Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.453.2017.1.APO
z 11 grudnia 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.), uzupełnionym 8 i 16 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, w której Wnioskodawca wykazuje przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości poniżej równowartości kwoty 2.000.000 euro, wówczas po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek sporządzania żadnych dokumentacji, z wyjątkiem ewentualnych dokumentacji dla Spółki B (przy założeniu przekroczenia progu transakcyjnego), których obowiązek sporządzania wynika z art. 9a ust. 1f ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 września 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, w której Wnioskodawca wykazuje przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości poniżej równowartości kwoty 2.000.000 euro, wówczas po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek sporządzania żadnych dokumentacji, z wyjątkiem ewentualnych dokumentacji dla Spółki B (przy założeniu przekroczenia progu transakcyjnego), których obowiązek sporządzania wynika z art. 9a ust. 1f ustawy o CIT. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 czerwca 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.325.2017.1.APO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 8 i 16 listopada 2017 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca (dalej także: „Spółka A”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wartość przychodów i kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych Spółki A nie przekracza aktualnie progu określonego w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca nie wyklucza, że próg ten może zostać przekroczony w kolejnych latach. Dodatkowo, wartość przychodów i kosztów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) przekracza ten próg już obecnie.
Wspólnikami oraz osobami wchodzącymi w skład zarządu Wnioskodawcy są dwie osoby fizyczne. Udział jednego ze wspólników (dalej: „C”) w kapitale Wnioskodawcy przekracza próg określony w art. 11 ust. 5a ustawy o CIT.
Ponadto, Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej (dalej: „Spółka B”), w której komandytariuszem jest podmiot C. Wartość przychodów i kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych Spółki B przekracza i będzie przekraczać w poszczególnych latach próg określony w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT.
Aktualny udział Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki B w przychodach i kosztach tej spółki wynosi 5%.
Spółka B osiągnęła za 2016 r. przychody w wysokości 267.000.000 zł, a więc ich wartość przekroczyła równowartość kwoty 20.000.000 euro, lecz nie przekroczyła równowartości 100.000.000 euro. Wnioskodawca zakłada, że w kolejnych latach przychody Spółki B również będą się mieścić we wskazanym powyżej progu (tzn. pomiędzy 20.000.000 euro i 100.000.000 euro). Uwzględniając wielkość osiągniętych przychodów, aktualny, obowiązujący Spółkę B limit dla danego rodzaju transakcji, wyliczony zgodnie z dyspozycją art. 9a ust. 1d pkt 2 ustawy o CIT, wynosi 320.000 euro. Aktualnie, Spółka B nie zrealizowała z żadnym podmiotem powiązanym transakcji jednego rodzaju, które przekraczałyby wskazany próg, jednakże Wnioskodawca nie wyklucza, że rodzaje transakcji przekraczające wskazany limit transakcyjny mogą pojawić się w przyszłości.
Wnioskodawca, ani Spółka B, nie dokonują zapłaty należności, ani nie zawierają transakcji z podmiotami z tzw. rajów podatkowych (nie realizują czynności określonych w art. 9a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT).
Podmiot C oraz Spółka B są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o CIT.
Wnioskodawca realizuje oraz może realizować w przyszłości transakcje z podmiotami powiązanymi, obejmujące m.in. nabywanie bądź świadczenie usług o różnym charakterze, w tym usług najmu, usług w zakresie obsługi administracyjno-magazynowej, udzielanie/ zaciąganie pożyczek, udzielanie gwarancji.
Wnioskodawca występuje z niniejszym wnioskiem zarówno jako wspólnik uzyskujący przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, mogący być wyznaczonym wspólnikiem do sporządzania dokumentacji (art. 9a ust. 1e i 1f ustawy o CIT; transakcje spółki komandytowej), jak również z uwagi na okoliczność, że bezpośrednio realizuje oraz może realizować w przyszłości transakcje z podmiotami powiązanymi (transakcje własne).
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:
Czy Spółka A słusznie uważa, że w sytuacji, w której Wnioskodawca wykazuje przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości poniżej równowartości kwoty 2.000.000 euro, to po stronie Spółki A nie powstaje obowiązek sporządzania żadnych dokumentacji, z wyjątkiem ewentualnych dokumentacji dla Spółki B (przy założeniu przekroczenia progu transakcyjnego), których obowiązek sporządzania wynika z art. 9a ust. 1f ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)
Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której Spółka A wykazuje przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości poniżej równowartości kwoty 2.000.000 euro, to po stronie Spółki A nie powstaje obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowych (w odniesieniu do własnych transakcji), z wyjątkiem ewentualnych dokumentacji podatkowych dla Spółki B, których obowiązek sporządzania wynika z art. 9a ust. 1f i 1g ustawy o CIT.
Zgodnie z treścią pierwszego przywołanego przepisu, w przypadku podatników uzyskujących przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jeżeli spółka nie będąca osobą prawną dokonuje transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, spełnienie warunku prowadzenia ksiąg rachunkowych i limit przychodów lub kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 ustala się dla tej spółki. Z kolei, stosownie do treści art. 9a ust. 1g ustawy o CIT, przypadku, o którym mowa w ust. 1f, dokumentacja podatkowa może zostać sporządzona przez wyznaczonego wspólnika mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wyznaczenie wspólnika nie zwalnia pozostałych wspólników z odpowiedzialności za nieprzedłożenie wymaganej dokumentacji podatkowej.
Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wartość przychodów i kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych Spółki A nie przekracza równowartości 2.000.000 euro. Tym samym, w przedstawionej sytuacji, Spółka A nie ma aktualnie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowych do transakcji własnych. Bez znaczenia pozostaje tutaj okoliczność, że wartość przychodów i kosztów ustalonych dla celów podatkowych (zgodnie z przepisami ustawy o CIT) jest wyższa niż 2.000.000 euro.
Ewentualne obowiązki po stronie Spółki A, dotyczące sporządzania dokumentacji podatkowych wiązać się zatem mogą wyłącznie z obowiązkiem sporządzania dokumentacji w imieniu spółki osobowej (Spółki B), tzn. dokumentacji podatkowych, dotyczących transakcji Spółki B z Wnioskodawcą lub innymi podmiotami powiązanymi, których obowiązek sporządzania wynika z art. 9a ust. 1f i 1g ustawy o CIT, przy założeniu przekroczenia przez dany rodzaj transakcji progu transakcyjnego obowiązującego Spółkę B w danym roku podatkowym. Aktualnie, żaden rodzaj transakcji Spółki B z podmiotami powiązanymi nie przekracza limitu określonego w art. 9a ust. 1d ustawy o CIT (więc Spółka B, a dokładniej Wnioskodawca działający w ramach Spółki B, nie jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji w odniesieniu do transakcji Spółki B), jednakże Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości niektóre rodzaje transakcji Spółki B przekraczać mogą ten limit.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.