2017.11.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.553.2017.1.AO
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 13 października 2017 r. (data wpływu 16 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności spółki O. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka”) jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
Działalność Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka powstała z przekształcenia w trybie art. 551 § 1 k.s.h. na podstawie uchwały z dnia 22 listopada 2016 roku o przekształceniu podjętej przez Zgromadzenie Wspólników spółki T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W dniu 23 czerwca 2016 r. T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła od spółki S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomość gruntową (dalej: „Grunt”), na której został wzniesiony budynek centrum handlowego (dalej: „Budynek”) wraz z infrastrukturą służącą do jego eksploatacji (dalej „Centrum Handlowe”). Centrum Handlowe zostało oddane do użytkowania na podstawie decyzji (pozwolenia na użytkowanie) z dnia 16 września 2016 r. wydanego przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Aktualnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą wynajem powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz podmiotów trzecich.

Spółka planuje sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz W. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Kupujący”). Kupujący jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka i Kupujący w dalszej części wniosku będą zwani łącznie „Wnioskodawcami”.

W dniu 10 października 2017 r. Wnioskodawcy zawarli przedwstępną warunkową umowę sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej: „Umowa Przedwstępna”).

Zgodnie z Umową Przedwstępną, po ziszczeniu się warunków w niej przewidzianych, Spółka zobowiązała się zawrzeć z Kupującym umowę przyrzeczoną sprzedaży (dalej: „Umowa Przyrzeczona”), na podstawie której w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, z wyjątkiem dozwolonych obciążeń, sprzeda Kupującemu za uzgodnioną cenę przedsiębiorstwo Spółki w rozumieniu art. 55^¹ Kodeksu Cywilnego (dalej: „Przedsiębiorstwo”) to jest zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym, będących własnością Spółki, w tym w szczególności:

prawo własności Gruntu wraz z posadowionym na nim Budynkiem oraz wszelkie będące własnością Spółki urządzenia i naniesienia na Gruncie (dalej: „Nieruchomość”),
prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów najmu powierzchni w Centrum Handlowym (dalej: „Umowy Najmu”), w tym wierzytelności z Umów Najmu o zapłatę czynszu, opłat eksploatacyjnych i innych należności za okres od dnia przypadającego bezpośrednio po dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej (dalej: „Data Zamknięcia”) oraz prawa i roszczenia Spółki z tytułu zabezpieczeń Umów Najmu, a także prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów najmu dotyczących powierzchni poza Budynkiem,
prawo własności ruchomości wchodzących w skład Przedsiębiorstwa,
prawa Spółki ze wskazanych w Umowie Przedwstępnej umów rachunków bankowych oraz znajdujące się na nich środki, w tym środki pieniężne, jednak z wyłączeniem wierzytelności o zwrot kwot wpłaconych do depozytu bankowego a stanowiących zabezpieczenie spłaty zobowiązań wynikających z umów kredytu zawartych przez Spółkę,
prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów z generalnym wykonawcą budowy Centrum Handlowego i innych umów o roboty budowlane, gwarancji budowlanych i zabezpieczeń gwarancji budowlanych,
prawa autorskie do projektu budowlanego Centrum Handlowego oraz prawa i roszczenia Spółki z tytułu umowy z architektem Centrum Handlowego,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umów operacyjnych w szczególności umów o dostawę usług (w tym usług technicznych, sprzątania, wywozu odpadów, ochrony, marketingu, prawne) i mediów do Centrum Handlowego oraz umowy związane z działalnością Przedsiębiorstwa (dalej: „Umowy Operacyjne”)
prawo do nazwy Centrum Handlowego - „R.”, w zakresie jakim zgodnie z umową licencyjną z dnia 31 sierpnia 2016 r. Spółka może nim rozporządzać,
dokumentację Przedsiębiorstwa, tj. dokumentację dotyczącą funkcjonowania Przedsiębiorstwa i pozwalającą na jego dalsze prowadzenie, w tym dokumentację księgową i podatkową, Umowy Najmu i dokumenty z nimi związane, zabezpieczenia Umów Najmu, gwarancje budowlane i zabezpieczenia gwarancji budowlanych, Umowy Operacyjne oraz dokumentację techniczną (dokumentację dotyczącą funkcjonowania Centrum Handlowego, w tym oryginały decyzji administracyjnych (wraz z załącznikami, zwłaszcza oryginałem projektu budowlanego), kopie korespondencji z organami administracji, kopie umowy o generalne wykonawstwo i innych umów o roboty budowlane, projekt architektoniczny, dokumentację powykonawczą, książkę obiektu budowlanego, dokumentację dotyczącą jakichkolwiek napraw gwarancyjnych, wszystkie klucze i karty dostępu do Centrum Handlowego, instrukcje obsługi serwisowej i inne instrukcje dotyczące urządzeń i wyposażenia Centrum Handlowego, instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, protokoły z kontroli okresowych Budynku i poszczególnych urządzeń, świadectwo charakterystyki energetycznej Budynku),
prawa do know-how związanego z prowadzeniem Centrum Handlowego,
tajemnicę Przedsiębiorstwa (w tym między innymi nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne Przedsiębiorstwa i inne dotyczące go informacje posiadające wartość gospodarczą),
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umowy o obsługę księgową Spółki,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umowy najmu siedziby Spółki,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umowy o zarządzanie Centrum Handlowym.

Przy czym, w odniesieniu do niektórych wskazanych powyżej umów, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów (w tym w szczególności Umów Najmu, Umów Operacyjnych, umowy o zarządzanie Centrum Handlowym, umowy o obsługę księgową Spółki, umowy najmu siedziby Spółki) przeniesienie tych umów nastąpi po uzyskaniu niezbędnych zgód. Jeżeli takie zgody nie zostaną uzyskane przez Spółkę do planowanej Daty Zamknięcia, w ciągu kolejnych 30 dni strony będą współpracowały ze sobą w celu uzyskania takich zgód lub rozwiązania takich umów przez Spółkę z jednoczesnym umożliwieniem Kupującemu zawarcia we własnym imieniu analogicznych umów w taki sposób, aby funkcjonowanie Przedsiębiorstwa oraz dostawa mediów i usług do Centrum Handlowego nie została zakłócona.

Wraz z przeniesieniem na Kupującego praw wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, opisanych powyżej, Spółka przeniesie na Kupującego a Kupujący przyjmie przeniesienie następujących zobowiązań („Zobowiązania Przejmowane”):

zobowiązania Spółki z tytułu Umów Najmu i umów najmu dotyczących powierzchni poza Budynkiem,
zobowiązania Spółki z tytułu umowy licencyjnej w zakresie odpowiadającym nabytemu przez Kupującego prawu do nazwy Centrum Handlowego,
wymagalne i bezwarunkowe zobowiązania Spółki z tytułu Umów Operacyjnych, umowy o obsługę księgową Sprzedającego, umowy najmu siedziby Spółki i umowy o zarządzanie Centrum Handlowym należne od dnia bezpośrednio przypadającego po Dacie Zamknięcia, przy czym Kupujący będzie zobowiązany do zapłaty należności z tytułu Umów Operacyjnych, umowy o obsługę księgową Spółki, umowy najmu siedziby Spółki i umowy o zarządzanie Centrum Handlowym wyłącznie w zakresie wynikającym z faktur dotyczących zobowiązań wymagalnych i bezwarunkowych należnych od dnia bezpośrednio przypadającego po Dacie Zamknięcia („Zobowiązania Przedsiębiorstwa”).

istniejących umów kredytu (umowa z Bankiem z dnia 20 czerwca 2016 roku zmieniona aneksem nr 1 z dnia 28 lipca 2017 r. i aneksem nr 2 z dnia 6 września 2017 r.), w tym wierzytelności o zwrot kwot wpłaconych do depozytu bankowego a stanowiących zabezpieczenie spłaty zobowiązań wynikających z umowy kredytu,
zobowiązania wynikające z jakiegokolwiek postępowania sądowego lub arbitrażowego wytoczonego przeciwko Spółce lub przez Spółkę przeciwko osobom trzecim, lub toczącego się z udziałem Spółki, oraz
zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postępowania przed jakimkolwiek organem administracji lub sądem administracyjnym, którego Spółka jest stroną.

Ponadto, Wnioskodawcy ustalili, że zawrą dodatkowy aneks do Umowy Przedwstępnej, na podstawie którego w ramach Umowy Przyrzeczonej Sprzedający nie przeniesie na Kupującego praw, roszczeń ani zobowiązań wynikających z istniejących umów pożyczek zawartych pomiędzy Spółką a jej wspólnikami, tj.:

umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Radosławem K. dnia 21 kwietnia 2016 r. zmienionej następnie aneksem nr 1 z dnia 21 kwietnia 2017 r. i aneksem nr 2 z dnia 12 września 2017 r.;
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Radosławem K. dnia 17 czerwca 2016 r. zmienionej następnie aneksem nr 1 z dnia 17 czerwca 2017 r.,
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Radosławem K. dnia 24 sierpnia 2017 r.,
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Radosławem K. dnia 12 września 2017 r.,
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Markiem W. z dnia 24 sierpnia 2017 r.,
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Markiem M. dnia 6 maja 2016 r. zmienionej następnie aneksem nr 1 z dnia 6 maja 2017 r. i aneksem nr 2 z dnia 12 września 2017 r.,
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Markiem M. dnia 17 czerwca 2016 r., zmienionej następnie aneksem nr 1 z dnia 17 czerwca 2017 r.,
umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z jej wspólnikiem Markiem M. dnia 24 sierpnia 2017 r.

Przedmiotem opisanej transakcji nie będą również pracownicy Spółki, gdyż zarówno obecnie, jak i w dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej Spółka nie zatrudnia i nie będzie zatrudniała żadnych pracowników. Równocześnie, Wnioskodawca podkreśla jednak, że po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, Kupujący będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka.

Po zbyciu Przedsiębiorstwa Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych. Natomiast na podstawie odrębnych ustaleń umownych, Spółka może realizować na rzecz Kupującego lub najemców, określone działania, np. przesłanie zawiadomień najemcom, wystawienie i przesłanie faktur korygujących wcześniej wystawionych faktur z tytułu czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych, przekazanie Kupującemu nadpłaconych przez najemców kwot czynszu najmu, czy też ponoszenie w okresie przejściowym (pomiędzy dniem podpisania Umowy Przyrzeczonej a dniem przeniesienia na Kupującego praw, roszczeń i zobowiązań z umów, maksymalnie jednak przez 3 miesiące) opłat z tytułu Umów Operacyjnych, umowy na obsługę księgową, umowy najmu siedziby Spółki, umowy o zarządzanie Centrum Handlowym i refakturowanie ich na Kupującego.

Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji nie została przypisana do działu / oddziału / wydziału w przedsiębiorstwie Spółki. Spółka nie prowadzi również osobnych ksiąg rachunkowych w stosunku do sprzedawanej Nieruchomości.

Przy czym, podkreślić należy, że na moment transakcji zbycia Przedsiębiorstwa, wynajem powierzchni wchodzących w skład Centrum Handlowego będzie stanowić jedyną działalność Spółki (Spółka poza przychodami z najmu oraz rozliczania kosztów eksploatacyjnych nie będzie uzyskiwać innych przychodów).

Wnioskodawcy nie są podmiotami powiązanymi zarówno w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, będzie podlegała przepisom ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych:

W ocenie Wnioskodawców opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, na gruncie przepisów ustawy o VAT powinna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

W świetle przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie podlega opodatkowaniu VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa”. W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz doktrynie prawa podatkowego powszechnie przyjmuje się, iż - dla celów podatku VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. W świetle przepisu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności” wskazuje, że wyliczenie składników ma jedynie przykładowy charakter. Tym samym, w skład „przedsiębiorstwa” mogą wchodzić również inne, dodatkowe elementy, których nie wskazano w cytowanym przepisie, z drugiej natomiast strony przedsiębiorstwem może być zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich składników wymienionych w przywołanym przepisie Kodeksu Cywilnego.

Ponadto, wskazać należy, iż zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie powszechnie przyjęte jest, że „przedsiębiorstwa” nie stanowi przypadkowy zbiór składników majątku danego podatnika. W celu uznania, że dane składniki majątku tworzą przedsiębiorstwo, niezbędne jest bowiem, aby te składniki tworzyły funkcjonalną całość, służącą prowadzeniu określonej działalności gospodarczej, np. wynajmie powierzchni komercyjnej Centrum Handlowego, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie.

Tym samym, dla uznania, że dany zespół składników majątkowych stanowi „przedsiębiorstwo” kluczowe jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki, po nabyciu przez kupującego umożliwiał kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez zbywającego. Konsekwentnie, w zbywanym zespole składników materialnych i niematerialnych powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazany zespół składników umożliwiał kontynuowanie dotychczasowej działalności. Występowanie elementu organizacyjnego oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, stanowi wręcz „czynnik konstytuujący” przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym (tak np. w wyroku SN z dnia 25 listopada 2010 r.).

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, zauważyć należy, że aktualnie Wnioskodawcy planują przeprowadzić transakcję, która ma obejmować sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych wskazanych w powyższym opisie zdarzenia przyszłego a przeznaczonych do prowadzenia przez Spółkę działalności w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców, przedmiotem planowanej transakcji będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, tworzący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55^¹ Kodeksu Cywilnego. Wskazane wyżej składniki materialne i niematerialne związane z prowadzoną dotychczas przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, umożliwią Kupującemu kontynuowanie działalności gospodarczej w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka. Nadto, Kupujący ma zamiar prowadzenia takiej działalności w oparciu o przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych. Opisane powyżej składniki, które w przyszłości nabędzie Kupujący będą wystarczające do kontynuowania działalności w niezmienionym charakterze.

Dodatkowym potwierdzeniem powyższego może być również okoliczność, iż po przeprowadzeniu transakcji Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych, w tym w szczególności w przedmiotowym Centrum Handlowym, a działalność ta na moment transakcji będzie stanowić jedyny przedmiot działalność operacyjnej Spółki (Spółka poza przychodami z najmu oraz rozliczania kosztów eksploatacyjnych nie będzie uzyskiwać innych przychodów z działalności operacyjnej). Ponadto, po zawarciu umowy sprzedaży, Spółka nie będzie posiadała majątku niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawców, dla kwalifikacji zbywanego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako przedsiębiorstwa nie będzie miało znaczenia, że w odniesieniu do niektórych umów, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów, przeniesienie tych umów nastąpi po uzyskaniu niezbędnych zgód. Podkreślić należy, że po dokonaniu transakcji, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym Kupujący będzie mógł kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Spółkę w niezmienionym charakterze. Natomiast wskazane elementy, które nie zostaną przeniesione na Kupującego, zdaniem Wnioskodawców, albo nie są elementami niezbędnymi / kluczowymi do kontynuowania działalności Spółki w zakresie najmu powierzchni w Centrum Handlowym, albo Kupujący będzie mógł zawrzeć nowe umowy tego typu w celu kontynuowania dostaw mediów i usług do Centrum Handlowego. Do tego czasu, jeżeli takie zgody nie zostaną uzyskane przez Spółkę, Spółka rozwiąże umowy, w odniesieniu do których takie wymagane zgody nie zostały udzielone i będzie współpracowała z Kupującym w celu umożliwienia Kupującemu zawarcia nowych umów dotyczących tego samego przedmiotu w taki sposób, aby dostawa mediów i usług do Centrum Handlowego nie została zakłócona.

Dodatkowo, wskazać należy, że zgodnie z art. 55² Kodeksu Cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Tym samym, Kodeks Cywilny dopuszcza możliwość wyłączenia pewnych składników z zakresu transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo.

W konsekwencji, o ile zbywane składniki majątkowe będą stanowiły zorganizowany zbiór rzeczy, praw i obowiązków, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, będzie można mówić o przedsiębiorstwie w rozumieniu art. 55^¹ Kodeksu Cywilnego.

Mając na uwadze powyższe, na gruncie przepisów ustawy o VAT, opisana w niniejszym wniosku transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, w ocenie Wnioskodawców winna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych w ostatnim czasie interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r. (sygn. IPPP2/4512-544/16-2/AM), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 października 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-650/16-2/KC), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPP3.4512.949.2016.1.RM), czy też Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.215.2017.1.MD).

Należy również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r. (sygn. I FSK 1223/11) w którym wskazano, że „pojęcia „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa” zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy. NSA wskazał również, że pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.”

Podobne stanowisko zajął również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), uznając m.in. w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01), że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub cześć przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. TSUE podkreślił, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Na okoliczność, iż przekazywane aktywa powinny być wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej, TSUE zwrócił także uwagę w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (C-444/10), wskazując że: „Zastosowanie art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy wymaga również, by nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część, a nie natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy” (podobnie TSUE argumentował w wyroku w sprawie Zita Modes, pkt 44).

Jak wynika z orzecznictwa TSUE w tej mierze, zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek.

Również w przedmiotowej sprawie zamiarem Kupującego jest prowadzenie dotychczasowej działalności Spółki w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym w oparciu o składniki materiale i niematerialne przenoszone na podstawie planowanej transakcji, które są wystarczające do kontynuowania tejże działalności gospodarczej. W konsekwencji stanowią one przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55^¹ Kodeksu Cywilnego, a co za tym idzie sama transakcja winna być uznana za niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie ustawy o VAT.

Na zamiar Kupującego dalszego prowadzenia nabywanego Przedsiębiorstwa Spółki wskazuje również zobowiązanie Kupującego do niewypowiadania żadnej z Umów Najmu na podstawie art. 678 § 1 Kodeksu Cywilnego oraz akceptowanie przez Kupującego, że część Umów Najmu została opatrzona datą pewną.

Wnioskodawcy wyjaśniają nadto, iż legitymują się interesem prawnym w zakresie zagadnienia podatkowego wskazanego w niniejszym wniosku z uwagi na ewentualne skutki podatkowe w zakresie podatku VAT dla obu stron, o ile transakcja nie zostałaby uznana za niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Użyte przez ustawodawcę w powyższym przepisie pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją określoną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z poźn. zm.). Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej - brak któregoś z tych elementów może nie pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Każdorazowo należy więc badać okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W szczególności, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W art. 55² Kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednakże nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Przeniesione składniki materialne i niematerialne mają umożliwić funkcjonowanie w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo ich zbycia.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Spółka O. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, której głównym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi planuje sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz Wnioskodawcy. W dniu 10 października 2017 r. Wnioskodawcy zawarli przedwstępną warunkową umowę sprzedaży przedsiębiorstwa. Zgodnie z Umową Przedwstępną, po ziszczeniu się warunków w niej przewidzianych, Spółka zobowiązała się zawrzeć z Kupującym umowę przyrzeczoną sprzedaży, na podstawie której w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, z wyjątkiem dozwolonych obciążeń, sprzeda Kupującemu za uzgodnioną cenę przedsiębiorstwo Spółki w rozumieniu art. 55^¹ Kodeksu Cywilnego, to jest zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym, będących własnością Spółki, w tym w szczególności:

prawo własności Gruntu wraz z posadowionym na nim Budynkiem oraz wszelkie będące własnością Spółki urządzenia i naniesienia na Gruncie (dalej: „Nieruchomość”),
prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów najmu powierzchni w Centrum Handlowym (dalej: „Umowy Najmu”), w tym wierzytelności z Umów Najmu o zapłatę czynszu, opłat eksploatacyjnych i innych należności za okres od dnia przypadającego bezpośrednio po dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej (dalej: „Data Zamknięcia”) oraz prawa i roszczenia Spółki z tytułu zabezpieczeń Umów Najmu, a także prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów najmu dotyczących powierzchni poza Budynkiem,
prawo własności ruchomości wchodzących w skład Przedsiębiorstwa,
prawa Spółki ze wskazanych w Umowie Przedwstępnej umów rachunków bankowych oraz znajdujące się na nich środki, w tym środki pieniężne, jednak z wyłączeniem wierzytelności o zwrot kwot wpłaconych do depozytu bankowego a stanowiących zabezpieczenie spłaty zobowiązań wynikających z umów kredytu zawartych przez Spółkę,
prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów z generalnym wykonawcą budowy Centrum Handlowego i innych umów o roboty budowlane, gwarancji budowlanych i zabezpieczeń gwarancji budowlanych,
prawa autorskie do projektu budowlanego Centrum Handlowego oraz prawa i roszczenia Spółki z tytułu umowy z architektem Centrum Handlowego,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umów operacyjnych w szczególności umów o dostawę usług (w tym usług technicznych, sprzątania, wywozu odpadów, ochrony, marketingu, prawne) i mediów do Centrum Handlowego oraz umowy związane z działalnością Przedsiębiorstwa (dalej: „Umowy Operacyjne”)
prawo do nazwy Centrum Handlowego - „R.”, w zakresie jakim zgodnie z umową licencyjną z dnia 31 sierpnia 2016 r. Spółka może nim rozporządzać,
dokumentację Przedsiębiorstwa, tj. dokumentację dotyczącą funkcjonowania Przedsiębiorstwa i pozwalającą na jego dalsze prowadzenie, w tym dokumentację księgową i podatkową, Umowy Najmu i dokumenty z nimi związane, zabezpieczenia Umów Najmu, gwarancje budowlane i zabezpieczenia gwarancji budowlanych, Umowy Operacyjne oraz dokumentację techniczną (dokumentację dotyczącą funkcjonowania Centrum Handlowego, w tym oryginały decyzji administracyjnych (wraz z załącznikami, zwłaszcza oryginałem projektu budowlanego), kopie korespondencji z organami administracji, kopie umowy o generalne wykonawstwo i innych umów o roboty budowlane, projekt architektoniczny, dokumentację powykonawczą, książkę obiektu budowlanego, dokumentację dotyczącą jakichkolwiek napraw gwarancyjnych, wszystkie klucze i karty dostępu do Centrum Handlowego, instrukcje obsługi serwisowej i inne instrukcje dotyczące urządzeń i wyposażenia Centrum Handlowego, instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, protokoły z kontroli okresowych Budynku i poszczególnych urządzeń, świadectwo charakterystyki energetycznej Budynku),
prawa do know-how związanego z prowadzeniem Centrum Handlowego,
tajemnicę Przedsiębiorstwa (w tym między innymi nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne Przedsiębiorstwa i inne dotyczące go informacje posiadające wartość gospodarczą),
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umowy o obsługę księgową Spółki,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umowy najmu siedziby Spółki,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umowy o zarządzanie Centrum Handlowym.

Wraz z przeniesieniem na Kupującego praw wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, opisanych powyżej, Spółka przeniesie na Kupującego a Kupujący przyjmie przeniesienie zobowiązania Spółki z tytułu Umów Najmu i umów najmu dotyczących powierzchni poza Budynkiem, zobowiązania Spółki z tytułu umowy licencyjnej w zakresie odpowiadającym nabytemu przez Kupującego prawu do nazwy Centrum Handlowego, wymagalne i bezwarunkowe zobowiązania Spółki z tytułu Umów Operacyjnych, umowy o obsługę księgową Sprzedającego, umowy najmu siedziby Spółki i umowy o zarządzanie Centrum Handlowym należne od dnia bezpośrednio przypadającego po Dacie Zamknięcia, przy czym Kupujący będzie zobowiązany do zapłaty należności z tytułu Umów Operacyjnych, umowy o obsługę księgową Spółki, umowy najmu siedziby Spółki i umowy o zarządzanie Centrum Handlowym wyłącznie w zakresie wynikającym z faktur dotyczących zobowiązań wymagalnych i bezwarunkowych należnych od dnia bezpośrednio przypadającego po Dacie Zamknięcia.

Przenoszone aktywa i zobowiązania stanowią przeważającą większość aktywów i zobowiązań Spółki. Strony Umowy Przedwstępnej postanowiły, że przeniesieniu na podstawie Umowy Przyrzeczonej nie będą podlegać prawa, roszczenia i zobowiązania wynikające z istniejących umów kredytu, w tym wierzytelności o zwrot kwot wpłaconych do depozytu bankowego a stanowiących zabezpieczenie spłaty zobowiązań wynikających z umowy kredytu, zobowiązania wynikające z jakiegokolwiek postępowania sądowego lub arbitrażowego wytoczonego przeciwko Spółce lub przez Spółkę przeciwko osobom trzecim, lub toczącego się z udziałem Spółki oraz prawa, roszczenia i zobowiązania wynikające z zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postępowania przed jakimkolwiek organem administracji lub sądem administracyjnym, którego Spółka jest stroną. Ponadto, Wnioskodawcy ustalili, że zawrą dodatkowy aneks do Umowy Przedwstępnej, na podstawie którego w ramach Umowy Przyrzeczonej Sprzedający nie przeniesie na Kupującego praw, roszczeń ani zobowiązań wynikających z istniejących umów pożyczek zawartych pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Przedmiotem opisanej transakcji nie będą również pracownicy Spółki, gdyż zarówno obecnie, jak i w dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej Spółka nie zatrudnia i nie będzie zatrudniała żadnych pracowników.

Wnioskodawca wskazał, że po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, Kupujący będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka. Po zbyciu Przedsiębiorstwa Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych. Natomiast na podstawie odrębnych ustaleń umownych, Spółka może realizować na rzecz Kupującego lub najemców, określone działania, np. przesłanie zawiadomień najemcom, wystawienie i przesłanie faktur korygujących wcześniej wystawionych faktur z tytułu czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych, przekazanie Kupującemu nadpłaconych przez najemców kwot czynszu najmu, czy też ponoszenie w okresie przejściowym (pomiędzy dniem podpisania Umowy Przyrzeczonej a dniem przeniesienia na Kupującego praw, roszczeń i zobowiązań z umów, maksymalnie jednak przez 3 miesiące) opłat z tytułu Umów Operacyjnych, umowy na obsługę księgową, umowy najmu siedziby Spółki, umowy o zarządzanie Centrum Handlowym i refakturowanie ich na Kupującego.

Transakcja dokonywana będzie wyłącznie na cele prowadzonej przez Kupującego działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym. Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji nie została przypisana do działu / oddziału / wydziału w przedsiębiorstwie Spółki. Spółka nie prowadzi również osobnych ksiąg rachunkowych w stosunku do sprzedawanej Nieruchomości. Przy czym, Wnioskodawca podkreślił, że na moment transakcji zbycia Przedsiębiorstwa, wynajem powierzchni wchodzących w skład Centrum Handlowego będzie stanowić jedyną działalność Spółki (Spółka poza przychodami z najmu oraz rozliczania kosztów eksploatacyjnych nie będzie uzyskiwać innych przychodów).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług do sprzedaży ww. składników majątku niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

Aby można uznać, że przedmiotem dokonywanej czynności jest przedsiębiorstwo to przedmiotem tym muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności a okoliczności konkretnego przypadku stanowią podstawę oceny czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo czy też nie. Tym samym, ocena czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa jest możliwa w sytuacji kiedy miarodajne będzie ustalenie czy zbyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Przy czym, strony – jak wynika z art. 55² Kodeksu cywilnego – mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące przedsiębiorstwo objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa.

W niniejszych okolicznościach przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będzie zespół składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę O. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym. Na nabywcę przejdą wszystkie składniki majątku konieczne do podjęcia przez niego działalności gospodarczej. Jak wskazał Wnioskodawca, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, Kupujący będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka. Zatem przedmiot sprzedaży obejmował będzie wszystkie składniki majątku niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej.

Tak więc z uwagi na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że sprzedawany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowił będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W wyniku sprzedaży nabywca przejmie kluczowe dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, w dotychczasowym kształcie, składniki majątku Spółki. Potwierdzeniem tego jest wskazanie Wnioskodawcy, że Kupujący ma zamiar prowadzenia takiej działalności na podstawie przeniesionego zespołu składników materialnych i niematerialnych. Ponadto po zbyciu Przedsiębiorstwa Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych. Należy zatem stwierdzić, że w ww. zbywanym zespole składników przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami a przekazana masa będzie mogła posłużyć kontynuowaniu przez nabywcę działalności gospodarczej w zakresie podlegającym przejęciu. Bez znaczenia dla powyższej kwalifikacji zbywanych składników jako „przedsiębiorstwo” jest wyłączenie części składników. Składniki te nie są decydujące dla prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki. Brak ww. składników majątku nie wpłynie zatem na funkcjonalne związki pomiędzy przenoszonymi składnikami, które pozwolą na kontynuację działalności. Tym samym, wyłączenie z masy majątkowej przedsiębiorstwa ww. składników nie pozbawi sprzedawanego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, oznacza to, że w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Będący przedmiotem sprzedaży zespół składników materialnych i niematerialnych stanowił będzie zorganizowany kompleks majątkowy, którego sprzedaż nastąpi w sposób umożliwiający samodzielne funkcjonowanie i płynną kontynuację uprzednio prowadzonej przez zbywcę działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin