Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.711.2017.1.OS
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2017 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczenia podatku należnego z tytułu wniesienia aportu do Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczenia podatku należnego z tytułu wniesienia aportu do Spółki oraz ujęcia przez Spółkę w deklaracji VAT-7 podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 listopada 2017 r. w zakresie wskazania prawidłowego rodzaju sprawy, stanu faktycznego, pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Podatek dochodowy Wnioskodawca opłaca według skali podatkowej, tj. 18% i 32%. Podstawowym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest PKD 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Aktem notarialnym (Repertorium A numer ....) z dnia 30 grudnia 2016r. Wnioskodawca objął 500 (słownie: pięćset) udziałów, każdy o wartości nominalnej 100 zł (słownie: sto złotych) o łącznej wartości 50.000,00 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy złotych) w istniejącej .... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą .... przy ul. ...... Podstawą objęcia udziałów była uchwała nr 3/2016 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, zgodnie z którą dokonano podwyższenia kapitału zakładowego .... Sp. z o.o. z kwoty 100 000 zł do kwoty 150 000 zł poprzez utworzenie nowych 500 równych i niepodzielnych udziałów o wartości 100 zł każdy, o łącznej wartości nominalnej 50 000 zł. W wyniku żądania uzupełnienia danych wysłanego przez Sąd Rejonowy .... - ....., Wydział VIII Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, w dniu 21 marca 2017 złożono stosowne uzupełnienie w formie aktu notarialnego (Repertorium A numer ....) i ostatecznie w dniu 28.04.2017 Sąd Rejonowy ...., Wydział VIII Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego dokonał wpisu aktualizującego, potwierdzającego objęcie udziałów w Spółce .... oznaczonej numerem w KRS ..... Objęcie udziałów odbyło się przez wniesienie wkładu niepieniężnego (aport) w postaci kodów źródłowych i autorskich praw majątkowych do aplikacji działających w systemie operacyjnym Android, kodu źródłowego i autorskich praw majątkowych do oprogramowania serwerowego systemu „…...pl” oraz prawa do wykorzystania domen i witryny internetowej „…...pl” oraz kodu źródłowego systemu zarządzania treścią tej witryny o łącznej wartości 120000 złotych z której to kwoty 50000 złotych przeznaczone zostało na kapitał zakładowy spółki ..... a nadwyżka w wysokości 70000 złotych na kapitał zapasowy Spółki (agio).

Wkład niepieniężny nie został w całości przeznaczony na kapitał zakładowy ..... Sp. z o.o. ponieważ:

1. wnoszony wkład niepieniężny wyceniono na kwotę 120 000 zł,
2. wartość obejmowanych przez Wnioskodawcę udziałów wynosiła 50 000 zł, co stanowiło równowartość 500 udziałów w cenie 100zł każdy,
3. nie było zgody wspólników ..... Sp. z o.o. na zmianę wartości pojedynczego udziału.
   
   .

Przedmiot wkładu do spółki ..... Sp. z o.o. został wytworzony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie był ujęty w ewidencji środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych. Wniesiony przez Wnioskodawcę wkład niepieniężny nie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedsiębiorstwa (art. 5a pkt 3 ww. ustawy) ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy z dn. 11 marca 2004 o podatku od towaru i usług (Dz. U. z 2017r. poz. 1221). Wniesiony wkład nie stanowił również całości przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dn. 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Przeniesienie własności przedmiotu wkładu niepieniężnego na ..... Sp. z o.o. zostało dokonane w dn. 30.12.2016. Wpis do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego ..... Sp. z o.o. nastąpił dn. 28.04.2017. Wniesiony wkład niepieniężny został wyceniony przez Wnioskodawcę na podstawie wartości rynkowej. Przychodów z tytułu nabycia udziałów Wnioskodawca nie ujmował w przychodach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej będąc czynnym podatnikiem VAT Wnioskodawca wystawił Spółce ..... fakturę VAT nr .... w kwocie dokonanego nabycia udziałów czyli 50.000,00 złotych brutto w tym podatek VAT według stawki 23% to jest 9.349,59 zł. Fakturę Wnioskodawca przekazał Spółce .... oraz fakturę ujął w rejestrze sprzedaży VAT a należny podatek VAT wykazał w deklaracji VAT-7K za 2 kwartał 2017 roku. Wedle wspólnej (tj. Wnioskodawcy i spółki .....) interpretacji brak jest podstaw, by wynikająca z wystawionej faktury kwota podatku VAT została przelana Wnioskodawcy na rachunek bankowy wskazany w fakturze. W zaistniałym stanie pojawiają się wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie właściwego postępowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy poprawnym jest wykazanie podatku VAT liczonego według metody „w stu” od wartości objętych udziałów tj. 50.000,00 złotych, jako należnego w deklaracji Wnioskodawcy VAT-7K? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 3)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko odn. pyt. 1 (we wniosku odn. pyt. 3):

Wystawienie faktury dla Spółki ..... zawierającej w kwocie brutto, to jest 50.000,00 zł, wartość rynkową aportu pomniejszoną o kwotę VAT 9.349,59 zł obliczoną metodą „w stu” spowodowało wykazanie tej kwoty podatku w składanej przez Wnioskodawcę deklaracji VAT-7K jako podatek należny. Wnioskodawca uważa, że wniesienie aportu do spółki ..... w postaci wartości niematerialnych i prawnych (tj. oprogramowania) nie będącego odrębnym przedsiębiorstwem ani zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa spełniło definicję odpłatnej dostawy towarów stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie na podstawie art. 2 pkt 22 i art. 5 ust. 1 ustawy o VAT uznawane jest za sprzedaż na terytorium kraju. Dlatego też czynność wniesienia aportu Wnioskodawca udokumentował fakturą wystawioną dla Spółki ....... Jednocześnie ujęcie kwoty brutto to jest 50.000,00 zł i wyliczenie podatku VAT metodą „w stu” wynika, zdaniem Wnioskodawcy, stąd iż podstawę opodatkowania czynności wniesienia aportu rzeczy lub praw jest wszystko to co stanowi wartość aportu pomniejszone o kwotę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, obejmuje więc wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”. W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie akcji spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

• istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
  

• wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
  

• związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.
  
  

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie w formie aportu (wkładu niepieniężnego) określonych aktywów do spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów w spółce kapitałowej).

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią tego przepisu – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji ustawy z dniem 1 stycznia 2014 r. nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy również nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej, gdyż takie odwołanie nie wpisuje się w cel Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). W związku z tym, do określonej wyżej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Podkreślić należy, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 2 ustawy o VAT mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy o VAT mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Wzory deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług zostały określone w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 2273). W rozporządzeniu tym w załączniku nr 3 zawarto również objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K)

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca objął udziały w istniejącej Spółce. Objęcie udziałów odbyło się przez wniesienie wkładu niepieniężnego (aport) w postaci kodów źródłowych i autorskich praw majątkowych do aplikacji działających w systemie operacyjnym Android, kodu źródłowego i autorskich praw majątkowych do oprogramowania serwerowego systemu „…….pl” oraz prawa do wykorzystania domen i witryny internetowej „…...pl” oraz kodu źródłowego systemu zarządzania treścią tej witryny o łącznej wartości 120000 złotych z której to kwoty 50000 złotych przeznaczone zostało na kapitał zakładowy spółki a nadwyżka w wysokości 70000 złotych na kapitał zapasowy Spółki (agio). Wniesiony przez Wnioskodawcę wkład niepieniężny nie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towaru i usług. Wniesiony wkład nie stanowił również całości przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy Kodeks cywilny.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem składników majątku niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części do spółki kapitałowej w zamian za objęcie udziałów spółki – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 ustawy – jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzymał od spółki kapitałowej z tytułu dokonania przedmiotowego aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Wnioskodawca winien zatem określić podstawę opodatkowania w oparciu o kwotę równą sumie wartości nominalnej objętych udziałów, pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT.

Ponadto jak wynika z powyższego, suma wartości nominalnej udziałów jako całkowite odzwierciedlenie wartości wkładu wnoszonego do spółki w przypadku braku jakichkolwiek dopłat stanowi „kwotę należną” z tytułu wniesienia tego aportu, obejmującą całość świadczenia należnego Wnioskodawcy od nabywcy (spółki), którą – w celu określenia podstawy opodatkowania - należy pomniejszyć o kwotę podatku należnego. Wskazuje to, że suma wartości nominalnej udziałów stanowi kwotę brutto z tytułu wniesienia aportu, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek. Podatek z tytułu tej czynności należy więc liczyć od sumy wartości udziałów, tj. metodą „w stu”. Tak obliczoną kwotę podatku należnego Wnioskodawca winien wykazać w odpowiedniej pozycji w deklaracji VAT-7K.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczenia podatku należnego z tytułu wniesienia aportu do Spółki. Natomiast wniosek w zakresie ujęcia przez Spółkę w deklaracji VAT-7 podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.