Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB1/415-801/14/17-3/S/KS1
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2018/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 23 października 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 października 2014 r. (data nadania 7 października 2014 r., data wpływu 10 października 2014 r.) na wezwanie z dnia 26 września 2014 r. Nr IPPB1/415-801/14-2/MS1 o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 20 października 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy postanowienie znak: IPPB1/415-801/14-4/MS1 o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem w dniu 26 października 2014 r. (data nadania 27 października 2014 r., data wpływu 30 października 2015 r.) Skarżąca poprzez pełnomocnika, wniosła zażalenie na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 października 2014 r. o Nr IPPB1/415-801/14-4/MS1, zaskarżając je w całości.

Po dokonaniu wnikliwej analizy zarzutów przytoczonych w zażaleniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał w dniu 26 listopada 2014 r. postanowienie Nr IPPB1/415-801/14-6/MS1/MT utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 20 października 2014 r. Nr IPPB1/415-801/14-4/MS1.

Na powyższe postanowienie z dnia 26 listopada 2014 r. Nr IPPB1/415-801/14-6/MS1/MT pełnomocnik strony Skarżącej złożył pismem z dnia 4 listopada 2014 r. (data nadania 28 listopada 2014 r., data wpływu 10 grudnia 2014 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 24 listopada 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 10/15 uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2014 r. Nr IPPB1/415-801/14-6/MS1/MT.

W dniu 14 kwietnia 2016 r. do tut. organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 10/15.

W dniu 11 maja 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał postanowienie znak IPPB1/415-801/14/16-9/S/MT o utrzymaniu w mocy postanowienia z dnia 20 października 2014 r. IPPB1/415-801/14-4/MS1 uwzględniające prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 10/15 z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2016 r.).

Nie zgadzając się z powyższym w dniu 7 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) pełnomocnik Skarżącej ponownie, wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2016 r. znak IPPB1/415-801/14/16-9/S/MT utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 20 października 2014 r. Nr IPPB1/415-801/14-4/MS1.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2018/16 uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2016 r. Nr IPPB1/415-801/14/16-9/S/MT oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 20 października 2014 r. IPPB1/415-801/14-4/MS1.

W dniu 23 października 2017 r. do tut. organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2018/16 i akta sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni pozostaje osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. W trakcie trwania wspólnoty majątkowej małżeńskiej 16 września 2002 r. ówczesny małżonek Wnioskodawczyni w drodze aktu notarialnego nabył od szeregu podmiotów własność określonych nieruchomości (dalej: „Nieruchomości”). Zgodnie z oświadczeniem złożonym w tymże akcie notarialnym nabycie nastąpiło za fundusze stanowiące majątek dorobkowy małżonka z Wnioskodawczynią.

W momencie nabycia nieruchomości i w trakcie trwania wspólnoty majątkowej Wnioskodawczyni pracowała w różnych podmiotach niezwiązanych wszakże w jakikolwiek sposób z Nieruchomościami, utrzymując siebie i rodzinę z dochodów własnych i jej męża.

Dnia 13 października 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła ze swoim ówczesnym małżonkiem małżeńską umowę majątkową ustanawiającą rozdzielność majątkową oraz umowę o częściowy podział majątku wspólnego (dalej: „Akt o rozdzielności majątkowej”). W wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni przypadły w udziale Nieruchomości. Wycena aktywów przyznanych Wnioskodawczyni w Akcie o rozdzielności majątkowej pozostaje niższa od wyceny aktywów przyznanych w tymże Akcie jej ówczesnemu małżonkowi. Akt o rozdzielności majątkowej nie przewidywał wzajemnych dopłat.

Dnia 23 stycznia 2013 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się ze swoim mężem.

Dnia 28 października 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej. We wpisie do ewidencji jako przedmiot działalności wskazano:

• 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja,
• 73.11.Z Działalność agencji reklamowych,
• 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana,
• 82.30.Z Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów.
  
  

W praktyce, w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni współpracuje z Wydawnictwami Szkolnymi i Pedagogicznymi świadcząc na rzecz tego podmiotu usługi promocji, pozyskiwania i obsługi klientów. Strony łączy umowa z 4 listopada 2013 r. na mocy, której Wnioskodawczyni pracuje, jako przedstawiciel ds. Kluczowych Klientów, świadcząc usługi w zakresie pozyskiwania i obsługi klientów. Wnioskodawczyni nie podejmuje działań na innych polach.

Wnioskodawczyni, już po rozwodzie, potrzebując środków na zaspokojenie potrzeb życiowych swoich i rodziny zleciła profesjonalnemu pośrednikowi posiadającemu stosowną licencję sprzedaż Działek stanowiących części Nieruchomości (dalej: „Działki”).

Do momentu złożenia niniejszego wniosku sprzedano szereg działek, obecnie finalizowana jest sprzedaż kolejnych a Wnioskodawczyni planuje w przyszłości, w miarę występowania dalszych potrzeb w jej budżecie, sprzedaż kolejnych (dalej, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego: „Sprzedaż”).

Pismem z dnia 6 października 2014 r. (data nadania 7 października 2014 r., data wpływu 10 października 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 września 2014 r. Nr IPPB1/415-801/14-2/MS1 Wnioskodawczyni uzupełniła opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

• decyzje o zakupie działek faktycznie podejmował były małżonek Wnioskodawczyni,
• zgodnie z wiedzą Wnioskodawczyni, działki nie były zakupione w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych,
• były małżonek Wnioskodawczyni realizował liczne projekty biznesowe, które generowały nadwyżki finansowe,
• Wnioskodawczyni sądzi, że zakup działek były małżonek Wnioskodawczyni traktował jako jedną z wielu form lokaty nadwyżek posiadanego kapitału. Wnioskodawczyni uważa więc, że decydujący u jej byłego małżonka był motyw oszczędnościowy, chociaż oczywiście nie może tego obecnie w żaden sposób tego zweryfikować,
• Wnioskodawczyni na skutek rozdzielności majątkowej stała się wyłącznym właścicielem 29 działek,
• dotąd Wnioskodawczyni sprzedała 4 działki,
• decyzje o sprzedaży kolejnych działek będą podyktowane sytuacją finansową Wnioskodawczyni i jej rodziny. Jeżeli będzie ona potrzebowała pieniędzy będzie dokonywała sprzedaży kolejnych działek (być może ostatecznie nawet wszystkich),
• tak jak wskazano w pierwotnym wniosku całością sprzedaży działek zajmuje się wynajęty przez Wnioskodawczynię profesjonalny pośrednik. Wnioskodawczyni pozostawiła mu pełną swobodę w poszukiwaniu nabywców działek, w tym przekazywaniu informacji o ofercie sprzedaży działek,
• niezależnie od powyższego Wnioskodawczyni nie może całkowicie wykluczyć, iż jej znajomi mogą dowiedzieć się o możliwości zakupu działek bezpośrednio od niej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy z tego tytułu na Wnioskodawczyni ciążą jakiekolwiek obowiązki dokumentacyjne?
2. W przypadku jeżeli Sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z jakiego źródła będzie to przychód, w jaki sposób Wnioskodawczyni powinna ustalić przychód i koszty sprzedaży Działek, jaką stawkę podatkową zastosować i jakie deklaracje złożyć?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni zważywszy, że:

1. Sprzedaż nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej,
2. Sprzedaż ma miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości (ty w rozpatrywanym przypadku 5 lat licząc od końca 2002 r.)
   
   

Sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych a na Wnioskodawczyni nie ciąży z tego tytułu obowiązek składnia jakichkolwiek deklaracji, informacji czy jakiekolwiek inne obowiązki dokumentacyjne.

Ad. 2

Wobec przyjętego przez Wnioskodawczynię stanowiska w zakresie pytania 1 niniejsze pytanie pozostaje jej zdaniem bezprzedmiotowe.

Gdyby jednak Organ uznał, iż Sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zdaniem Wnioskodawczyni:

1. sprzedaż będzie przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT,
2. przychodem ze sprzedaży konkretnej Działki będzie wyłącznie 50% kwoty otrzymanej od nabywcy,
3. kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży konkretnej Działki będzie 50% z tej części ceny zakupu Nieruchomości uiszczonej w 2002 r. która proporcjonalnie (wg klucza powierzchniowego) przypada na Działkę,
4. stawka podatkowa wyniesie 19% dochodu ustalonego jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami ustalonymi jak powyżej.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni.

Stosownie do art. 10 ustawy o PIT źródłem przychodów jest min. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy o PIT:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Sprzedaż działek nie następuje w ramach działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż nie może być uznana za realizowaną w wykonaniu działalności gospodarczej. Nabycie przez męża Wnioskodawczyni Nieruchomości miało miejsce na ponad 10 lat przed tym jak Wnioskodawczyni zarejestrowała swoją działalność gospodarczą. Przedmiotem tej działalności jest wyłącznie świadczenie usług na rzecz, wskazanego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podmiotu. Działalność gospodarcza zarejestrowana przez Wnioskodawczynię nie ma żadnego związku z nieruchomościami (w ramach działalności Wnioskodawczyni świadczy, bowiem wyłącznie usługi promocji i pozyskiwania klientów na rzecz WSIP a usługi te pozostają zupełnie bez związku z Nieruchomościami). Nieruchomości w całości ani w części nie były też wykorzystywane w prowadzeniu zarejestrowanej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Fakt, iż sprzedaż Działek nie może być uznana za realizowaną w ramach działalności gospodarczej najlepiej potwierdza fakt, iż Wnioskodawczyni zleciła sprzedaż Działek podmiotowi zawodowo zajmującemu się taką działalnością a nie realizuje jej samodzielnie.

Nadto, zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż Działek nie spełnia definicji działalności gospodarczej. Za działalność taką uznaje bowiem wyłącznie zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność gospodarcza powinna nadto wykazywać specyficzne cechy, które Sąd Najwyższy określił w uchwale z dnia 6 grudnia 1991 r. (III CZP 117/91):

1. zawodowy, a więc stały charakter,
2. związaną z nią powtarzalność podejmowanych działań,
3. podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania,
4. uczestnictwo w obrocie gospodarczym.
   
   

W kontekście przytoczonych definicji należy stwierdzić, że sprzedaż działek przez Wnioskodawczynię nie spełnia warunku zorganizowania działalności. Prowadzenie działalności gospodarczej implikuje bowiem, po stronie podmiotu wykonującego tą działalność, konieczność występowanie pewnej struktury organizacyjnej. W przypadku Wnioskodawczyni struktura taka w ogóle nie występuje. Całością spraw związanych ze sprzedażą Działek zajmuje się wynajęty przez Wnioskodawczynię profesjonalny pośrednik.

Co więcej należy wskazać, iż poprzez sprzedaż, nieruchomości Wnioskodawczyni zapewnia sobie przede wszystkim środki na bieżące utrzymanie siebie i rodziny. Działania takie nie mogą być uznane za działalność gospodarczą albowiem stanowią zarząd majątkiem prywatnym. Na potwierdzenie tej tezy przywołać można m.in., wyrok TSUE z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec, s. 1-3013, pkt 32, w którym trybunał stwierdził że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, za kluczowy dla ustalenia charakteru jej działań uznać należy stopień jej aktywności przy zakupie i sprzedaży Działek. W analizowanym przypadku zaangażowanie samej Wnioskodawczyni praktycznie nie występuje jako, że jej jedyną aktywnością jest otrzymanie niegdyś Nieruchomości w ramach podziału majątku a obecnie zlecenie pośrednikowi sprzedaży działki gdy potrzebuje ona środków. W szczególności Wnioskodawczyni nie była osobiście zaangażowana w proces zakupu działek ten bowiem realizował jej były mąż. W efekcie zaangażowania Wnioskodawczyni nie można w żadnym razie porównywać z działalnością profesjonalnego podmiotu zajmującego się handlem nieruchomościami, który przed ich zakupem dokonuje szczegółowych analiz rentowności oraz kupuje je z wyraźnym zamiarem sprzedaży a przed ich zbyciem podejmuje czynności mające na celu podwyższenie wartości nieruchomości. W tym kontekście należy podkreślić, bowiem iż Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań takich jak np. uzbrojenie gruntu, czy reklama ograniczając się do wynajęcia profesjonalnego pośrednika do sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawczyni pragnie wyraźnie zwrócić uwagę na specyfikę stanu faktycznego będącego przedmiotem zapytania. Nieruchomości zostały nabyte wiele lal temu przez Jej męża za środki stanowiące majątek dorobkowy. Wnioskodawczyni na skutek ustanowienia rozdzielności majątkowej otrzymała te Działki a po rozwodzie jej stan majątkowy uległ znacznemu pogorszeniu. Sprzedaje ona wiec Działki by uzyskać środki na zaspokojenie potrzeb życiowych swoich i rodziny. W ocenie Wnioskodawczyni, działania takie nie mogą być uznane za działalność gospodarczą albowiem stanowią zarząd majątkiem prywatnym.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 kwietnia 2014 r. (I FSK 781/13). Stanowisko Wnioskodawczyni odpowiada również poglądom wyrażonym w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 maja 2014 r. (ITPB1/415-209/14/AK), w którym wskazano, iż w przypadku nieruchomości nabytej w drodze spadku a następnie jej sprzedaży częściami działalność taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, a w związku z tym jeżeli sprzedaż następuje po upływie 5 lat od dnia nabycia własności nieruchomości nie podlega ona opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdza również interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 kwietnia 2014 r. (ITPB2/415-114/14/KK), w której wskazano, że: mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności, w szczególności fakt, że wartość majątku (w tym opisanej działki) jaki przypadł Wnioskodawczyni po podziale majątku wspólnego nie przewyższała wartości udziału jaki Jej przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim, za datę nabycia przez Nią działki w K. należy przyjąć rok 1990, tj. rok jej nabycia przez Wnioskodawczynię i Jej męża do majątku wspólnego.

Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 12 maja 2014 r. (IBPBII/2/415-151/14/MZa) stwierdzając, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Data nabycia nieruchomości.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, pod warunkiem, że:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Zatem, za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zgodnie z art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - kodeks rodzinny i opiekuńczy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Uwzględniwszy, iż wycena aktywów przyznanych Wnioskodawczyni w Akcie o rozdzielności majątkowej pozostawała niższa od wyceny aktywów przyznanych w tymże Akcie Jej ówczesnemu małżonkowi należy stwierdzić, iż za datę nabycia nieruchomości należy uznać 16 września 2002 r.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych w tym m.in. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 maja 2014 r. (ILPB2/415-113/14-4/WM), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 kwietnia 2014 r. (ITPB2/415-114/14/KK), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 1 kwietnia 2014 r. (ITPB2/415-25/14/KK) zgodnie z którymi: za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Podsumowanie

Mając na uwadze powyższe zważywszy, że:

1. sprzedaż nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej,
2. sprzedaż ma miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości (tj. w rozpatrywanym przypadku 5 lat licząc od końca 2002 r.)
   
   

Sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych a na Wnioskodawczyni nie ciąży z tego tytułu obowiązek składnia jakichkolwiek deklaracji, informacji czy jakiekolwiek inne obowiązki dokumentacyjne.

Pismem z dnia 6 października 2014 r. (data nadania 7 października 2014 r., data wpływu 10 października 2014 r.) uzupełniając stanowisko własne Wnioskodawczyni wskazała, iż:

Zdaniem Wnioskodawczyni należy odróżnić dwie rzeczy - prowadzenie działalności gospodarczej i lokowanie posiadanych nadwyżek kapitałowych. W niniejszej sprawie mąż Wnioskodawczyni lokował nadwyżki osiągane z prowadzonego biznesu w różne aktywa w tym m.in. działki, których stuprocentowym właścicielem ostatecznie stała się Wnioskodawczyni. Takiej działalności nie można uznać za działalność gospodarczą. Gdyby przyjąć inaczej praktycznie każda działalność osoby fizycznej byłaby działalnością gospodarczą - osoba zakładając lokaty, kupując jednostki funduszy inwestycyjnych czy precjoza za wynagrodzenie otrzymane w ramach stosunku pracy stawałaby się przedsiębiorcą tylko dlatego, że oszczędzałaby na przyszłość.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że decydujące znaczenie dla ustalenia czy sprzedaż nieruchomości następuje w ramach działalności gospodarczej ma moment pierwotnego ich nabycia. Decyzję w tym zakresie podejmował bowiem faktycznie były małżonek Wnioskodawczyni a nie ona.

Co więcej nawet gdyby przyjąć, że były małżonek Wnioskodawczyni zakupił działki w celu działalności gospodarczej to fakt ten nie znaczy, iż taki sam cel przyświecał Wnioskodawczyni. Na moment zakupu działek nie była ona zaangażowana w proces inwestycyjny, a faktyczną możliwość rozporządzania działkami uzyskała dopiero na skutek podziału majątku wspólnego.

Faktycznie Wnioskodawczyni stała się osobą decyzyjną w sprawie posiadanych działek dopiero w momencie podpisania aktu rozdzielności majątkowej i to ten moment należy zdaniem Wnioskodawczyni analizować, jeżeli chodzi o intencje prowadzenia działalności gospodarczej.

Tak jak już wskazywano w pierwotnym wniosku, poprzez sprzedaż nieruchomości Wnioskodawczyni zapewnia sobie przede wszystkim środki na bieżące utrzymanie siebie i rodziny. Z tego powodu będzie ona sprzedawała kolejne działki gdy będzie potrzebowała środków finansowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni jej działalność nie będzie prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Za cechę zorganizowania i ciągłości nie można bowiem uznać zlecenia profesjonalnemu podmiotowi sprzedaży składników majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wskazała równocześnie iż nie może w powyższym zakresie (odpowiedzi czy sprzedaż będzie Wnioskodawczyni dokonywać w sposób zorganizowany i ciągły) uzupełnić zgodnie z żądaniem opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego bowiem pytanie dotyczy kwestii ocennych. Odpowiedź na powyższe pytanie stanowiłaby w istocie interpretację, którą organ mógłby w każdym momencie podważyć a tym samym Wnioskodawczyni nie korzystałaby z ochronnej mocy interpretacji, którą gwarantują przepisy obowiązującego prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.