Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.334.2017.1.EC
z 10 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 27 września 2017 r.
(data wpływu 3 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na owoce dla pracowników oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług nie podlegającego odliczeniu od zakupu owoców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na owoce dla pracowników oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług nie podlegającego odliczeniu od zakupu owoców.

We wniosku złożonym przez przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcy są komandytariuszami w A. Sp. z o.o. sp.k. (dalej jako Spółka lub Pracodawca). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, rozwoju oraz sprzedaży produktów z branży motoryzacyjnej oraz przemysłowej. Spółka wprowadziła w bieżącym roku możliwość częstowania się przez wszystkich pracowników w godzinach pracy przez jeden dzień w tygodniu owocami udostępnianymi im bezpłatnie w ogólnodostępnej stołówce pracowniczej. Pracownicy mogą skorzystać z udostępnianych owoców w dowolnym czasie i w dowolnej ilości w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Owoce są nabywane przez Spółkę ze środków obrotowych, a zakup jest dokumentowany fakturami. Kupowane owoce nie mają charakteru wystawności, lecz mieszczą się w ramach zwyczajowo przyjętego poczęstunku. Spółka nie prowadzi ewidencji w zakresie wydań i spożycia owoców przez konkretne osoby.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Rozliczając w deklaracjach VAT podatek od towarów i usług (dalej podatek VAT), Spółka nie dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych z uwagi na uznanie do celów podatku VAT, iż wydatki na nabycie owoców, z przeznaczeniem tych owoców już w momencie nabycia wyłącznie do poczęstunku pracowników, nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Spółce nie przysługuje więc prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty zakupu owoców, rozumiane jako odpowiednie wartości brutto (tj. z podatkiem VAT) z faktur dokumentujących te zakupy, podlegają zaliczeniu przez Wnioskodawców do kosztów uzyskania przychodów stosownie do treści art. 22 ust 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugie ustawy o PIT - w tej części, która przypada na Wnioskodawców, czyli proporcjonalnie do wysokości posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki?

Zdaniem Zainteresowanych, koszty zakupu udostępnianych pracownikom owoców stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugie ustawy o PIT, tj. w wartościach brutto (czyli z podatkiem VAT) wynikających z faktur dokumentujących zakupy. Dodatkowo koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawców w tej części, która przypada na Wnioskodawców proporcjonalnie do wysokości posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu enumeratywnie wskazanych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów. Prócz tego, uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony oraz został definitywnie poniesiony i właściwie udokumentowany.

Koszty poniesione przez Spółkę stanowią element prowadzonej działalności gospodarczej służącej osiąganiu przychodów i znajdują ekonomiczne uzasadnienie. Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są co do zasady wszelkie koszty pracownicze obejmujące m in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób bezpośredni wpływają na warunki pracy, a pośredni na zwiększenie motywacji pracowników do pracy.

Ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup owoców są wyrazem starań Spółki jako Pracodawcy o dobry stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia jej pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Spółce zależy nadto, aby pracownicy zdrowo się odżywiali, albowiem to wpływa na mniejszą absencję w pracy. Nie bez znaczenia jest również fakt zapewnienia przez Pracodawcę odpowiedniego wyżywienia podczas wykonywania przez pracowników obowiązków służbowych często w stresujących sytuacjach i pod presją czasu. Wreszcie nie pozostaje bez wpływu na możliwość uzyskiwania albo zabezpieczania przez Spółkę Jej przychodów to, że Spółka takim zabiegiem jak bezpłatne udostępnianie owoców, wpływając na bardziej komfortowe warunki pracy, ma szansę utrzymać niezbędny poziom zatrudnienia, a w przypadku naboru nowych pracowników, zachęcić ich do podjęcia pracy u nowego pracodawcy, podkreślając ponadprzeciętne warunki pracy, jakie może zaoferować przyszłym pracownikom.

Co istotne, poczęstunek ten nie wykracza poza symboliczne ramy i nie ma cech wystawności.

Natomiast, jeżeli chodzi o wartość mogącą stanowić koszt podatkowy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugie ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodów jest naliczony podatek VAT w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT - jeżeli naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Jak wskazano, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu owoców, zatem oprócz wartości netto z faktur zakupowych także podatek VAT może stanowić koszt podatkowy Wnioskodawców.

Dodatkowo w przypadku Wnioskodawców odpowiednie zastosowanie znajduje art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o PIT, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zatem przedmiotowe koszty stanowią koszty uzyskania przychodów poszczególnych Wnioskodawców w części proporcjonalnej do posiadanego udziału w zysku Spółki.

Na marginesie należy zaznaczyć, że zakup owoców dla pracowników nie jest też świadczeniem socjalnym, wyłączonym z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PIT. Opisane świadczenia są bowiem finansowane ze środków obrotowych Spółki, a nie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz nie są uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej poszczególnych pracowników. Nie spełniają więc definicji wydatków na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Podsumowując, koszty poniesione na zakup owoców udostępnianych pracownikom w czasie pracy spełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, bowiem są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania/zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym Wnioskodawcy jako podatnicy podatku dochodowego, mogą je zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Przy tym kosztem uzyskania przychodów będą wartości z podatkiem VAT wynikające z faktur dokumentujących nabycie owoców, a wysokość kosztu przypadająca na każdego z Wnioskodawców będzie odpowiadać wysokości posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku Spółki.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10.2.2017 r. nr 1462-IPPB1.4511.25.2017.1.EC, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19.9.2016r. nr IBPBI/2/4510-742/16-1/JP (wydanej w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) czy interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10.12.2014 r. nr IBPBI/2/423-1342/14/MS (również wydanej w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W świetle powyższego, Wnioskodawcy wnoszą o uznanie ich stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.