2017.12.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.712.2017.1.MP
z 19 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2017 r. (data wpływu 17 listopada 2017 r.), uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 13 grudnia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 grudnia 2017 r. (doręczone 4 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania „sposobu określenia proporcji” wynikającej z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję pn. „Uzupełnienie gospodarki wodno - ściekowej w Gminie” w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 składającej się z zadania 13 i 14 (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji „Uzupełnienie gospodarki wodno - ściekowej w Gminie” w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 składającej się z zadań od 1 do 12 i zadania 15 (pytanie nr 1) oraz zastosowania „sposobu określenia proporcji” wynikającej z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ww. inwestycję składającą się z zadania 13 i 14 (pytanie nr 2).

Wniosek uzupełniono w dniu 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 13 grudnia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 4 grudnia 2017 r. (doręczone 4 grudnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. W 2017 roku w lutym został złożony wniosek o przyznanie środków pomocowych na realizację projektu pn.: „Uzupełnienie gospodarki wodno - ściekowej w Gminie” w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020; Oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu; Działanie 2.3 Gospodarka wodno - ściekowa w aglomeracjach. Projekt dotyczy budowy sieci kanalizacji sanitarnej w Gminie, jak również wykorzystania nowych technologii w postaci wyposażenia w ogniwa fotowoltaiczne stacji uzdatniania wody, co z kolei będzie miało wpływ na niezależność energetyczną, do wykorzystania przy ewentualnych przerwach w dostawie prądu. Wydatki inwestycyjne będą współfinansowane z Programu Infrastruktura i Środowisko. Podatek VAT z tytułu tych wydatków będzie kosztem niekwalifikowanym.

Na realizację składają się następujące zadania:

Budowa sieci kanalizacyjnej - oś. W.
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicach ...
Budowa sieci kanalizacyjnej - oś. Z.
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicy ...
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicach ...
Budowa sieci kanalizacyjnej wraz z pompownią
Budowa sieci kanalizacyjnej w ul. ….
Budowa sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączami
Budowa sieci kanalizacyjnej w ul. ...
Budowa sieci wodociągowej w miejscowości L.
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicach …..
Budowa sieci wodociągowej w ul…..
GIS i system monitoringu
Instalacja fotowoltaiczna na SUW (Stacji Uzdatniania Wody)
Rozbudowa kanalizacji sanitarnej w B.

Całkowite koszty projektu „Uzupełnienie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie" wynoszą 8 624 708,17PLN netto.

Do dnia wystąpienia o interpretację zostało wykonane jedno z planowanych zadań: Budowa sieci wodociągowej w miejscowości L. i przyjęte dokumentem OT w stan majątku Gminy. Użytkownikiem wytworzonego majątku jest Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej. Wybudowane sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przykanalikami oraz sieci wodociągowe zostają przyjęte dokumentem OT w stan majątku Gminy, następnie dokumentem PT w stan środków trwałych Zakładu Budżetowego. Użytkownikiem wytworzonego majątku jest Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej.

Do chwili wejścia ustawy w sprawie centralizacji VAT Zakład budżetowy- Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej zgodnie z art. 2 pkt 4 jak również art. 6 pkt 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków z dnia 7 czerwca 2001 r. (Dz. U. z 2015 poz. 139) wykonywał usługi na podstawie umów cywilno - prawnych, w których stronami umów były Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej reprezentowany przez Dyrektora SZGK i osoba fizyczna. Podmiot ten posiadał własny numer identyfikacji podatkowej był odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług. Z uwagi na wykonywanie przezeń czynności podlegających opodatkowaniu VAT wykazywał on, w szczególności VAT należny z tytułu świadczonych usług oraz dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z bieżącymi zakupami dotyczącymi funkcjonowania jednostki. Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej, jako jednostka niesamodzielna nie jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT , wystawiając faktury za dostarczoną wodę i odbiór ścieków nie dokonuje samodzielnie rozliczenia z Urzędem Skarbowym , natomiast składa deklaracje cząstkowe VAT, zaś Gmina jako czynny podatnik VAT jest zobowiązana do złożenia zbiorczej deklaracji VAT. Gmina, jako beneficjent programu INFRASTRUKTURA I ŚRODOWISKO będzie dokonywać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony do zadania od 1 do 12 oraz zadanie 15 w związku z wydatkami związanymi z realizacją projektu PN. „Uzupełnienie gospodarki wodno - ściekowej w Gminie" w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020; Oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu; Działanie 2.3 Gospodarka wodno - ściekowa w aglomeracjach.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, co następuje :

Zadanie 13 czyli GIS i system monitoringu jest to zintegrowany system ICT zarządzania miejską siecią wodociągową i kanalizacyjną. System składa się z kilku modułów stanowiących automatyczne jednostki jednocześnie ze sobą współpracujące: system GIS do generowania map numerycznych sieci, którego integralną częścią jest branżowa baza danych zawierająca dane techniczne, technologiczne i ekonomiczne o strukturze sieci, ich obiektach i atrybutach; system SCADA monitoringu podstawowych parametrów charakteryzujących sieć wodociągową i kanalizacyjną, tzn. ciśnienia i przepływy wody w węzłach i odcinkach sieci wodociągowej oraz przepływy i wypełnienia kanałów sieci kanalizacyjnych; modele hydrauliczne sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz algorytmy optymalizacji jedno i wielokryterialnej wspomagające zarządzanie miejskim systemem wodno-ściekowym.

Projekt przewiduje instalację zintegrowanego systemu ICT, który w przyszłości ma zastąpić obecnie funkcjonujące systemy rozproszone, co pozwoli w sposób automatyczny wykrywać nieprawidłową pracę całego systemu oraz zwiększyć jego niezawodność, tym samym zmniejszyć koszty eksploatacyjne. Najważniejszymi zadaniami GIS w odniesieniu do systemów wodociągowych i kanalizacyjnych są:

uporządkowanie, racjonalizacja i weryfikacja inwentaryzacji,
scentralizowanie informacji i danych,
ułatwienie dostępu do danych oraz szybki przekaz informacji,
wykonywanie analiz i ocen na potrzeby wykonywania różnych decyzji,
umożliwienie bieżącej i ciągłej kontroli parametrów sieci,
umożliwienie bieżącej i ciągłej kontroli jakości wody w sieci wodociągowej,
umożliwienie wizualizacji wyników analiz symulacyjnych pracy sieci,
usprawnienie procesu usuwania awarii,
usprawnienie realizacji bieżących zadań eksploatacyjnych i planowanie rozwoju.

SZGK ( Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej) będzie użytkownikiem GIS i systemu monitoringu, będzie ponosił z tym związane koszty np. napraw czy przeglądów. Koszty te będą uwzględnione w taryfach na dostawę wody i odbiór ścieków i pośrednio obciążą korzystających z dostawy wody i odbioru ścieków.

Zadanie 14 czyli instalacja fotowoltaiczna na SUW jest to instalacja z paneli PV o mocy 10 kW w celu zapewnienia energii do obsługi Stacji Uzdatniania Wody. Projekt przewiduje budowę mikroinstalacji PV do produkcji prądu w wyniku czego produkowana będzie energia elektryczna z przeznaczeniem do wykorzystania dla potrzeb stacji uzdatniania wody. SZGK (Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej) będzie użytkownikiem instalacji fotowoltaicznej SUW i będzie ponosił z tym związane koszty np. napraw czy przeglądów, koszty te będą uwzględnione w taryfach na dostawę wody i pośrednio będą obciążały korzystających z dostawy wody.

Gmina będzie wykorzystywać infrastrukturę wodno- kanalizacyjną wyłącznie do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT, (zadanie od 1 do 12 oraz zadanie 15) tj. w szczególności do:

świadczenia usług w zakresie dostawy wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców Gminy ( usługi opodatkowane co do zasady 8 % stawką VAT),
świadczenia usług w zakresie dostawy wody i odprowadzania ścieków na rzecz podmiotów prowadzących działalność na terenie Gminy ( usługi opodatkowane co do zasady 8 % stawką VAT).

Zamierzeniem Gminy jest wykorzystywanie sieci kanalizacyjnej i sieci wodociągowej wskazanych w zadaniach od 1-12 oraz zadanie 15 wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z tym Wnioskodawca zamierza odliczać podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z wykorzystywaniem i utrzymywaniem infrastruktury w ww. punktach.

Zadanie wskazane w pkt 13 i 14 będzie dotyczyło w przyszłości zarządzaniem siecią wodociągową i kanalizacyjną, istniejącą oraz nowo wybudowaną. Nowo wybudowana sieć będzie służyć wyłącznie do czynności opodatkowanych . Natomiast jeżeli istniejąca i nowo wybudowana sieć zostaną podłączone do GIS i systemu monitoringu, będzie również wykorzystywana na potrzeby własne Gminy w tym dla własnych jednostek organizacyjnych ( jednostki budżetowe i Zakład budżetowy). W sytuacji gdy Gmina nie będzie miała obiektywnej możliwości ścisłego przyporządkowania wydatków w związku z realizowanym zadaniem- do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, Gmina będzie zobowiązana w pierwszej kolejności do wydzielenia podatku naliczonego polegającego odliczeniu przy zastosowaniu proporcji ( współczynnika ) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do czynności opodatkowanych jak i do czynności nie podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ustawy VAT z uwzględnieniem przepisów wykonawczych tej ustawy.

Zadania własne ( statutowe ) w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkańców, Gmina realizuje jako podatnik VAT, świadcząc za pośrednictwem Samorządowego Zakładu Gospodarki Komunalnej zwanego dalej SZGK, opodatkowane podatkiem VAT usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców oraz firm znajdujących się na obszarze Gminy. Odbiorcami usług są tylko i wyłącznie podmioty, które zawarły umowę cywilną dotyczącą świadczenia usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków z SZGK. Wybudowane sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przykanalikami oraz sieci wodociągowe, a także GIS i system monitoringu oraz instalacja fotowoltaiczna na SUW w Ostrówku zostaną przyjęte dokumentem OT na stan majątku Gminy, następnie dokumentem PT przekazane w stan majątku Zakładu Budżetowego. Użytkownikiem wytworzonego majątku jest Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej, zgodnie z zarządzeniem w sprawie przekazania mienia komunalnego do używania i pobierania pożytków Samorządowemu Zakładowi Gospodarki Komunalnej, Gmina przekazuje mienie komunalne, stanowiące nieruchomości, urządzenia i instalacje służące do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy. SZGK pokrywa w imieniu Gminy wszelkie opłaty związane z przedmiotem używania, w tym opłatę za używanie mienia komunalnego, koszty związane z odbiorem ścieków i ich oczyszczeniem, koszty związane z dostawą wody, koszty napraw i konserwacji używanego mienia, koszty energii elektrycznej, i innych koniecznych opłat.

Samorządowy Zakład Budżetowy w imieniu Gminy będzie podpisywał umowy cywilnoprawne na dostawę wody i odbiór ścieków z mieszkańcami oraz podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą Gminy oraz będzie wystawiał faktury VAT za zużytą wodę i odprowadzone ścieki. Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej, jako jednostka niesamodzielna nie jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT, wystawiając faktury za dostarczoną wodę i odbiór ścieków nie dokonuje samodzielnie rozliczenia z Urzędem Skarbowym, natomiast składa deklaracje cząstkowe VAT, zaś Gmina jako czynny podatnik VAT jest zobowiązana do złożenia zbiorczej deklaracji VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina od wydatków poniesionych na realizację inwestycji „Uzupełnienie gospodarki wodno - ściekowej w Gminie” w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 składającej się z zadania 13 i 14 ma obowiązek zastosowania „sposobu określenia proporcji” wynikającej z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 2)

Zadania 13 i 14 będą dotyczyć w przyszłości zarządzania siecią wodociągową i kanalizacyjną, istniejącą oraz nowo wybudowaną. Nowo wybudowana sieć będzie służyć wyłącznie do czynności opodatkowanych. Natomiast jeżeli istniejąca i nowo wybudowana sieć zostaną podłączone do GIS i systemu monitoringu, będzie również wykorzystywana na potrzeby własne Gminy, tj. będzie wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek.

Zadanie 13 czyli GIS i system monitoringu jest to zintegrowany system ICT zarządzania miejską siecią wodociągową i kanalizacyjną, który pozwoli w sposób automatyczny wykrywać nieprawidłową pracę całego systemu oraz zwiększyć niezawodność, a także zmniejszyć koszty eksploatacyjne. SZGK będzie użytkownikiem GIS i systemu monitoringu i będzie ponosił z tym związane koszty np. napraw czy przeglądów, koszty te będą uwzględnione w taryfach na dostawę wody i odbiór ścieków i pośrednio obciążą korzystających z dostawy wody i odbioru ścieków.

Zadanie 14 czyli instalacja fotowoltaiczna na SUW jest to panel PV o mocy 10kWw celu zapewnienia energii do obsługi Stacji Uzdatniania Wody. SZGK będzie użytkownikiem instalacji fotowoltaicznej SUW i będzie ponosił z tym związane koszty np. napraw czy przeglądów, koszty te będą uwzględnione w taryfach na dostawę wody i pośrednio będą obciążały korzystających z dostawy wody.

W związku z realizacją projektu wybudowane sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przykanalikami oraz sieci wodociągowe, a także GIS i system monitoringu oraz instalacja fotowoltaiczna na SUW w Ostrówku zostaną przyjęte dokumentem OT w stan majątku Gminy, następnie dokumentem PT zostaną przekazane w stan środków trwałych Zakładu Budżetowego. Samorządowy Zakład Budżetowy w imieniu Gminy będzie podpisywał umowy cywilno-prawne na dostawę wody i odbiór ścieków z mieszkańcami oraz podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą Gminy oraz będzie wystawiał faktury VAT za zużytą wodę i odprowadzone ścieki. Samorządowy Zakład Gospodarki Komunalnej, jako jednostka niesamodzielna nie jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT, wystawiając faktury za dostarczoną wodę i odbiór ścieków nie dokonuje samodzielnie rozliczenia z Urzędem Skarbowym, natomiast składa deklaracje cząstkowe VAT, zaś Gmina jako czynny podatnik VAT składa deklarację zbiorczą VAT.

W odniesieniu do wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu w zakresie obejmującym zadania oznaczone jako 13 i 14 należy stwierdzić, że w związku z wykorzystaniem nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ( gdyż zadania te dotyczą zarządzania całą siecią wodociągową i kanalizacyjną, zarówno istniejącą jak i nowo wybudowaną) Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, w sytuacji gdy Gmina nie będzie miała obiektywnej możliwości ścisłego przyporządkowania wydatków w związku z realizowanym zadaniem - do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, Gmina będzie zobowiązana w pierwszej kolejności do wydzielenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przy zastosowaniu proporcji (współczynnika) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do czynności opodatkowanych jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ustawy VAT z uwzględnieniem przepisów wykonawczych tej ustawy.

Reasumując Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne do zadania od 1 do 12 oraz zadanie 15 zgodnie z art. 86 ust.1, ponieważ wydatki będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, natomiast zadanie 13 oraz 14 prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy od towarów i usług będzie przysługiwało jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT , tzn. kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej tj. „sposobem określenia proporcji”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”.

Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Kwestia ta została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów, który, po rozpatrzeniu zagadnienia prawnego przekazanego przez NSA, postanowieniem z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt I FSK 1725, podjął uchwałę I FPS 4/15, w której udzielając odpowiedzi na zadane pytanie stwierdził, że „w świetle art. 15 ust. 1, art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, o ile są przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwanego dalej „sposobem określenia proporcji”, ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Z kolei zakładem budżetowym jest, stosownie do § 2 pkt 7 rozporządzenia, utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowy zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia - jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

X= A x 100 / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P - przychody wykonane zakładu budżetowego.

Natomiast w świetle § 3 ust. 5 rozporządzenia - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Natomiast, w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z opisu sprawy wynika, że w lutym 2017 r. został złożony wniosek o przyznanie Wnioskodawcy środków pomocowych na realizację projektu pn.: „Uzupełnienie gospodarki wodno - ściekowej w Gminie" w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020; Oś priorytetowa II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu; Działanie 2.3 Gospodarka wodno - ściekowa w aglomeracjach. Projekt dotyczy budowy sieci kanalizacji sanitarnej w Gminie, jak również wykorzystania nowych technologii w postaci wyposażenia w ogniwa fotowoltaiczne stacji uzdatniania wody, co z kolei będzie miało wpływ na niezależność energetyczną, do wykorzystania przy ewentualnych przerwach w dostawie prądu. Wydatki inwestycyjne będą współfinansowane z Programu Infrastruktura i Środowisko. Podatek VAT z tytułu tych wydatków będzie kosztem niekwalifikowanym. Na realizację składają się następujące zadania:

Budowa sieci kanalizacyjnej - oś. W.
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicach ….
Budowa sieci kanalizacyjnej - oś. Z.
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicy ..
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicach ..
Budowa sieci kanalizacyjnej wraz z pompownią
Budowa sieci kanalizacyjnej w ul. ...
Budowa sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączami
Budowa sieci kanalizacyjnej w ul. ...
Budowa sieci wodociągowej w miejscowości L.
Budowa sieci kanalizacyjnej w ulicach ...
Budowa sieci wodociągowej w ul. ...
GIS i system monitoringu
Instalacja fotowoltaiczna na SUW (Stacji Uzdatniania Wody)
Rozbudowa kanalizacji sanitarnej w B.

Zadanie 14 czyli instalacja fotowoltaiczna na SUW jest to panel PV o mocy l0kW w celu zapewnienia energii do obsługi Stacji Uzdatniania Wody. SZGK będzie użytkownikiem instalacji fotowoltaicznej SUW i będzie ponosił z tym związane koszty np. napraw czy przeglądów, koszty te będą uwzględnione w taryfach na dostawę wody i pośrednio będą obciążały korzystających z dostawy wody.

Zadanie 13 i 14 będzie dotyczyło w przyszłości zarządzania siecią wodociągową i kanalizacyjną, istniejącą oraz nowo wybudowaną. Nowo wybudowana sieć będzie służyć wyłącznie do czynności opodatkowanych. Natomiast jeżeli istniejąca i nowo wybudowana sieć zostaną podłączone do GIS i systemu monitoringu, będzie również wykorzystywana na potrzeby własne Gminy, tj. będzie wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych (jednostki budżetowe i Zakład Budżetowy).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania „sposobu określenia proporcji” wynikającej z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania 13 i 14.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności, jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

W świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT - w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej - „sposób określenia proporcji”.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

W odniesieniu do wydatków poniesionych w ramach realizacji opisanego projektu w zakresie obejmującym zadania oznaczone w opisie sprawy jako 13 i 14 zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w związku z wykorzystywaniem nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie miał obiektywnej możliwości ścisłego przyporządkowania wydatków poniesionych na realizację opisanych zadań 13 i 14 do celów wykonywanej działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, Wnioskodawca będzie zobowiązany w pierwszej kolejności do wydzielenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych do tej ustawy ( rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników).

Stanowisko Strony uznano za nieprawidłowe, ponieważ do obliczenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia Wnioskodawca wskazał „sposób określenia proporcji” wynikający z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Stąd, w przypadku podmiotów wykonujących w ramach swojej działalności gospodarczej czynności opodatkowane i zwolnione od podatku, dla ustalenia kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, konieczne jest uwzględnienie proporcji odliczenia, określonej w art. 90 ustawy o VAT. Natomiast jak wskazano wyżej, w sytuacji opisanej we wniosku zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2a ustawy w związku z § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację zadania 13 i 14 (pytanie nr 2). W części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację zadania od 1 do 12 oraz zadania 15 (pytanie nr 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste stan faktyczny i zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywały się będą ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin