Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.396.2017.2.KM
z 15 listopada 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2017 r. (data wpływu 2 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) oraz z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 1 i nr 7);
  • prawidłowe – w zakresie sposobu udokumentowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 5 i nr 11);
  • prawidłowe – w zakresie określenia momentu obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 6 i nr 12);
  • nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci wypłaty środków pieniężnych (pytanie nr 2 i nr 8);
  • nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług (pytanie nr 3, nr 4, nr 9 i nr 10).

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 1 i nr 7); sposobu udokumentowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 5 i nr 11); określenia momentu obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 6 i nr 12); opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci wypłaty środków pieniężnych (pytanie nr 2 i nr 8); opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług (pytanie nr 3, nr 4, nr 9 i nr 10). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) o dowód uiszczenia opłaty oraz z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.) o przedstawienie stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych, sformułowanie pytań oraz stanowisk własnych.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz zdarzenia przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Stan faktyczny nr 1 (dot. zaistniałego stanu faktycznego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banku określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Bankowi rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Bank, np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie wsparcia ma charakter warunkowy, tzn. że Bank dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzymuje rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą.

Rabat zostaje udzielony Bankowi już po wykonaniu usługi, z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 2 (dot. zaistniałego stanu faktycznego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na tzw. wsparciu gotówkowym, czyli przekazaniu Wnioskodawcy środków pieniężnych.

Warunki przekazania takiego wsparcia w postaci środków pieniężnych określa każdorazowo umowa z Organizacją Płatniczą.

Na podstawie umowy zawartej z B. – B. udziela Bankowi wsparcia w formie częściowego pokrycia kosztów ponoszonych przez Bank z tytułu, np. kampanii promocyjnej kart B., wdrożenia do oferty nowego produktu lub nowej funkcji (takich jak płatności mobilne, elektroniczny portfel).

Przesłanką udzielenia Wsparcia jest wykorzystanie Wsparcia/otrzymanych środków pieniężnych wyłącznie na potrzeby działań przynoszących korzyści dla odpowiednich kart B. oraz spełnienie dodatkowych warunków (np. liczba kart B. wydanych przez Bank nie będzie niższa niż w roku poprzednim).

Kwoty wsparcia mogą być wypłacane:

  • z góry, warunkowo – a ewentualnie niespełnienie przez Bank warunków opisanych umową skutkować będzie zwrotem kwoty wsparcia;
  • z dołu – po spełnieniu przez Bank określonych umową warunków.

Natomiast podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od A. jest osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A., niemniej jednak zdarzają się także warunki dodatkowe – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Często dodatkową przesłanką warunkującą otrzymanie Wsparcia np. w formie środków pieniężnych jest ich przeznaczenie na ściśle określoną działalność, a warunkiem wypłaty wsparcia jest udokumentowanie przez Bank poniesienia określonych wydatków – np. związanych z kampanią promocyjną kart zbliżeniowych A.

Wsparcie może zostać udzielone/wypłacone Bankowi:

  • z góry, warunkowo – np. na początku okresu obliczeniowego, tzn. jeśli Bank nie dochowa określonych umową warunków (np. w postaci osiągnięcia określonych limitów transakcji), wówczas Bank zobligowany będzie do zwrotu wsparcia w postaci środków pieniężnych;
  • z dołu – po zakończeniu np. okresu obliczeniowego, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 3 (dot. zaistniałego stanu faktycznego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na wsparciu w postaci nieodpłatnych usług (np. A. Advisors), świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez Organizacje Płatnicze albo wskazane przez niego podmioty.

Podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od Organizacji Płatniczych jest osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart danej organizacji, niemniej jednak zdarzają się także warunki dodatkowe – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Wsparcie w postaci nieodpłatnych świadczeń/usług jest udzielone/wypłacone Bankowi:

  • z góry, warunkowo – np. na początku okresu obliczeniowego, tzn. jeśli Bank nie dochowa określonych umową warunków (np. w postaci osiągnięcia określonych limitów transakcji), wówczas Bank zobligowany będzie do zapłaty wynagrodzenia za usługę, która w okresie obliczeniowym (warunkowo) świadczona była nieodpłatnie;
  • z dołu – po zakończeniu np. okresu obliczeniowego, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 4 (dot. zaistniałego stanu faktycznego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na wsparciu w postaci nieodpłatnych usług (np. A. Advisors), świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez Organizacje Płatnicze albo wskazane przez niego podmioty.

Podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od Organizacji Płatniczych jest osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart danej organizacji, niemniej jednak zdarzają się także warunki dodatkowe – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Wsparcie w postaci nieodpłatnych świadczeń/usług może zostać udzielone/wypłacone Bankowi:

  • z góry, warunkowo – np. na początku okresu obliczeniowego, tzn. jeśli bank nie dochowa określonych umową warunków (np. w postaci osiągnięcia określonych limitów transakcji), wówczas bank zobligowany będzie do zapłaty wynagrodzenia za usługę, która w okresie obliczeniowym (warunkowo) świadczona była nieodpłatnie;
  • z dołu – po zakończeniu np. okresu obliczeniowego, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 5 (dot. zaistniałego stanu faktycznego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Bankowi rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Bank np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie takiego wsparcia ma charakter warunkowy, tzn. że Bank dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzymuje rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą.

Rabat zostaje udzielony Bankowi już po wykonaniu usługi, czyli z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków.

W zależności od praktyki przyjętej przez daną organizację – rabat dokumentowany jest:

  • albo w drodze wykazania go, jako kwoty in minus, na bieżącej fakturze wystawionej przez usługodawcę (np. faktura za miesiąc grudzień w kwocie 1100 jedn., z wykazaną kwotą rabatu – 20 jedn., który dotyczy usługi zafakturowanej wcześniej, np. w maju);
  • w dokumencie księgowym sporządzonym i wystawionym przez Bank, na żądanie usługodawcy (Organizacji Płatniczej).

Stan faktyczny nr 6 (dot. zaistniałego stanu faktycznego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Bankowi rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Bank, np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie takiego wsparcia ma charakter warunkowy, tzn. że Bank dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzymuje rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą.

Rabat zostaje udzielony Bankowi już po wykonaniu usługi, czyli z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków.

W zależności od praktyki przyjętej przez daną organizację – rabat dokumentowany jest:

  • albo w drodze wykazania go, jako kwoty in minus, na bieżącej fakturze wystawionej przez usługodawcę (np. faktura za miesiąc grudzień w kwocie 1100 jedn., z wykazaną kwotą rabatu – 20 jedn., który dotyczy usługi zafakturowanej wcześniej, np. w maju);
  • w dokumencie księgowym sporządzonym i wystawionym przez Bank, na żądanie usługodawcy (Organizacji Płatniczej).

Stan faktyczny nr 7 (dot. zdarzenia przyszłego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa i będzie nabywał od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT).

Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje i będzie otrzymywał także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne będzie Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które będzie polegało na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Bankowi rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Bank np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie takiego wsparcia będzie miało charakter warunkowy, tzn. że Bank dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzyma rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą.

Rabat zostanie udzielony Bankowi już po wykonaniu usługi i zafakturowaniu na pełną kwotę odpłatności, czyli z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków (np. usługa dot. maja zafakturowana na 1000 zł, a rabat na kwotę minus 20 udzielony w m-cu grudniu, na fakturze dotyczącej usług zrealizowanych w grudniu na kwotę 1100).

Stan faktyczny nr 8 (dot. zdarzenia przyszłego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa i będzie nabywał od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT).

Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzyma także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne będzie Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polegać będzie na tzw. wsparciu gotówkowym, czyli przekazaniu Wnioskodawcy środków pieniężnych.

Warunki przekazania takiego wsparcia w postaci środków pieniężnych określa każdorazowo umowa z Organizacją Płatniczą.

Na podstawie umowy zawartej z B. – B. udziela Bankowi wsparcia w formie częściowego pokrycia kosztów ponoszonych przez Bank z tytułu, np. kampanii promocyjnej kart B., wdrożenia do oferty nowego produktu lub nowej funkcji (takich jak płatności mobilne, elektroniczny portfel).

Przesłanką udzielenia Wsparcia jest wykorzystanie Wsparcia/otrzymanych środków pieniężnych wyłącznie na potrzeby działań przynoszących korzyści dla odpowiednich kart B. oraz spełnienie dodatkowych warunków (np. liczba kart B. wydanych przez Bank nie będzie niższa niż w roku poprzednim).

Kwoty wsparcia będą wypłacane:

  • z góry, warunkowo – a ewentualnie niespełnienie przez Bank warunków opisanych umową skutkować będzie zwrotem kwoty wsparcia;
  • z dołu – po spełnieniu przez Bank określonych umową warunków.

Natomiast podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od A. będzie osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A., niemniej jednak zdarzą się także warunki dodatkowe – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nie eksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Często dodatkową przesłanką warunkującą otrzymanie Wsparcia np. w formie środków pieniężnych będzie ich przeznaczenie na ściśle określoną działalność, a warunkiem wypłaty wsparcia jest udokumentowanie przez Bank poniesienia określonych wydatków – np. związanych z kampanią promocyjną kart zbliżeniowych A.

Wsparcie będzie udzielone/wypłacone Bankowi:

  • z góry, warunkowo – np. na początku okresu obliczeniowego, tzn. jeśli Bank nie dochowa określonych umową warunków (np. w postaci osiągnięcia określonych limitów transakcji), wówczas Bank zobligowany będzie do zwrotu wsparcia w postaci środków pieniężnych;
  • z dołu – po zakończeniu np. okresu obliczeniowego, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 9 (dot. zdarzenia przyszłego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa i będzie nabywał od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT).

Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank będzie otrzymywał także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne będzie Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które będzie polegać na wsparciu w postaci nieodpłatnych usług (np. A. Advisors), świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez Organizacje Płatnicze albo wskazane przez niego podmioty.

Podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od Organizacji Płatniczych będzie osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart danej organizacji, niemniej jednak mogą zdarzyć się także warunki dodatkowe – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Wsparcie w postaci nieodpłatnych świadczeń/usług będzie udzielone/wypłacone Bankowi:

  • z góry, warunkowo – np. na początku okresu obliczeniowego, tzn. jeśli Bank nie dochowa określonych umową warunków (np. w postaci osiągnięcia określonych limitów transakcji), wówczas Bank zobligowany będzie do zapłaty wynagrodzenia za usługę, która w okresie obliczeniowym (warunkowo) świadczona była nieodpłatnie;
  • z dołu – po zakończeniu np. okresu obliczeniowego, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 10 (dot. zdarzenia przyszłego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa i będzie nabywał od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT).

Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje i będzie otrzymywał także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne będzie Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które będzie polegać na wsparciu w postaci nieodpłatnych usług (np. A. Advisors), świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez Organizacje Płatnicze albo wskazane przez niego podmioty.

Podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od Organizacji Płatniczych będzie osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart danej organizacji, niemniej jednak zdarzają się także warunki dodatkowe – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Wsparcie w postaci nieodpłatnych świadczeń/usług będzie udzielone/wypłacone Bankowi:

  • z góry, warunkowo – np. na początku okresu obliczeniowego, tzn. jeśli Bank nie dochowa określonych umową warunków (np. w postaci osiągnięcia określonych limitów transakcji), wówczas Bank zobligowany będzie do zapłaty wynagrodzenia za usługę, która w okresie obliczeniowym (warunkowo) świadczona była nieodpłatnie;
  • z dołu – po zakończeniu np. okresu obliczeniowego, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Stan faktyczny nr 11 (dot. zdarzenia przyszłego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa i będzie nabywał od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT).

Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje i będzie otrzymywał także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które będzie polegać na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Bankowi rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Bank np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie takiego wsparcia będzie miało charakter warunkowy, tzn. że Bank dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzymuje rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą.

Rabat zostanie udzielony Bankowi już po wykonaniu usługi, czyli z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków.

W zależności od praktyki przyjętej przez daną organizację – rabat będzie dokumentowany:

  • albo w drodze wykazania go, jako kwoty in minus, na bieżącej fakturze wystawionej przez usługodawcę (np. faktura za miesiąc grudzień w kwocie 1100 jedn., z wykazaną kwotą rabatu – 20 jedn., który dotyczy usługi zafakturowanej wcześniej, np. w maju);
  • w dokumencie księgowym sporządzonym i wystawionym przez Bank, na żądanie usługodawcy (Organizacji Płatniczej).

Stan faktyczny nr 12 (dot. zdarzenia przyszłego)

Wnioskodawca (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) – jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.). Bank świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Na globalnym rynku usług płatności kartowych funkcjonują obecnie dwa główne podmioty organizujące i zarządzające międzynarodowymi systemami rozliczeniowymi transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. B. i A., dzięki którym jest możliwe prawidłowe rozliczanie transakcji kartowych. W celu umożliwienia Bankowi realizowania usług świadczonych na rzecz klientów, polegających na wydawaniu kart płatniczych i umożliwieniu realizacji operacji przy ich użyciu (tj. transakcji płatniczych lub poboru gotówki z rachunku) – Bank jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Bank posiada licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa i będzie nabywał od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT).

Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Bankiem – Bank otrzymuje i będzie otrzymywał także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne będzie Bankowi w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Banków określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które będzie polegało na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Bankowi rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Bank np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie takiego wsparcia będzie miało charakter warunkowy, tzn. że Bank dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Bank określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzyma rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą.

Rabat zostanie udzielony Bankowi już po wykonaniu usługi i zafakturowaniu na pełną kwotę odpłatności, czyli z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków (np. usługa dot. maja zafakturowana na 1000 zł, a rabat na kwotę minus 20 udzielony w m-cu grudniu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

  1. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje formę rabatu – tj. obniżenia ceny usług nabywanych przez Bank od Organizacji Płatniczych?
  2. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje formę wypłaty Bankowi środków pieniężnych?
  3. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje formę nieodpłatnego świadczenia usług?
  4. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje, zrealizowaną „z góry” formę nieodpłatnego świadczenia usług, natomiast na skutek niespełnienia przez Wnioskodawcę warunków, od których uzależnione jest nieodpłatnie świadczenie, post factum, Wnioskodawca dokonuje płatności za nabyte pierwotnie – nieodpłatnie – świadczenie?
  5. W jaki sposób Wsparcie, w postaci udzielonego rabatu, powinno by dokumentowane, tzn. czy w drodze wystawionej przez Bank faktury w rozumieniu art. 106b czy też jako korekta importu usług?
  6. W którym momencie Bank będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty wynikające z przyznanego Wsparcia w postaci rabatu?
  7. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje formę rabatu – tj. obniżenia ceny usług nabywanych przez Bank od Organizacji Płatniczych?
  8. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje formę wypłaty Bankowi środków pieniężnych?
  9. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje formę nieodpłatnego świadczenia usług?
  10. Czy otrzymane przez Bank Wsparcie od Organizacji Płatniczych powinno być kwalifikowane jako obrót w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji w której przyjmuje, zrealizowaną „z góry” formę nieodpłatnego świadczenia usług, natomiast na skutek niespełnienia przez Wnioskodawcę warunków, od którego uzależnione jest nieodpłatnie świadczenie, post factum, Wnioskodawca dokonuje płatności za nabyte pierwotnie – nieodpłatnie – świadczenie?
  11. W jaki sposób Wsparcie, w postaci udzielonego rabatu, powinno być dokumentowane, tzn. czy w drodze wystawionej przez Bank faktury w rozumieniu art. 106b czy też jako korekta importu usług?
  12. W którym momencie Bank będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty wynikające z przyznanego Wsparcia w postaci rabatu?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 1

Zgodnie z art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Obowiązek dokonania korekty podatku VAT w przypadku udzielenia rabatu wynika z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Powyższa regulacja ma zastosowanie także w przypadku importu usług. Oznacza to, że nabywca usługi od zagranicznego usługodawcy (będący podatnikiem z tytułu importu usług) powinien w sytuacji udzielenia mu rabatu dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania.

W przypadku otrzymania przez Bank Wsparcia w postaci przyznania rabatu do odpłatnych usług nabywanych przez Bank od Organizacji Płatniczych – Bank powinien rozpoznać kwoty wparcia w kategorii korekty obrotu z tytułu importu usług.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 2

W przypadku Wsparcia otrzymywanego przez Bank w postaci środków pieniężnych, w warunkach opisanych w stanie faktycznym nr 2 – Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymana kwota wsparcia nie odpowiada definicji obrotu w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług. Kwota Wsparcia nie stanowi bowiem wynagrodzenia za usługę zrealizowaną przez Bank na rzecz Organizacji Płatniczej. Działania podejmowane przez Bank w związku z otrzymywanym Wsparciem finansowym nie są ukierunkowane wyłącznie na osiąganie korzyści przez Organizację Płatniczą, bowiem Bank ponosząc koszty z tytułu promocji danego produktu kartowego (np. karty zbliżeniowej) czy wdrażając nowe rozwiązania technologiczne (np. tzw. płatności zbliżeniowe kartą) ma na celu głównie reklamowanie, uatrakcyjnienie czy poszerzenie własnej oferty produktowej. W tym przypadku trudno mówić także o ekwiwalentności świadczeń, skoro działania podejmowane ze środków sfinansowanych/zwracanych Bankowi przez Organizację Płatniczą przynoszą korzyść zarówno Bankowi, jak i Organizacji Płatniczej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy kwota otrzymanego Wsparcia nie jest płatnością stanowiącą ekwiwalent (zapłatę) za świadczenia wykonane przez Bank na rzecz Organizacji Płatniczej.

Stosownie do art. 8 – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Szerokie, odwołujące się do pojęcia świadczenia, określenie zakresu przedmiotowego w art. 8 ust. 1 ustawy, nie oznacza jednak, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. Należy bowiem pamiętać również o przesłankach warunkujących uznanie danego świadczenia za opodatkowane na gruncie ustawy o VAT.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych oraz TSUE, aby można było mówić o świadczeniu usług za wynagrodzeniem powinny zostać spełnione następujące przesłanki:

  • wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę powinno stanowić ekwiwalent za wyświadczoną usługę, pozostający w bezpośrednim związku z wykonaną usługą (ekwiwalentność),
  • powinna istnieć wyraźna, wzajemna korzyść po stronie usługobiorcy, jako beneficjenta świadczenia (wzajemność),
  • powinna istnieć możliwość wyceny wartości świadczenia wzajemnego (m.in. wyrok NSA z dnia 29 lutego 2012, sygn. I FSK 562/11, wyroki TSUE w sprawach: Town&Country Factor LTd C-498/99, Tolsma C-16/93, Hoge Raad C-154/80).

W ocenie Wnioskodawcy można argumentować, iż wskazanych wyżej elementów, warunkujących uznanie danego zdarzenia za odpłatne świadczenie usług, opodatkowane VAT, nie można wyszczególnić w opisanym przypadku, z uwagi na brak elementu ekwiwalentności.

Ponadto, jak wskazuje NSA, opodatkowaniu VAT nie podlega sytuacja, w której pomiędzy co najmniej dwoma podmiotami zawiązywana jest relacja biznesowa, która polega na wspólnym działaniu czy kooperacji podmiotów, w celu osiągnięcia przez każdy z tych podmiotów korzyści, nie zaś na wzajemnym świadczeniu usług (wyrok NSA z dnia 9 października 2008, sygn. I FSK 291/08).

Biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację – w ocenie Wnioskodawcy kwota otrzymanych, tytułem wsparcia, środków pieniężnych, nie stanowi obrotu, w rozumieniu art. 29a ustawy, jako niestanowiąca wynagrodzenia za usługę, a w konsekwencji nie powinna być dokumentowana fakturą w rozumieniu art. 106b ustawy (faktura VAT służy jedynie do dokumentowania transakcji objętych przepisami ustawy).

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 3

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jako import usług – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4;
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

A zatem z importem usług możemy mieć do czynienia tylko, jeżeli usługa była świadczona przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski na rzecz polskiego podatnika VAT. Kolejnym warunkiem rozpoznania usługi świadczonej przez kontrahenta zagranicznego jako „importu usług” jest to, aby importowane usługi były świadczone odpłatnie. Do końca 2013 r. wynikało z tego, że podstawą opodatkowania importu usług była kwota, którą usługobiorca był obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT w starym brzmieniu). Obecnie podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług – zgodnie z art. 29a ust. 5 – jest koszt ich świadczenia poniesiony przez podatnika. Jeśli zatem usługobiorca, będący zarazem podatnikiem z tytułu nieodpłatnego świadczenia „importowanych” usług, nie ponosi żadnego kosztu, to podstawa opodatkowania importu nieodpłatnych usług wynosi zero, co oznacza brak obowiązku rozliczenia VAT w Polsce.

W ocenie Wnioskodawcy, nawet w sytuacji, w której otrzymanie przez Bank nieodpłatnego Wsparcia (np. tzw. A. Advisors) zależy od spełnienia przez Bank określonych umową warunków (np. w postaci określonej kwotowo albo ilościowo wartości transakcji zrealizowanych przez Klientów Banku kartami A.), nie zmienia to nieodpłatnego charakteru otrzymanych przez Bank usług, albowiem trudno warunek w postaci ilości przeprocesowanych kartami transakcji traktować jako wartościowy ekwiwalent usługi zrealizowanej przez kontrahenta zagranicznego.

Konkludując – w przypadku otrzymania przez Bank Wsparcia od zagranicznych Organizacji Płatniczych w postaci nieodpłatnych usług, pod warunkiem spełnienie określonych warunków umownych, na Banku nie będzie ciążył obowiązek rozpoznania sprzedaży z tytułu importu usług otrzymanych nieodpłatnie.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 4

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jako import usług – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4;
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

A zatem z importem usług możemy mieć do czynienia tylko, jeżeli usługa była świadczona przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski na rzecz polskiego podatnika VAT. Kolejnym warunkiem rozpoznania usługi świadczonej przez kontrahenta zagranicznego jako „importu usług” jest to, aby importowane usługi były świadczone odpłatnie. Do końca 2013 r. wynikało z tego, że podstawą opodatkowania importu usług była kwota, którą usługobiorca był obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT w starym brzmieniu). Obecnie podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług – zgodnie z art. 29a ust. 5 – jest koszt ich świadczenia poniesiony przez podatnika. Jeśli zatem usługobiorca, będący zarazem podatnikiem z tytułu nieodpłatnego świadczenia „importowanych” usług, nie ponosi żadnego kosztu, to podstawa opodatkowania importu nieodpłatnych usług wynosi zero, co oznacza brak obowiązku rozliczenia VAT w Polsce.

W ocenie Wnioskodawcy, nawet w sytuacji, w której otrzymanie przez Bank nieodpłatnego Wsparcia (np. tzw. A. Advisors) zależy od spełnienia przez Bank określonych umową warunków (np. w postaci określonej kwotowo albo ilościowo wartości transakcji zrealizowanych przez Klientów Banku kartami A.), nie zmienia to nieodpłatnego charakteru otrzymanych przez Bank usług, albowiem trudno warunek w postaci ilości przeprocesowanych kartami transakcji traktować jako wartościowy ekwiwalent usługi zrealizowanej przez kontrahenta zagranicznego.

Natomiast w sytuacji, w której najpierw, „z góry” Bank otrzymał – warunkowo – usługę nieodpłatnie (np. w trakcie 2017 r.), a dopiero po zakończeniu danego umownego okresu rozliczeniowego (roku kalendarzowego) okazałoby się, że Bank nie dopełnił warunków, od których uzależnione zostało nieodpłatne udzielenie usługi, co skutkowałoby koniecznością uiszczenia przez Bank, np. w I kwartale 2018 r. zapłaty za te usługi, Bank zobligowany byłby do rozpoznania importu usługi na koniec okresu rozliczeniowego, rozumianego jako okres badania warunków, od spełnienia których uzależnione było nieodpłatne świadczenie, czyli na dzień 31 grudnia 2017 r.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 5

W opisanej we wniosku sytuacji mamy do czynienia z tzw. importem usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Stosownie do powołanego przepisu – pod pojęciem „importu usług” – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. A zatem to Wnioskodawca jest podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia tejże transakcji, zgodnie z regulacjami polskiej ustawy o podatku od towarów usług. Należy podkreślić, że sposób dokumentowania tego typu świadczeń oraz ewentualnych korekt dokonywanych w ramach rozliczeń między stronami jest uzależniony od prawa obowiązującego w państwie siedziby usługodawcy – czyli Organizacji Płatniczych, co oznacza, że Wnioskodawca nie ma wpływu na sposób dokumentowania przez usługodawcę udzielonego Bankowi rabatu. Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, to w momencie udzielenia rabatu materializuje się skutek ekonomiczny, tj. wywiera on rzeczywiste konsekwencje gospodarcze po stronie Banku. Z kolei obowiązek dokonania korekty podatku VAT w przypadku udzielenia rabatu wynika z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Powyższa regulacja ma zastosowanie także w przypadku importu usług. Oznacza to, że Bank, jako nabywca usługi od zagranicznego usługodawcy – Organizacji Płatniczej powinien w sytuacji udzielenia mu rabatu dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług. Na Banku w opisanej sytuacji nie ciąży obowiązek wystawienia faktury w rozumieniu art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 6

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest przepisów wskazujących moment/okres rozliczeniowy, w którym należy uwzględnić skutki udzielenia rabatu na obniżenie podstawy opodatkowania z tytułu importu usług.

Jedynym przepisem ustawy, który odnosi się do kwestii momentu obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielenia opustu/obniżenia ceny po dokonaniu sprzedaży, jest art. 29a ust. 13 ustawy VAT, niemniej jednak nie będzie miał on zastosowania w opisanym złożonym wnioskiem stanie faktycznym, albowiem dotyczy on sytuacji, w których dochodzi do wystawienia faktur korygujących przez polskiego podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego dla obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług zasadnicze znaczenie powinien mieć moment udzielenia Wsparcia w postaci przyznania rabatu, który powinien być tu utożsamiany:

  • z momentem wypłaty rabatu w oparciu o sporządzony i wystawiony przez Bank, na żądanie Organizacji Płatniczej, dokument księgowy (np. na kwotę 20 jedn.)
  • albo innej formy jego rozliczenia z Bankiem – np. poprzez tzw. spersaldowanie, potrącenie w rozumieniu art. 498 Kodeksu cywilnego kwoty rabatu z kwotą płatności za nabywane przez Bank usługi w danym okresie rozliczeniowym (np. usługa dot. maja zafakturowana na 1000 zł, a rabat na kwotę minus 20 udzielony w m-cu grudniu, na fakturze dotyczącej usług zrealizowanych w grudniu na kwotę 1100).

W tym momencie materializują się bowiem skutki rabatu, tj. wywiera on rzeczywiste konsekwencje gospodarcze po stronie Wnioskodawcy.

Konkludując – w opinii Wnioskodawcy, w obu opisanych przypadkach dokumentowania rabatu, z perspektywy podatku VAT będziemy mieć do czynienia z korektą importu usług, (co wskazane zostało w stanowisku Wnioskodawcy dot. pytania nr 5), a prawo do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług o kwoty Wsparcia w postaci rabatu będzie przysługiwało w rozliczeniu za okres, w którym kwota rabatu została udzielona, czyli – biorąc pod uwagę opisany mechanizm dokumentowania kwot rabatu:

  • w miesiącu sporządzenia i wystawienia przez Bank dokumentu księgowego, w oparciu o który Organizacja Płatnicza/zagraniczny usługodawca dokona zwrotu kwoty rabatu;
  • na bieżąco w rozliczeniu za miesiąc, którego dotyczy bieżąca faktura wystawiona przez zagranicznego usługodawcę i w której to fakturze usługodawca wykazał kwotę rabatu jako wartość in minus tej faktury (czyli – odwołując się do powyższego przykładu – Bank uwzględni kwotę rabatu, jako pomniejszenie obrotu z tytułu importu usług za miesiąc grudzień wykazując wartość obrotu w kwocie 1080).

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 7

Zgodnie z art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Obowiązek dokonania korekty podatku VAT w przypadku udzielenia rabatu wynika z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Powyższa regulacja ma zastosowanie także w przypadku importu usług. Oznacza to, że nabywca usługi od zagranicznego usługodawcy (będący podatnikiem z tytułu importu usług) powinien w sytuacji udzielenia mu rabatu dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania.

W przypadku otrzymania przez Bank Wsparcia w postaci przyznania rabatu do opłatnych usług nabywanych przez Bank od Organizacji Płatniczych – Bank powinien rozpoznać kwoty wparcia w kategorii korekty obrotu z tytułu importu usług.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 8

W przypadku Wsparcia, jakie Bank będzie otrzymywał w postaci środków pieniężnych, gdzie warunkiem jego otrzymania może być, np. eksponowanie w sposób widoczny marki danej Organizacji Płatniczej we wszystkich ogólnych materiałach marketingowych Banku i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych lub/albo przeznaczenie otrzymanych środków na ściśle określoną działalność (np. na kampanię reklamowe karty sygnowanej logo danej Organizacji Płatniczej albo wprowadzenie nowej funkcjonalności systemu związanego z rozliczaniem transakcji kartowych) lub/albo osiągnięcie określonej wartości/ilości przetworzonych transakcji – Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymana kwota wsparcia nie będzie odpowiadała definicji obrotu w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług. Kwota Wsparcia nie stanowi bowiem wynagrodzenia za usługę zrealizowaną przez Bank na rzecz Organizacji Płatniczej. Działania podejmowane przez Bank w związku z otrzymywanym Wsparciem finansowym nie są ukierunkowane wyłącznie na osiąganie korzyści przez Organizację Płatniczą, bowiem Bank ponosząc koszty z tytułu promocji danego produktu kartowego (np. karty zbliżeniowej) czy wdrażając nowe rozwiązania technologiczne (np. tzw. płatności zbliżeniowe kartą) ma na celu głównie reklamowanie, uatrakcyjnienie czy poszerzenie własnej oferty produktowej. W tym przypadku trudno mówić także o ekwiwalentności świadczeń, skoro działania podejmowane ze środków w całości albo w części sfinansowanych/zwracanych Bankowi przez Organizację Płatniczą przynoszą korzyść zarówno Bankowi, jak i Organizacji Płatniczej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy kwota otrzymanego Wsparcia nie jest płatnością stanowiącą ekwiwalent (zapłatę) za świadczenia wykonane przez Bank na rzecz Organizacji Płatniczej.

Stosownie do art. 8 – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Szerokie, odwołujące się do pojęcia świadczenia, określenie zakresu przedmiotowego w art. 8 ust. 1 ustawy, nie oznacza jednak, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony, a biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację – w ocenie Wnioskodawcy mamy do czynienia z czynnością, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie dochodziło do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz innym dokumentem księgowym (notą księgową), albowiem z art. 106b ustawy wynika, że faktura VAT służy jedynie do dokumentowania transakcji objętych przepisami ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 9

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jako import usług – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4;
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

A zatem z importem usług możemy mieć do czynienia tylko, jeżeli usługa była świadczona przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski na rzecz polskiego podatnika VAT. Kolejnym warunkiem rozpoznania usługi świadczonej przez kontrahenta zagranicznego jako „importu usług” jest to, aby importowane usługi były świadczone odpłatnie. Do końca 2013 r. wynikało z tego, że podstawą opodatkowania importu usług była kwota, którą usługobiorca był obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT w starym brzmieniu). Obecnie podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług – zgodnie z art. 29a ust. 5 – jest koszt ich świadczenia poniesiony przez podatnika. Jeśli zatem usługobiorca, będący zarazem podatnikiem z tytułu nieodpłatnego świadczenia „importowanych” usług, nie ponosi żadnego kosztu, to podstawa opodatkowania importu nieodpłatnych usług wynosi zero, co oznacza brak obowiązku rozliczenia VAT w Polsce.

W ocenie Wnioskodawcy, nawet w sytuacji, w której otrzymanie przez Bank nieodpłatnego Wsparcia (np. tzw. A. Advisors) zależy od spełnienia przez Bank określonych umową warunków (np. w postaci określonej kwotowo albo ilościowo wartości transakcji zrealizowanych przez Klientów Banku kartami A.), nie zmienia to nieodpłatnego charakteru otrzymanych przez Bank usług, albowiem trudno warunek w postaci ilości przeprocesowanych kartami transakcji traktować jako wartościowy ekwiwalent usługi zrealizowanej przez kontrahenta zagranicznego.

Konkludując – w przypadku otrzymania przez Bank Wsparcia od zagranicznych Organizacji Płatniczych w postaci nieodpłatnych usług, pod warunkiem spełnienia określonych warunków umownych, na Banku nie będzie ciążył obowiązek rozpoznania sprzedaży z tytułu importu usług otrzymanych nieodpłatnie.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 10

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jako import usług – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4;
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

A zatem z importem usług możemy mieć do czynienia tylko, jeżeli usługa była świadczona przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski na rzecz polskiego podatnika VAT. Kolejnym warunkiem rozpoznania usługi świadczonej przez kontrahenta zagranicznego jako „importu usług” jest to, aby importowane usługi były świadczone odpłatnie. Do końca 2013 r. wynikało z tego, że podstawą opodatkowania importu usług była kwota, którą usługobiorca był obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT w starym brzmieniu). Obecnie podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług – zgodnie z art. 29a ust. 5 – jest koszt ich świadczenia poniesiony przez podatnika. Jeśli zatem usługobiorca, będący zarazem podatnikiem z tytułu nieodpłatnego świadczenia „importowanych” usług, nie ponosi żadnego kosztu, to podstawa opodatkowania importu nieodpłatnych usług wynosi zero, co oznacza brak obowiązku rozliczenia VAT w Polsce.

W ocenie Wnioskodawcy, nawet w sytuacji, w której otrzymanie przez Bank nieodpłatnego Wsparcia (np. tzw. A. Advisors) zależy od spełnienia przez Bank określonych umową warunków (np. w postaci określonej kwotowo albo ilościowo wartości transakcji zrealizowanych przez Klientów Banku kartami A.), nie zmienia to nieodpłatnego charakteru otrzymanych przez Bank usług, albowiem trudno warunek w postaci ilości przeprocesowanych kartami transakcji traktować jako wartościowy ekwiwalent usługi zrealizowanej przez kontrahenta zagranicznego.

Natomiast w sytuacji, w której najpierw, „z góry” Bank otrzymał – warunkowo – usługę nieodpłatnie (np. w trakcie 2017 r.), a dopiero po zakończeniu danego umownego okresu rozliczeniowego (roku kalendarzowego) okazałoby się, że Bank nie dopełnił warunków, od których uzależnione zostało nieodpłatne udzielenie usługi, co skutkowałoby koniecznością uiszczenia przez Bank, np. w I kwartale 2018 r. zapłaty za te usługi, Bank zobligowany byłby do rozpoznania importu usługi na koniec okresu rozliczeniowego, rozumianego jako okres badania warunków, od spełnienia których uzależnione było nieodpłatne świadczenie, czyli na dzień 31 grudnia 2017 r.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 11

W opisanej we wniosku sytuacji mamy do czynienia z tzw. importem usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Stosownie do powołanego przepisu – pod pojęciem „importu usług” – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. A zatem to Wnioskodawca jest podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia tejże transakcji, zgodnie z regulacjami polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, że sposób dokumentowania tego typu świadczeń oraz ewentualnych korekt dokonywanych w ramach rozliczeń między stronami jest uzależniony od prawa obowiązującego w państwie siedziby usługodawcy – czyli Organizacji Płatniczych, co oznacza, że Wnioskodawca nie ma wpływu na sposób dokumentowania przez usługodawcę udzielonego Bankowi rabatu. Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, to w momencie udzielenia rabatu materializuje się skutek ekonomiczny, tj. wywiera on rzeczywiste konsekwencje gospodarcze po stronie Banku. Z kolei obowiązek dokonania korekty podatku VAT w przypadku udzielenia rabatu wynika z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Powyższa regulacja ma zastosowanie także w przypadku importu usług. Oznacza to, że Bank, jako nabywca usługi od zagranicznego usługodawcy – Organizacji Płatniczej powinien w sytuacji udzielenia mu rabatu dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług. Na Banku w opisanej sytuacji nie ciąży obowiązek wystawienia faktury w rozumieniu art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 12

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest przepisów wskazujących moment/okres rozliczeniowy, w którym należy uwzględnić skutki udzielenia rabatu na obniżenie podstawy opodatkowania z tytułu importu usług.

Jedynym przepisem ustawy, który odnosi się do kwestii momentu obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielenia opustu/obniżenia ceny po dokonaniu sprzedaży, jest art. 29a ust. 13 ustawy VAT, niemniej jednak nie będzie miał on zastosowania w opisanym złożonym wnioskiem stanie faktycznym, albowiem dotyczy on sytuacji, w których dochodzi do wystawienia faktur korygujących przez polskiego podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego dla obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług zasadnicze znaczenie powinien mieć moment udzielenia Wsparcia w postaci przyznania rabatu, który powinien być tu utożsamiany:

  • z momentem wypłaty rabatu w oparciu o sporządzony i wystawiony przez Bank, na żądanie Organizacji Płatniczej, dokument księgowy (np. na kwotę 20 jedn.)
  • albo innej formy jego rozliczenia z Bankiem – np. poprzez tzw. spersaldowanie, potrącenie w rozumieniu art. 498 Kodeksu cywilnego kwoty rabatu z kwotą płatności za nabywane przez Bank usługi w danym okresie rozliczeniowym (np. usługa dot. maja zafakturowana na 1000 zł, a rabat na kwotę minus 20 udzielony w m-cu grudniu, na fakturze dotyczącej usług zrealizowanych w grudniu na kwotę 1100).

W tym momencie materializują się bowiem skutki rabatu, tj. wywiera on rzeczywiste konsekwencje gospodarcze po stronie Wnioskodawcy.

Konkludując – w opinii Wnioskodawcy, w obu opisanych przypadkach dokumentowania rabatu, z perspektywy podatku VAT będziemy mieć do czynienia z korektą importu usług, (co wskazane zostało w stanowisku Wnioskodawcy dot. pytania nr 5), a prawo do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług o kwoty Wsparcia w postaci rabatu będzie przysługiwało w rozliczeniu za okres, w którym kwota rabatu została udzielona, czyli – biorąc pod uwagę opisany mechanizm dokumentowania kwot rabatu:

  • w miesiącu sporządzenia i wystawienia przez Bank dokumentu księgowego, w oparciu o który Organizacja Płatnicza/zagraniczny usługodawca dokona zwrotu kwoty rabatu;
  • na bieżąco w rozliczeniu za miesiąc, którego dotyczy bieżąca faktura wystawiona przez zagranicznego usługodawcę i w której to fakturze usługodawca wykazał kwotę rabatu jako wartość in minus tej faktury (czyli – odwołując się do powyższego przykładu – Bank uwzględni kwotę rabatu, jako pomniejszenie obrotu z tytułu importu usług za miesiąc grudzień wykazując wartość obrotu w kwocie 1080).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych jest:

  • prawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 1 i nr 7);
  • prawidłowe – w zakresie sposobu udokumentowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 5 i nr 11);
  • prawidłowe – w zakresie określenia momentu obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 6 i nr 12);
  • nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci wypłaty środków pieniężnych (pytanie nr 2 i nr 8);
  • nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług (pytanie nr 3, nr 4, nr 9 i nr 10).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy – przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi finansowe oferując klientom różnorodne produkty finansowe, np. karty debetowe i kredytowe powiązane z rachunkami bankowymi, umożliwiające przeprowadzanie transakcji w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci internet.

Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowych systemów rozliczeniowych organizowanych oraz zarządzanych przez A. i B.. Posiada on licencję na wydawanie kart oznaczonych markami A./B., jak również nabywa od A. i B. usługi związane z obsługą kart płatniczych, kwalifikowane dla celów podatku VAT jako import usług (Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Na podstawie podpisanych Umów, które przewidują dodatkowe, niestandardowe rozliczenia pomiędzy A./B. a Wnioskodawcą, otrzymuje on także od Organizacji Płatniczych tzw. Wsparcie albo Zwrot, które – co do zasady – należne jest mu w sytuacji realizacji założonych w umowach celów transakcyjnych (np. wykonania przez Klientów Wnioskodawcy określonych w umowie limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej) i które polega na obniżeniu ceny usług świadczonych przez A. czy B.

Uzasadnieniem dla takiego wsparcia, w postaci udzielenia Wnioskodawcy rabatów za usługi wyświadczone przez Organizacje Płatnicze – jest zwiększenie korzystania i aktywacji z kart (A. albo B.) i osiągnięcie tzw. Planów Biznesowych, przy czym pod pojęciem „Planów Biznesowych” należy rozumieć np. wzrost transakcji w tzw. Punkcie Sprzedaży „POS”, czyli wzrost transakcji dokonanych określonymi rodzajami kart wydanymi przez Wnioskodawcę, np. w terminalach płatniczych czy w internecie.

Udzielenie wsparcia ma charakter warunkowy, tzn. że Wnioskodawca dopiero po spełnieniu pewnych warunków (np. osiągnięcie przez Wnioskodawcę określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B.), otrzymuje rabat na usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą. Rabat zostaje udzielony Wnioskodawcy już po wykonaniu usługi, z dołu, po spełnieniu, określonych umową warunków.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w sytuacji udzielenia przez Organizacje Płatnicze rabatu powinien obniżyć podstawę opodatkowania o kwotę udzielonego rabatu.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2013 r. obowiązywał art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania był obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem była kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmowała całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększało się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Od dnia 1 stycznia 2014 r., na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35, z późn. zm.), ustawodawca wykreślił z ustawy m.in. art. 29 ust. 1. Kwestię podstawy opodatkowania reguluje obowiązujący od tego dnia przepis art. 29a ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy – podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

  1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
  3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Należy wskazać, że z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania,
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej podstawy opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa od Organizacji Płatniczych usługi związane z obsługą kart płatniczych, które stanowią import usług. Wnioskodawca – jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – zobowiązany jest do rozliczenia podatku należnego.

Wnioskodawcy zostaje przyznany rabat za usługi zrealizowane przez daną Organizację Płatniczą po spełnieniu pewnych warunków, np. osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. lub B. Przyczyną udzielenia rabatu jest nowa okoliczność, która nie istniała w momencie realizacji transakcji pierwotnej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca jako nabywca usług od Organizacji Płatniczych w przypadku otrzymania rabatu zobowiązany jest/będzie do dokonania korekty podatku należnego poprzez obniżenie podstawy opodatkowania o kwotę udzielonego rabatu.

Reasumując, Wnioskodawca otrzymane Wsparcie od Organizacji Płatniczych w postaci rabatu, tj. obniżenia ceny nabywanych od Organizacji Płatniczych usług powinien rozpoznać jako korektę obrotu z tytułu importu usług i dokonać obniżenia podstawy opodatkowania o kwotę przyznanego rabatu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 1 i nr 7) jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również sposobu udokumentowania udzielonego przez Organizacje Płatnicze rabatu.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Art. 106a ustawy umieszczony w Dziale XI Dokumentacja Rozdziale 1 Faktury określa, że przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

  1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
    1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
    2. państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z powołanych przepisów wynika kiedy musi być wystawiona faktura. I tak, art. 106a ustawy wyjaśnia, do jakich czynności stosuje się polskie przepisy określające zasady wystawiania faktur, natomiast z art. 106b ustawy wynika w jakim zakresie czynności te muszą być dokumentowane fakturami.

Polskie przepisy określające zasady wystawiania faktur stosuje się przede wszystkim do sprzedaży, czyli w celu dokumentowania odpłatnych dostaw towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz eksportu towarów.

Odstępstwo od zasady dokumentowania sprzedaży fakturami wyrażone jest w art. 106a pkt 1 ustawy, w przypadkach, gdy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz art. 17 ust. 1a ustawy zamiast zagranicznych (tj. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju) dostawców lub usługodawców podatnikami są nabywcy towarów lub usług, o ile nabywcy ci nie wystawiają faktury w imieniu i na rzecz dostawców lub usługodawców (a więc o ile nabywcy nie wystawiają faktury za tych dostawców lub usługodawców w ramach samofakturowania). W takich przypadkach zagraniczni dostawcy lub usługodawcy nie wystawiają faktur na zasadach określonych polskimi przepisami, lecz na zasadach obowiązujących w swoich państwach.

Obecnie podatnicy (usługobiorcy) w związku z importem usług nie muszą wystawiać żadnych dokumentów, tj. mogą wykazywać i rozliczać import usług bezpośrednio na podstawie faktur (lub innych dokumentów) wystawianych przez zagranicznych usługodawców. Import usług można dokumentować w dowolny sposób, np. poprzez sporządzenie odrębnego dokumentu księgowego, lub dokonanie stosownych wyliczeń na fakturze otrzymanej od kontrahenta. Zasada ta również odnosi się do dokonywania korekt z tytułu importu usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa usługi od Organizacji Płatniczych związane z obsługą kart płatniczych, z tytułu których jest podatnikiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wnioskodawca otrzymuje rabat, który dokumentowany jest w drodze wykazania go na bieżącej fakturze wystawionej przez usługodawcę bądź w dokumencie księgowym sporządzonym przez Wnioskodawcę na żądanie usługodawcy (Organizacji Płatniczej). Wskazać należy, że sposób dokumentowania udzielonego rabatu nie jest regulowany polskimi przepisami prawa. Wnioskodawca powinien z tytułu otrzymania rabatu obniżyć podstawę opodatkowania poprzez dokonanie korekty importu usług.

Zatem Wnioskodawca z tytułu otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci udzielonego rabatu nie ma/nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury w rozumieniu art. 106b ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu udokumentowania otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 5 i nr 11) jest prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość, w którym momencie będzie on uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty wynikające z przyznanego Wsparcia w postaci rabatu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje rabat od Organizacji Płatniczych po spełnieniu określonych warunków, np. po osiągnięciu poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart A. czy B. Zatem przyczyną obniżenia podstawy opodatkowania jest nowa okoliczność, nieznana w momencie nabycia usług, która wystąpiła po dokonaniu pierwotnego rozliczenia importu usług i w związku z którą konieczne jest dokonanie korekty podatku.

W przypadku importu usług, jeśli korekta jest spowodowana przyczyną „następczą”, obowiązek podatkowy powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty (kreuje nową sytuację, która nie jest znana w momencie rozliczenia transakcji pierwotnej). W takiej sytuacji podatnik jest zobowiązany rozliczyć korektę w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstała jej przyczyna.

Wnioskodawca wskazał, że przyznany rabat dokumentowany jest w drodze wykazania go, jako kwoty in minus na bieżącej fakturze wystawionej przez usługodawcę lub w dokumencie księgowym sporządzonym i wystawionym przez Wnioskodawcę na żądanie usługodawcy (Organizacji Płatniczej).

W przedmiotowej sprawie zatem otrzymanie faktury od usługodawcy z uwzględnionym rabatem bądź uwzględnienie rabatu na podstawie sporządzonego i wystawionego przez Wnioskodawcę dokumentu księgowego, potwierdza (dokumentuje) faktyczne udzielenie rabatu przez Organizacje Płatnicze.

Wobec powyższego Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty wynikające z przyznanego Wsparcia w postaci rabatu w rozliczeniu za okres, w którym kwota rabatu została/zostanie udzielona.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanego rabatu od Organizacji Płatniczych (pytanie nr 6 i nr 12) jest prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje również od Organizacji Płatniczych wsparcie gotówkowe polegające na przekazaniu Wnioskodawcy środków pieniężnych.

Warunki przekazania takiego wsparcia w postaci środków pieniężnych określa każdorazowo umowa z daną Organizacją Płatniczą. Warunkiem otrzymania tego wsparcia jest realizacja założonych w umowach celów transakcyjnych – osiągnięcie określonych limitów transakcji poszczególnymi rodzajami kart danej Organizacji Płatniczej.

Jak wskazał Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej z B., to B. pokrywa koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu, np. kampanii promocyjnej kart B., wdrożenia do oferty nowego produktu lub nowej funkcji (takich jak płatności mobilne, elektroniczny portfel). Przesłanką udzielenia Wsparcia jest wykorzystanie Wsparcia/otrzymanych środków pieniężnych wyłącznie na potrzeby działań przynoszących korzyści dla odpowiednich kart B. oraz spełnienie dodatkowych warunków (np. liczba kart B. wydanych przez Wnioskodawcę nie będzie niższa niż w roku poprzednim).

Natomiast w przypadku Wsparcia udzielonego przez A. konieczne jest spełnienie warunków dodatkowych – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych. Często dodatkową przesłanką warunkującą otrzymanie Wsparcia w formie środków pieniężnych jest ich przeznaczenie na ściśle określoną działalność, a warunkiem wypłaty wsparcia jest udokumentowanie przez Wnioskodawcę poniesienia określonych wydatków – np. związanych z kampanią promocyjną kart zbliżeniowych A.

Wnioskodawca powziął wątpliwość jak opodatkować otrzymane wsparcie gotówkowe przyjmujące formę wypłaty środków pieniężnych od Organizacji Płatniczych, tzn. czy powinno być ono wliczane do podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że pojęcie usługi, zawarte w art. 8 ust. 1 ustawy zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Zatem aby ocenić czy będzie dochodziło do świadczenia przez Wnioskodawcę usług należy rozpatrzyć, czy przez Wnioskodawcę w ogóle będą świadczone jakiekolwiek czynności, a jeżeli tak to czy czynności te będą odpłatne.

Zgodnie z art. 25 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej dyrektywą 2006/112/WE – świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie do zaniechania działania bądź do tolerowania czynności lub sytuacji.

W tym miejscu warto podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, należy ocenić przedmiotową transakcję w kontekście całego systemu podatku VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów, które zostały wyrażone w art. 1 dyrektywy 2006/112/WE. W myśl tego artykułu, podatek od wartości dodanej jest z założenia podatkiem nałożonym na konsumpcję towarów i usług. Chociaż płatnikiem podatku są wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle powyższych założeń opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z powyższym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

W odniesieniu do kwestii odpłatności za ww. świadczenia, należy stwierdzić, że ustawa nie definiuje rozumienia czynności odpłatnej jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył TSUE w wyroku C-102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie TSUE zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 TSUE stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że usługę uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

  • istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  • wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  • istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,
  • odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  • istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

W przedmiotowej sprawie zostają spełnione wszystkie warunki, aby uznać opisane czynności za świadczenie przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a mianowicie:

  • Wnioskodawca otrzymuje wsparcie w postaci środków pieniężnych na podstawie zawartej z daną Organizacją Płatniczą umowy, tym samym istnieje związek prawny pomiędzy Wnioskodawcą a Organizacją Płatniczą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;
  • wynagrodzenie (nazwane jako Wsparcie) otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za konkretne usługi (np. organizowanie kampanii promocyjnej kart B., wdrożenie do oferty nowego produktu lub nowej funkcji, kampania promocyjna kart zbliżeniowych A., eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych);
  • istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługi, tj. Wnioskodawca za swoje zachowanie bądź powstrzymywanie się od zachowania (świadczenie usługi) otrzyma wsparcie gotówkowe – środki pieniężne od Organizacji Płatniczych,
  • wynagrodzenie (Wsparcie) otrzymane przez Wnioskodawcę pozostaje w bezpośrednim związku z usługami przez niego świadczonymi (np. organizowanie kampanii promocyjnej kart B., wdrożenie do oferty nowego produktu lub nowej funkcji, kampania promocyjna kart zbliżeniowych A., eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych),
  • istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia, ponieważ w przedmiotowej sprawie Wsparcie ma określoną wartość, zatem kwota świadczenia jest określona przez strony transakcji w umowie.

Wskazać należy, co wynika z przedstawionego opisu sprawy, że w zawartych umowach pomiędzy Wnioskodawcą a Organizacjami Płatniczymi uregulowane zostały warunki jakie Wnioskodawca musi spełnić, aby otrzymać Wsparcie w postaci środków pieniężnych. Wnioskodawca otrzyma Wsparcie w sytuacji realizacji założonych w tych umowach celów transakcyjnych, a także podejmowania określonych działań, np. organizowania kampanii promocyjnej kart B., wdrożenia do oferty nowego produktu lub nowej funkcji, kampanii promocyjnej kart zbliżeniowych A., eksponowania w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowania w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie nie występuje ekwiwalentność świadczeń, ponieważ jak twierdzi Wnioskodawca, działania podejmowane przez niego sfinansowane przez Organizację Płatniczą przynoszą korzyść zarówno Wnioskodawcy jak i Organizacji Płatniczej. Na kwalifikację danych czynności jako świadczenia usług nie ma wpływu to, że przy okazji ich świadczenia na rzecz danej Organizacji Płatniczej również Wnioskodawca odnosi z tego tytułu korzyści. Jest to normalny mechanizm rynkowy polegający na tym, że w związku z promowaniem, reklamowaniem danego produktu Organizacji Płatniczej, Wnioskodawca, który sam oferuje te produkty również osiąga pośrednie korzyści w postaci zwiększenia ich sprzedaży.

Należy podkreślić, że w przedstawionym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy działaniami podejmowanymi przez Wnioskodawcę na rzecz Organizacji Płatniczych, a otrzymanym przez niego Wsparciem w postaci środków pieniężnych, które stanowi wynagrodzenie (ekwiwalent) za wykonane usługi. Organizacje Płatnicze są beneficjentami przedmiotowych usług, u których występuje wyraźna korzyść, w związku z ich świadczeniem przez Wnioskodawcę.


Zatem w świetle przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że otrzymywane przez Wnioskodawcę Wsparcie gotówkowe w postaci przekazanych środków pieniężnych stanowi/będzie stanowiło wynagrodzenie za świadczenie przez Wnioskodawcę usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca jest/będzie usługodawcą świadczonych przez siebie usług a nie ich usługobiorcą.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawcę Wsparcie od Organizacji Płatniczych, w sytuacji gdy przyjmuje ono formę wypłaty środków pieniężnych jest/będzie zapłatą za świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz Organizacji Płatniczych. Tym samym otrzymana kwota Wsparcia stanowi/będzie stanowiła podstawę opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu art. 29a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci wypłaty środków pieniężnych (pytanie nr 2 i nr 8) jest nieprawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje od Organizacji Płatniczych również Wsparcie w postaci nieodpłatnych usług (np. A. Advisors), które są świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez Organizacje Płatnicze albo wskazane przez niego podmioty. Podstawowym warunkiem otrzymania wsparcia od Organizacji Płatniczych jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart danej organizacji, a także spełnienie warunków dodatkowych – np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych.

Jak już wcześniej wyjaśniono pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą może być inny towar lub usługa), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca otrzymuje usługi od Organizacji Płatniczych w zamian za realizację założonych w umowach celów transakcyjnych – osiągnięcie określonego poziomu wartości albo liczby transakcji dokonanych przy użyciu kart danej organizacji oraz spełnienia warunków dodatkowych, np. eksponowanie w sposób widoczny marki A. we wszystkich swoich ogólnych materiałach marketingowych i nieeksponowanie w takich materiałach marek konkurencyjnych. Wnioskodawca uważa, że usługi te otrzymuje nieodpłatnie. Nie można jednak zgodzić się z takim twierdzeniem Wnioskodawcy.

Za uznaniem otrzymanych od Organizacji Płatniczych usług za odpłatne świadczenie przemawiają następujące okoliczności. Mianowicie warunki otrzymania usług uregulowane zostały w umowie łączącej Wnioskodawcę z daną Organizacją Płatniczą, co świadczy o istnieniu związku prawnego pomiędzy Wnioskodawcą a Organizacją Płatniczą. W zamian za wykonanie określonej kwotowo albo ilościowo wartości transakcji zrealizowanych kartami przez Klientów Wnioskodawcy, otrzymuje on określoną usługę (np. A. Advisors), co oznacza, że istnieje ekwiwalent otrzymanej usługi. Innymi słowy Wnioskodawca osiągając określony limit transakcji otrzymuje w zamian inną usługę od Organizacji Płatniczej. Wartość otrzymanej usługi można ustalić na podstawie ilości przeprocesowanych kartami płatniczymi transakcji, zatem istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. Wartość ta stanowi zatem bezpośrednią i jasno zindywidualizowaną korzyść po stronie dostawcy usługi (Organizacji Płatniczej).

Ponadto o odpłatności otrzymanych usług świadczy okoliczność, że w przypadku gdy Wnioskodawca nie dochowa określonych umową warunków, np. w postaci osiągnięcia limitów transakcji, zobowiązany on jest do zapłaty wynagrodzenia za usługę. Stanowi to potwierdzenie, że wartość tego świadczenia (tej usługi) jest znana. Podkreślić również należy, że nie można tej samej czynności traktować dwojako, raz uznawać ją za nieodpłatne świadczenie dla którego nie można określić wartości, jeśli Wnioskodawca osiągnie określony limit transakcji, natomiast w sytuacji gdy takiego limitu nie uzyska uznawać otrzymaną usługę za odpłatne świadczenie, z tytułu którego Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia na rzecz danej Organizacji Płatniczej. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia czy Wnioskodawca otrzyma Wsparcie (w postaci usługi) z góry, warunkowo – np. na początku okresu rozliczeniowego, czy z dołu – np. po zakończeniu okresu rozliczeniowego, ponieważ w obu przypadkach otrzymaną usługę należy potraktować jako odpłatne świadczenie.

Zatem należy stwierdzić, że otrzymane Wsparcie od Organizacji Płatniczych stanowi/będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zobowiązany jest/będzie do rozliczenia transakcji na zasadzie importu usług.

Wobec powyższego otrzymane przez Wnioskodawcę Wsparcie od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług stanowi/będzie stanowiło podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług (pytanie nr 3 i nr 9) jest nieprawidłowe.

Powyższe rozstrzygnięcie stanowi również odpowiedź na zadane przez Wnioskodawcę pytania nr 4 i nr 10 dotyczące otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie spełni warunków przewidzianych w umowie od których zależy otrzymanie określonej usługi (np. A. Advisors). Jak już wskazano, w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia czy Wnioskodawca otrzyma Wsparcie (w postaci usługi) z góry, warunkowo – np. na początku okresu rozliczeniowego, czy z dołu – np. po zakończeniu okresu rozliczeniowego, ponieważ w obu przypadkach otrzymaną usługę należy potraktować jako odpłatne świadczenie.

Zatem należy stwierdzić, że otrzymane Wsparcie od Organizacji Płatniczych stanowi/będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zobowiązany jest/będzie do rozliczenia transakcji na zasadzie importu usług.

Wobec powyższego otrzymane przez Wnioskodawcę Wsparcie od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług stanowi/będzie stanowiło podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ustawy również w sytuacji, gdy wystąpi przed spełnieniem przez Wnioskodawcę warunków określonych w umowach z daną Organizacją Płatniczą.

Tym samym w zakresie opodatkowania otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci odpłatnego świadczenia usług (pytanie nr 4 i nr 10) jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste stany faktyczne sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywały się będą ze stanami faktycznymi (opisami zdarzeń przyszłych) podanymi przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające ze stanowisk własnych Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności sposobu dokumentowania fakturą otrzymanego Wsparcia od Organizacji Płatniczych w postaci środków pieniężnych.

Odnosząc się do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że stanowią one rozstrzygnięcia w indywidualnych sprawach i tylko do nich się zawężają.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń;
  • zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj