Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.402.2017.1.ISZ
z 17 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2017 r. (data wpływu 16 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla sprzedaży Lokali - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla sprzedaży Lokali.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prowadzącą działalność deweloperską i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako „VAT”).

Spółka ma w planach realizację inwestycji polegającej na budowie budynku usługowo-hotelowego z biurami i garażem podziemnym (dalej „Inwestycja”).

Dla działek, na których realizowana jest Inwestycja, zgodnie z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta z dnia 10 kwietnia 2013 r. (Dziennik Urzędowy Województwa z dnia 22 kwietnia 2013 r., poz. 3071), przewidziano zabudowę usługową, oznaczoną na rysunku planu symbolem U.1.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o pozwolenie na budowę dla Inwestycji. Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż funkcja całego obiektu to przeważająca funkcja usługowo-hotelowa z funkcją biurową oraz garażem podziemnym. Wnioskodawca wskazał również, że według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej „PKOB”) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., budynek stanowiący Inwestycję należy do działu 12 „Budynki niemieszkalne”, grupy 121 „Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego”.

Dla Inwestycji nie zostało jeszcze wydane pozwolenie na budowę. Spółka przewiduje, że pozwolenie na budowę zaklasyfikuje Inwestycję w części dotyczącej budynków hotelowych (na podstawie przepisów Prawa budowlanego) do kategorii XIV Klasyfikacji Obiektów Budowlanych Budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, jak: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. Taka klasyfikacja budynków w Prawie budowlanym jest pochodną ich funkcji - przepisy Prawa budowlanego zabudowę o charakterze turystyczno-rekreacyjno-sportowym ujmują bowiem w kategorii XIV obiektów budowlanych Budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego.

Lokale znajdujące się w budynku usługowo - hotelowym będą samodzielne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (dalej „ustawa o własności lokali”), tj. będą stanowiły wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku izby lub zespoły izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Lokale te będą przedmiotem odrębnej sprzedaży przez Wnioskodawcę.

Lokale będą również wypełniały warunki przewidziane dla lokali mieszkalnych w przepisach prawa budowlanego, tj. w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (dalej „Rozporządzenie z 1999 r.”) oraz w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (dalej „Rozporządzenie z 2002 r.”). W szczególności, lokale:

1. będą stanowiły zespół izb wydzielony trwałymi ścianami w obrębie budynku, wraz z innymi pomieszczeniami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi (zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali; § 3 pkt 1 Rozporządzenia z 1999 r.);
   
2. oprócz pomieszczeń mieszkalnych bezpośrednio oświetlonych światłem dziennym lokale będą wyposażone w kuchnie lub aneksy kuchenne stanowiące część pokoju dziennego, w których możliwe będzie zainstalowanie trzonu kuchennego, zlewozmywaka lub zlewu, chłodziarki oraz urządzenie miejsca pracy;
   
3. w aneksach będą znajdowały się odpowiednie przyłącza (tj. wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna z podłączeniem do niej okapu wywiewnego z trzonem kuchennym, a także z zapewnieniem odprowadzenia powietrza z pomieszczenia z dodatkowym otworem wywiewnym);
   
4. w lokalach będą znajdowały się także wydzielone pomieszczenia sanitarne zaprojektowane w sposób umożliwiający montaż odpowiednich urządzeń (tzn. wanny lub kabiny natryskowej, umywalki, miski ustępowej - jeżeli nie ma wydzielonego ustępu);
   
5. w lokalach zostanie wydzielona przestrzeń składowania oraz przestrzeń komunikacji wewnętrznej o odpowiedniej szerokości pozwalająca na swobodne przemieszczanie się (w odniesieniu do pkt 2-5 powyżej por. § 92-95 rozporządzenia z 2002 r.).

- dalej „Lokale”

Samodzielność Lokali zostanie potwierdzona zaświadczeniami o ich samodzielności wydanymi przez starostę powiatu. Na obecnym etapie nie jest znana treść takich zaświadczeń - zależy ona w dużym stopniu od lokalnej praktyki organów budowlanych. Zaświadczenia mogą ograniczać się do stwierdzenia, że dany zespół pomieszczeń stanowi odrębny lokal, ale mogą też zawierać dodatkowe oznaczenia lokali: lokal mieszkalny, lokal niemieszkalny, lokal hotelowy, lokal apartamentowy, itp. Przy tym może się zdarzyć, że pomimo tego, że lokale będą miały charakter mieszkalny w zaświadczeniach o ich samodzielności zostaną opisane jako lokale niemieszkalne. W praktyce zdarza się bowiem, że organy budowlane klasyfikują lokale w zaświadczeniach o samodzielności lokali w oparciu o klasyfikację budynków w ramach Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, tj. lokale mieszkalne, lokale w budynkach niemieszkalnych (np. w hotelach) jako lokale niemieszkalne, bez wnikania w rzeczywisty charakter lokali.

Powierzchnia użytkowa poszczególnych Lokali nie będzie przekraczała 150 m².

Sposób wykorzystania nabytych Lokali przez nabywców będzie uzależniony od ich indywidualnych preferencji. Przykładowo, nabywcy lokali będą mogli: (1) podpisać ze spółką będącą operatorem (inny podmiot niż Wnioskodawca) usługi hotelowej umowę wynajmu lokali na rzecz tej spółki z przeznaczeniem na bazę noclegową/rekreacyjną dla gości hotelowych, (2) wynajmować lokale we własnym zakresie (bez pośrednictwa spółki operatorskiej), (3) wykorzystywać nabyte lokale na własny pobyt turystyczno-rekreacyjny, (4) wykorzystywać lokale jako tzw. „drugi dom”, (5) wykorzystywać lokale dla celów działalności gospodarczej (np. inwestycja kapitałowa), itd.

W celu potwierdzenia właściwej klasyfikacji Inwestycji dla celów podatku od towarów i usług, Spółka wystąpi do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego z wnioskiem o wydanie opinii klasyfikacyjnej zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie PKOB. Spółka spodziewa się że będzie to klasyfikacja zgodna z klasyfikacją budynków w ramach Klasyfikacji Obiektów Budowlanych z Prawa budowlanego, tj. że Inwestycja zostanie zaklasyfikowana w dziale 12 PKOB Budynki niemieszkalne; grupie 121 hotele i budynki zakwaterowania turystycznego.

W Inwestycji zostaną wyodrębnione Lokale, które następnie Spółka będzie sprzedawała jako odrębną własność. Przedmiotem niniejszego wniosku jest wyłącznie potwierdzenie stawki VAT dla sprzedaży Lokali, zdefiniowanych powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego sprzedaż Lokali będzie opodatkowana obniżoną stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT (tj. 8% stawką VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż Lokali – niezależnie od sposobu korzystania z nich przez nabywców - będzie opodatkowana 8% stawką VAT.

Odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż Lokali będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Określenie stawki VAT

Ponadto, zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
   
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w ocenie Wnioskodawcy, do sprzedaży Lokali zastosowanie będzie miał art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ponieważ ich sprzedaż będzie stanowiła dostawę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak bowiem stanowi art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się:

• obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz
• lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, będące przedmiotem niniejszego wniosku Lokale będą się mieścić w kategorii „lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12”.

Biorąc zatem pod uwagę, że:

1. Inwestycja jest klasyfikowana w dziale 12 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych,
   
2. Lokale będą stanowiły lokale mieszkalne wypełniające warunki, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali (samodzielność), w Rozporządzeniu z 1999 r. oraz Rozporządzeniu z 2002 r. (mieszkalny charakter),
   
3. Lokale będą miały powierzchnię użytkową nieprzekraczającą 150 m2,

- ich sprzedaż będzie opodatkowana stawką VAT 8%.

Wnioskodawca ponadto nadmienia, iż stanowisko Spółki jest zgodne z utrwalonym poglądem organów podatkowych wyrażanym w interpretacjach indywidualnych, m.in.: interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 czerwca 2009 r. (nr ITPP1/443-354/09/AJ) i z 27 stycznia 2010 r. (nr. ITPP1/1064/09/KM), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 czerwca 2010 r. (nr IBPP2/443-223/10/ASz).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT– opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zaznaczyć należy, że zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

Według art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 – budynki niemieszkalne. Dział 12 PKOB obejmuje m.in. hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – grupa 121.

Należy podkreślić, że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych różni się znacznie od Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (KOB).

W celu zastosowania prawidłowej stawki dla dostawy części obiektów budowlanych, niezbędne jest zatem określenie, czy jest to część obiektu wymieniona w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, zatem należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2015 r., poz. 1892 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Jednocześnie, stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali, spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka ma w planach realizację inwestycji polegającej na budowie budynku usługowo-hotelowego z biurami i garażem podziemnym (Inwestycja). Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o pozwolenie na budowę dla Inwestycji i wskazał, że według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., budynek stanowiący Inwestycję należy do działu 12 „Budynki niemieszkalne”, grupy 121 „Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego”.

Lokale znajdujące się w budynku usługowo - hotelowym będą samodzielne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, tj. będą stanowiły wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku izby lub zespoły izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Lokale te będą przedmiotem odrębnej sprzedaży przez Wnioskodawcę. Samodzielność Lokali zostanie potwierdzona zaświadczeniami o ich samodzielności wydanymi przez starostę powiatu. Na obecnym etapie nie jest znana treść takich zaświadczeń - zależy ona w dużym stopniu od lokalnej praktyki organów budowlanych. Zaświadczenia mogą ograniczać się do stwierdzenia, że dany zespół pomieszczeń stanowi odrębny lokal, ale mogą też zawierać dodatkowe oznaczenia lokali: lokal mieszkalny, lokal niemieszkalny, lokal hotelowy, lokal apartamentowy, itp. Przy tym może się zdarzyć, że pomimo tego, że lokale będą miały charakter mieszkalny w zaświadczeniach o ich samodzielności zostaną opisane jako lokale niemieszkalne. W praktyce zdarza się bowiem, że organy budowlane klasyfikują lokale w zaświadczeniach o samodzielności lokali w oparciu o klasyfikację budynków w ramach Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, tj. lokale mieszkalne, lokale w budynkach niemieszkalnych (np. w hotelach) jako lokale niemieszkalne, bez wnikania w rzeczywisty charakter lokali. Powierzchnia użytkowa poszczególnych Lokali nie będzie przekraczała 150 m2.

Wnioskodawca wskazał też, że sposób wykorzystania nabytych Lokali przez nabywców będzie uzależniony od ich indywidualnych preferencji. Przykładowo, nabywcy lokali będą mogli:

1. podpisać ze spółką będącą operatorem (inny podmiot niż Wnioskodawca) usługi hotelowej umowę wynajmu lokali na rzecz tej spółki z przeznaczeniem na bazę noclegową/rekreacyjną dla gości hotelowych,
2. wynajmować lokale we własnym zakresie (bez pośrednictwa spółki operatorskiej),
3. wykorzystywać nabyte lokale na własny pobyt turystyczno-rekreacyjny,
4. wykorzystywać lokale jako tzw. „drugi dom”,
5. wykorzystywać lokale dla celów działalności gospodarczej (np. inwestycja kapitałowa), itd.
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy sprzedaż Lokali będzie opodatkowana obniżoną stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT (tj. 8% stawką VAT).

Z przedstawionej wyżej analizy przepisów prawa wynika, że obniżona stawka podatku w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, może być stosowana do lokali mieszkalnych (w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali), w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, przy czym powierzchnia użytkowa danego lokalu mieszkalnego nie przekracza 150 m2.

Jednocześnie ustawodawca nie uzależnił obniżonej stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT od faktycznego wykorzystywania ww. lokali przez nabywców.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu, jak wskazał Wnioskodawca, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., budynek stanowiący Inwestycję należy do działu 12 „Budynki niemieszkalne”, grupy 121 „Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego”. Lokale znajdujące się w budynku usługowo - hotelowym będą samodzielne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali przy czym samodzielność Lokali zostanie potwierdzona zaświadczeniami o ich samodzielności wydanymi przez starostę powiatu, jednakże na obecnym etapie nie jest znana treść takich zaświadczeń. Powierzchnia użytkowa poszczególnych Lokali nie będzie przekraczała 150 m2.

Wobec tego, odnosząc wskazane regulacje prawne do opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że planowana sprzedaż opisanych we wniosku Lokali wyodrębnionych w budynku niemieszkalnym sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 (PKOB 121 „Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego”), w sytuacji gdy Lokale będące przedmiotem sprzedaży spełniać będą definicję lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o własności lokali (tj. każdy z tych lokali będzie samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali oraz dla tych Lokali starosta powiatowy wyda zaświadczenie stwierdzające spełnienie tych wymagań) - będzie podlegała opodatkowaniu stawką preferencyjną 8% na podstawie na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy. Przy czym, sposób korzystania przez nabywców z ww. Lokali nie jest istotne dla sprawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, przy czym Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, a Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Oznacza, to że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.