kilka razy w roku krótkie (maksymalnie 1 godzina) kontakty z ojcem. Ojciec w roku podatkowym 2017 nie sprawował/będzie sprawował opieki nad małoletnim synem, ani nie wykonywał/będzie wykonywał władzy rodzicielskiej w żaden sposób. Władzę rodzicielską wykonuje/będzie wykonywała tylko i wyłącznie Wnioskodawczyni i na taki podział ulgi prorodzinnej Wnioskodawczyni nie wyraża zgody, gdyż uważa że przysługuje Jej ona w całości. Wnioskodawczyni uzyskuje dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych tylko i wyłącznie ze stosunku pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni przysługuje na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na małoletniego syna za cały 2017 r. i w dalszych latach po spełnieniu pozostałych warunków, w pełnej niepodzielonej wysokości ze względu na fakt, że tylko Ona rzeczywiście tą władzę samodzielnie przez cały rok wykonuje bez udziału ojca dziecka?

Zdaniem Wnioskodawczyni, pomimo że władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom to do skorzystania z ulgi prorodzinnej konieczne jest spełnienie przez każdego z rodziców dwóch warunków, tj. posiadanie władzy rodzicielskiej i jej rzeczywiste wykonywanie w roku podatkowym. Ojciec dziecka, pomimo że władzę rodzicielską posiadał to nigdy tej władzy rodzicielskiej nie wykonywał/będzie wykonywał, również w 2017 r. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy rodzicielskiej, a czym innym jest jej wykonywanie. Samo bowiem dysponowanie prawem wykonywania władzy rodzicielskiej nie jest bowiem wystarczające do skorzystania z ulgi na dziecko. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem, a jego kontakty z dzieckiem są sporadyczne to należy uznać, że nie wykonuje on władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi na dziecko, a tym samym nie przysługuje mu również prawo do podziału ulgi, gdyż w takiej sytuacji ulga przysługuje tylko i wyłącznie jednemu z rodziców. Takim rodzicem jest tylko i wyłącznie Wnioskodawczyni, ponieważ tylko Ona wykonywała władzę rodzicielską przez całe życie syna, w tym również w 2017 r. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega bowiem na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica obowiązków w zakresie zaspokajania potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka.

Takie obowiązki wobec małoletniego … wykonuje tylko i wyłącznie Wnioskodawczyni. Samo bowiem tylko uiszczanie alimentów w niewielkiej wysokości na rzecz dziecka, czy też sporadyczne krótkie spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego „wykonywania władzy rodzicielskiej”. Tak zwana ulga prorodzinna nie jest ulgą z tytułu bycia rodzicem i posiadania władzy rodzicielskiej, ale ma na celu pomóc rodzicom wykonującym władzę rodzicielską. Ojciec dziecka takich czynności wobec syna nigdy nie wykonywał, a tym bardziej w 2017 r. Jedyna rzecz jaka uległa zmianie w 2017 r. w stosunku do lat ubiegłych, to fakt podwyższenia po 10 latach wysokości alimentów na 17-letniego syna do kwoty 700 zł oraz utrata przez … ulgi na swoją 25-letnią córkę …. Celem ulgi na dziecko nie jest bowiem, rekompensata ojcu faktu podwyższenia alimentów i obniżanie rzeczywistych środków finansowych przeznaczanych na utrzymanie dziecka, a wręcz przeciwnie ulga ta ma pomóc rodzicowi wykonującemu władzę rodzicielską w wykonywaniu i finansowaniu związanych z nią obowiązków. Stanowisko takie podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 2378/15. Wnioskodawczyni uważa, że w opisanej przez Nią indywidualnej sytuacji podatkowej uzasadnienie zacytowanego powyżej wyroku ma zastosowanie także do Niej, dlatego stoi Ona na stanowisku, że ulga podatkowa na małoletniego syna …przysługuje tylko i wyłącznie w całości Jej i to Ona tylko i wyłącznie ma prawo do jej odliczenia w całości w zeznaniu podatkowym za 2017 r. oraz w kolejnych latach podatkowych po spełnieniu pozostałych dodatkowych warunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   
   

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,
  

– w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Stosowanie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Jak stanowi art. 58 § 1a cyt. ustawy, sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Jednakże, warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka (postanowienia Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 27 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 2378/15, „ (…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Jak wskazała Wnioskodawczyni w opisie zdarzenia przyszłego, od narodzin syna do chwili obecnej samotnie wykonywała i wykonuje w stosunku do swojego małoletniego syna władzę rodzicielską. Ojciec dziecka w żaden sposób nie uczestniczy w życiu syna, prócz sporadycznych spotkań w trakcie roku zazwyczaj w okresie świątecznym, w okresie urodzin czy Dnia Dziecka. Wnioskodawczyni wskazała, że ojciec dziecka spełnia jedynie nałożony na niego przez Sąd obowiązek alimentacyjny. Z opisu sprawy wynika, że w 2017 r. to wyłącznie Wnioskodawczyni sprawuje i będzie sprawowała pieczę nad małoletnim synem, opiekuje się nim, ponosi koszty jego utrzymania i wykonuje i będzie wykonywała wszystkie obowiązki bez udziału ojca. Zatem, biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że w 2017 r. to Wnioskodawczyni wykonywała i będzie wykonywała bez udziału drugiego rodzica władzę rodzicielską w stosunku do swojego małoletniego syna.

Reasumując stwierdzić należy, że skoro to wyłącznie Wnioskodawczyni w 2017 r. wykonuje i będzie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego syna, spełniając wszystkie przesłanki określone w art. 27f, a następnie przy niezmiennych okolicznościach sprawy będzie utrzymywała pełnoletniego uczącego się syna w związku z wykonywaniem ciążącego na Niej obowiązku alimentacyjnego, spełniając przy tym wszystkie przesłanki określone w art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na syna w pełnej wysokości, określonej w art. 27f ust. 2 ww. ustawy, o ile nie ulegną zmianie przepisy prawa będące podstawą niniejszego rozstrzygnięcia oraz stan faktyczny sprawy.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że prawo do skorzystania z określonej ulgi przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.