Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.218.2017.1.BS
z 19 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia czy do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie miała zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego z uwagi na upływ 5 lat podatkowych od daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę jej zbycie będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia czy do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie miała zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego z uwagi na upływ 5 lat podatkowych od daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę jej zbycie będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zarówno w 2012 r. jak i w okresie późniejszym Wnioskodawca nie prowadził jednoosobowej działalności gospodarczej. Zgodnie z wpisem, działalność gospodarcza prowadzona jest wyłącznie w formie spółki cywilnej (stan taki istniał również w 2012 r.) Poza prowadzoną działalnością gospodarczą wpisaną do CEiDG Wnioskodawca osiąga przychody z tytułu posiadanych praw w spółkach prawa handlowego oraz z tytułu najmu prywatnego. Aktem notarialnym z 2012 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową. W akcie notarialnym znajduje się zapis, wskazujący, że nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, celem wybudowania pawilonu handlowo-usługowego. Tak sformułowaną w akcie notarialnym deklarację Wnioskodawca wiązał z planowaną przez siebie budową pawilonu oraz późniejszym wynajmem powstałych w nim lokali usługowych w ramach najmu prywatnego. Faktycznie nigdy nie zostały podjęte żadne czynności mające na celu rozpoczęcie realizacji inwestycji. Wnioskodawca nigdy nie starał się o uzyskanie pozwolenia na budowę (przedmiotowa nieruchomość objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego), nigdy nie występował o zapewnienie dostawy mediów, nie dokonywał podziału nieruchomości ani nie podejmował jakichkolwiek czynności mających na celu użytkowanie komercyjne nieruchomości bądź podniesienie jej wartości celem dokonania korzystnej sprzedaży. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, nie została wynajęta ani wydzierżawiona, nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, nie stała się również przedmiotem aportu do spółki cywilnej bądź spółek prawa handlowego. Dodatkową aczkolwiek istotną przeszkodą w realizacji planowanej na nieruchomości inwestycji była konieczność przekierowania środków i pełnego zaangażowania osobistego Wnioskodawcy celem usunięcia skutków katastrofy budowlanej powstałej w należącym do niego budynku. Wnioskodawca w 2018 r., a więc po upływie 5 lat podatkowych od nabycia nieruchomości planuje zbyć nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie miała zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego z uwagi na upływ 5 lat podatkowych od daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę jej zbycie będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie miała zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji zbycie nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie wolne od podatku dochodowego, w związku z upływem okresu 5 lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez niego gruntu. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma podstaw by uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) powstanie przychód z działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej związanej z zakupioną nieruchomością, nie podejmował on również czynności mających na celu komercyjne wykorzystanie nieruchomości bądź podniesienie wartości celem korzystnej sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy, przy ocenie skutków podatkowych nie powinna mieć znaczenia zawarta w akcie notarialnym deklaracja wskazująca na nabycie nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale okoliczność czy nieruchomość faktycznie była w jej ramach wykorzystywana. Podkreślenia wymaga, że w momencie nabycia nieruchomości, jak i w okresie późniejszym (do dnia dzisiejszego) Wnioskodawca nie prowadził jednoosobowej działalności gospodarczej, w związku z czym nabywanie składników majątkowych w ramach takiej działalności nie było możliwe. Deklarując przez notariuszem Wnioskodawca miał na myśli przyszłe i perspektywiczne plany wybudowania pawilonu handlowo - usługowego i wynajmowania w nim lokali w ramach najmu prywatnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zarówno w 2012 r. jak i w okresie późniejszym Wnioskodawca nie prowadził jednoosobowej działalności gospodarczej. Zgodnie z wpisem, działalność gospodarcza prowadzona jest wyłącznie w formie spółki cywilnej (stan taki istniał również w 2012 r.) Poza prowadzoną działalnością gospodarczą wpisaną do CEiDG Wnioskodawca osiąga przychody z tytułu posiadanych praw w spółkach prawa handlowego oraz z tytułu najmu prywatnego. Aktem notarialnym z 2012 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową. W akcie notarialnym znajduje się zapis, wskazujący że nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, celem wybudowania pawilonu handlowo-usługowego. Tak sformułowaną w akcie notarialnym deklarację Wnioskodawca wiązał z planowaną przez siebie budową pawilonu oraz późniejszym wynajmem powstałych w nim lokali usługowych w ramach najmu prywatnego. Faktycznie nigdy nie zostały podjęte żadne czynności mające na celu rozpoczęcie realizacji inwestycji. Wnioskodawca nigdy nie starał się o uzyskanie pozwolenia na budowę (przedmiotowa nieruchomość objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego), nigdy nie występował o zapewnienie dostawy mediów, nie dokonywał podziału nieruchomości ani nie podejmował jakichkolwiek czynności mających na celu użytkowanie komercyjne nieruchomości bądź podniesienie jej wartości celem dokonania korzystnej sprzedaży. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, nie została wynajęta ani wydzierżawiona, nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, nie stała się również przedmiotem aportu do spółki cywilnej bądź spółek prawa handlowego. Dodatkową aczkolwiek istotną przeszkodą w realizacji planowanej na nieruchomości inwestycji była konieczność przekierowania środków i pełnego zaangażowania osobistego Wnioskodawcy celem usunięcia skutków katastrofy budowlanej powstałej w należącym do niego budynku. Wnioskodawca w 2018 r., a więc po upływie 5 lat podatkowych od nabycia nieruchomości planuje zbyć nieruchomość.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa i opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że jeżeli w istocie jak wskazał Wnioskodawca, nieruchomość nie została zakupiona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie była wykorzystywana na cele związane z działalnością gospodarczą, nie stanowiła także składnika majątku związanego z tą działalnością (nie była środkiem trwałym w działalności gospodarczej) to bez znaczenia pozostaje fakt zapisu w akcie notarialnym, iż nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, celem wybudowania pawilonu handlowo-usługowego. W wyniku sprzedaży tej nieruchomości po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak wynika z wniosku, sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia, zatem mając na uwadze regulacje zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie sprzedaż nieruchomości nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w wyżej powołanym przepisie. Tym samym kwota, którą Wnioskodawca otrzyma ze sprzedaży ww. nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy z ww. zastrzeżeniem uznano za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym,w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.