Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.410.2017.1.MST
z 7 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2017 r. (data wpływu 13 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie (…) SSE w oparciu o Zezwolenie I oraz Zezwolenie II, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wskazanych wyżej zezwoleń (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie (…) SSE w oparciu o Zezwolenie I oraz Zezwolenie II, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wskazanych wyżej zezwoleń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „(…) SSE”).

Spółka posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) SSE, tj.:

• Zezwolenie nr (…) z 4 listopada 2005 r. (dalej: „Zezwolenie I”) oraz
• Zezwolenie nr (…) z 23 października 2017 r. (dalej: „Zezwolenie II”).
  
  

Zezwolenie I zostało Spółce udzielone w związku z realizacją nowej inwestycji polegającej na rozbudowie przedsiębiorstwa oraz wyposażeniu go w zestaw nowoczesnych linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń służących do produkcji polioli, środków powierzchniowo-czynnych, uniepalniaczy oraz chloru i alkali.

Zezwolenie I pierwotnie udzielone zostało do 29 maja 2017 r. Na mocy decyzji z 12 stycznia 2015 r., minister właściwy do spraw gospodarki stwierdził nieważność wydanego na rzecz Spółki zezwolenia w części dotyczącej terminu jego obowiązywania. W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (na podstawie Zezwolenia I) do dnia wyczerpania limitu pomocy publicznej przysługującej na podstawie tego zezwolenia lub w odniesieniu do dochodu osiągniętego z działalności strefowej w okresie obowiązywania tego zezwolenia.

Obecnie Spółka realizuje nowy projekt inwestycyjny, w odniesieniu do którego uzyskała Zezwolenie II. Projekt ten polega na zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego zakładu Spółki poprzez jego rozbudowę oraz zakup (wytworzenie) nowych maszyn i urządzeń. Jest on zasadniczo komplementarny w stosunku do inwestycji zrealizowanej przez Spółkę w oparciu o Zezwolenie I, co oznacza, że wyroby gotowe wytwarzane przez Spółkę na terenie (…) SSE będą mogły być produkowane zarówno przy wykorzystaniu maszyn i urządzeń nabytych (wytworzonych) w ramach Zezwolenia I, jak i maszyn i urządzeń nabytych (wytworzonych) w ramach Zezwolenia II.

W wyniku realizacji nowej inwestycji, zasadniczy przedmiot działalności Spółki prowadzonej na terenie (…) SSE nie ulegnie zmianie. W konsekwencji, zakres przedmiotowy obu zezwoleń (Zezwolenia I i Zezwolenia II) obejmuje zasadniczy przedmiot działalności Spółki faktycznie wykonywanej na terenie (…) SSE, tj. produkcję chemikaliów i wyrobów chemicznych. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), w związku z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”), Spółka kwalifikuje (będzie kwalifikowała) przychody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie (…) SSE objętej odpowiednio Zezwoleniem I i II jako wolne od podatku.

Spółka korzysta (będzie korzystać) ze zwolnienia podatkowego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Spółka prowadzi, poza działalnością zwolnioną z opodatkowania, także działalność gospodarczą, z tytułu której osiąga dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie (…) SSE w oparciu o Zezwolenie I oraz Zezwolenie II, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wskazanych wyżej zezwoleń? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, może prowadzić jedną, łączną ewidencję i na jej podstawie ustalać dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. dochód osiągany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie (…) SSE na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń. W szczególności, Spółka stoi na stanowisku, że na gruncie obecnie obowiązujących przepisów prawnych nie jest i nie będzie obowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji i ustalania odrębnego wyniku podatkowego w odniesieniu do każdego z zezwoleń.

W myśl art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Nadto, w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że zwolnienie podatkowe, o którym mowa powyżej, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”).

Fakt, że zwolnienie podatkowe przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE, potwierdzają również przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2004 r., nr 218, poz. 2211, z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie ws. (…) SSE”) w brzmieniu obowiązującym na dzień 4 listopada 2005 r., tj. na dzień wydania na rzecz Spółki Zezwolenia I. W przedmiotowym rozporządzeniu (w § 5 ust. 3) wskazano również, że w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej także poza obszarem SSE, działalność prowadzona na terenie SSE musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie SSE.

Analogiczne regulacje zawarte zostały w § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465, z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie strefowe”) obowiązującego dla wszystkich zezwoleń wydanych po dniu wejścia w życie ww. rozporządzenia, tj. po 30 grudnia 2008 r. (przepisy tego rozporządzenia będą miały zastosowanie w odniesieniu do Zezwolenia II).

Jednocześnie, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych (...). Należy przy tym zaznaczyć, na co wskazuje art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku. Podobnie, przy ustalaniu straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów, o których mowa powyżej. Konsekwentnie, podatnik prowadzący działalność na terenie SSE jest zobowiązany wyłączyć z podstawy opodatkowania (lub ewentualnie z kalkulacji wysokości straty) przychody i koszty powstałe w związku z prowadzeniem tej działalności.

Łączna wykładnia wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że podmiot prowadzący działalność zarówno na terenie SSE, jak również poza nim, zobowiązany jest do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, w sposób pozwalający na ustalenie wyniku z działalności opodatkowanej zgodnie z ogólnymi zasadami przewidzianymi w przepisach ustawy o CIT oraz wyniku z działalności strefowej zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Należy przy tym zaznaczyć, że brak jest jakiejkolwiek podstawy prawnej, która nakładałaby na przedsiębiorców strefowych obowiązek wydzielania organizacyjnego działalności prowadzonej na podstawie różnych zezwoleń strefowych, jak również wyodrębniania wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych, objętych różnymi zezwoleniami (i konsekwentnie korzystania ze zwolnienia odrębnie dla każdego projektu inwestycyjnego). W szczególności, obowiązek taki nie wynika z przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, w tym przepisów odnoszących się do treści zezwoleń strefowych. Należy podkreślić, że zezwolenia strefowe wydawane są na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie SSE. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła – działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia (w granicach określonych przedmiotem działalności wskazanym w zezwoleniu). Dla celów uznania, że osiągnięty dochód może korzystać z przysługującego przedsiębiorcy limitu zwolnienia podatkowego konieczne jest, aby wskazany dochód spełniał tylko dwa warunki: został osiągnięty w wyniku działalności wykonywanej fizycznie na terenie SSE, która to działalność jest jednocześnie określona w treści posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia strefowego (zezwoleń strefowych).

W szczególności, żaden przepis ustawy o CIT, ustawy o SSE, rozporządzeń wykonawczych do ustawy o SSE, czy warunki wymagane w treści zezwolenia strefowego nie dają podstaw do twierdzenia, że zwolnienie z podatku dochodowego dotyczy wyłącznie dochodu ze sprzedaży produktów wytworzonych w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą do wydania konkretnego zezwolenia strefowego, co w konsekwencji skutkowałoby obowiązkiem prowadzenia odrębnej ewidencji dla każdego z zezwoleń.

Skoro przedmiotowy obowiązek nie został bezpośrednio sformułowany przez ustawodawcę, nie można go domniemywać i wymagać jego wypełniania przez przedsiębiorców.

Za prawidłową należy zatem uznać metodologię, zgodnie z którą Wnioskodawca zamierza prowadzić:

• odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz
• odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie (…) SSE w oparciu o Zezwolenie I i Zezwolenie II, przy czym ewidencja ta będzie prowadzona wspólnie dla wskazanych zezwoleń.
  
  

Spółka zwraca uwagę, że zaprezentowany powyżej pogląd znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych w analogicznych stanach faktycznych. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.53.2017.1.JKT), wydanej w analogicznym stanie faktycznym, potwierdził stanowisko strony pytającej, zgodnie z którym (...) może ona prowadzić jedną, łączną ewidencję i na jej podstawie ustalać dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, to jest dochód osiągany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie KSSE na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń.

Także w interpretacji wydanej 6 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.82.2017.1.IZ), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko, w świetle którego: w przypadku prowadzenia działalności na terenie Strefy, na podstawie więcej niż jednego zezwolenia strefowego po objęciu statusem SSE nieruchomości, na których znajduje się zakład w G. (...), Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, czyli w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu mogącego podlegać zwolnieniu od PDOP oraz podlegającego opodatkowaniu. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy.

Analogiczne stanowisko organy podatkowe zaprezentowały m.in. w następujących pismach:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 września 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.183.2017.1.IZ),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 sierpnia 2017 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-436/16-1/JKT),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 sierpnia 2017 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-320/16-1/PC),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 sierpnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.188.2017.1.JKT),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 czerwca 2014 r. (sygn. ILPB3/423-133/14-3/KS),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 maja 2014 r. (sygn. ILPB3/423-103/14-3/JG),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 lutego 2014 r. (sygn. ILPB3/423-550/13-2/PR),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 listopada 2013 r. (sygn. IPTPB3/423-382/13-3/KJ).
  
  

Wskazane wyżej stanowisko Spółki, potwierdzające wyłącznie obowiązek wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie SSE, przy braku obowiązku wyodrębnienia działalności prowadzonej na podstawie poszczególnych zezwoleń strefowych zostało potwierdzone w wielu znanych Spółce orzeczeniach sądów administracyjnych, przykładowo:

• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z 8 listopada 2016 r., sygn. II FSK 2230/14, który stwierdził: W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego żaden z przepisów przywołanych w zarzucie kasacyjnym nie nakładał na podatnika obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu odpowiednio do każdego zwolnienia [zezwolenia – przyp. Wnioskodawcy]. Podatnik w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym obowiązany był jedynie wyłączyć odpowiednio przychody oraz koszty działalności strefowej (uprawniającej do zwolnień podatkowych) od pozastrefowej. Prowadzona przez niego ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości. Nie miał zatem obowiązku ustalenia tych wartości odpowiednio na każde zezwolenie,
• w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) we Wrocławiu z 30 marca 2017 r., sygn. I SA/Wr 1309/16 wskazującego, że: Ponadto, z art. 9 ust. 1 updop nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń,
• w wyroku WSA w Łodzi z 26 października 2016 r., sygn. I SA/Łd 646/16, który uznał, że Strona zasadnie również przyjęła, że ani przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE, ani też przepisy ustawy o CIT nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde ze zezwoleń z osobna – tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu. Tym samym, podmiot korzystający jednocześnie z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE, uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej, będąc przy tym uprawnionym do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu zwolnionego z opodatkowania w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz dochodu z działalności gospodarczej niepodlegającej zwolnieniu,
• w wyroku WSA we Wrocławiu z 16 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Wr 447/16, który wyjaśnił: Z przepisu tego wynika wyraźnie konieczność wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie strefy w celu określenia wielkości zwolnienia, ale jedynie w sytuacji prowadzenia przez przedsiębiorcę zarówno działalności na terenie strefy, jak i poza nią. Brak natomiast w obowiązujących przepisach obowiązku takiego wydzielenia działalności, co do każdego z zezwoleń na terenie danej strefy. Organ podatkowy utożsamia z każdym zezwoleniem, prowadzenie przez skarżącą innej działalności gospodarczej, co zasadniczo jest sprzeczne z przedstawionym przez skarżącą stanem faktycznym. Ponadto, z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń,
• w wyroku WSA we Wrocławiu z 22 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 163/16 stwierdzającego, że: W następstwie przedstawionej oceny, jako nieprawidłowe należało również ocenić stanowisko organu interpretującego, że na wnioskodawcy ciąży obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji przychodów i związanych z nimi kosztów dla poszczególnych projektów, na które zostały wydane odrębne zezwolenia strefowe. Obowiązek taki nie wynika wprost z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., ani nie można go wykreować z uwzględnieniem regulacji szczególnej, dotyczącej działalności w SSE (powyżej omówionej – obowiązek wyodrębnienia organizacyjnego działalności zwolnionej – przyp. Wnioskodawcy),
• w wyroku WSA we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 70/16 Sąd wskazał, że: Ponadto, z art. 9 ust. 1 updop, nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.