2017.11.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-2.4012.397.2017.2.ASZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.397.2017.2.ASZ
z 3 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 22 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku VAT dla czynności wykonywanych przez Miasto, za które Miasto otrzymuje od mieszkańców wpłaty na budowę instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii;
prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do montażu instalacji;
wliczania otrzymanego dofinansowania w kwocie netto do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, wysokości oraz stawki podatku mającej zastosowanie dla otrzymanej dotacji;
braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użytkowania inwestycji przez okres trwałości projektu oraz nieodpłatnego przeniesienia prawa własności na rzecz właściciela danego budynku po zakończeniu okresu trwałości projektu

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku VAT dla czynności wykonywanych przez Miasto, za które Miasto otrzymuje od mieszkańców wpłaty na budowę instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii;
prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do montażu instalacji;
wliczania otrzymanego dofinansowania w kwocie netto do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, wysokości oraz stawki podatku mającej zastosowanie dla otrzymanej dotacji;
braku opodatkowania czynności nieodpłatnego użytkowania inwestycji przez okres trwałości projektu oraz nieodpłatnego przeniesienia prawa własności na rzecz właściciela danego budynku po zakończeniu okresu trwałości projektu

Wniosek został uzupełniony pismem z 22 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 15 września 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.397.2017.1.ASZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z 22 września 2017 r.:

Miasto R. (Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego. Miasto wykonuje czynności na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, dla których jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Miasto planuje w latach 2017-2020 realizację inwestycji, w ramach której na nieruchomościach mieszkańców Miasta zostaną zamontowane instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii. Realizacja rozpocznie się po uzyskaniu dofinansowania ze środków Unii Europejskiej z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Wnioskowana wysokość dofinansowania to 85% kosztów kwalifikowanych tj. kosztów związanych z zakupem i montażem instalacji. Koszty niekwalifikowane (nieobjęte dofinansowaniem) to podatek VAT wynikający z faktur zakupu od wszystkich wydatków ujętych w projekcie oraz koszty promocji projektu oraz koszty związane z opracowaniem studium wykonalności projektu.

Celem inwestycji jest poprawa warunków życia mieszkańców poprzez rozwijanie infrastruktury technicznej – budowę instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii czyli instalacje fotowoltaiczne, pompy ciepła oraz kotły na biomasę i tym samym obniżenie kosztów eksploatacji budynków ponoszonych przez ich właścicieli. Inwestycja będzie realizowana w ramach zadań własnych Miasta z zakresu ochrony środowiska.

Instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii będą obejmowały budynki mieszkalne jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² . Instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii będą, co do zasady, montowane na i w budynkach mieszkalnych. W niektórych przypadkach instalacje będą montowane na gruncie, garażach lub budynkach gospodarczych, przy czym wszystkie instalacje będą związane z budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi tj. będą montowane wyłącznie na potrzeby zasilania w energię budynków mieszkalnych. Montaż na garażu, gruncie lub budynku gospodarczym dotyczy instalacji fotowoltaicznych i wynikać będzie z braku możliwości wykonania montażu na dachu budynku mieszkalnego. Instalacje będą montowane na garażach, budynkach gospodarczych znajdujących się w pobliżu budynku mieszkalnego, na tej samej działce co budynek mieszkalny lub na gruncie tej działki.

Miasto nie będzie dokonywać montaży w budynkach będących własnością Miasta, które Miasto wykorzystuje do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Montaż nie będzie obejmował także budynków wykorzystywanych przez Miasto do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Miasto po uzyskaniu dofinansowania ogłosi przetarg, podpisze umowę z wykonawcami robót realizującymi inwestycję a zakup usług instalacji będzie dokumentowany fakturami VAT.

W ramach przystąpienia mieszkańców do projektu, pomiędzy Miastem, a mieszkańcami Miasta (osoby fizyczne) zostaną zawarte umowy cywilnoprawne, które regulują wzajemne zobowiązania organizacyjno-finansowe Miasta i mieszkańców, czyli właścicieli nieruchomości, na których będą montowane instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii ustalone w umowie. Mieszkańcy przystępują do projektu dobrowolnie. Na podstawie umów, mieszkańcy wyrażają chęć uczestnictwa w projekcie i dobrowolnie zobowiązują się do partycypacji w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% kosztów związanych z zakupem i montażem instalacji na jego budynku mieszkalnym/gospodarczym/gruncie instalacji fotowoltaicznej/pompy ciepła/kotła na biomasę tj. 15% kosztów kwalifikowanych projektu przypadająca na daną instalację (pozostała część tj. 85% zostanie sfinansowania z otrzymanego przez Miasto dofinansowania) oraz całość podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie i montaż instalacji na nieruchomości danej osoby otrzymanych przez Miasto od wykonawców robót (100% wartości podatku wynikającego z faktur zostanie pokryte przez osoby fizyczne) od przedmiotowej instalacji poprzez wpłatę na konto bankowe Miasta w terminie 14 dni od dnia podpisania umowy o dofinansowanie projektu i wyłonieniu wykonawcy projektu. Wysokość kwoty jaką mieszkańcy będą zobowiązani zapłacić odpowiada części stanowiącej środki własne Miasta poniesione na montaż w danej nieruchomości, w związku z czym może ulec zmianie w przypadku zmiany wysokości dofinansowania.

Z tytułu udziału w projekcie i tym samym z tytułu wykonanych prac montażowych, wszyscy właściciele nieruchomości, u których zamontowane zostaną instalacje będą zobowiązani do zapłaty Miastu łącznie kwoty stanowiącej 15% kosztów kwalifikowanych projektu oraz 100% kosztów niekwalifikowanych w dwóch ratach:

I rata w wysokości 50% po uzyskaniu decyzji o dofinansowaniu projektu,

II rata w wysokości 50% po rozstrzygnięciu procedury przetargowej.

Płatność zostanie uregulowana przez mieszkańców przelewem na konto Miasta. Brak wpłaty jest równoznaczny z rezygnacją z udziału w projekcie. Warunkiem koniecznym przystąpienia do projektu jest wcześniejsze dokonanie wpłaty.

Właścicielem zamontowanych w ramach projektu instalacji i urządzeń będzie Miasto przez okres 5 lat od zakończenia projektu. W tym czasie instalacje będą stanowiły środki trwałe Miasta. Jednakże będą użytkowane przez właścicieli nieruchomości, na których będą zamontowane instalacje, bez pobierania dodatkowych odpłatności. Miasto będzie ponosiło koszty związane z dokonywaniem przeglądów instalacji pod względem ich stanu technicznego oraz naprawami będącymi konsekwencją uszkodzeń niewynikających z winy użytkownika – właściciela nieruchomości lub osób przebywających na tej nieruchomości. Natomiast, w przypadku kosztów napraw wynikających z uszkodzeń z winy użytkownika oraz bieżących kosztów związanych z prawidłowym działaniem instalacji takich jak zasilenie w energię elektryczną, zakup biomasy będą ponoszone przez właściciela nieruchomości.

Po 5 latach eksploatacji Miasto przekaże tym mieszkańcom urządzenia zamontowane na ich nieruchomościach na własność bez dodatkowych wpłat, tj. z chwilą przeniesienia prawa własności instalacji (po 5 latach) właściciel nie będzie zobowiązany do poniesienia dodatkowych odpłatności na rzecz Miasta.

Inwestycja będzie finansowana ze środków Unii Europejskiej z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 oraz ze środków własnych Miasta. Środki własne Miasta poniesione na budowę instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii zostaną zrefundowane przez właścicieli nieruchomości, na rzecz których będą one wybudowane. W ramach umów zawartych przez Miasto z właścicielami nieruchomości, Miasto będzie zobowiązane do zamontowania określonych instalacji, a właściciele poszczególnych nieruchomości będą zobowiązani do zapłaty kwoty odpowiadającej kwocie jaką Miasto poniosło z własnych środków na montaż instalacji na danej nieruchomości. Wobec powyższego, zgodnie z zamiarem, inwestycja będzie sfinansowana ze środków Unii Europejskiej z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 i środków własnych Miasta, jednakże łączna kwota jaką wszyscy mieszkańcy (którzy przystąpią do projektu) będą zobowiązani do zapłaty na rzecz Miasta będzie równa kwocie środków własnych Miasta przeznaczonych na to zadanie.

Środki finansowe Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, które Gmina uzyska w ramach dofinansowania przy realizacji przedmiotowego projektu w wysokości 85% poniesionych wydatków kwalifikowanych, będą mogły być wykorzystane wyłącznie na realizację projektu polegającego na wybudowaniu konkretnych instalacji odnawialnych źródeł energii na konkretnym budynku.

W cenie świadczonych usług (dostarczanych towarów) na rzecz mieszkańców, uwzględniana jest wartość wszelkich kosztów związanych z ich wykonaniem (dostawą towarów).

Przedmiotem umowy cywilnoprawnej zawartej z mieszkańcami jest wykonanie kompleksowej usługi wykonania instalacji odnawialnych źródeł energii (dostawa i montaż instalacji odnawialnych źródeł energii).

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) dla budynków objętych projektem :

mieszkalne sklasyfikowane w grupowaniu PKOB 1110,
gospodarcze sklasyfikowane w grupowaniu PKOB 1271.

Budynki będące przedmiotem projektu, są objęte w całości społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12A ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Z 2017 r. poz. 1221).

Budynki mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi – garaże i budynki gospodarcze są objęte jedną księgą wieczystą.

Budynki gospodarcze spełniają funkcje do przechowywania drobnych narzędzi ogrodniczych, opału.

Wydatki na realizację opisanego we wniosku projektu będą udokumentowane fakturami VAT na których jako nabywca będzie widniał Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jaką stawką podatku VAT są opodatkowane czynności wykonywane przez Miasto i tym samym objęte są wpłaty otrzymane od mieszkańców przez Miasto na rachunek bankowy Miasta na budowę instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii?
Czy Miasto będzie miało pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (100%) z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii na nieruchomościach mieszkańców Miasta?
Czy otrzymane przez Miasto dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług a jeśli tak – jaką stawką podatku jest objęte oraz czy należy uznać kwotę otrzymanego dofinansowania za zawierającą podatek VAT ?
Czy nieodpłatne użytkowanie inwestycji zainstalowanej w danym budynku przez mieszkańców przez okres trwałości projektu oraz nieodpłatne przeniesienie prawa własności na rzecz właściciela danego budynku po zakończeniu okresu trwałości projektu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
W przypadku uznania, że czynność o której mowa w pytaniu 4 podlega opodatkowaniu VAT, co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów 1 usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm . dalej ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów 1 usług podlegają odpłatna dostawa towarów 1 odpłatna świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 8 ust 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1. rozumie się każde Świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub |jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która ma stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. w tym również.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formy, w jakiej dokonano czynności prawnej.
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności tub do tolerowania czynności lub sytuacji.
świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa

Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takie| działalności. Jednakże, jak wynika z art. 15 ust. 6 usuwy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z ustawą z dna 27 kwietnia 2001 r ustawy Prawo Ochrony środowiska (t.j. Dz. U z 2017 r. poz. 519 za zm. dalej ustawa Prawo ochrony środowiska) do zadań własnych gmin należy finansowanie przedsięwziąć związanych z ochroną powietrza, a także wspomaganiem wykorzystywanie lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii (art. 403 ust 2 w zw. z art. 400a ust 1 pkt 21 i 22 ustawy Prawo ochrony środowiska).

Zgodnie z art. 41 ust. i ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%. z zastrzeżeniem ust 2-12c. art. 53. art. 119 ust 7. art. 120 ust. 2 i 3. art. 122 i art. 129 ust. 1, natomiast do towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% . z zastrzeżeniem ust 12 i art. 114 ust 1 przy czym na mocy art. 146a pkt 1 i 2, w okrasie od dnia 1 stycznia 2011 r do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust 21 art. 110, wynosi 23%, a stawka podatku o której mowa w art. 41 ust 2. art. 120 ust. 213 oraz w tytule załącznka nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 41 ust 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w ust 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego stołecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączaniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. a także obiekty sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usług zakwaterowanie z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchna użytkowa przekracza 300 m² ;
lokal mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m² .

Jak wynika z art. 41 ust 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust 120 stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiada udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Miasto będzie realizowało inwestycję mającą na celu obniżenie kosztów eksploatacji budynków należących do mieszkańców Miasta. Inwestycja przewiduje budowę instalacji wykorzystującej odnawialne źródła energii czyli instalacje fotowoltaiczne pompy ciepła oraz kotły na biomasę. Montaż ww. instalacji będzie dokonywany w budynkach których właścicielami są mieszkańcy Masła Przed wykonaniem montażu pomiędzy Miastem a poszczególnymi właścicielami budynków zostaną zawarte umowy cywilnoprawne na podstawie których Miasto zobowiąże się do wykonania określonych montaży a właściciele zobowiążą się do zapłaty ustalonej kwoty, przy czym zaplata zostanie dokonana w dwóch ratach. Zaplata pełnej kwoty (dwóch rat) przez mieszkańców na rzecz Miasta jest warunkiem przystąpienia do projektu tzn. mieszańcy dokonają zapłaty przed wykonaniem montażu.

Z powyższego wynika, że Miasto wykona usługę na rzecz mieszkańców, którzy z kolei będą zobowiązani do zapłaty za tę usługę, co oznacza że w przedmiotowej sytuacji ma miejsce wzajemne świadczenie, które spełnia warunek odpłatności za wykonaną usługę, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym me znajdzie zastosowania art. 15 ust 6 ustawy VAT mimo, że realizacja inwestycji startowi realizację zadań własnych Miasta. Z przepisu tego wynika, że Miasto nie jest uznawane za podatnika VAT w zakresie realizacji zadań własnych z wyjątkiem zadań realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych W tym przypadku będzie miało miejsce odpłatne świadczenie usługi przez Miasto na rzecz mieszkańców na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Mając na uwadze brzmienie art .19a ust i oraz ust 8 ustawy o VAT, należy zauważyć, że skoro Miasto otrzyma zapłatę za usługę montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii przed ich wykonaniem, obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymana zapłaty. Wpłaty te stanowią bowiem przedpłatę na poczet przyszłej usługi, zatem powinny zostać opodatkowane.

Podstawowa stawka podatku VAT wynosi 23 %. Na mocy przepisów szczególnych w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zastosowanie ma 8 % stawka podatku.

Z opisu sprawy wynika, że usługi świadczone przez Miasto na rzecz mieszkańców dotyczą obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym ale także innych budynków.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, do obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym należą budynki mieszkaniowe jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² .

Wpłaty Właścicieli dokonywane na rachunek Miasta powinny być opodatkowane stawką:

8% podatku VAT w przypadku budowy instalacji na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² , w tym także takich budynków w których znajduje się garaż (umiejscowiony w bryle budynku);
23% podatku VAT w przypadku budowy instalacji na:

gruntach;
budynkach gospodarczych.
garażach, nieumiejscowionych w bryle budynku, znajdujących się na tej samej działce co budynek mieszkalny jednorodzinny o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m² .

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy spełnione zostaną określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik VAT, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Realizacja przedmiotowej inwestycji, z racji planowanego zawarcia umów cywilnoprawnych z mieszkańcami, będzie związana z działalnością w stosunku do której Miasto będzie występowało w charakterze podatnika VAT, co wynika z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Miasto otrzyma dofinansowanie na montaż instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii w budynkach będących własnością mieszkańców, przy czym za montaże tych instalacji mieszkańcy będą zobowiązani do zapłaty ustalonej kwoty. Miasto będzie wykonywać montaże wyłącznie odpłatnie, które następnie będą użytkowane przez właścicieli (mieszkańców) danej nieruchomości. Montaże nie będą dotyczyć budynków, których właścicielem jest Miasto (wykorzystywanych do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT lub zwolnionych od tego podatku).

Otrzymane przez Miasto wpłaty mieszkańców będą stanowić wynagrodzenie za świadczone przez Miasto usługi na ich rzecz, które będą opodatkowane podatkiem VAT.

Zatem, skoro realizacja projektu dotyczącego montażu instalacji będzie miała związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Miasto będzie miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Dla ustalenia prawa do odliczenia, bez znaczenia pozostaje fakt. że usługi wykonane na rzecz mieszkańców będą służyły ochronie środowiska. Poprzez zrealizowanie usług przez Miasto, mieszkańcy odniosą korzyści w postaci obniżonych kosztów energii elektrycznej i cieplnej. W tym celu mieszkańcy nabywają usługi montażu instalacji wykorzystującej odnawialne źródła energii, za które będą zobowiązani do zapłaty określonej kwoty.

Wobec powyższego, realizacja projektu jest związana bezpośrednio z wykonywanymi przez Miasto czynnościami opodatkowanymi – odpłatnym świadczeniem usług. Jednocześnie brak jest związku z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu oraz działalnością zwolnioną od podatku VAT. Prowadzi to do wniosku, że Miasto będzie miało pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (100%) z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych do montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii na nieruchomościach mieszkańców Miasta.

Ad. 3

Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei jak wskazuje art. 29a ust. 7 ustawy o VAT Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Za część zapłaty – na co wskazuje użycie sformułowania „włącznie z” - uznaje się także otrzymane przez podatnika dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Dotacje podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Otrzymanie dotacji nie stanowi natomiast samo w sobie żadnej czynności opodatkowanej ani zdarzenia opodatkowanego. Jest to tylko dodatkowy element podstawy opodatkowania do czynności, z którą dotacja jest związana. Skutkuje to m.in. tym. że dotacje opodatkowane są wedle takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Natomiast w części w jakiej otrzymane przez Miasto dofinansowanie będzie stanowiło dopłatę do kwoty należnej od mieszkańców za montaż instalacji podlegający opodatkowaniu według stawki 23%, w takiej części dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania objętą stawką 23%.

Odnosząc się do drugiej części pytania dotyczącej czy kwotę otrzymanego dofinansowania należy uznać za zawierającą podatek VAT (jako wartość brutto) czy jako niezawierająca podatku VAT (wartość netto) istotne znaczenie ma fakt, że dofinansowanie zostanie Miastu przyznane wyłącznie na pokrycie kosztów netto. Podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących nabycie przez Miasto usług stanowi koszt niekwalifikowalny projektu, zatem nie jest objęty refundacją ze środków Unii Europejskiej. Podatek VAT od dofinansowania będą zobowiązani pokryć właściciele nieruchomości na których będą wykonywane instalacje. Oznacza to, że Miasto będzie zobowiązane na podstawie umowy z wykonawcą robót do zapłaty kwoty brutto, przy czym 15% wartości netto oraz 100% wartości podatku VAT pokryją właściciele nieruchomości zaś 85% wartości netto zostanie pokryte z otrzymanego dofinansowania. Prowadzi to do wniosku, że kwota otrzymanego dofinansowania stanowi wartość netto zatem podatek VAT należny powinien być liczony od otrzymanej kwoty nie zaś od kwoty dofinansowania pomniejszonej o wartość podatku VAT.

Ad. 4 i Ad. 5.

Nieodpłatne użytkowanie inwestycji zainstalowanej w danym budynku przez mieszkańców przez okres trwałości projektu oraz nieodpłatne przeniesienie prawa własności na rzecz właściciela danego budynku po zakończeniu okresu trwałości projektu nie stanowią odrębnych od usługi montażu czynności, dlatego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT odrębnie. Wskazane czynności są elementem usługi, za którą właściciele wniosły wpłatę w ramach przystąpienia do projektu. W związku z powyższym nie ustala się podstawy opodatkowania dla ww. nieodpłatnych czynności.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym w ramach jednej umowy Miasto zobowiązuje się do montażu określonych instalacji za odpłatnością, które to instalacje zostaną następnie udostępnione właścicielom na okres trwałości projektu, a po zakończeniu okresu trwałości projektu zostanie przeniesione prawo własności. Właściciel nieruchomości za ww. świadczenie jest zobowiązany do zapłaty określonej kwoty (15% kosztów kwalifikowanych projektu oraz 100% kosztów niekwalifikowanych). Jest to zapłata za całe świadczenie. Nieodpłatne korzystanie z instalacji oraz nieodpłatne przeniesienie prawa własności nie stanowią odrębnych od montażu instalacji czynności lecz stanowią element świadczenia głównego za które ustalona została zapłata 2 tytułu korzystania przez właścicieli z instalacji oraz z tytułu przeniesienia prawa własności nie wykazuje się podstawy opodatkowania ani podatku należnego.

Wobec powyższego, nieodpłatne użytkowanie inwestycji zainstalowanej w danym budynku przez mieszkańców przez okres trwałości projektu oraz nieodpłatne przeniesienie prawa własności na rzecz właściciela danego budynku po zakończeniu okresu trwałości projektu nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z ust. 2 ww. artykułu wynika, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ww. ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z kolei analiza powołanego art. 8 ust. 2 ustawy prowadzi do wniosku, że regulacje w nim zwarte mają zastosowanie wyłącznie do sytuacji, kiedy za świadczone usługi podmiot nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia, a usługi te wykonywane są na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów art. 15 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przywołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

Według art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 130), za przedsięwzięcia termomodernizacyjne uznaje się przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji;

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosowanie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Według art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Z powołanych przepisów wynika, że w celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Należy przy tym podkreślić, że z preferencyjnej stawki podatku w oparciu o powołany wyżej art. 41 ust. 12 ustawy – korzystać mogą tylko czynności wymienione w tym przepisie, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1332), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy Prawo budowlane).

Urządzenia budowlane są to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ww. ustawy Prawo budowlane).

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane),
przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (…) (art. 3 pkt 7a ww. ustawy Prawo budowlane).

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W świetle art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ustawa o podatku od towarów i usług, przez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² ,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m² .

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zastosowania 8% stawki podatku występuje wówczas, gdy usługa dotyczy obiektu budownictwa mieszkaniowego, przy założeniu, że usługa ta jest wykonywana w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (z zastrzeżeniem ust. 12b i ust. 12c tego artykułu).

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczy czynności w nich wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji, do pozostałych usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Ponadto podkreślić należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, a także, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zatem dla zastosowania obniżonej 8% stawki podatku znaczenie ma nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Analiza opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi w pierwszej kolejności do stwierdzenia, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata.

Ad. 1

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem polegającym na tym, że fakturą dokumentującą zapłatę jest faktura dokumentująca uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług, natomiast w pozostałych przypadkach faktura zawsze dokumentuje czynność, a nie płatność, gdyż opodatkowaniu podlega właśnie czynność.

W przedmiotowej sprawie czynnością, jakiej Miasto dokonuje na rzecz osoby fizycznej, biorącej udział w projekcie, jest usługa wykonania instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, na poczet której Wnioskodawca pobiera określone wpłaty od mieszkańców. W kontekście ww. okoliczności należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców będą pozostawały w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na rzecz tychże mieszkańców. Wpłaty wnoszone przez mieszkańców nie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami, a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika projektu, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę.

Tym samym wpłaty, które Gmina otrzyma od osób fizycznych – mieszkańców, stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Gminę usług na rzecz tych osób fizycznych. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, będą stanowiły zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie 5-ciu lat.

Tym samym, dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie będą dotyczyły świadczenia usługi montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, co wskazuje, że świadczenia, co do których Miasto zobowiązało się w ramach realizacji projektu, będą stanowiły odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca wykonując roboty budowlane polegające na montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii na dachach budynków mieszkalnych jednorodzinnych (PKOB 1110), których powierzchnia nie przekracza 3002, ma prawo zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Z kolei, usługę montażu kolektorów słonecznych na dachu garaży oraz budynków gospodarczych, które nie stanowią obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zdefiniowanym w art. 41 ust. 12 ustawy, należy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy przy tym, iż dla rozstrzygnięcia kwestii stawki podatku dla usług montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii poza bryłą budynku mieszkalnego, nie ma znaczenia fakt, że ww. instalacje będą związane z budynkami mieszkalnymi i będą montowane wyłącznie na potrzeby zasilania w energię budynków mieszkalnych. Istotne jest bowiem w takiej sytuacji – jak wskazano wyżej – zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą prace budowlane, do obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca podał dla budynków gospodarczych symbol PKOB 1271.

Wpłaty Właścicieli dokonywane na rachunek Miasta powinny być opodatkowane stawką:

8% podatku VAT w przypadku budowy instalacji na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² , w tym także takich budynków w których znajduje się garaż (umiejscowiony w bryle budynku);
23% podatku VAT w przypadku budowy instalacji na:

gruntach;
budynkach gospodarczych.
garażach, nieumiejscowionych w bryle budynku, znajdujących się na tej samej działce co budynek mieszkalny jednorodzinny o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m² .

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki mającej zastosowanie do opodatkowania podatkiem VAT wpłat mieszkańców stanowiących wkład własny na poczet wykonania kompleksowej usługi montażu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, jest prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Z treści powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W niniejszej interpretacji wykazano, że dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu udziału w projekcie dotyczyć będą świadczenia usługi wykonania instalacji odnawialnych źródeł energii na rzecz mieszkańców co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiąże się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów, stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwych stawek.

Odnosząc się zatem do ww. wątpliwości Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane przez Miasto towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. odpłatnego świadczenia usług.

Zatem Miastu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, gdyż spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Przy czym należy zwrócić uwagę, że w sytuacji gdyby przedmiotem nabycia były usługi podlegające opodatkowaniu na zasadach odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT), podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Należy jednak zaznaczyć, że kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii podstawy opodatkowania czynności wykonywane przez Miasto.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Należy uznać, że opodatkowanie dotacji stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotowa dotacja pokrywa 85% wartości usługi kompleksowej polegającej na montażu instalacji na konkretnym budynku, a więc ma wpływ na cenę świadczonej usługi.

Uwzględniając w niniejszej sprawie treść art. 29a ust. 1 ustawy o VAT należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Miasto usług jest zarówno kwota należna w postaci wpłaty od mieszkańca jak i część dotacji, którą Wnioskodawca otrzyma na sfinansowanie zamontowania instalacji na budynku tego mieszkańca.

Z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii Organu przekazane dla Wnioskodawcy środki finansowe na realizację ww. projektu polegającego na wybudowaniu instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii w części w jakiej stanowi dofinansowanie do konkretnej instalacji dla danego mieszkańca należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze) mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane przez Miasto środki nie zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy lecz będą mogły zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie, tj. na wykonanie konkretnej instalacji na konkretnym budynku.

Tym samym otrzymane przez Gminę środki na realizację projektu (pokrywające w 85% cenę danej instalacji) stanowić będą w istocie dofinansowanie do ceny usługi.

Uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług będzie nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą będzie uiszczał mieszkaniec biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową ale także środki otrzymane przez Miasto od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części w jakiej dofinansowują one cenę świadczonych na rzecz mieszkańców usług (tj. 85%).

Podstawą opodatkowania będzie w przedmiotowej sprawie bowiem zarówno wpłata od mieszkańca jak i dofinansowanie otrzymane przez Wnioskodawcę na pokrycie części ceny. Od tak ustalonej podstawy opodatkowania będzie liczony podatek VAT.

Dotacje podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Skutkuje to tym, że dotacje opodatkowane są według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Wobec powyższego w części w jakiej otrzymane przez Miasto dofinansowanie będzie stanowiło dopłatę do kwoty należnej od mieszkańców za montaż instalacji podlegający opodatkowaniu według stawki 8%, w takiej części dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania objętą stawką 8%. Natomiast w części w jakiej otrzymane przez Miasto dofinansowanie będzie stanowiło dopłatę do kwoty należnej od mieszkańców za montaż instalacji podlegający opodatkowaniu według stawki 23%, w takiej części dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania objętą stawką 23%.

Odnosząc się do drugiej części pytania dotyczącej kwestii, czy kwotę otrzymanego dofinansowania należy uznać za zawierającą podatek VAT (jako wartość brutto) czy jako niezawierająca podatku VAT (wartość netto), wyjaśnić należy, że ustawa o VAT w zakresie określenia podstawy opodatkowania nie posługuje się używanymi przez Wnioskodawcę we wniosku pojęciami: wartość netto, czy wartość brutto otrzymanego dofinansowania. Zgodnie natomiast z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania będzie wszystko co stanowi zapłatę, którą Spółka z o.o. otrzyma z tytułu świadczenia usług. Należy zaznaczyć, że to strony czynności cywilnoprawnej ustalają kwotę należną z tytułu sprzedaży w zawartej przez siebie umowie. Przepisy prawa podatkowego również pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy wynagrodzenie wypłacone w zamian za wyświadczenie usługi uwzględnia podatek od towarów i usług, i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług, i stanowi kwotę netto.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy o VAT, w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny – tj. jej wysokości oraz czy winna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar lub świadczoną usługę. Ze wskazanych przepisów wynika natomiast, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania będzie, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu wyświadczenia usługi, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Skoro przedmiotem dofinansowania będzie 85% wartości netto kosztów związanych z zakupem i montażem instalacji, a mieszkańcy zobowiązują się do partycypacji w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% wartości netto kosztów związanych z zakupem i montażem instalacji tj. 15% kosztów kwalifikowanych projektu oraz całości podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie i montaż instalacji na nieruchomości danej osoby otrzymanych przez Miasto od wykonawców robót, to należy uznać, że wartość otrzymanego dofinansowania stanowi wartość netto.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestiach objętych pytaniem nr 3 jest prawidłowe.

Ad. 4

Przechodząc do kwestii objętej oddania przez Miasto zainstalowanej inwestycji w danym budynku mieszkańcom przez okres trwałości projektu, należy wskazać co następuje.

Biorąc pod uwagę regulacje zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy, oraz opis sprawy należy zauważyć, że – zgodnie z przepisami ustawy o samorządzie gminnym – zadania własne gminy obejmują m.in. zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Jak wskazano w treści wniosku, projekt jest realizowany w ramach zadań własnych Gminy. Analiza przedstawionych okoliczności oraz powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że podejmowane przez Miasto czynności w okresie trwałości projektu mieszczą się w celu prowadzonej przez nią działalności (w szczególności w ww. zakresie). Zatem pierwsza przesłanka wynikająca z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie zostanie spełniona, co wyklucza uznanie tej czynności za odpłatną w świetle ww. przepisu. W konsekwencji należy uznać, że w okresie trwałości projektu Miasto będzie świadczyło na rzecz swoich mieszkańców wpisującą się w cel prowadzonej działalności usługę przy użyciu wytworzonego w ramach projektu majątku należącego w tym okresie do Miasta. Usługę tę Miasto będzie wykonywała nieodpłatnie. Zatem czynność oddania mieszkańcom przedmiotowych instalacji, które zostaną wykonane w ramach projektu (towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Miasta) do bezpłatnego użytkowania nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na niewypełnienie przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ nieodpłatne świadczenie usług będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Miasto działalnością (wykonywanie zadań własnych).

W dalszej kolejności należy odnieść się do kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przez Miasto prawa własności instalacji na rzecz mieszkańców, po zakończeniu trwałości projektu.

Należy w tym miejscu zauważyć, że do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych w ramach projektu przez Miasto na rzecz mieszkańców w ramach projektu, trzeba odnieść się w sposób całościowy. Działania Miasta (przeniesienie na rzecz mieszkańców prawa własności instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii) wykonywane po zakończeniu okresu trwałości projektu nie będą stanowiły odrębnych czynności.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z jednym kompleksowym świadczeniem na rzecz mieszkańca polegającym na wybudowaniu i dostarczeniu instalacji, tym samym przeniesienie prawa własności instalacji po zakończeniu okresu trwałości projektu nie będzie odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu, lecz będzie stanowiło element całościowego świadczenia Wnioskodawcy na rzecz mieszkańca.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w tej części, jest prawidłowe.

W konsekwencji, odpowiedź na pytanie o podstawę opodatkowania z tytułu czynności oddania przez Miasto zainstalowanej inwestycji w danym budynku mieszkańcom przez okres trwałości projektu oraz nieodpłatnego przeniesienia przez Miasto prawa własności instalacji na rzecz właściciela danego budynku po zakończeniu okresu trwałości projektu, jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać ponadto należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dokonania wpłat na poczet montażu instalacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin