INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika przedstawione we wniosku z datą wpływu 02 września 2011 r. (brak daty wypełnienia wniosku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa” lub „SSE”) na podstawie Zezwolenia z dnia 18 grudnia 2006 r. (dalej: „Zezwolenie”). Zezwolenie zostało udzielone na prowadzenie działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wytworzonych produktów i świadczonych usług na terenie Strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

• sosy, mieszanki przypraw, mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda (PKWiU 15.87.12),
• suchary i sucharki, herbatniki; wyroby piekarskie i ciastkarskie o przedłużonej trwałości (PKWiU 15.82),
• makarony, kluski, kuskus i podobne wyroby mączne (PKWiU 15.85),
• przetwory spożywcze homogenizowane złożone (PKWiU 15.88.10, 15.88.10-60.00),
• zupy i buliony oraz przetwory z nich (PKWiU 15.89.11),
• drożdże (aktywne i nieaktywne); pozostałe mikroorganizmy jednokomórkowe, martwe; gotowe proszki do pieczenia (PKWiU 15.89.13),
• artykuły spożywcze pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 15.89.14),
• usługi magazynowe i przechowywania towarów (PKWiU 63.12),
• usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.10),
• usługi doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),
• usługi w zakresie przetwarzania danych (PKWiU 72.30),
• usługi badawczo - rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych (PKWiU 73.1),
• usługi rachunkowości i kontroli ksiąg (PKWiU 74.12.1),
• usługi w zakresie księgowości, z wyłączeniem deklaracji podatkowych (PKWiU 74.12.2).
  
  

Jako warunek prowadzenia działalności na terenie Strefy, Spółka została zobowiązana m. in. do poniesienia na terenie SSE nakładów inwestycyjnych, w rozumieniu Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. 2004 r. Nr 222, poz. 2252 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”), w wysokości przewyższającej kwotę 10.195.000 EUR (obliczoną przy zastosowaniu kursu EURO ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków), w terminie do dnia 31 sierpnia 2008 r.

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 15 listopada 2017 r. Zezwolenie nie określa przy tym daty, do której Spółka może ponosić koszty kwalifikowane, ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Spółka wypełniła wszystkie obowiązki nałożone na Nią w Zezwoleniu i korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Po spełnieniu minimalnego warunku dotyczącego ponoszonych nakładów inwestycyjnych (tj. osiągnięciu przed 31 sierpnia 2008 r. nakładów inwestycyjnych na poziomie 10.195.000 EUR) Spółka kontynuowała realizację inwestycji opisanej w Biznes Planie przedłożonym w trakcie rokowań poprzedzających wydanie jej Zezwolenia. W związku z powyższym, po 31 sierpnia 2008 r. Spółka ponosiła kolejne wydatki, przekraczające minimalną kwotę wskazaną w Zezwoleniu.

Na chwilę obecną łączna wartość wydatków kwalifikowanych poniesionych w związku z inwestycją, w odniesieniu do której wydane zostało Spółce Zezwolenie, przekracza minimalną kwotę 10.195.000 EUR. Jednocześnie Spółka nie wyklucza możliwości ponoszenia kolejnych wydatków inwestycyjnych związanych np. ze zwiększeniem możliwości produkcyjnych zlokalizowanego w Strefie zakładu Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnego od podatku, powinna przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych pozostających w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, maksymalną wysokość przysługująca Spółce zwolnienia z opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania (tj. do dnia 15 listopada 2017 r.), nawet gdy wydatki przewyższają kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (tj. 10.195.000 EUR), zaś jedynym górnym ograniczeniem maksymalnej kwoty pomocy wynikającym z zasad przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej jest konieczność przemnożenia kwoty faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (spełniających kryteria określone w § 6 Rozporządzenia) przez wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Ad 1.

Na podstawie przepisów art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz 274 ze zm.; dalej: „ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z Rozporządzeniem, w przypadku Spółki wielkość pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji nie może przekroczyć iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej zgodnie z § 4 Rozporządzenia (tj. 50% w przypadku Spółki) oraz kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 6 Rozporządzenia.

Na gruncie przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o SSE (w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia) podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Ponadto, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu ustawy o SSE, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

• zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
• dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
  
  

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest więc uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną uznaje się koszty inwestycji poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy. Koszt inwestycji nie jest w przepisach zdefiniowany jako minimalny wydatek wskazany w zezwoleniu, a więc nie należy ich utożsamiać. Nie ma również przeszkód, aby ponieść wydatki w wyższej wysokości. Ponadto, z rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006 z dnia 24 października 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej wynika, że progi pomocy publicznej powinny być określane w postaci intensywności pomocy w odniesieniu do grupy kosztów kwalifikujących się do pomocy, a nie w postaci maksymalnych kwot pomocy, gdy tylko takie określenie będzie zgodne z ustaloną praktyką Komisji oraz celowe dla zapewnienia proporcjonalności pomocy i ograniczenia jej do niezbędnej kwoty.

Reasumując, przepisy nie wskazują wyraźnie, że zwolnienie podatkowe przysługuje do określonej wysokości inwestycji.

Ad. 2.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, zwolnienie podatkowe przysługuje Spółce na podstawie uzyskanego Zezwolenia, w którym określono jedynie minimalny limit wydatków, które zobowiązana jest ponieść Spółka (użycie sformułowania „o wartości przewyższającej”). Zdaniem Spółki, wykładnia językowa zwrotu „o wartości przewyższającej” wskazuje, że jest ona zobowiązana do dokonania inwestycji w kwocie „nie mniejszej niż” określony w Zezwoleniu pułap minimalnych wydatków inwestycyjnych. Z tego względu, Wnioskodawca jest zdania, że wysokość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych należy wyliczyć w oparciu o faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych, poniesionych przez Spółkę od dnia uzyskania do ostatniego dnia obowiązywania Zezwolenia, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w Zezwoleniu (tj. 10.195.000 EUR).

Za taką interpretacją pojęcia wysokości zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych przemawia treść art. 16 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia), w którym określono elementy, jakie powinno zawierać zezwolenie, w szczególności warunek dotyczący dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną w zezwoleniu minimalną kwotę. Ponadto, Spółka zwraca uwagę na wykładnię celowościową art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz aktów prawnych regulujących funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych, w tym ustawy o SSE oraz aktów wykonawczych. Przede wszystkim należy mieć na uwadze, iż istotą działania specjalnych stref ekonomicznych w Polsce jest wspieranie rozwoju przedsiębiorstw oraz skłanianie podmiotów gospodarczych do realizacji inwestycji, a nie stwarzanie barier podatkowych spowalniających rozwój.

Powyższe stanowisko Spółki jest szeroko akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów (sygn. IBPBI/2/423-772/10/PP) uznano, iż „(…) minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej”;
• w interpretacji podatkowej z dnia 2 października 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów (sygn. ITPB3/423-390/08/AM) uznano, iż „(...) maksymalna wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym, pomimo braku jej określenia kwotowego, jest ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy (w przypadku Wnioskodawcy - 50%) i wielkością faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu”.
  
  

Analogiczne stanowisko Ministra Finansów zostało wyrażone przykładowo w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008 r. (sygn. ILPB3/423-434/08-4/DS), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 września 2008 r. (sygn. IBPB3/423-571/08/AM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 maja 2008 r. (sygn. IPPB3-423-327/08-2/KB).

Ad 3.

Wnioskodawca podkreśla, iż stanowisko Spółki dotyczące wysokości zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, którą należy wyliczyć w oparciu o faktyczną wartość wydatków inwestycyjnych poniesionych powyżej minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu w okresie obowiązywania Zezwolenia, również po zakończeniu inwestycji zostało potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji podatkowej z dnia 7 października 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów (sygn. ILPB3/423-434/08-5/DS). W wyżej wymienionej interpretacji organ podatkowy uznał, że: „(...) wydane zezwolenie określa również termin poniesienia tychże wydatków (tj. datę zakończenia inwestycji - wyjaśnienie Spółki). Zachowanie tego terminu jest także niezbędne do skorzystania przez Spółkę z pomocy publicznej. (...) W sytuacji więc, gdy Spółka ponosić będzie koszty inwestycji po tej dacie w wartości przekraczającej minimalną wartość kosztów kwalifikowanych określoną w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie Kamiennogórskiej SSE, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy (...)”. Zaprezentowane powyżej stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji podatkowej z dnia 24 października 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów (sygn. IBPB3/423-668/08/MO).

Zdaniem Spółki, stosownie do § 6 Rozporządzenia, do wydatków kwalifikowanych zalicza się wymienione w tym przepisie koszty poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania Zezwolenia. Bazując na językowej wykładni wskazanego przepisu § 6 należy uznać, że do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą zalicza się wszystkie wydatki inwestycyjne spełniające warunki określone w § 6 Rozporządzenia, o ile zostały poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, do wydatków tych można zaliczyć również koszty poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia, lecz po dniu 31 sierpnia 2008 r., o ile można je zaliczyć do jednej z kategorii kosztów inwestycji określonych w § 6 Rozporządzenia. Spółka pragnie zwrócić uwagę, że Rozporządzenie, ani żaden inny obowiązujący przepis nie ogranicza możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą wydatków inwestycyjnych poniesionych po określonej w zezwoleniu dacie wskazującej minimalny poziom wydatków, które muszą być poniesione.

Dodatkowo, podkreślenia wymaga fakt, że termin poniesienia wydatków inwestycyjnych (w przypadku Spółki do dnia 31 sierpnia 2008 r.) został określony w Zezwoleniu na podstawie biznesplanu przedstawionego przez Spółkę, który jest jednym z dokumentów składanych przez inwestora wraz z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Data ta określa spodziewany przez inwestora termin zakończenia inwestycji. Termin wykazany w Zezwoleniu (tj. 31 sierpnia 2008 r.) jest wiążący dla Spółki w takim zakresie, iż określa minimalny poziom wydatków inwestycyjnych, które muszą być przez Spółkę poniesione do tej daty. Zdaniem Spółki, nie powinny być jednak wiązane z tym terminem dalsze konsekwencje, jak np. brak możliwości zaliczenia do wydatków kwalifikowanych kosztów poniesionych po tej dacie. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi udzielania pomocy publicznej, możliwa do uzyskania pomoc publiczna w formie zwolnienia podatkowego zależy m.in. od wysokości poniesionych wydatków inwestycyjnych. Zasady kwalifikacji kosztów do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą nie mogą być modyfikowane treścią Zezwolenia.

Ad 4.

Dodatkowo, Spółka zwraca uwagę na fakt, że na moment wydania Zezwolenia przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazywały jedynie, że wartość zwolnienia z tytułu działalności na terenie SSE przewidzianego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. w przypadku Spółki przepisami ustawy o SSE oraz Rozporządzenia. Natomiast zgodnie z obowiązującymi na dzień wydania Zezwolenia regulacjami ustawy o SSE oraz przepisami Rozporządzenia nie było wymogu podawania w Zezwoleniu górnego limitu kosztów kwalifikowanych inwestycji, a tym samym ograniczania możliwości stosowania wysokości faktycznie poniesionych kosztów kwalifikowanych inwestycji w rozumieniu Rozporządzenia do obliczenia wysokości zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Niemniej jednak Spółka pragnie wyjaśnić, iż wymóg podawania w Zezwoleniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy został wprowadzony do art. 16 ust. 2 ustawy o SSE od dnia 4 sierpnia 2008 r. na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746). Spółka pragnie jednak zaznaczyć, iż zgodnie z art. 4. ust. 1 powyższej Ustawy, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie powyższej Ustawy (tj. 4 sierpnia 2008 r.) zachowują moc. Jednocześnie do zezwoleń wydanych przed wejściem w życie tej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. W związku z powyższym, w sytuacji Spółki nie znajdą zastosowania zmienione przepisy art. 16 ust. 2 ustawy o SSE.

Podsumowując, w opinii Spółki, w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, nawet gdyby wydatki przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (tj. 10.950.000 EUR), zaś jedynym górnym ograniczeniem maksymalnej kwoty pomocy wynikającym z zasad przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej jest konieczność przemnożenia kwoty faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (spełniających kryteria określone w § 6 Rozporządzenia) przez wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej. W związku z faktem, że w przedmiotowym Zezwoleniu oraz w przepisach prawa obowiązujących na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia nie określono kwotowo górnego limitu wydatków inwestycyjnych będących podstawą kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione ponad limit określony w Zezwoleniu (tj. ponad 10.950.000 EUR), w okresie obowiązywania Zezwolenia będą stanowiły podstawę kalkulacji wysokości zwolnienia przewidzianego przepisami art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.