Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.603.2017.2.BW
z 18 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy we wniosku z 18 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017r.), uzupełnionym pismem z 4 grudnia 2017r. (data wpływu 8 grudnia 2017r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług w zakresie rozładunku (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2017 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług zakresie rozładunku (pytanie nr 2). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 grudnia 2017r. (data wpływu 8 grudnia 2017r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 30 listopada 2017r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.277.2017.1.AK, 0111-KDIB3-1.4012.603.2017.1.BW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z 4 grudnia 2017r.):

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności strony jest wykonywanie usług w zakresie wykonywania tynków gipsowych w budynkach mieszkalnych oraz w budynkach niemieszkalnych. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dla strony rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 kwietnia do dnia 30 września. Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. Poprzednim rokiem podatkowym był okres od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. W poprzednim roku podatkowym Spółka zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych płaciła miesięcznie. W roku podatkowym trwającym od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. Spółka po złożeniu w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w/…/ zawiadomienia w terminie ustawowym, o którym to zawiadomieniu mowa w art. 25 ust. le ustawy podatku dochodowym od osób prawnych opłaca w bieżącym roku podatkowym zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych, kwartalnie. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 200.000,00 zł i dzieli się na 400 udziałów. Wspólnikiem Wnioskodawcy, zwanej dalej w skrócie Spółką jest przedsiębiorca X, zwany dalej przedsiębiorcą, która to osoba fizyczna jest właścicielem 180 udziałów. Pan X jest aktualnie prezesem zarządu Spółki, która to osoba fizyczna była też prezesem zarządu był wyżej wymieniony w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. Wnioskodawca przewiduje, iż X będzie prezesem zarządu Spółki także w okresie od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. Przedsiębiorca X nabywał i nabywa od Spółki usługi w zakresie koordynacji i planowania wykonania tynków u zleceniodawców oraz w zakresie odbioru wykonanych tynków na rzecz zleceniodawców, które to czynności były i są wykonywane na rzecz ww. przedsiębiorcy przez upoważnionych pracowników Spółki. Z tytułu powyżej opisanych usług podatnik był zobowiązany w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. do opłacania Spółce wynagrodzenia ryczałtowego w kwocie miesięcznej netto 5.000,00 zł, którą to kwotę miesięczną wynagrodzenia za wykonane usługi przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacania także pod dniu 01 kwietnia 2017r. Należne wynagrodzenie miesięczne za wykonane ww. usług jest dokumentowane przez Spółkę fakturą. Ogółem w roku podatkowym w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. przedsiębiorca zapłacił Spółce kwotę w wysokości netto 60.000,00 zł za usługi odbioru i koordynacji wykonania usług tynkarskich, zwanych dalej usługami, oraz przewiduje, iż nie przekroczą one w roku podatkowym trwającym w okresie od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. kwoty netto w wysokości 60.000,00 zł. Od marca 2017r. przedsiębiorca za zgodą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników nabywa od Spółki także usługi tynkarskie, zwane dalej usługami budowlanymi.

Między innymi w dniu 31 marca 2017r. przedsiębiorca X nabył od Spółki jako podwykonawcy usługi tynkarskie za kwotę netto 13.530.000 zł. Strona przewiduje, iż w roku podatkowym w okresie do dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. Pan X nabędzie od Spółki usługi tynkarskie w kwocie przekraczającej 20.000,00 EURO. Spółka w roku podatkowym w okresie od dnia 01 kwietnia 2015r. do dnia 31 marca 2016r. oraz w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. nie uzyskała przychodów lub kosztów przekraczających kwotę 2.000.000 EURO. Spółka przewiduje, iż w roku podatkowym trwającym od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. nie uzyska przychodów lub kosztów przekraczających kwotę 2.000.000 EURO.

Spółka wykonuje usługi tynkarskie z wykorzystaniem materiałów tynkarskich, które materiały są dowożone przez sprzedawców, podatników VAT czynnych, na plac budowy gdzie są wykonywane przez Wnioskodawcę usługi tynkarskie. Sprzedawcy materiałów dokonują także rozładunku dźwigiem z pojazdu samochodowego na placu budowy przywożonych materiałów, z tym że rozładunek materiałów jest dokonywany na placu budowy przez ww. firmy na rzecz Spółki odpłatnie, a sprzedawcy materiałów niniejszą usługę, zwaną dalej w skrócie usługę dźwigiem, dokumentują fakturą wskazując, iż ww. usługa jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23,00%.

Nadto:

1. Na okoliczność wykonania usług rozładunku Wnioskodawca zawiera ustną umowę na wykonanie usługi ze zlecającym wykonanie ww. usługi oraz jej odbiór będzie dokonywał Wnioskodawca oraz Wnioskodawca będzie zlecającym wykonanie ww. usługi,
   
2. Przedmiotowe usługi rozładunku dźwigiem stanowią część składową wykonywanych i mających być przedmiotem wykonania przez Wnioskodawcę usług tynkarskich. Wskazać należy iż,
   
   1. powyższe ustalenie wynika z umowy zawartej ze zlecającym wykonanie Wnioskodawcy usług tynkarskich,
      
   2. podmiot zlecający Spółce wykonanie usług tynkarskich jest czynnym
   3. podmiot wykonujący usługę rozładunku nie jest podatnikiem u którego sprzedaż jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 113 i art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2017r. poz. 1221 ze zm.),
      
   4. cena usług w zakresie rozładunku dźwigiem materiałów przywiezionych na plac budowy jest ustalana ryczałtowo oraz jest wkalkulowywana w cenę świadczonych usług tynkarskich przez Wnioskodawcę,
3. Wnioskodawca nie jest ostatecznym nabywcą usług rozładunku dźwigiem materiałów przywiezionych na plac budowy gdyż nie jest inwestorem tylko podwykonawcą zleconych robót budowlanych,
   
4. Spółka nie wystąpiła o sklasyfikowanie ww. usług rozładunku materiałów na placu budowy do Urzędu Statystycznego w Łodzi tylko samodzielnie ustaliła że ww. usługi należy sklasyfikować pod symbolem PKWiU 43.99.90.0 Roboty związane z wykonaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych.
   
5. Przedmiotowe usługi rozładunku dźwigiem służą stronie wyłącznie czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Wnioskodawcy.
   
   

Spółka w roku obrotowym w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. uzyskała przychód netto z tytułu prowadzenia działalności w następujących kwotach:

1. z tytułu sprzedaży produktów i usług w kwocie 4.419.164,54 zł,
2. pozostałe przychody operacyjne netto 1.647,84 zł,
3. przychody finansowe 103,04 zł

Razem przychody netto 4.420.915,42 zł

Spółka w złożonych miesięcznych deklaracjach dla podatku od towarów i usług w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 grudnia 2016r. poniżej opisane dane dotyczące uzyskanego obrotu ze sprzedaży oraz kwot należnego podatku od towarów i usług:

1. Łączna sprzedaż netto towarów i usług - 3.209.830,00 zł,
2. Podatek VAT należny 290.444,00 zł,
3. Razem sprzedaż netto z podatkiem należnym - 3.500.274,00 zł
   
   

Po dniu 31 grudnia 2016r. Spółka zadeklarowała w deklaracjach dla podatku od towarów i usług poniżej wymienione kwoty:

1. styczeń 2017r.
   ­
   • sprzedaż usług opodatkowanych VAT 5.000,00 zł, podatek należny 1.159,00 zł,
     ­
   • sprzedaż przez Spółkę usług które podlegają opodatkowaniu VAT przez nabywcę w ramach odwrotnego obciążenia 427.601,00 zł,
     ­
   • nabycie usług od podwykonawców opodatkowanych przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia 180.141,00 zł, podatek należny od nabytych usług 14.411,00 zł,
2. luty 2017r.
   ­
   • sprzedaż usług i towarów opodatkowanych VAT 9.491,00 zł, podatek należny 2.183,00 zł,
     ­
   • sprzedaż przez Spółkę usług które podlegają opodatkowaniu VAT przez nabywcę w ramach odwrotnego obciążenia 233.369,00 zł,
     ­
   • nabycie usług od podwykonawców opodatkowanych przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia 126.675,00 zł,
     podatek należny od nabytych usług
3. marzec 2017r.
   ­
   • sprzedaż usług i towarów opodatkowanych VAT 8,00%
     27.159,00 zł, podatek należny 2.173,00 zł,
     ­
   • sprzedaż usług i towarów opodatkowanych VAT 23,00%
     6.708,00 zł, podatek należny 1.543,00 zł,
     ­
   • sprzedaż przez Spółkę usług które podlegają opodatkowaniu VAT przez nabywcę w ramach odwrotnego obciążenia 500.088, 00 zł,
     ­
   • nabycie usług od podwykonawców opodatkowanych przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia 233.290,00 zł, podatek należny od nabytych usług 22.028,00 zł.
   
   

Zdaniem Strony, Wnioskodawca przy założeniu, iż należny podatek od towarów i usług od sprzedaży i nabyć w ramach odwrotnego obciążenia, nie wlicza się w okresie od 01 stycznia 2017r. do dnia 31 marca 2017r. przychodu ze sprzedaży wraz z należnym podatkiem od towarów i usług i do ww. przychodów nie wlicza się też deklarowany przez Spółkę obrót z nabycia powyżej wymienionych usług budowlanych od podwykonawców, o którym to przychodzie mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w roku podatkowym trwającym od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. nie osiągnęła przychodu ze sprzedaży wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w wysokości wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000,00 EURO.

Natomiast w piśmie z 4 grudnia 2017r. Wnioskodawca wskazał:

Ad. pkt 1

Wykonywane przez dostawców materiałów usługi w zakresie rozładunku materiału nabytych przez Spółkę strona samodzielnie sklasyfikowała pod następującym symbolem PKWiU: 43.99.90.0.

Ad. pkt 2

Przedsiębiorca X nie jest ostatecznym nabywcą usług tynkarskich wykonywanych przez Wnioskodawcę. Wskazać należy, iż ww. jest głównym wykonawcą dla którego inwestor zlecił wykonanie usług tynkarskich.

Schemat wykonania ww. usługi był następujący. Inwestor zlecił wykonanie usług tynkarskich dla przedsiębiorcy X, który to przedsiębiorca podzlecił ich wykonanie dla podwykonawcy tj. Wnioskodawcy (Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność pod firmą: A /.../.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zadał następujące pytanie (oznaczone nr 2):

Czy Spółce przysługuje od dnia 01 stycznia 2017r. prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez stronę usług w zakresie rozładunku dźwigiem materiałów dowiezionych przez sprzedawców na plac budowy gdzie Spółka wykonuje na zlecenie usługi tynkarskie?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 (ostatecznie przedstawione w piśmie z 4 grudnia 2017r.):

Co do zasady na podstawie art. 86 ust. l ustawy o podatku od towarów i usług Spółce przysługuje prawo odliczania od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z działalnością gospodarczą tj. z rozładunkiem materiałów koniecznych do wykonania usług tynkarskich. Zdaniem Strony rozładunek dźwigiem materiałów przywiezionych przez sprzedawcę na plac budowy zalicza się do robót budowlanych, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług, które to usługi winny być opodatkowane przez nabywcę podatkiem od towarów i usług w ramach odwrotnego obciążenia. Reasumując powyższe należy uznać, iż Spółce przysługuje od dnia 01 stycznia 2017r. prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Stronę usług w zakresie rozładunku dźwigiem materiałów niezbędnych do wykonania usług tynkarskich, które to materiały są dowożone przez sprzedawców na plac budowy gdzie Strona wykonuje na zlecenie usługi tynkarskie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221 z późn. zm), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców. W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słowniku języka polskiego, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest - w stosunku do swojego podwykonawcy - głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Zatem, ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
• dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
• usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt l lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy wskazać, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których na fakturze nie wykazuje się kwoty podatku, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (…).

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego powstały wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę usług w zakresie rozładunku, które to usługi służą Wnioskodawcy do wykonania usług tynkarskich.

W przedmiotowym przypadku, odnosząc się do wskazanych wątpliwości, należy na wstępie ustalić czy przedmiotowe usługi rozładunku dźwigiem w opisanej we wniosku sytuacji powinny zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych czy też zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że aby móc stosować odwrotne obciążenie:

• dana usługa musi być usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz.
• dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę.
  
  

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotowa usługa rozładunku dźwigiem jest zlecana przez Wnioskodawcę do wykonania w ramach zleconych Wnioskodawcy do wykonania usług tynkarskich.

W związku z powyższym w analizowanym przypadku podmiot wykonujący usługę rozładunku dźwigiem na rzecz Wnioskodawcy, wykonuje je jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Wykonywane przez dostawców materiałów usługi w zakresie rozładunku materiału nabytych przez Wnioskodawcę Wnioskodawca samodzielnie sklasyfikował pod następującym symbolem PKWiU: 43.99.90.0. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podmiot zlecający Spółce wykonanie usług tynkarskich jest także czynnym podatnikiem VAT, Ponadto, podmiot wykonujący usługę rozładunku nie jest podatnikiem u którego sprzedaż jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 113 i art. 43 ustawy o VAT

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że faktury wystawione przez podmiot wykonujący na rzecz Wnioskodawcy usługi rozładunku dźwigiem (podwykonawca), skoro stanowią usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.99.90.0, objęte Załącznikiem nr 14 do ustawy, nie powinny zawierać danych przewidzianych w art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy o VAT, tj.: stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku oraz kwot podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, lecz adnotację „odwrotne obciążenie”.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługi rozładunku dźwigiem stanowiące usługi, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy – świadczenia nabywane przez Wnioskodawcę od wykonawców są związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Niemniej jednak w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, bowiem jak wskazano wyżej faktura wystawiona przez podmiot świadczący na rzecz Wnioskodawcy przedmiotowe usługi rozładunku dźwigiem nie powinna zawierać kwoty podatku od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta w powyższym zakresie.

Niemniej jednak Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Należy bowiem zauważyć, że w przypadku usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, ich nabywca ma obowiązek rozliczyć podatek należny. Przy czym, jak wynika z ww. art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwota podatku należnego stanowi kwotę podatku naliczonego.

Zatem określony przez Wnioskodawcę, jako nabywcę usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, podatek należny stanowi jednocześnie podatek naliczony, który podlega odliczeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga poprawności zaklasyfikowania usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy odpowiednio jako usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. Wskazać bowiem należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.). Przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego, zgodnie z którym usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy stanowią usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto zauważa się że poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie objęte pytaniami oznaczonymi we wniosku nr 1 i 3 będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.