Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.463.2017.2.ICz
z 17 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2017 r. (data wpływu 8 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 26 października 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.) oraz pismem z 16 listopada 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług budowalnych w ramach odwrotnego obciążenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług budowalnych w ramach odwrotnego obciążenia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 października 2017r. (data wpływu 30 października 2017r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 17 października 2017r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.463.2017.1.ICz oraz pismem z 16 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie uzupełniony i przedstawiony w piśmie z 26 października 2017 r.):

1. W ramach działalności Spółka prowadzi prace budowlane polegające na budowie, przebudowie, remoncie mostów, wiaduktów i tuneli jako podwykonawca wykonawcy generalnego (PKWiU 42.13.20.0; 42.12.20.0 ). W trakcie rozliczeń z głównym wykonawcą stosuje mechanizm odwrotnego obciążenia. Jednak często w trakcie takich usług zachodzi konieczność podzlecenia prac polegających na wzniesieniu konstrukcji stalowej firmom, które świadczą tego typu usługi. W związku ze specyfiką świadczonej usługi zazwyczaj wykonanie samej konstrukcji muszą wykonać u siebie i dopiero później po spełnieniu określonych wymogów i położeniu powierzchni antykorozyjnej montują w wyznaczonym miejscu na podporach tymczasowych. Tak więc Spółka traktuje te usługi jako „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych” sklasyfikowanych w grupie 43.99.50.0 i w rozliczeniach ze swoim podwykonawcą stosuje mechanizm odwrotnego obciążenia.
   
W piśmie uzupełniającym z 16 października 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, iż w ramach wykonywanej umowy K. sp. o.o. posiada na część robót podpisane umowy o podwykonawstwo ze swoimi podwykonawcami. Roboty, które wykonują podwykonawcy Spółki są sklasyfikowane w PKWiU 43.99.50.0 oraz 42.13.20.0; 42.12.20.0.

2. Na kontrakcie realizowanym na podstawie umowy nr ...03/2016 świadczy usługi jako podwykonawca mianowany firmy V. Spółka w związku z wykonywanym zadaniem część prac zleca swoim podwykonawcom. Wszelkie zlecane prace dotyczą prac budowlanych wykazanych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (PKWiU 42.13.20.0; 42.12.20.0). Zgodnie z nowelizacją Ustawy o VAT Spółka wystawia generalnemu wykonawcy fakturę vat z odwrotnym obciążeniem. Również ze swoimi podwykonawcami rozlicza się stosując mechanizm odwrotnego obciążenia w zakresie usług wykazanych w załączniku nr 14 - opierając się na definicji pojęcia „podwykonawca” zamieszczonej w Objaśnieniach podatkowych z 17 marca 2017r. „Stosowanie mechanizmu odwróconego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług podwykonawczych”, wydanym przez MF. Podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy. Zgodnie z ta opinią każdy kolejny podatnik w szeregu zleceń staje się podwykonawcą w stosunku do „generalnego wykonawcy”, niezależnie od liczby dalszych podzleceń usługi. Taki tez schemat przyjęła Spółka w swoich rozliczeniach w zakresie usług budowlanych podzleconych.
   
Zarówno w rozliczeniach z wykonawcą generalnym, który realizuje świadczenie dla Inwestora jak i w rozliczeniach ze swoimi podwykonawcami stosuje mechanizm odwrotnego obciążenia.

Należy nadmienić, że Wykonawca Generalny w obu stanach faktycznych realizuje świadczenie na rzecz Inwestora oraz fakt, że każdy z podmiotów biorących udział w świadczeniu jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z póź.zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka prawidłowo postępuje stosując mechanizm odwrotnego obciążenia w rozliczeniach z generalnym wykonawcą oraz ze swoimi podwykonawcami? (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 26 października 2017 r.).
2. Czy Spółka postępuje prawidłowo stosując mechanizm odwrotnego obciążenia w rozliczeniach ze swoimi podwykonawcami w zakresie robót budowlanych wykazanych w zał. nr 14 ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1 - jest takie, iż Spółka prawidłowo postępuje wystawiając na Generalnego Wykonawcę faktury z odwrotnym obciążeniem. Spółka wykonuje bowiem prace, które są objęte PKWiU, które znajduje się w Załączniku nr 14 do Ustawy o VAT. Z powyższych względów zastosowanie znajdzie procedura odwrotnego obciążenia. Spełnione pozostają również inne warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT. Podwykonawca Wnioskodawcy wykonuje usługę, której PKWiU znajduje się w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT. Następnie Spółka wykonuje całość usługi budowlanej wraz z konstrukcją stalową i wystawia fakturę Generalnemu Wykonawcy. Zakres usługi budowlanej wykonywanej przez Spółkę na rzecz Generalnego Wykonawcy jest również objęty Załącznikiem nr 14 do Ustawy o VAT, tzn. rodzaj tych usług również znajduje się w w/w Załączniku. Z powyższych względów Wnioskodawca uważa, iż transakcja powinna być objęta tzw. odwrotnym obciążeniem. Spółka jako podwykonawca powinien wystawić na Generalnego Wykonawcę fakturę z odwrotnym obciążeniem.

W piśmie uzupełniającym z 16 listopada 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko i wskazał, że Spółka postępuje prawidłowo stosując mechanizm odwrotnego obciążenia w rozliczeniach z generalnym wykonawcą oraz Wnioskodawca uważa, że również w jego rozliczeniach z jego podwykonawcami ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Ad. 2

W zakresie pytania nr 2 - jest takie, iż Podwykonawca Spółki, tj. zleceniobiorca wykonujący konstrukcje stalowe, powinien wystawić również fakturę z odwrotnym obciążeniem. Również bowiem w tym przypadku zostają spełnione warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT, dlatego też transakcja powinna zostać objęta tzw. odwrotnym obciążeniem. Faktura powinna zawierać wzmiankę o odwrotnym obciążeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu lub usługi do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. lh ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. lh ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora, podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Pojęcie to wprowadza zatem na grunt analizowanych przepisów następujące podmioty:

• podwykonawcę – jako zleceniobiorcę wykonującego podzleconą pracę,
• głównego wykonawcę – jako podmiot podzlecający podwykonawcy wykonanie częściowe lub całościowe danej inwestycji oraz
• inwestora – jako podmiot zlecający na rzecz głównego wykonawcy wykonanie danej inwestycji.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi budowlane, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

W związku z powyżej przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi budowlanej, należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy,
• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.
  
  

Powołane regulacje ustawy wprowadzają mechanizm polegający na przeniesieniu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego wykonana została ściśle określona usługa.

Przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów i wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z powyższych okoliczności faktycznych przedstawionych w stanie faktycznym nr 1 wynika, że:

• Wnioskodawca świadczy na rzecz Generalnego wykonawcy,
• oraz podwykonawcy świadczą na rzecz Wnioskodawcy

czynności polegające na wykonaniu robót związanych ze wznoszeniem konstrukcji stalowych, czynności te Wnioskodawca sklasyfikował do grupowania PKWiU 42.13.20.0; 42.12.20.0 43.99.50.0. Zatem w analizowanym przypadku zostaną spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy zarówno w ramach umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Generalnym wykonawcą jak i z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a jego podwykonawcami. Bowiem w omawianym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 5, 6 i 45). Ponadto jak wyjaśnił Wnioskodawca każdy z podmiotów biorących udział w świadczeniu jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W konsekwencji, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT

• Wnioskodawca świadcząc na rzecz Generalnego Wykonawcy
• oraz podwykonawcy świadcząc na rzecz Wnioskodawcy
  
  

usługi budowlane o symbolu PKWiU 42.13.20.0; 42.12.20.0 43.99.50.0. są zobowiązani do wystawienia faktur bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, jako podwykonawcy robót budowlanych. Faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Natomiast świetle obowiązujących przepisów należy uznać, że obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wykonanych usług budowlanych przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę będzie ciążył na Generalnym Wykonawcy, zaś w odniesieniu do usług budowalnych nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców, obowiązek ten będzie ciążył na Wnioskodawcy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Natomiast z powyższych okoliczności faktycznych stanu faktycznego nr 2 wynika, że podwykonawcy świadczą na rzecz Wnioskodawcy czynności polegające na wykonaniu robót, które sklasyfikowane są do grupowania PKWiU 42.13.20.0; 42.12.20.0.

Zatem w analizowanym przypadku zostaną spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w ramach umowy zawartej przez Wnioskodawcę z podwykonawcami. Bowiem w omawianym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 5, 6). Ponadto jak wyjaśnił Wnioskodawca każdy z podmiotów biorących udział w świadczeniu jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W konsekwencji, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT podwykonawcy świadcząc na rzecz Wnioskodawcy usługi budowlane o symbolu PKWiU 42.13.20.0; 42.12.20.0 są zobowiązani do wystawienia na rzecz Wnioskodawcy faktury bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, jako podwykonawcy robót budowlanych. Faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18). Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tych usług od podwykonawców.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.