Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.283.2017.2.MZ
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 22 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.), uzupełnionym 15 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w wyniku działu spadku w części dotyczącej:

• zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe,
• braku opodatkowania kwoty ww. spłaty podatkiem dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w wyniku działu spadku.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 27 października 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4011.283.2017.1.MZ, 0111-KDIB4.4015.151.2017.2.MSI wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 15 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 7 listopada 2014 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Na mocy postanowienia Sądu z 22 września 2015 r. (prawomocne z dniem 22 października 2015 r.) spadek po zmarłej na podstawie dziedziczenia ustawowego nabyły córki zmarłej – Wnioskodawczyni oraz jej siostra

– po ½ części każda z nich.

Masę spadkową po zmarłej tworzyła nieruchomość, składająca się z działek nr 1101, 1102, 1920/170, 6436 i 6654 o łącznej powierzchni 0,1393 ha, zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 46 m², budynkiem w stanie surowym o powierzchni 90 m² oraz budynkiem gospodarczym o powierzchni 15 m². Wartość nieruchomości Wnioskodawczyni z siostrą oszacowały na kwotę 150.000,00 zł.

Wnioskodawczyni zgłosiła fakt nabycia własności rzeczy w drodze dziedziczenia Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, w wyniku czego Naczelnik stwierdził, iż podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku, co zostało potwierdzone w zaświadczeniu z 18 października 2016 r.

W dniu 12 maja 2017 r. przed notariuszem, Wnioskodawczyni oraz jej siostra dokonały działu spadku po zmarłej matce w ten sposób, że nieruchomość, składająca się z działek nr 1101, 1102, 1920/170, 6436 i 6654 o łącznej powierzchni 0,1393 ha, zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 46 m², budynkiem w stanie surowym o powierzchni 90 m² oraz budynkiem gospodarczym o powierzchni 15 m² przypadła na wyłączną własność siostrze Wnioskodawczyni. Jednocześnie siostra dokonała spłaty na rzecz Wnioskodawczyni w kwocie 75.000,00 zł.

Od dokonanego działu spadku został uiszczony podatek od czynności cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wartość nieruchomości podana przez nią i jej siostrę została oszacowana na podstawie analizy rynku nieruchomości położonych na tym samym terenie i sprzedawanych w tym samym okresie co nieruchomość, której tyczy się niniejsze zapytanie. Wobec powyższego wartość nieruchomości określoną na kwotę 150.000,00 zł należy traktować jako jej wartość rynkową na dzień dokonania działu spadku, tj. 12 maja 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy kwota uzyskana z tytułu spłaty w związku z działem spadku po zmarłej matce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. czy spłatę spadkobiercy dokonaną w wyniku sprzedaży spadku – odziedziczonych udziałów po zmarłej matce należy traktować jako odpłatne zbycie określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przychód ten opodatkować zgodnie z tą ustawą, czy też zgodnie z zapisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to przychód niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, po spłaceniu przez siostrę części wartości spadku przysługującej Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni nie powinna płacić podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni, powołując art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdziła, że jej zdaniem, zbyła ona część udziału w spadku, który wcześniej podlegał przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego równowartość nie może zatem podlegać ponownemu opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie uzyskała przychodu z tytułu spłaty przez siostrę części udziału we własności nieruchomości, gdyż dokonała ona jedynie spieniężenia części udziału uzyskując równowartość spłaconego udziału. Zatem po stronie Wnioskodawczyni nie powstał przychód, przysporzenie, które mogłoby stanowić przedmiot opodatkowania (tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 918/12).

Ponadto, zdaniem Wnioskodawczyni, w analizowanej sprawie istotne jest określenie pojęcia „nabycie spadku”, a konkretnie stwierdzenie, że umowny dział spadku mieści się w pojęciu „nabycia spadku”. Analiza przepisów zawartych w Kodeksie cywilnym oraz w Kodeksie postępowania cywilnego pozwala zauważyć, że w postępowaniu spadkowym mogą wystąpić dwa powiązane ze sobą postępowania. Pierwsze – mające na celu stwierdzenie nabycia spadku (Księga IV tytuł VI k.c. oraz art. 669 Kodeksu postępowania cywilnego) oraz drugie – które zmierza do działu spadku (Księga IV tytuł VIII Kodeksu cywilnego oraz art. 680 Kodeksu postępowania cywilnego).

Oznacza to, że oba postępowania należy zaliczyć do spraw z zakresu prawa spadkowego, gdyż dział spadku jest następstwem postanowienia o nabyciu spadku (stanowisko przyjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi z 9 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 1173/11).

Wnioskodawczyni wskazała, że przyjmowane przez nią stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 12 grudnia 2012 r. Znak: ITPB2/415-876/12/RS, zgodnie z którą „otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku kwoty ekwiwalentnej do posiadanego udziału w spadku nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma okoliczność, że spłata nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawczym udziału spadkowego. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych”. Ponadto, w zakresie skutków podatkowych zaistniałych przy spłacie działu spadku swoje stanowisko wyraził również podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów w odpowiedzi z 12 października 2012 r. na interpelację poselską nr 9106 (źródło Biuletyn Informacji Służb Ekonomiczno-Finansowych nr 36 (791) z 20 grudnia 2012 r.), zgodnie z którą „okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość (mieszkanie), następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia nieruchomości (mieszkania). Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, to podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku. Nie zachodzi zatem podnoszona w interpelacji obawa: dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, raz podatkiem od spadków, drugi raz dochodowym”. Stanowisko przyjęte przez Wnioskodawczynię zaakceptował również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej z 13 maja 2014 r. „Otrzymanie przez Wnioskodawcę od drugiego spadkobiercy - brata Wnioskodawcy, w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności spłaty nieprzekraczającej udziału w spadku nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma okoliczność, że spłata oraz pozostałe składniki majątku nie przekroczą wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału spadkowego, a czynność prawna zostanie zawarta wyłącznie między spadkobiercami. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanej w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności kwoty spłaty od brata za nieruchomość”.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie sygn. akt II FSK 3262/14 o tożsamym stanie faktycznym jak w niniejszej sprawie i powyższych, przedstawia identyczne stanowisko jak ww.: „Jeżeli zatem wskutek działu spadku nastąpią takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, że każdy ze spadkobierców uzyska składniki majątkowe odpowiadające wartości jego udziału w spadku, a żaden z nich nie zostanie wzbogacony kosztem innego spadkobiercy, to zasadny jest wniosek, iż nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, w stosunku do udziału w masie spadkowej. Jeśli zatem w wyniku działu spadku nie dojdzie do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f. Istota podatków dochodowych sprowadza się do obłożenia tą daniną przyrostu mienia z określonego źródła przychodów. Jeżeli w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (por. też wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 3246/12).”

W opinii Wnioskodawczyni, w związku z powyższym, skoro nie doszło do przysporzenia majątkowego względem odziedziczonego udziału, gdyż otrzymana spłata za udział własności nieruchomości w wyniku działu spadku mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku, to jej zdaniem uznać należy, że kwota uzyskana z tytułu spłaty udziału nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od spadków i darowizn, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że na podstawie postanowienia Sądu z 22 września 2015 r. (prawomocnego z dniem 22 października 2015 r.), stwierdzono nabycie przez Wnioskodawczynię i jej siostrę spadku po zmarłej 7 listopada 2014 r. matce. W skład masy spadkowej wchodziła nieruchomość, składająca się z działek nr 1101, 1102, 1920/170, 6436 i 6654 o łącznej powierzchni 0,1393 ha, zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 46 m², budynkiem w stanie surowym o powierzchni 90 m² oraz budynkiem gospodarczym o powierzchni 15 m². Wartość nieruchomości Wnioskodawczyni z siostrą oszacowały na kwotę 150.000,00 zł. Na mocy ww. postanowienia Wnioskodawczyni i jej siostra nabyły spadek, każda z nich po ½ części. W dniu 12 maja 2017 r. Wnioskodawczyni z siostrą zawarły przed notariuszem umowę działu spadku, na podstawie której ww. nieruchomość, będąca przedmiotem spadku, przypadła na wyłączną własność siostrze Wnioskodawczyni. Jednocześnie siostra Wnioskodawczyni dokonała na jej rzecz spłaty w kwocie 75.000,00 zł. Wnioskodawczyni wskazała, że wartość nieruchomości określoną na kwotę 150.000,00 zł należy traktować jako jej wartość rynkową na dzień dokonania działu spadku, tj. 12 maja 2017 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) – spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zatem, w omawianej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości w spadku po zmarłej matce nastąpiło w dniu jej śmierci, tj. 7 listopada 2014 r.

Z kolei termin „odpłatne zbycie”, użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy podatkowej, oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów. W myśl art. 155 Kodeksu cywilnego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału. Pod pojęciem „odpłatnego zbycia” należy rozumieć zatem każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości lub praw (lub udziału w nich) za wynagrodzeniem.

Stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego – dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Sądowy dział spadku – zgodnie z art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego– powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Natomiast stosownie do art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego – każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu – zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą więc własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Dział spadku może nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynność działu spadku w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli dział spadku następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia jest bowiem czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku czy zniesienia współwłasności. Jak wyjaśniono powyżej termin „odpłatne zbycie” obejmuje swoim zakresem wszystkie czynności, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności za odpłatnością.

W świetle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że okoliczność, iż dział spadku następuje ze spłatą od spadkobiercy nabywającego na wyłączną własność składniki majątkowe wchodzące w skład spadku na rzecz drugiego spadkobiercy powoduje, że czynność taka ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymania takiej spłaty. W sytuacji, w której kwota spłaty jest równa lub niższa od wartości udziału w spadku (nie przekracza wartości tego udziału), podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

W omawianej sprawie, Wnioskodawczyni w 2014 r. w drodze spadku po matce nabyła udział ½ w nieruchomości składającej się z działek nr 1101, 1102, 1920/170, 6436 i 6654 o łącznej powierzchni 0,1393 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 46 m², budynkiem w stanie surowym o powierzchni 90 m² oraz budynkiem gospodarczym o powierzchni 15 m².

W wyniku dokonanego 12 maja 2017 r. działu spadku, Wnioskodawczyni otrzymała od swojej siostry spłatę w kwocie 75.000,00 zł, natomiast siostrze Wnioskodawczyni przypadł na wyłączną własność przedmiot spadku – ww. nieruchomość. Jak wskazała Wnioskodawczyni, określoną przez nią i jej siostrę wartość nieruchomości na kwotę 150.000,00 zł należy traktować jako jej wartość rynkową na dzień dokonania działu spadku. A zatem wartość rynkowa udziału ½ jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku wynosiła na dzień działu spadku 75.000,00 zł.

Stwierdzić zatem należy, że w wyniku działu spadku i otrzymania kwoty spłaty nie doszło u Wnioskodawczyni do przysporzenia majątkowego w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jeżeli otrzymana przez Wnioskodawczynię od siostry kwota spłaty z tytułu działu spadku istotnie nie przekroczyła wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku i wartość tego udziału odpowiadała jego wartości rynkowej na dzień działu spadku, to otrzymanie tej spłaty nie spowodowało powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z ww. tytułu.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym – przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn – nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie.

Należy powtórzyć za Naczelnym Sądem Administracyjnym (wyrok z 8 maja 2013 r., sygn. akt II FSK 1905/11), że źródłem nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości było dziedziczenie, które mieści się w katalogu tytułów nabycia majątku podlegających przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 833 ze zm.), o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z chwilą nabycia spadku powstał u Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Rozpatrywana sprawa nie dotyczy jednak nabycia podlegającego przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn (których zresztą interpretacji – jak jasno wynika z uzupełnienia wniosku – Wnioskodawczyni nie oczekuje). Wnioskodawczyni jest już bowiem na kolejnym etapie. Mamy w nim do czynienia z sytuacją, kiedy Wnioskodawczyni dokonuje rozporządzenia swoim udziałem w masie spadkowej na podstawie działu spadku, który – na co wskazuje analiza art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – nie podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn. Jeżeli zaś nabycie tytułem działu spadku nie podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn, to nie ma do niego zastosowania wyłączenie zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, pomimo że Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanej spłaty, to jej stanowiska nie można było w całości uznać za prawidłowe z uwagi na przedstawioną przez Wnioskodawczynię argumentację odnośnie zastosowania wyłączenia zawartego w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma okoliczność, że wartość otrzymanej spłaty od siostry nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawczyni udziału spadkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawczyni dołączyła dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dołączanych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych – wskazać należy, że interpretacje te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.