Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.416.2017.1.ASZ
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 2 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 20 października 2017 r. (data wpływu 23 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 20 października 2017 r. (data wpływu 23 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 20 października 2017 r.):

Gmina Z. (Wnioskodawca) ma zamiar realizować inwestycję pod nazwą „…” w ramach operacji typu „Gospodarka wodno-ściekowa” poddziałanie „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Przedmiotem inwestycji jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej dla miejscowości O., co stanowić będzie zadanie własne Gminy obejmujące m.in. zbiorowe odprowadzanie ścieków (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, Dz. U. z 2017 r., poz. 328).W ramach zadania zostanie wybudowane 4,8 km sieci wraz z trzema sieciowymi przepompowniami ścieków. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej będzie stanowić własność Gminy i zostanie przyjęta na stan środków trwałych jako budowla. Tym samym nastąpi poprawa warunków i jakości życia mieszkańców oraz pozytywny wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy.

Właścicielem powstałej w ramach projektu infrastruktury będzie Gmina Z. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W celu wybudowania sieci kanalizacji Gmina będzie dokonywać zakupów robót budowlanych i usług od profesjonalnych podmiotów. Podmioty te będą czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, nabycie od nich usług zostanie udokumentowane fakturami, z których będzie wynikał podatek VAT. Gmina zamierza sfinansować ww. zadanie ze środków pochodzących z Programu Obszarów Wiejskich na lata 2014-2002 oraz środków własnych Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie wskazując, że kosztami kwalifikowanymi dla ww. inwestycji jest wartość inwestycji netto – czyli bez podatku VAT. Podatek VAT jako koszt niekwalifikowany nie podlega dofinansowaniu. Po wybudowaniu sieci kanalizacji sanitarnej Gmina podłączy odbiorców indywidualnych do istniejącej sieci i zawrze z nimi umowy cywilnoprawne, na podstawie których odbiorcy indywidulani będą obciążani kosztami za odprowadzanie ścieków przez Gminę. Usługi powyższe podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 8% i będą dokumentowane fakturami VAT. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowości O.wykorzystywana więc będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT.

Do infrastruktury objętej projektem pod nazwą „…” nie będą podłączone jednostki organizacyjne Gminy ani zakłady budżetowe Gminy. Na terenie objętym budową kanalizacji sanitarnej, oprócz domów mieszkalnych, znajduje się świetlica wiejska, która jest budynkiem gminnym wykorzystywanym do celów statutowych Gminy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz do celów najmu i dzierżawy, które są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Świetlica wiejska zostanie ostatecznie oddana w dzierżawę Miejsko-Gminnemu Ośrodkowi Kultury i Sportu w Z., który nie jest jednostką organizacyjną Gminy ani zakładem budżetowym Gminy. Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury i Sportu jest odrębną osobą prawną utworzoną na mocy ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury Sportu będzie pokrywał koszty związane z odprowadzaniem ścieków ze świetlicy wiejskiej w O. na podstawie faktur VAT (wraz z należnym podatkiem VAT) wystawianych przez Gminę Z.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pod nazwą „…” Gmina Z. ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od kosztów budowy oraz eksploatacji sieci kanalizacji sanitarnej z faktur VAT dokumentujących ponoszone wydatki na przedmiotową inwestycję?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest uprawniona do odliczenia 100% podatku VAT z faktur VAT dokumentujących ponoszone wydatki związane z budową kanalizacji sanitarnej na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż ponoszone wydatki inwestycyjne związane będą z wykonywaniem czynności opodatkowanych – usług odbioru ścieków. Gmina podpisze umowy o odbiór ścieków ze swoimi mieszkańcami, które to usługi opodatkowane będą 8% stawką podatku VAT. Będzie więc istniał ścisły związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną, a zatem prawo do odliczeń będzie Gminie przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pod nazwą „…” ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od kosztów budowy oraz eksploatacji sieci kanalizacji sanitarnej z faktur VAT dokumentujących ponoszone wydatki na przedmiotową inwestycję.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina ma zamiar realizować inwestycję pod nazwą „…”. Po wybudowaniu sieci kanalizacji sanitarnej Gmina podłączy odbiorców indywidualnych do istniejącej sieci i zawrze z nimi umowy cywilnoprawne, na podstawie których odbiorcy indywidulani będą obciążani kosztami za odprowadzanie ścieków przez Gminę. Usługi powyższe podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 8% i będą dokumentowane fakturami VAT. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej wykorzystywana więc będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. Do infrastruktury objętej projektem nie będą podłączone jednostki organizacyjne Gminy ani zakłady budżetowe Gminy. Na terenie objętym budową kanalizacji sanitarnej, oprócz domów mieszkalnych, znajduje się świetlica wiejska, która jest budynkiem gminnym. Świetlica wiejska zostanie ostatecznie oddana w dzierżawę Miejsko-Gminnemu Ośrodkowi Kultury i Sportu, który jest odrębną osobą prawną utworzoną na mocy ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Jak wskazano na wstępie, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, jeżeli towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy czym usługa dzierżawy świetlicy wiejskiej (budynku użytkowego) nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Mając na uwadze przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania „…a”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Przy czym należy zwrócić uwagę, że w sytuacji gdyby przedmiotem nabycia były usługi podlegające opodatkowaniu na zasadach odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT), podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Należy jednak zaznaczyć, że kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Jak wyżej wskazano obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia ma wpływ na sposób skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast powyższy mechanizm rozliczeń w żaden sposób nie wpływa na sam zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.