Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.286.2017.1.MS
z 23 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2017 r. (data wpływu 6 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy uzyskane przychody i poniesione koszty wynikające z transakcji sprzedaży Oprzyrządowania, będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy uzyskane przychody i poniesione koszty wynikające z transakcji sprzedaży Oprzyrządowania, będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność za pośrednictwem wyodrębnionych oddziałów. Jednym z oddziałów wyodrębnionych w ramach B. S.A. jest Oddział M. (dalej: „Oddział”).

M. specjalizuje się m.in. w produkcji przewodów klimatyzacyjnych oraz metalowych i gumowych elementów tych przewodów dla klientów z branży motoryzacyjnej. M. prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie dwóch zezwoleń:

• Zezwolenia nr 27 z dnia 2 czerwca 1998 r. (zmienionego decyzją z dnia 13 grudnia 2010 r.),
  

• Zezwolenia nr 371 z dnia 5 listopada 2013 r. (dalej razem: „Zezwolenia”).
  
  
  

Oba Zezwolenia obejmują zasadniczo działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (szczegółowe kody PKWiU wymienione są w Zezwoleniach).

Zakres i organizacja produkcji realizowanej przez M. w dużej mierze determinowane są przez rynek, dla potrzeb którego Oddział produkuje przewody klimatyzacyjne (rynek motoryzacyjny) oraz poszczególnych odbiorców. Wytwarzane przez M. przewody klimatyzacyjne muszą być zgodne z wymogami stawianymi przez ich odbiorców (producentów pojazdów) oraz dostosowane do konkretnego modelu pojazdu. Tym samym, wytwarzane przez M. przewody klimatyzacyjne mogą różnić się, w zależności od marki i modelu pojazdu, dla którego są przeznaczone.

W celu realizacji specyficznych zamówień, M. nabywa oprzyrządowanie (dalej: „Oprzyrządowanie”), które co do zasady, przeznaczone jest wyłącznie do produkcji określonego typu produktu na potrzeby jednego odbiorcy. Nabyte przez M. Oprzyrządowanie niejednokrotnie składa się z wielu mniejszych elementów, które po zakupie są instalowane i dopasowywane do linii technologicznych (produkcyjnych).

Zgodnie z powszechnym modelem biznesowym, Oprzyrządowanie podlega zbyciu na rzecz podmiotu, dla którego produkowane są przewody klimatyzacyjne (następuje przeniesienie własności Oprzyrządowania na nabywcę produktów wytwarzanych z jego wykorzystaniem). Taki model uzasadniony jest faktem, iż Oprzyrządowanie nie może być wykorzystywane w innej działalności produkcyjnej niż objęta konkretnym zamówieniem.

Odsprzedane Oprzyrządowanie pozostaje jednak w zakładzie Oddziału, zlokalizowanym na terenie SSE i wykorzystywane jest do produkcji przewodów klimatyzacyjnych na rzecz konkretnego odbiorcy. Produkty wytwarzane przy użyciu Oprzyrządowania stanowią produkty objęte zakresem Zezwoleń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskane przychody i poniesione koszty wynikające z transakcji sprzedaży Oprzyrządowania, będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane przychody i poniesione koszty wynikające z transakcji sprzedaży Oprzyrządowania będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in.:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (pkt 1); oraz
  

• kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład (pkt 3).
  
  
  

Jednocześnie, art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Przepis art. 17 ust. 4 ustawy o CIT doprecyzowuje przy tym, że zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W konsekwencji, w celu ustalenia, czy uzyskane przychody i poniesione koszty wynikające z transakcji sprzedaży Oprzyrządowania będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT, należałoby przeanalizować czy przedmiotowe przychody i koszty będą spełniały przesłanki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych (por. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 763/14 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Rz 862/16), zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT dotyczy tylko tych dochodów, które są wynikiem prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Dochód czyniący zadość wymogom art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT to również taki dochód, jaki jest bezpośrednio generowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w strefie, albo też stanowi nieodłączne (nie dające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej. Dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem zezwolenia. Zatem, zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT nie obejmuje wszystkich dochodów podatnika, ale tylko te dochody, które podatnik uzyskał z działalności prowadzonej w ramach posiadanego zezwolenia i na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1712/15).

W konsekwencji, należałoby wskazać na następujące cechy dochodu spełniającego kryteria z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT:

1. zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT obejmuje dochody przedsiębiorcy, który prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;
2. działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej prowadzona jest na podstawie zezwolenia i zgodnie z tym zezwoleniem;
3. zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT dotyczy tych dochodów, które są osiągane z działalności wymienionej w zezwoleniu; oraz
4. zwolnienie dotyczy tych dochodów, które są faktycznie wypracowywane na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
   
   

Ad 1). Działalność Wnioskodawcy na terenie SSE

Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie SSE na podstawie Zezwoleń.

Ad 2). Działalność na podstawie Zezwoleń i zgodnie z Zezwoleniami

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie SSE na podstawie Zezwoleń. Zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności na terenie SSE jest zgodny z zakresem Zezwoleń.

Ad 3). Uzyskiwanie dochodów z działalności wymienionej w Zezwoleniu

Nie powinno ulegać wątpliwości, że dochód z tytułu zbycia Oprzyrządowania jest dochodem uzyskanym z działalności wymienionej w Zezwoleniach. Zezwolenia obejmują bowiem zasadniczo działalność produkcyjną, handlowa i usługowa w zakresie części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. Zbycie Oprzyrządowania pozostaje zatem w ścisłym i bezpośrednim związku z działalnością produkcyjną Wnioskodawcy wymienioną w Zezwoleniach. Należy zauważyć, że bez zakupu Oprzyrządowania Wnioskodawca nie miałby możliwości prowadzenia działalności produkcyjnej polegającej na produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. W konsekwencji, Oprzyrządowanie jest niezbędne w procesie produkcji towarów objętych Zezwoleniami.

Co więcej, należy również wskazać, że nabywanie, rozbudowa, dostosowywanie Oprzyrządowania na potrzeby danego odbiorcy, a następnie zbycie takiego Oprzyrządowania na rzecz odbiorcy, dla którego wytwarzany jest wyrób strefowy, jest typowym zjawiskiem występującym w branży przemysłu samochodowego i wiąże się z jego specyfiką. Produkty wytwarzane przy użyciu Oprzyrządowania stanowią produkty objęte zakresem Zezwoleń, a samo Oprzyrządowanie nie może być wykorzystywane w innej działalności produkcyjnej niż objęta konkretnym zamówieniem. Zatem, Oprzyrządowanie może być wykorzystane jedynie do konkretnej produkcji konkretnych towarów na rzecz konkretnego odbiorcy (która to produkcja ma miejsce na terenie SSE).

Innymi słowy, zbycie Oprzyrządowania jest nieodłącznym (nie dającym się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie SSE).

Ad 4). Wypracowanie dochodów na terenie SSE

Dochód z tytułu zbycia Oprzyrządowania jest dochodem wypracowanym przez Wnioskodawcę na terenie SSE. Należy bowiem zauważyć, że Oprzyrządowanie jest bezpośrednio związane z działalnością produkcyjną prowadzoną przez Wnioskodawcę na terenie SSE, gdyż wykorzystywane jest do produkcji przewodów klimatyzacyjnych na rzecz konkretnego odbiorcy (tak jak wskazano powyżej).

Ponadto, Oprzyrządowanie przed jego zbyciem jest wykorzystywane w produkcji w zakładzie Oddziału i pozostaje przez cały czas w zakładzie Oddziału, zlokalizowanym na terenie SSE. Oprzyrządowanie w trakcie procesu produkcyjnego nie opuszcza zatem terenu SSE.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że objęcie dochodów ze sprzedaży Oprzyrządowania zakresem zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT jest zgodne z ratio legis wprowadzenia omawianego przepisu. Celem ustawodawcy było bowiem zwolnienie z CIT całości dochodów osiąganych przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Do takich dochodów, zdaniem Wnioskodawcy, zaliczają się również dochody z tytułu zbycia Oprzyrządowania. Nie sposób bowiem w ocenie Wnioskodawcy przyjąć, że dochód z tytułu zbycia Oprzyrządowania jest dochodem osiągniętym poza specjalną strefą ekonomiczną w sytuacji, w której Oprzyrządowanie jest wykorzystywane:

• wyłącznie dla celów działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej; oraz
  

• w celu zapewnienia prawidłowego wykorzystywania przez odbiorcę towarów wyprodukowanych przez Wnioskodawcę w specjalnej strefie ekonomicznej.
  
  
  

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że uzyskane przychody i poniesione koszty wynikające z transakcji sprzedaży Oprzyrządowania będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych. Tytułem przykładu, należy wskazać na:

• interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.39.2017.2.JKT), w której organ uznał za prawidłowe w całości stanowisko podatnika w analogicznym stanie faktycznym stwierdzając jednocześnie, że: „W konsekwencji należy stwierdzić, że stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy uzyskane przychody ze sprzedaży Środków Produkcji oraz poniesione przez Spółkę Koszty Środków Produkcji w sytuacji, gdy Środki Produkcji nie opuszczają obszaru SSE i są wykorzystywane do produkcji Wyrobów przez Spółkę w zakładzie Spółki w SSE powinny być uznane za przychody oraz koszty (wyłącznie) działalności strefowej, korzystającej ze zwolnienia z podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT jest prawidłowe”;
  

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 kwietnia 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-23/15-3/KS), w której organ w analogicznym stanie faktycznym uznał za prawidłowe stanowisko podatnika uznając, że: „Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. W ramach prowadzonej działalności Spółka realizuje określone projekty produkcyjne. W celu realizacji zleceń produkcyjnych niezbędne jest posiadanie określonych narzędzi, które umożliwiają wytworzenie produktów o określonych cechach wymaganych przez odbiorców. Bez zakupu narzędzi, Spółka nie miałaby możliwości prowadzenia działalności polegającej na produkcji wyrobów strefowych. Spółka zaopatruje się w narzędzia poprzez ich wytworzenie we własnym zakresie za pośrednictwem pracowników lub poprzez ich nabycie od firm produkujących je na zlecenie Wnioskodawcy. Ze względu na istotne dopasowanie narzędzi do określonego zlecenia produkcyjnego narzędzia są wykorzystywane wyłącznie do jego realizacji, tj. produkcji wyrobów strefowych. Wnioskodawca wskazał, że oprzyrządowanie zakupione przez Spółkę, tj. wytworzone poza terytorium strefy jest elementem produkcji Wnioskodawcy (proces produkcyjny dotyczy produktów określonych w zezwoleniu). Przed rozpoczęciem produkcji narzędzia podlegają zbyciu na rzecz zlecającego produkcję. W sprawie istotny jest fakt, że narzędzia, które podlegają na rzecz zlecającego pozostają jednak na terenie strefy i służą w procesie produkcji Spółki, określonym w zezwoleniu. Powyższe oznacza, że przychód wynikający ze sprzedaży takiego oprzyrządowania jest ściśle związany z działalnością gospodarcza prowadzona przez Spółkę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Podsumowując, przychód uzyskany przez Spółkę prowadząca działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, z tytułu sprzedaży oprzyrządowania wykorzystywanego do produkcji wyrobów strefowych, w sytuacji, gdy w trakcie realizacji projektu oprzyrządowanie nie opuszcza obszaru SSE i jest wykorzystywane do realizacji projektu produkcyjnego wyłącznie przez Spółkę, stanowi przychód strefowy, tj. przychód objęty zwolnieniem z opodatkowania na podstawie uzyskanego zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE (zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)” oraz
  

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2014 r. (sygn. ILPB3/423-252/14-2/KS), w której organ w analogicznym stanie faktycznym uznał za prawidłowe stanowisko podatnika wyrażając następujące stanowisko: „Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia, które obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie określonych wyrobów. Spółka realizuje projekty produkcyjne, które są jej przyznawane w związku z pozytywnie rozstrzygniętymi dla Grupy konkursami ofert organizowanych przez klientów Grupy. W celu realizacji przez Spółkę konkretnych projektów niezbędne jest posiadanie zindywidualizowanego oprzyrządowania, które umożliwia wytworzenie Wyrobów strefowych o określonych cechach wymaganych przez odbiorców (oprzyrządowanie umożliwia wykonywanie określonych czynności produkcyjnych takich jak tłoczenie, zgrzewanie czy spawanie nadających wytwarzanym produktom cechy wymagane przez odbiorców) lub sprawdzenie jakości wytwarzanych Wyrobów strefowych (oprzyrządowanie tego typu jest określane jako tzw. „sprawdzian"). Bez zakupu oprzyrządowania, Spółka nie miałaby możliwości prowadzenia działalności polegającej na produkcji konkretnych detali wytwarzanych produktów. Spółka wskazała, że nie istnieje możliwość wykorzystania oprzyrządowania do innej działalności/w innym procesie produkcyjnym. Oprzyrządowanie wytwarzane jest poza terenem strefy, Spółka nie wytwarza oprzyrządowania samodzielnie. Spółka dokonuje modyfikacji oprzyrządowania na zlecenie odbiorcy i obciąża odbiorcę kosztami dokonania modyfikacji oprzyrządowania. Przed rozpoczęciem produkcji przy wykorzystaniu oprzyrządowania, podlega ono zbyciu na rzecz podmiotu, dla którego realizowany jest dany projekt produkcyjny. Oprzyrządowanie pozostaje jednak w zakładzie Spółki na terenie SSE. Oprzyrządowanie jest wykorzystywane przez Spółkę na zasadzie użyczenia przy realizacji produkcji na terenie SSE. W świetle powyższego, należy stwierdzić, że oprzyrządowanie zakupione przez Spółkę jest elementem produkcji Wnioskodawcy, a proces produkcyjny dotyczy produktów określonych w zezwoleniu. Powyższe oznacza, że przychód wynikający ze sprzedaży takiego oprzyrządowania jest ściśle związany z działalnością gospodarczą prowadzona przez Spółkę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Podsumowując, przychód ze sprzedaży oprzyrządowania wykorzystywanego do produkcji Wyrobów strefowych, w sytuacji, gdy w trakcie realizacji projektu oprzyrządowanie nie opuszcza obszaru SSE i jest wykorzystywane do realizacji projektu produkcyjnego wyłącznie przez Spółkę, Spółka powinna traktować tako przychód strefowy, tj. przychód objęty zwolnieniem z opodatkowania na podstawie uzyskanego Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE (zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).".
  
  
  

Wnioskodawca w całości akceptuje przedstawioną powyżej argumentację organów podatkowych i przyjmuje ją za własną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę z złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa. Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.