Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.695.2017.3.RG
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13 listopada 2017 r. oraz z dnia 29 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub w części w związku z realizacją projektu parasolowego pod nazwą „…” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub w części w związku z realizacją projektu parasolowego pod nazwą „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.) oraz z dnia 29 listopada 2017 r. (data wpływu 04 grudnia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i przedmiotu wniosku oraz przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 listopada 2017 r.).

Gmina … zamierza realizować projekt pod nazwą „…”, zgodnie z REGULAMINEM JEDNOETAPOWEGO KONKURSU ZAMKNIĘTEGO nr … w ramach Osi Priorytetowej 3 - Efektywna i zielona energia Działania 3.1 Wytwarzanie i dystrybucja energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014 - 2020 - PROJEKTY PARASOLOWE oraz wytycznymi Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 i wystąpić o dofinansowanie.

Przedmiotem projektu jest zaprojektowanie i wybudowanie 349 szt. instalacji odnawialnych źródeł energii, w tym: 168 szt. instalacji kolektorów solarnych, 181 szt. instalacji fotowoltaicznej. Projekt będzie współfinansowany ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wysokość dofinansowania wyniesie do 60% kosztów kwalifikowanych. Wkład własny mieszkańców wyniesie min. 40% uśrednionych kosztów kwalifikowalnych.

Po zakwalifikowaniu się projektu pt. „…”, jego wykonawca zostanie wyłoniony w drodze przetargu.

Zadaniem Wykonawcy będzie zaprojektowanie i wykonanie instalacji OZE o mocy zgodniej z kryteriami merytorycznymi projektu. Wykonawca zaprojektuje i wybuduje instalacje, których właścicielem przez kolejne 5 lat będzie Gmina, a mieszkańcy będą przez ten okres jedynie korzystać z tych instalacji. Po upływie tego okresu instalacje zostaną przekazane mieszkańcom na własność. Mieszkańcy zobowiążą się w stosownych umowach do udziału finansowego w kosztach realizacji projektu w wysokości około 40% uśrednionego kosztu kwalifikowalnego przypadającego na jeden budynek (Właściciela lub współwłaścicieli).

Ostateczna kwota udziału finansowego mieszkańców zostanie określona po przeprowadzeniu postępowań przetargowych na wybór wykonawcy po zakwalifikowaniu projektu do realizacji przez Urząd Marszałkowski.

Usługi na rzecz mieszkańców polegające na budowie (w tym zakupie urządzeń) infrastruktury, służącej do wytwarzania energii elektrycznej i/lub cieplnej, pochodzącej ze źródeł odnawialnych OZE (np. energia słoneczna), wymienionych we wniosku będą dokumentowane fakturami VAT i będą zawierały podatek należny a jako nabywca będzie figurować Gmina … - Wnioskodawca. Na fakturach dokumentujących wydatki związane studium wykonalności oraz promocję projektu, jako nabywca będzie również figurować Gmina … – Wnioskodawca.

Gmina … nie będzie pobierała opłat za korzystanie z wybudowanej w ramach projektu „…” infrastruktury OZE.

Gmina … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Aby otrzymać dofinansowanie w pełnej wysokości z VAT Gmina jest zobowiązana na podstawie § 6 pkt 2 1 REGULAMINU JEDNOETAPOWEGO KONKURSU ZAMKNIĘTEGO nr … w ramach Osi Priorytetowej 3 - Efektywna i zielona energia Działania 3.1 Wytwarzanie i dystrybucja energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014 - 2020 - PROJEKTY PARASOLOWE do przedłożenia indywidualnej interpretacji odpowiedniego Urzędu Skarbowego w sprawie braku możliwości odliczenia podatku VAT w ww. projekcie.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż efekty zrealizowanego projektu nie będą służyły Wnioskodawcy czyli Gminie … do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina jest w tym projekcie, o charakterze parasolowym jedynie katalizatorem i instytucją wspierającą kilkuset swoich obywateli w pozyskaniu środków z EFRR.

Efekty zrealizowanego projektu będą służyły obywatelom a nie Gminie. W wyniku realizacji projektu Gmina wybuduje i przekaże do nieodpłatnego użytkowania mieszkańcom instalacje OZE zamontowane na budynkach tychże mieszkańców a następnie po pięciu latach nieodpłatnie przekaże na własność.

Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą wykorzystywane do celów prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w rozumieniu przepisów przytoczonych w pytaniu.

Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą służyły do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów wynikających z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu „W sytuacji, gdy efekty powstałe w wyniku ww. projektu wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje możliwość bezpośredniego przyporządkowania bez stosowania proporcji wydatków będących przedmiotem wniosku w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca odpowiedział:

Nie będzie takiej sytuacji, gdyż efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej ani do celów innych niż działalność gospodarcza. Będą służyły mieszkańcom Gminy.

Na pytanie Organu „W sytuacji, gdy efekty realizacji ww. projektów będą wykorzystywane – w ramach działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych i zwolnionych, czy będzie istniała możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?” Wnioskodawca odpowiedział:

Nie będzie takiej sytuacji, gdyż efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą służyły wnioskodawcy do celów innych niż nieodpłatne zaspokajanie potrzeb zbiorowych mieszkańców wynikających z zadań własnych gminy.

Mieszkańcy w myśl regulaminu konkursu będą zobowiązani do współfinansowania instalacji, które w przyszłości staną się ich własnością. Wnioskodawca na etapie realizacji projektu, po ewentualnym rozstrzygnięciu przetargu na realizację zadania, w sposób szczegółowy wyliczy wkład własny mieszkańców. Zgodnie z regulaminem konkursu w przypadku pozytywnej weryfikacji Wniosku i po podpisaniu umowy z RPO W… Gmina … będzie zobowiązana do pokrycia tzw. wkładu własnego wymaganego przy współfinansowaniu Inwestycji ze środków EFRR w wysokości co najmniej 40% kosztów kwalifikowanych Inwestycji oraz wszelkich kosztów niekwalifikowanych tej Inwestycji. Koszty te Gmina planuje sfinansować z wpłat mieszkańców, na obiektach których zostaną zamontowane Instalacje.

Udział finansowy mieszkańców jest elementem obowiązkowym i niezbędnym do realizacji zadania.

Na pytanie Organu „Czy dokonanie ww. wpłat przez mieszkańców Gminy warunkuje wykonanie instalacji OZE?” Wnioskodawca odpowiedział:

Tak. Warunkiem realizacji inwestycji w postaci instalacji solarnej i/lub fotowoltaicznej u poszczególnych mieszkańców jest ich wkład własny.

Na pytanie Organu „Czy w sytuacji, gdy mieszkaniec nie dokona wpłaty inwestycja będzie realizowana na jego rzecz?” Wnioskodawca odpowiedział:

Tak. Jeżeli mieszkaniec nie wniesie wkładu własnego to nie otrzyma wsparcia i instalacja nie będzie u niego realizowana.

Kwota wpłaty nie jest taka sama dla wszystkich mieszkańców uczestniczących w projekcie i uzależniona jest od mocy zainstalowanych urządzeń oraz ilości urządzeń zamontowanych w ich domostwach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako beneficjent projektu pod nazwą „…” ma lub będzie miała w przyszłości prawo do odliczenia podatku od towarów i usług VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 listopada 2017 r.) Gmina … jako ewentualny beneficjent projektu pod nazwą „…” nie ma i nie będzie miała w przyszłości prawo do odliczenia podatku od towarów i usług VAT w całości lub w części ponieważ:

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2017.1221 tj. z dnia 2017.06.24 ustawa o VAT) uwarunkowane jest, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Budowa, przebudowa i modernizacja infrastruktury służącej do wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej ze źródeł odnawialnych w budownictwie indywidualnym realizowana będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina … wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i korzysta ze środków prawnych w charakterze władczym. W takim ujęciu naszym zdaniem Gmina nie może być uznana za podatnika, ponieważ realizować będzie zadanie własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Ponadto do odliczenia podatku VAT musi być spełniony warunek nabycia towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą należny podatek. W przedmiotowej sprawie związek taki nie występuje. Reasumując powyższe stwierdzić należy, że Gmina … przy realizacji przedmiotowej operacji nie działa w charakterze podatnika VAT w związku z tym nie ma i nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby możliwa była realizacja prawa do obniżenia należnego podatku o podatek naliczony nabywane przez podatnika towary i usługi muszą służyć do wykonywania przez niego czynności podlegających opodatkowaniu, co wynika wprost z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z powyższym, gdy efekty realizacji zadań nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czyli nie będzie zachodzić żadna z przesłanek wymienionych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina … nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odnosząc powyższe do zadań Gminy jakim jest projekt pn. „…” należy stwierdzić, że inwestycja ta jest zadaniem własnym Gminy i nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Gmina … w tym zakresie po myśli art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie jest podatnikiem VAT. Po wykonaniu instalacji solarnych i/lub fotowoltaicznych na budynkach będących własnością mieszkańców Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych związanych z infrastrukturą sfinansowaną w ramach Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z kolei stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT i zamierza realizować projekt pod nazwą „…”. Przedmiotem projektu jest zaprojektowanie i wybudowanie 349 szt. instalacji odnawialnych źródeł energii, w tym: 168 szt. instalacji kolektorów solarnych, 181 szt. instalacji fotowoltaicznej. Mieszkańcy w myśl regulaminu konkursu będą zobowiązani do współfinansowania instalacji, które w przyszłości staną się ich własnością. Wnioskodawca na etapie realizacji projektu, po ewentualnym rozstrzygnięciu przetargu na realizację zadania, w sposób szczegółowy wyliczy wkład własny mieszkańców. Zgodnie z regulaminem konkursu w przypadku pozytywnej weryfikacji Wniosku i po podpisaniu umowy z RPO W… Gmina … będzie zobowiązana do pokrycia tzw. wkładu własnego wymaganego przy współfinansowaniu Inwestycji ze środków EFRR w wysokości co najmniej 40% kosztów kwalifikowanych Inwestycji oraz wszelkich kosztów niekwalifikowanych tej Inwestycji. Koszty te Gmina planuje sfinansować z wpłat mieszkańców, na obiektach których zostaną zamontowane Instalacje. Udział finansowy mieszkańców jest elementem obowiązkowym i niezbędnym do realizacji zadania. Warunkiem realizacji inwestycji w postaci instalacji solarnej i/lub fotowoltaicznej u poszczególnych mieszkańców jest ich wkład własny. Jeżeli mieszkaniec nie wniesie wkładu własnego to nie otrzyma wsparcia i instalacja nie będzie u niego realizowana. Kwota wpłaty nie jest taka sama dla wszystkich mieszkańców uczestniczących w projekcie i uzależniona jest od mocy zainstalowanych urządzeń oraz ilości urządzeń zamontowanych w ich domostwach.

Usługi na rzecz mieszkańców polegające na budowie (w tym zakupie urządzeń) infrastruktury, służącej do wytwarzania energii elektrycznej i/lub cieplnej, pochodzącej ze źródeł odnawialnych OZE (np. energia słoneczna), wymienionych we wniosku będą dokumentowane fakturami VAT i będą zawierały podatek należny a jako nabywca będzie figurować Gmina .. - Wnioskodawca.

Odnośnie wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

Zatem wpłaty wnoszone przez mieszkańców nie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a wykonaniem przez Gminę określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika inwestycji, które zostanie wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. We wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca. Czynnością jakiej Gmina dokona na rzecz mieszkańca, biorącego udział w projekcie będzie wybudowanie infrastruktury, służącej do wytwarzania energii elektrycznej i/lub cieplnej, pochodzącej ze źródeł odnawialnych OZE, na poczet wykonania których Gmina pobiera określoną w umowie cywilnoprawnej wpłatę.

W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty będą dotyczyć świadczenia usługi montażu ww. instalacji dokonywanych przez Gminę na rzecz mieszkańców, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązuje się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów będą stanowić odpłatne świadczenie usług. Usługi te, Wnioskodawca będzie świadczył w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i dla tych czynności będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem usługi objęte wnioskiem będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przy czym, ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla usług montażu ww. instalacji, w związku z czym usługi te stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w omawianej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bowiem jak wyżej wskazano montaż instalacji odnawialnych źródeł energii będzie stanowił świadczenie na rzecz mieszkańców odpłatnych usług opodatkowanych podatkiem VAT, zatem nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nadto Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawcy – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości w związku z montażem instalacji odnawialnych źródeł energii, ponieważ realizacja ww. projektu będzie związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w odniesieniu do przedmiotowej inwestycji Gmina nie ma i nie będzie miała w przyszłości prawa do odliczenia podatku od towarów i usług VAT w całości lub w części należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, podkreślić należy, iż ponieważ w przedmiotowej sprawie nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. inwestycji wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to co do zasady Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile faktury te dokumentują zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych. W przypadku bowiem, gdy przedmiotem nabycia będą usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy), to podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy. Przy czym, kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska. Jak wyżej wskazano obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia ma wpływ na sposób skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast powyższy mechanizm rozliczeń w żaden sposób nie wpływa na sam zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.