Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.352.2017.2.MST
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.), uzupełnionym 2 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy opisana działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, która uprawnia do zastosowania ulgi opisanej w art. 18d ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy opisana działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, która uprawnia do zastosowania ulgi opisanej w art. 18d ustawy o CIT. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.352.2017.1.MST wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów z blachy, w tym w szczególności dachówek blaszanych, blach trapezowych oraz panelów dachowych. Swoją działalność produkcyjną, Spółka od 2007 r. prowadzi w zakładzie w miejscowości G. Co więcej, od 2015 r. część działalności Spółki (w zakresie wytwarzania blach konstrukcyjnych) prowadzona jest w nowoczesnym zakładzie w miejscowości D.

W ramach wskazanej wyżej działalności, Spółka poza działalnością produkcyjną prowadzi także prace mające na celu polepszenie parametrów jakościowych produkowanych wyrobów oraz udoskonalenie technologiczne procesu produkcji. Działania te wpływają na jakość końcowych produktów zarówno w sposób pośredni jak i bezpośredni.

W szczególności, Spółka poddaje badaniom oraz testom laboratoryjnym dostarczane przez dostawców surowce. Skutkiem tego, po dokonanej weryfikacji, Spółka jest w stanie pozyskiwać ulepszone materiały. Zgodnie z przyjętymi warunkami współpracy, po przedstawieniu kontrahentom wyników przeprowadzonych badań, Wnioskodawca otrzymuje materiały spełniające wymagania Spółki, co jednocześnie przekłada się na jakość wyrobów dostarczanych odbiorcom końcowym.

Ponadto, Spółka prowadzi prace nakierowane na optymalizację procesu produkcji (tj. uzyskiwanie informacji odnośnie możliwych do implementacji udoskonaleń w zakresie wytwarzania produktów końcowych), które bezpośrednio wpływają na uzyskiwanie ulepszonych produktów.

Opisana działalność prowadzona jest w ramach rozpoczętej w 2017 r. inwestycji, polegającej na wybudowaniu laboratorium wewnętrznego (dalej: „Laboratorium”). W związku z działalnością Laboratorium, Spółka ponosi koszty związane z nabyciem środków trwałych, w szczególności specjalistycznych narzędzi służących do właściwego przeprowadzenia procesów badawczych, koszty wartości niematerialnych i prawnych, koszty nabycia materiałów i surowców oraz wydatki związane z wynagrodzeniami pracowników Laboratorium oraz pracowników działu technicznego odpowiedzialnych za wdrażanie wyników prac badawczo-rozwojowych.

Wyżej wymienione koszty związane są z prowadzonymi w Laboratorium procesami badawczymi, których celem jest polepszenie parametrów wytwarzanych produktów. Do wyżej wymienionych procesów można zaliczyć:

• weryfikację cech fizycznych materiałów, takich jak grubość, powłoka oraz kolor, która ma na celu zapewnienie powtarzalności najistotniejszych cech produkowanych towarów, co przekłada się na stałą, wysoką jakość;
• analizę sposobu łączenia dachówek, dzięki której możliwe jest zarówno poprawienie jakości sprzedawanych produktów jak i wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych;
• badanie wpływu przyspieszenia procesu produkcyjnego na jakość produktów, skutkujące zapewnieniem najwyższej jakości produktów przy jednoczesnym ograniczeniu czasu koniecznego do wyprodukowania towaru. Działanie to pozwala na optymalizację czasu trwania produkcji;
• wdrażanie wyników badań zrealizowanych prac.
  
  

Weryfikacja cech prowadzona jest przy pomocy specjalistycznych narzędzi znajdujących się w Laboratorium, tj.:

• komory solnej – służącej do badania odporności powłok na korozję;
• dygestorium – w którym przeprowadzona jest analiza grubości powłok organicznych i metalicznych;
• tłoku – służącego do przeprowadzania badań przyczepności powłoki oraz możliwości profilowania produktów;
• kolorymetru i połyskomierza – które zapewniają możliwość zweryfikowania jednolitości struktury produkowanych towarów oraz barwy powłok organicznych;
• innych urządzeń zapewniających wysoką jakość prowadzonych procesów badawczych, takich jak elektroniczne testery tłoczności, automatyczne testery zarysowań, noże do adhezji, testery udarności, czy testery wytrzymałości na zginanie.

Dodatkowo, Spółka zleca podmiotom zewnętrznym przeprowadzenie ekspertyz oraz przygotowanie specjalistycznych opinii. Zlecane ekspertyzy i opinie dotyczą nośności produkowanych przez Spółkę trapezów i polegają na weryfikacji tablic nośności oraz przeprowadzaniu badań z wykorzystaniem metody doświadczalnej. Dzięki ekspertyzom i opiniom, Spółka jest w stanie oferować większą nośność produkowanych trapezów niż wynikająca z norm przewidzianych w regulacjach Unii Europejskiej przy zastosowaniu tych samych materiałów, co pozwala na ograniczenie materiału wsadowego stosowanego w produkcji trapezów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 30 października 2017 r. – data wpływu do organu 2 listopada 2017 r.):

Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, która uprawnia do zastosowania ulgi opisanej w art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 30 października 2017 r. – data wpływu do organu 2 listopada 2017 r.), opisana w stanie faktycznym działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, która uprawnia do zastosowania ulgi opisanej w art. 18d ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję, w ocenie Wnioskodawcy, uznanie określonej działalności za badawczo-rozwojową uwarunkowane jest spełnieniem przez nią łącznie następujących kryteriów:

• Działalność stanowi badania naukowe lub prace rozwojowe.
• Działalność stanowi działalność twórczą.
• Działalność podejmowana jest w sposób systematyczny.
• Celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Laboratorium jako prace rozwojowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o CIT, ustawodawca przyjął bardzo szeroką definicję prac rozwojowych. W szczególności należy uznać, że w myśl powołanego przepisu, za prace rozwojowe powinny zostać uznane wszelkie prace związane z wykorzystywaniem aktualnej wiedzy i umiejętności do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług – z wyłączeniem prac rutynowych i okresowych.

Niewątpliwie działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach Laboratorium związana jest z wykorzystywaniem specjalistycznej wiedzy technicznej do tworzenia ulepszonych produktów. W szczególności, wskazane w stanie faktycznym procesy, nakierowane na poprawienie jakości sprzedawanych produktów, w ocenie Wnioskodawcy wpisują się w definicję przewidzianą w ustawie o CIT.

Dla potwierdzenia swojego stanowiska, Wnioskodawca zaznacza, że także powszechne rozumienie sformułowań zawartych w ustawie nie pozwala na zawężenie pojęcia działalności, uznawanej za prace rozwojowe. W tym kontekście, Wnioskodawca zaznacza, że w podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej (dalej: „DIS”) w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 16 sierpnia 2016 r. (sygn. IPPB5/4510-641/16-3/MR), w której stwierdzono, że: „Odnosząc się do znaczenia tego pojęcia funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że ,,prace” – w kontekście omawianego przypadku – to ogół czynności wykonywanych przez grupę ludzi realizujących jakieś zadanie, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr, a badawczo-rozwojowe to związane z badaniami, z rozwojem, planowaniem badań i rozwoju; „rozwój” natomiast oznacza proces zmian, przechodzenia do form bądź stanów bardziej złożonych lub pod pewnymi względami doskonalszych.”

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykorzystuje Laboratorium do opracowania rozwiązań technologicznych pozwalających na uzyskanie lepszych jakościowo produktów końcowych, tj. podniesienie ich parametrów.

Procesy te prowadzone są przez pracowników zatrudnionych w Laboratorium, którzy wykorzystują opisany w stanie faktycznych specjalistyczny sprzęt oraz aktualną wiedzę i umiejętności.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że korzystanie ze specjalistycznego sprzętu przez wysoko wykwalifikowanych pracowników, powinno być uznane jako wykorzystywanie aktualnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, skutek działań prowadzonych w Laboratorium, w postaci polepszenia jakości produktów pozwala na uznanie ich jako prac rozwojowych.

Ponadto, dopełnieniem działalności Laboratorium jest zlecenie ekspertyz oraz opinii dotyczących nośności trapezów. Wnioskodawca zaznacza, że takie działania, w jego opinii, również wpisują się w ustawową definicję prac rozwojowych. W szczególności, nabywane wyniki ekspertyz i opinii przygotowanych przez podmioty zewnętrzne można uznać za nabywanie dostępnej aktualnie wiedzy z dziedziny technologii, która bezpośrednio służy do tworzenia ulepszonych produktów, tj. trapezów o większym stopniu nośności. Jak wskazano w stanie faktycznym, osiągany w wyniku zlecanych ekspertyz i badań poziom nośności przekracza wymagane przez regulacje unijne normy. Tym samym, trapezy produkowane przez Wnioskodawcę można uznać za produkty ulepszone oraz, ze względu na wysoki poziom nośności, konkurencyjne na rynku.

Podkreślenia wymaga fakt, że wykonywane przez Spółkę prace z całą pewnością nie mogą być uznane za rutynowe i okresowe wprowadzanie zmian. Wynika to z faktu, że bieżąca działalność Laboratorium pozwala na szczegółową i specjalistyczną analizę parametrów dostarczanych materiałów, której wynikiem jest podniesienie jakości finalnych produktów, a nie jedynie utrzymanie dotychczasowego poziomu.

Ponadto, zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego, termin rutynowy oznacza „wykonywany często i niemal automatycznie”, natomiast termin okresowy znaczy tyle, co „powtarzający się, cykliczny”. Biorąc pod uwagę przytoczone definicje, w ocenie Wnioskodawcy, nie sposób uznać, że skomplikowane prace przeprowadzane w Laboratorium, dotyczące weryfikacji technicznej cech materiałów wykonywane są w sposób rutynowy, tj. w zasadzie automatycznie. Wymagana przy badaniach wiedza, w zasadzie wyklucza jakikolwiek automatyzm, a same badania oraz zlecane ekspertyzy i opinie noszą cechy innowacyjności oraz pozwalają na wprowadzenie na rynek konkurencyjnych i wyróżniających się produktów.

Biorąc pod uwagę przytoczone argumenty oraz brzmienie art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność Laboratorium stanowi prace rozwojowe.

Twórczy charakter działalności Laboratorium.

Zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej pojęcie twórczości nie zostało szczegółowo określone na gruncie uregulowań ustawy o CIT. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dla uznania określonych czynności za twórcze konieczne jest posiłkowanie się definicjami zawartymi w innych aktach prawa.

Wnioskodawca przytacza pogląd wyrażony w interpretacji indywidulanej z 16 sierpnia 2016 r. (sygn. IPPB5/4510-641/16-3/MR) DIS w Warszawie, zgodnie z którym: „W zakresie pierwszego z pojęć [tj. twórczości – przyp. Wnioskodawcy] można wspierać się ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r., nr 90 poz. 631 ze zm.), która definiuje pojęcie utworu”.

Art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że utwór to każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Mając na względzie powyższe, rodzaj działalności, który może stanowić utwór jest bardzo szeroki.

W ocenie Wnioskodawcy, przygotowanie, na podstawie wyników procesów przeprowadzonych w Laboratorium, rozwiązań technicznych pozwalających na ulepszenie produktów jest działalnością twórczą, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Jednocześnie, również nabywane ekspertyzy i opinie mają charakter twórczy. Przeprowadzone przez podmioty zewnętrzne analizy nośności trapezów, zdaniem Wnioskodawcy, niewątpliwie spełniają tę cześć ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, będąc wynikiem analitycznych działań podmiotów zewnętrznych.

Systematyczność działalności Laboratorium.

Również pojęcie systematyczności nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w tym zakresie warto przytoczyć stanowisko akceptowane przez organy podatkowe, tj. np. DIS w Warszawie w interpretacji indywidulanej z 16 sierpnia 2016 r. (sygn. IPPB5/4510-641/16-3/MR) stwierdził, że: „Odnosząc się do przewidzianego w pkt 26 art. 4a u.p.d.o.p. warunku „systematyczności” wydaje się, że powinno się przez to rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace.”

Porównując wskazaną przez organy podatkowe definicję systematyczności do przedstawionego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzona na bieżąco działalność Laboratorium, polegająca na regularnym badaniu otrzymywanych materiałów, skutkująca zapewnieniem powtarzalności oraz poprawy jakości oferowanych produktów końcowych nosi znamiona systematyczności. Wnioskodawca zaznacza, że podejmowane prace nie są okazjonalne, tj. nie są wykonywane tylko w przypadku zaistnienia doraźnej potrzeby zweryfikowania jakości materiału, a są zaplanowane i mają z góry określony cel w postaci uzyskania informacji pozwalającej na poprawę jakości końcowego produktu.

Ponadto, systematyczność przedmiotowej działalności podkreśla fakt, że Spółka wyodrębniła oddzielną jednostkę wewnętrzną, w której wyspecjalizowani pracownicy w sposób ciągły i zorganizowany prowadzą aktywności nakierowane na uzyskanie innowacyjnych rozwiązań.

Wnioskodawca podkreśla, że jak zaznaczono powyżej, systematyczne prace prowadzone w ramach Laboratorium nie są nakierowane na wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian w produktach. Końcowy efekt aktywności cechuje innowacyjność pozwalająca na znaczne ulepszenie oferowanych produktów.

W odniesieniu do nabywanych ekspertyz i badań, dzięki regularności podejmowanych działań, Spółka jest w stanie na bieżąco weryfikować i poprawiać nośności produkowanych trapezów.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzona działalność również w aspekcie systematyczności wpisuje się w definicję ujętą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Cel prac podejmowanych przez Spółkę w ramach działalności Laboratorium.

W ocenie Wnioskodawcy, również ostateczny cel działalności Laboratorium spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. W szczególności, zwiększane są zasoby wiedzy wykorzystywane przez Spółkę do tworzenia nowych zastosowań, tj. rozwiązań pozwalających na osiągnięcie wyższej jakości produktów. Prowadzoną działalność cechuje wysoka innowacyjność umożliwiająca oferowanie przez Spółkę produktów konkurencyjnych na rynku. W sektorze, w którym działa Spółka, wprowadzanie nowoczesnych rozwiązań jest istotnym czynnikiem pozwalającym na wyróżnienie się wśród konkurencji. Tym samym, osiągane dzięki analizowanej działalności parametry jakościowe produktów, takie jak: wysoka wytrzymałość korozyjna oraz przekraczający normy europejskie poziom nośności pozwalają Wnioskodawcy na osiągnięcie przewagi na rynku. Taki efekt nie byłby możliwy bez ponoszenia nakładów na nowoczesne i zaawansowane technologicznie badania, ekspertyzy i opinie.

Ponadto, dzięki podejmowanym badaniom nakierowanym na usprawnienie procesu produkcyjnego, Spółka jest w stanie w znaczącym stopniu rozszerzyć posiadaną wiedzę na temat organizacji tego procesu, dzięki czemu może implementować nowe rozwiązania ograniczające czas potrzebny na wyprodukowanie końcowego towaru przy zachowaniu wysokiej jakości, co jest niewątpliwie wykorzystywaniem zebranych zasobów wiedzy w tworzeniu nowych rozwiązań produkcyjnych.

Mając na względzie wszystkie przedstawione argumenty, w ocenie Wnioskodawcy, prace podejmowane przez Spółkę w zakresie działalności Laboratorium oraz zlecane ekspertyzy i opinie stanowią:

• prace rozwojowe,
• działalność twórczą,
• działalność podejmowaną w sposób systematyczny,
• działalność, której celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona przez niego w stanie faktycznym działalność powinna zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.