Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.232.2017.3.SR
z 15 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego w związku z uzyskaniem renty wdowiej i renty sierocej z Komisji Europejskiej, opodatkowanej podatkiem wspólnotowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2017 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego w związku z uzyskaniem renty wdowiej i renty sierocej z Komisji Europejskiej, opodatkowanej podatkiem wspólnotowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni na mocy decyzji Komisji Europejskiej w 2016 r. uzyskała rentę wdowią w konsekwencji śmierci swojego małżonka, który pełnił rolę urzędnika Komisji Europejskiej. Z tego tytułu przysługuje Jej uprawnienie do pobierania renty w wysokości 1 907,24 euro. Co miesiąc (już po dokonaniu stosownych obciążeń fiskalnych) na Jej rachunek z Komisji Europejskiej wpływa kwota 1 396,81 euro. Bank nie pobiera z tej sumy zaliczek na podatek dochodowy. Renta ta przysługuje do śmierci Wnioskodawczyni lub ponownego zamążpójścia. Renta ta przysługuje na podstawie art. 79 Regulaminu Pracowniczego Urzędników Unii Europejskiej (Dz. Urz. WE L 056 z 04.03.1968, z późn. zm.). Wnioskodawczyni to również przedstawiciel ustawowy niepełnoletniego syna, który jest dzieckiem zmarłego męża. Synowi przysługuje renta sieroca w wysokości 1 396,72 euro. Analogicznie jak w przypadku Wnioskodawczyni bank nie pobiera zaliczki (już po dokonaniu stosownych rozliczeń fiskalnych) na potrzeby podatku dochodowego, gdy ta napływa co miesiąc w wysokości 734,81 euro. Renta sieroca przysługuje na podstawie art. 80 Regulaminu Pracowniczego Urzędników Unii Europejskiej. Dochody te są obłożone podatkiem wspólnotowym, do którego zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. (Dz. Urz. WE L 056 z 04.03.1968, z późn. zm.) ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich. Art. 2 rozporządzenia informuje o tym, że podatkiem wspólnotowym objęte są renty rodzinne, takie jak te przysługujące Wnioskodawczyni oraz Jej dziecku, co prowadzić powinno do zwolnienia z podatku krajowego przychodu z renty wdowiej i sierocej. Wnioskodawczyni jako osoba pobierająca rentę wdowią oraz uzyskująca świadczenie pieniężne z tytułu renty sierocej, jako podmiot będący przedstawicielem ustawowym małoletniego syna, jest zainteresowana wydaniem indywidualnej interpretacji w tej kwestii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni, jako beneficjent renty wdowiej oraz podmiot będący przedstawicielem ustawowym niepełnoletniego syna, zobowiązana jest do opodatkowania dochodu z tytułu otrzymywanej renty oraz świadczenia pieniężnego przelewanego na Jej konto w ramach renty sierocej podatkiem od osób fizycznych w sytuacji, gdy wedle przepisów prawa europejskiego są one na podstawie wskazanego uprzednio rozporządzenia objęte jedynie podatkiem wspólnotowym, a co za tym idzie powinny być zwolnione od podatku krajowego?
2. Czy Wnioskodawczyni zobowiązany jest do wykazania dochodów z przywoływanych świadczeń dla celów obliczania niniejszego podatku w świetle faktu, że dochód objęty został już podatkiem wspólnotowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni (w odniesieniu do pytania nr 1), wypłacane renty zwolnione są od podatku krajowego, ponieważ treść art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, że dochody uzyskane od instytucji Unii Europejskiej, a więc także Komisji Europejskiej, są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym przewidywanym dla osób fizycznych w Polsce. Wykładnia przepisu opiera się na następujących założeniach ‒ pewne dochody osób fizycznych ze względu na postanowienia ustawodawcy nie podlegają opodatkowaniu, a przynajmniej opodatkowaniu w polskim systemie podatkowym. Szeroki, jednakże zamknięty katalog wyraźnie przewiduje pewne kategorie, które muszą być zwolnione od podatku, inaczej bowiem zachodzi sprzeczność z ustawą. Art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy stwierdza, że wolne od podatku (w tym kontekście krajowego) są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 04.03.1968, z późn. zm.). Komisja Europejska, w której pracował mąż Wnioskodawczyni i ojciec dziecka Wnioskodawczyni, zalicza się w poczet instytucji Unii Europejskiej. Renta rodzinna wypłacana jest właśnie przez tę instytucję jako zobowiązaną do dostarczenia tego typu środków pieniężnych. Do renty tej mają także zastosowanie, jak przywoływany w opisie stanu faktycznego art. 2 mówiący o tym, że podatkiem wspólnotowym objęte są renty rodzinne takie jak te przysługujące Wnioskodawczyni oraz Jej dziecku ‒ przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r., która to obciąża je podatkiem wspólnotowym. Uwzględniając zależności pomiędzy prawem unijnym i prawem krajowym i treść wynikającą z wykładni językowej przywoływanych przepisów niemożliwym zdaje się być dalsze opodatkowanie już raz opodatkowanych podatkiem wspólnotowym dochodów za pomocą podatku krajowego, ponieważ stoi to w sprzeczności z literalnym znaczeniem przytoczonego przepisu polskiej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w odniesieniu do pytania nr 2), Wnioskodawczyni uważa, że obowiązek wykazania świadczeń uzyskanych z Komisji Europejskiej ze względu na wskazane powyżej przepisy - regulujące świadczenia ze strony instytucji Unii Europejskiej ‒ w rokrocznym zeznaniu PIT nie występuje, ponieważ wolne są od krajowego podatku dochodowego. Nie mają tutaj również zastosowania jakiekolwiek regulacje dotyczące podwójnego opodatkowania takie jak art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), bo pobierany jest jeden podatek wspólnotowy ‒ w dodatku nie przez obce państwo - który wedle przytaczanych przepisów i aktów prawnych zastępuje podatek krajowy, tzn. nie mogą one występować równocześnie. Renta wdowia i renta sieroca, których wątek jest poruszany, ponieważ trafiają one na konto Wnioskodawczyni i to Ona nimi rozporządza jako przedstawiciel ustawowy uprawnionego, a więc też na Niej ciążą ewentualne obowiązki podatkowe z tego powodu, zdaniem Wnioskodawczyni nie musi być więc wykazywana w zeznaniu podatkowym i nie uwzględnia się jej dla celów progresji. Sam podatek, wedle rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich jako jedyny wiążący kwotę z rent, został już odprowadzony, a jednym z celów istnienia podatku wspólnotowego jest to, aby nie prowadził do zróżnicowania pozycji pracowników instytucji, a w tym wypadku ich bliskich. Co za tym idzie, nie ulega on wykazaniu w zeznaniu PIT, ponieważ jego odpowiedniki w różnych porządkach krajowych nakładają zróżnicowane progi opodatkowania, co burzyłoby równy status urzędników oraz ich rodzin.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska – o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z zacytowanego przepisu wynika, że tylko dochody małoletniego dziecka z jego pracy, stypendiów oraz dochody z przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku podlegają opodatkowaniu odrębnie przez podatnika – dziecko – w zeznaniu podatkowym składanym na imię i nazwisko tego dziecka, bowiem są one wyłączone z zarządu majątkiem dziecka przez rodziców. Natomiast inne dochody (w tym renta sieroca i dodatki do renty) – co do zasady – podlegają doliczeniu do dochodu rodziców i łącznemu opodatkowaniu z dochodami rodziców.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Władza rodzicielska (prawa rodzicielskie) to ogół praw i obowiązków rodziców względem dziecka. W jej ramach zawiera się wychowanie dziecka, piecza nad dzieckiem, zarząd nad jego majątkiem, reprezentowanie dziecka przy czynnościach prawnych.

Interesy majątkowe małoletnich dzieci wymagają ochrony, do której powołane są osoby sprawujące władzę rodzicielską. Podstawową formą ochrony tych interesów jest zarząd majątkiem dziecka, o którym mowa w art. 101 § Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W myśl wskazanego przepisu, rodzice są obowiązani sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską.

Z przedstawionego we wniosku i w jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni na mocy decyzji Komisji Europejskiej w 2016 r. uzyskała rentę wdowią w konsekwencji śmierci swojego małżonka, który pełnił rolę urzędnika Komisji Europejskiej. Z tego tytułu przysługuje Jej uprawnienie do pobierania renty wdowiej, która co miesiąc (już po dokonaniu stosownych obciążeń fiskalnych) wpływa na Jej rachunek z Komisji Europejskiej. Bank nie pobiera z tej sumy zaliczek na podatek dochodowy. Renta ta przysługuje do śmierci Wnioskodawczyni lub ponownego zamążpójścia. Renta ta przysługuje na podstawie art. 79 Regulaminu Pracowniczego Urzędników Unii Europejskiej. Wnioskodawczyni to również przedstawiciel ustawowy niepełnoletniego syna, który jest dzieckiem zmarłego męża. Synowi przysługuje renta sieroca. Analogicznie jak w przypadku Wnioskodawczyni bank nie pobiera zaliczki (już po dokonaniu stosownych rozliczeń fiskalnych) na potrzeby podatku dochodowego. Renta sieroca przysługuje na podstawie art. 80 Regulaminu Pracowniczego Urzędników Unii Europejskiej. Dochody te są obłożone podatkiem wspólnotowym, do którego zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich ‒ art. 2 rozporządzenia informuje o tym, że podatkiem wspólnotowym objęte są renty rodzinne, takie jak te przysługujące Wnioskodawczyni oraz Jej dziecku, co prowadzić powinno do zwolnienia z podatku krajowego od przychodu z renty wdowiej i sierocej. Wnioskodawczyni jako osoba pobierająca rentę wdowią oraz uzyskująca świadczenie pieniężne z tytułu renty sierocej, jako podmiot będący przedstawicielem ustawowym małoletniego syna, jest zainteresowana wydaniem indywidualnej interpretacji w tej kwestii.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 04.03.1968, z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia – podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w tym rozporządzeniu.

Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia – opodatkowaniu podlegają m.in.:

• osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego;
  

• osoby korzystające z rent inwalidzkich, emerytur oraz rent rodzinnych.
  
  

Zgodnie z art. 12 (przed zmianą ‒ art. 13) Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r., Nr 90, poz. 864/4, z późn. zm.) urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Prawo do świadczeń wypłacanych w ramach systemu emerytalno-rentowego uregulowane zostało w Rozdziale 3 Tytuł V Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (Dz. Urz. WE L 056 z 04.03.1968, z późn. zm.)

Zgodnie z art. 1-1a ww. Regulaminu, ma on zastosowanie do „urzędników Unii”, tj. osób, które zostały powołane zgodnie z przepisami Regulaminu na stanowisko urzędnicze w jednej z instytucji Unii na podstawie aktu wydanego przez organ powołujący tej instytucji, jak również do osób powołanych przez organy unijne, do których ma zastosowanie Regulamin na podstawie aktów unijnych ustanawiających te organy.

W myśl art. 79 ww. Regulaminu żyjący małżonek po urzędniku lub byłym urzędniku jest uprawniony do renty wdowiej zgodnie z przepisami rozdziału 4 załącznika VIII, równej 60% emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej, która wypłacana była małżonkowi zmarłego lub która byłaby mu wypłacana, gdyby niezależnie od czasu pełnienia służby lub wieku uzyskał uprawnienie do niej w chwili śmierci.

Natomiast w myśl art. 80 ww. regulaminu, gdy urzędnik lub osoba uprawniona do emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej umiera, lecz nie są spełnione warunki określone w akapicie pierwszym, dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII są uprawnione do renty sierocej zgodnie z przepisami art. 21 załącznika VIII; jednakże wysokość renty sierocej wynosi połowę kwoty wynikającej z przepisów tego artykułu.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i stwierdzenie Wnioskodawczyni, że do otrzymywanych przez Nią świadczeń (renty wdowiej i renty sierocej) mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich, uznać należy, że zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem dochód z tytułu ww. świadczeń korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek wykazywania ich w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu(poniesionej straty) w roku podatkowy, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.