Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.622.2017.1.AM
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące wyburzenia budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące wyburzenia budynku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, jest nierezydentem i zajmuje się wynajmem w ramach najmu prywatnego na własny rachunek. Wnioskodawca posiadał nieruchomość, w której znajdowały się lokale użytkowe. Wynajem lokali użytkowych innym podmiotom opodatkowany był 23% stawką podatku VAT. W miesiącu wrześniu w przedmiotowej nieruchomości nastąpiła katastrofa budowlana, w wyniku której doszło do częściowego zawalenia się budynku. Następstwem tego była decyzja PINB o wyburzeniu budynku. W miesiącu październiku nieruchomość została wyburzona, przedmiot najmu przestał istnieć. Od dnia częściowego zawalenia się budynku z uwagi na niebezpieczeństwo korzystania z lokali w nim się znajdujących, najemcy nie użytkowali lokali, nie prowadzili w nich działalności, pomimo wiążących umów najmu. W miesiącu październiku Wnioskodawca poniósł koszty związane z zaistniałą sytuacją - wyburzeniem budynku i otrzymał faktury VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć zapłacony podatek od towarów i usług z faktur otrzymanych w miesiącu październiku, dotyczących wyburzenia budynku, w którym do dnia jego zawalenia Wnioskodawca świadczył usługi wynajmu lokali opodatkowanych 23% stawką w ramach najmu prywatnego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zainteresowany (podatnik) zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług może rozliczyć podatek VAT z faktur otrzymanych w październiku dotyczących wyburzenia budynku.

Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z otrzymanych faktur związanych z katastrofą budowlaną, gdyż mają one ścisły związek z wykonywaną czynnością usługą najmu - w ramach najmu prywatnego. Do nieszczęśliwego zdarzenia doszło w okresie, w którym podatnik świadczył usługi najmu na podstawie obowiązujących umów najmu zawartych na czas nieokreślony.

Zakończenie najmu lokali użytkowych w dniu 25 września 2017 r. było niezależne i niezawinione od podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział również sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Przedstawione w powyższych przepisach zasady odliczenia podatku VAT naliczonego wykluczają zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który zajmuje się wynajmem w ramach najmu prywatnego na własny rachunek. Wnioskodawca posiadał budynek, w którym znajdowały się lokale użytkowe. Wynajem lokali użytkowych innym podmiotom opodatkowany był 23% stawką podatku VAT. W miesiącu wrześniu w przedmiotowej nieruchomości nastąpiła katastrofa budowlana, w wyniku której doszło do częściowego zawalenia się budynku. Następstwem tego była decyzja PINB o wyburzeniu budynku. W miesiącu październiku nieruchomość została wyburzona, przedmiot najmu przestał istnieć. Od dnia częściowego zawalenia się budynku z uwagi na niebezpieczeństwo korzystania z lokali w nim się znajdujących najemcy nie użytkowali lokali, nie prowadzili w nich działalności, pomimo wiążących umów najmu. W miesiącu październiku Wnioskodawca poniósł koszty związane z zaistniałą sytuacją -wyburzeniem budynku i otrzymał faktury VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma prawo odliczyć zapłacony podatek VAT z faktur otrzymanych w miesiącu październiku, dotyczących wyburzenia budynku, w którym do dnia jego zawalenia Wnioskodawca świadczył usługi wynajmu lokali opodatkowanych podatkiem VAT w wysokości 23%.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i prowadził w budynku działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych. Usługi najmu były opodatkowane 23% stawką podatku VAT. W związku z zaistniałym zdarzeniem losowym (tj. katastrofą budowlaną) budynek częściowo zawalił się. Wskutek powyższego Wnioskodawca był zmuszony na podstawie decyzji PINB (Państwowej Inspekcji Nadzoru Budowlanego) dokonać wyburzenia zniszczonego budynku. Za czynności wyburzania budynku Wnioskodawca otrzymał w miesiącu październiku faktury. Należy wskazać, że czynności wyburzania budynku zostały nabyte w związku z całokształtem funkcjonowania działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego, zatem miały one związek z czynnościami opodatkowanymi - tj. świadczeniem usług wynajmu lokali użytkowych opodatkowanych 23% stawką podatku VAT.

Tym samym, poniesiony przez Wnioskodawcę (czynnego podatnika VAT) wydatek na wyburzenie zawalonego w wyniku katastrofy budowlanej budynku należy uznać za związany z czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących czynności wyburzania ww. budynku na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.