Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.503.2017.2.ABI
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) uzupełnionego pismem z 17 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej - jest prawidłowe;
• zastosowania prewspółczynnika do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej oraz zastosowania prewspółczynnika do odliczenia podatku naliczonego na budowę ww. inwestycji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) sygn. akt 0111-KDBIB3-2.4012.503.2017.ABI.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 17 października 2017 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od dnia 30 marca 2010 r., składa comiesięczne deklaracje VAT-7, od 1 stycznia 2011 r. scentralizowała wszystkie jednostki organizacyjne oraz zakłady budżetowe. Gmina realizuje swoje zadania w zakresie gospodarki komunalnej poprzez samorządowy zakład budżetowy. Gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspakajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Zestawienie normy art. 14 ustawy o finansach publicznych, określającej zamknięty katalog czynności, które mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe, z przepisami art. 1, art. 2 i art. 7 ustawy o gospodarce komunalnej wskazuje, że przepis ten określa czynności gospodarki komunalnej będące własnymi zadaniami o charakterze użyteczności publicznej jednostki samorządowej, która może te zadania realizować poprzez utworzony zakład budżetowy, niemogący jednocześnie realizować innych czynności. Innymi słowy, z regulacji tych wynika, że samorządowy zakład budżetowy może być powołany jedynie do wykonywania w imieniu powołującej go jednostki samorządu terytorialnego do realizacji zadań własnych tej jednostki z zakresu gospodarki komunalnej o charakterze użyteczności publicznej.

Samorządowy zakład budżetowy, wykonując zadania własne jednostki samorządu terytorialnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej, jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, wykonującą w tym zakresie samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, a zatem miał podmiotowość podatkową VAT odrębną od jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła. Od 1 stycznia 2017r. podlega centralizacji z gminą.

W sytuacji natomiast, jaka jest przedmiotem analizy w tej sprawie, mimo takiego stopnia wyodrębnienia zakładu budżetowego ze struktury tworzącej go jednostki samorządowej, które pozwala na uznanie go za samodzielnego od tej jednostki podatnika VAT, realizacja zadań własnych tej jednostki przez jego zakład budżetowy nie tworzy pomiędzy tymi podmiotami takiego stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie VAT. W takim bowiem przypadku zakład budżetowy nie wykonuje usług komunalnych na rzecz jednostki samorządowej, lecz działa w jej imieniu jako jej wyodrębniona jednostka organizacyjna, wykonując jej zadania własne, co pozostaje poza przedmiotem regulacji art. 8 ustawy o VAT.

Realizacja przez samorządowy zakład budżetowy zadań własnych tworzącej go jednostki samorządu terytorialnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej, nie stanowi świadczeń (usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT) podlegających opodatkowaniu VAT pomiędzy tymi podmiotami, co nie wyklucza ich opodatkowania z tytułu ich odpłatnego świadczenia na rzecz podmiotów zewnętrznych (konsumentów czynności w zakresie gospodarki komunalnej).

Gmina prowadzi prace związane z budową sieci wodnokanalizacyjnej polegające na budowie kanalizacji, przepompowni oraz brakujących odcinków wodociągu. Inwestycje realizowane są etapami. Ukończone elementy sieci przekazywane są w użytkowanie Zakładowi Gospodarki Komunalnej, który jest jednostką organizacyjną Gminy odpowiedzialną za prowadzenie gospodarki wodno-ściekowej i jednocześnie zakładem budżetowym działającym zgodnie z art. 15 w związku z art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870 ze zm.). Przedmiotem działalności ZGK jest odprowadzanie oraz oczyszczanie ścieków, w zakresie wodociągów i zaopatrywania w wodę, a także wykonywanie remontów instalacji wodno-kanalizacyjnych.

ZGK wykonuje usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, do czego obliguje go ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2017 r., poz. 328). Wydatki inwestycyjne planowane do poniesienia przez Wnioskodawcę sfinansowane mają być z dotacji, o którą Gmina wnioskuje do Urzędu Marszałkowskiego Województwa …. w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 tytuł operacji: „…”.

Celem planowanej operacji jest poprawa stanu infrastruktury technicznej związanej z odprowadzaniem ścieków na terenie gminy … poprzez budowę kanalizacji sanitarnej w miejscowości …, co pozytywnie wpłynie na jakość i warunki życia mieszkańców. Planowany termin zakończenia inwestycji to dwa etapy wrzesień 2018 i wrzesień 2019. W ramach realizacji powyższego projektu gmina będzie nabywała towary i usługi gdzie faktury będą wystawiane na gminę. Budowana infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków mieszkańców gminy (przedsiębiorców działających na terenie gminy) na podstawie umów cywilnoprawnych, czyli zakupy towarów i usług wykorzystywane będą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Gmina zamierza realizować inwestycję budowy sieci wodno-kanalizacyjnej która będzie wykorzystywana przez Gminę do odprowadzania ścieków z budynków mieszkańców gminy (przedsiębiorców działających na terenie gminy) wyłącznie na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Na terenie realizowanej inwestycji znajdują się budynki jednostek organizacyjnych Gminy, jednak w ramach tej inwestycji nie będą one podłączane do sieci kanalizacji sanitarnej, budynki posiadają własne szczelne zbiorniki na ścieki kanalizacyjne. Gmina nie będzie odbierać ścieków przy wykorzystaniu ww. sieci wodno-kanalizacyjnej od żadnych jednostek organizacyjnych Gminy.

W budynku Ochotniczej Straży Pożarnej, w budynku Filii Gminnej Biblioteki Publicznej w budynku Szkoły Podstawowej wykonywane są czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Stowarzyszenia te realizują zadania własne gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz stanach zagrożenia kryzysowego. Biblioteka służy zaspokajaniu i rozwijaniu potrzeb czytelniczych, edukacyjnych, oświatowych, kulturalnych oraz upowszechnianiu wiedzy i rozwoju kultury. Szkoła realizuje cele i zadania określone w Ustawie oraz przepisach wydanych na jej podstawie i realizuje program wychowawczy w oparciu o zasady Konstytucji, Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Międzynarodowej Konwencji Praw Dziecka. Jednostki organizacyjne w budynkach tych nie wykonują działalności gospodarczej oraz innej niż gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca w związku z przekazaniem sieci kanalizacyjnej swojemu Zakładowi zamierza zastosować wyliczony prewskaźnik zakładu budżetowego wg wzoru ustalonego rozporządzeniem MF wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, którego wysokość wynosi 99%. Budowana infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków mieszkańców gminy (przedsiębiorców działających na terenie gminy) na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, czyli wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy gmina posiada możliwość odzyskania podatku VAT od inwestycji związanej z budową infrastruktury kanalizacji sanitarnej, tzn. czy gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na tą inwestycję?
2. Czy w sytuacji, w której gmina przekazała sieć kanalizacyjną swojemu zakładowi budżetowemu działającemu jako Zakład Gospodarki Komunalnej, który realizuje zadania własne gminy, może zastosować przy obliczeniu podatku naliczonego od inwestycji budowy infrastruktury wodnokanalizacyjnej prewspółczynnik ww. zakładu budżetowego?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Opisany powyżej stan faktyczny w ocenie Wnioskodawcy daje możliwość gminie do odzyskania podatku VAT od inwestycji związanej z budową infrastruktury kanalizacji sanitarnej. Gmina realizuje swoje zadania w zakresie gospodarki komunalnej na rzecz mieszkańców poprzez samorządowy zakład budżetowy. Natomiast samorządowy zakład budżetowy wykonując zadania własne gminy o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej, jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, wykonującą w tym zakresie samodzielnie działalność gospodarczą. Z dniem 1 stycznia 2011 r po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług VAT gmina scentralizowała swoje jednostki organizacyjne i zakłady budżetowe w zakresie podatku VAT, stanowiąc jednego podatnika.

Gmina zamierza realizować inwestycję budowy infrastruktury kanalizacyjnej. Po zakończeniu prac, sieć kanalizacyjna przekazana będzie w użytkowanie Zakładowi Gospodarki Komunalnej, który realizuje zadania własne gminy w zakresie gospodarki wodno-ściekowej. Z dniem 1 stycznia 2017 r. zmieniły się przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT. Gmina nie może odliczyć w 100% podatku VAT od zakupów zarówno inwestycyjnych jaki i eksploatacyjnych.

Przepisy nakazują uwzględniać w odliczeniach nie tylko prowadzoną działalność gospodarczą, ale także inną działalność szczególnie publiczną. Od tego właśnie czasu gmina stosuje prawo do odliczenia w wysokości wyliczonego prewskaźnika przychodowego wg. wzoru ustalonego rozporządzeniem MF wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, którego wysokość wynosi 5%. Wobec czego w ocenie wnioskodawcy można zastosować prewskaźnik zakładu budżetowego którego wysokość jest znacznie wyższa, ze względu na prowadzoną działalność gospodarczą zgodnie z przepisami prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związanego z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej - jest prawidłowe;
• zastosowania prewspółczynnika do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej - jest nieprawidłowe
  
  

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2016 r.) - w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z kolei, z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

• urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
• samorządowej jednostki budżetowej,
• samorządowego zakładu budżetowego.
  
  

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Z uwagi na treść przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności, jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast - w świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy - w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej - „sposób określenia proporcji”.

Z opisu sprawy wynika, że budowana infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków mieszkańców gminy (przedsiębiorców działających na terenie gminy) na podstawie umów cywilnoprawnych, czyli zakupy towarów i usług wykorzystywane będą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę do odprowadzania ścieków z budynków mieszkańców gminy (przedsiębiorców działających na terenie gminy) wyłącznie na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Na terenie realizowanej inwestycji znajdują się budynki jednostek organizacyjnych Gminy, jednak w ramach tej inwestycji nie będą one podłączane do sieci kanalizacji sanitarnej, budynki posiadają własne szczelne zbiorniki na ścieki kanalizacyjne. Gmina nie będzie odbierać ścieków przy wykorzystaniu ww. sieci wodno-kanalizacyjnej od żadnych jednostek organizacyjnych Gminy.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że zakupy związane z inwestycją polegającą na budowie infrastruktury kanalizacyjnej będą służyły wyłącznie do czynności opodatkowanych realizowanych przez Gminę za pośrednictwem zakładu budżetowego.

Z uwagi więc na spełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z realizacją ww. inwestycji, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących zastosowania tzw. „prewspółczynnika” do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej, zauważyć należy, że przepisy art. 86 ust. 2a ustawy

0 podatku od towarów i usług, znajdują zastosowanie wyłącznie w sytuacji gdy:

• nabyte towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,
• przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe.
  
  

Wyłącznie przy łącznym spełnieniu powyższych warunków podatnik kwotę podatku naliczonego, oblicza zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nabywane towary

1 usługi, będzie wykorzystywał za pośrednictwem Zakładu Gospodarki Komunalnej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, wykorzystywanych do celów mieszanych.

A zatem w odniesieniu do zakupów związanych z realizacja opisanej inwestycji Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku stosowania tzw. „przewspółczynnika” wyliczonego dla zakładu budżetowego na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy o VAT oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej - jest prawidłowe;
• zastosowania prewspółczynnika do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury kanalizacyjnej - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.