2017.12.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.319.2017.2.ACZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.319.2017.2.ACZ
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 grudnia 2017 r., 0113-KDIPT2-2.4011.319.2017.1.ACZ, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 grudnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 grudnia 2017 r.). W dniu 19 grudnia 2017 r. (nadano w dniu 15 grudnia 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest jedyną właścicielką gruntu niezabudowanego stanowiącego działkę nr 484, o powierzchni 1,0133 ha, położonego w gminie ….. Działka objęta wnioskiem to działka rolna, niezabudowana, sklasyfikowana jako R IVb. Z uwagi na to, że łącznie działka ma 1,0133 ha (0,8106 ha przeliczeniowego), to spełnia definicję zawartą w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, gdyż zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, niezajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność osoby fizycznej. Grunty wchodzące w skład działki nr 484, podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym.

Własność nieruchomości Wnioskodawczyni uzyskała w następujący sposób:

udział 1/4 na podstawie prawomocnego postanowienia wydanego przez Sąd Rejonowy ….. z dnia 28 marca 2003 r. stwierdzającego nabycie spadku po zmarłej w 1984 r. matce,

pozostałą część na podstawie aktu notarialnego umowy darowizny z dnia 10 października 2003 r. Na podstawie umowy darowizny z dnia 10 października 2003 r. Wnioskodawczyni nabyła udział 3/4 w niezabudowanej działce nr 484.

Udziały nabyte w drodze spadku oraz w drodze darowizny stanowią wyłącznie majątek osobisty Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie zawierała z mężem umowy majątkowej rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską na powyższą nieruchomość. Przedmiotowa nieruchomość nie weszła w skład majątku wspólnego małżonków.

Jako rolnik grunt ten Wnioskodawczyni wykorzystywała w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nieruchomość była wykorzystywana na własne cele rolne. Na działce nr 484 Wnioskodawczyni prowadziła działalność rolniczą w myśl ustawy o podatku rolnym, polegającą na uprawie w poszczególnych latach: 2009 - pszenżyto, 2010 - mieszanka, 2011 - pszenżyto, 2012 - mieszanka, 2013 - pszenżyto, 2014 - mieszanka, 2015 - mieszanka, 2016 - mieszanka, 2017 - owies. Plony zebrane nie były przedmiotem sprzedaży. Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży płodów rolnych. W stosunku do tego gruntu były składne wnioski o przyznanie płatności z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Płatności z ARiMR uzyskiwane z tytułu płatności bezpośrednich do gruntów rolnych w okresie 2006-2017 dotyczyły jednolitej płatności obszarowej oraz uzupełniającej płatności obszarowej. Zasiewy zbóż były dokonywane zgodnie z przekazem dla Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Obecnie, z uwagi na wiek Wnioskodawczyni, 2017 r. jest ostatnim rokiem dopłat i uprawiania gruntu.

Z racji swojego wieku Wnioskodawczyni planuje sprzedać grunt będący Jej własnością, a uzyskane pieniądze przeznaczyć na bieżące potrzeby, leczenie i leki. Ze strony rodziny jest zainteresowanie zakupem nieruchomości, ale o mniejszej powierzchni niż całość działki nr 484. W związku z tym, aby mieć pewność, że jest możliwość podziału działki na mniejsze oraz że wnuki Wnioskodawczyni będą mogły wybudować sobie dom na tym gruncie, Wnioskodawczyni wystąpiła wraz z mężem o warunki zabudowy. Grunt nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Na podstawie wniosku złożonego w dniu 7 grudnia 2016 r., Burmistrz …. w dniu 4 sierpnia 2017 r. wydał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy. Decyzją z sierpnia 2017 r. Burmistrz ustalił warunki zabudowy dla działki nr 484, polegające na budowie sześciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

W przyszłości, działka nr 484 zostanie podzielona na sześć mniejszych działek wraz z drogą, gdyż jest to niezbędne z uwagi na brak bezpośredniego dostępu do drogi publicznej dla wszystkich działek. Wniosek o podział geodezyjny został złożony w dniu 30 listopada 2017 r. W dniu 6 grudnia 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymała pozytywne postanowienie w sprawie zaopiniowania wstępnego projektu podziału.

Po dokonaniu podziału gruntu Wnioskodawczyni zamierza dwie działki sprzedać wnukom, a pozostałe cztery na wolnym rynku. Podział działki jest niezbędny w celu sprzedaży części działek członkom rodziny. Po drugie, trudno jest w takiej miejscowości sprzedać w całości działkę o powierzchni 1 ha. Dlatego też, aby móc cokolwiek sprzedać, Wnioskodawczyni musi dokonać podziału. Jeżeli dojdzie do zakupu działek przez członków rodziny pozostałe działki, w zależności czy Wnioskodawczyni znajdzie kupca, zostaną sprzedane w całości albo jako pojedyncze działki gdy nie znajdzie się kupiec zainteresowany zakupem w całości pozostałych działek. Z uwagi na swój wiek Wnioskodawczyni chciałaby dokonać sprzedaży jak najszybciej, aby przeznaczyć środki na potrzebne w Jej wieku leczenie i leki, jednak kiedy to nastąpi nie jest zależne od Wnioskodawczyni. Chęć zakupu działek wyraziło dwóch członków rodziny Wnioskodawczyni, ale czy dojdzie w końcu do tych transakcji Wnioskodawczyni nie ma pewności. Z uwagi na wiek, Wnioskodawczyni zakłada, że nie będzie miała siły samej zajmować się poszukiwaniem nabywcy i skorzysta z biura nieruchomości (Wnioskodawczyni nie wyklucza skorzystania z pomocy biura nieruchomości w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży działki).

Działki wyodrębnione z działki nr 484, będące przedmiotem sprzedaży, w dniu sprzedaży będą działkami niezabudowanymi. Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadają grunt, na którym postawiony jest Ich dom. Nieruchomość ta nie będzie przedmiotem sprzedaży za Ich życia.

Wnioskodawczyni nie jest i nie była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawczyni nie jest i nie była zarejestrowana jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej. Grunty wchodzące w skład działki nr 484 nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie dokonywała, ani nie zamierza dokonywać innych nakładów finansowych związanych z tym gruntem, np. na uzbrojenie terenu. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie planuje ponosić innych wydatków (oprócz podziału geodezyjnego) z tytułu sprzedaży działek, w szczególności związanych z utwardzeniem drogi, uzbrojeniem w sieć wodno-kanalizacyjną, czy też linię energetyczną. Wnioskodawczyni nie planuje też zakupu innych gruntów.

Działki powstałe z podziału działki nr 484 stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni, a grunt ten nie był wynajmowany na podstawie umów cywilnoprawnych innym podmiotom. Grunty te nie były przedmiotem umowy najmu. Sprzedaż działek wyodrębnionych z działki nr 484 stanowić będzie sprzedaż majątku prywatnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przy sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 484 Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT?
Czy sprzedaż działek wydzielonych z działki nr 484 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotowa interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych), zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższą nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadkobrania oraz darowizny w 2003 r. Grunty będące przedmiotem przyszłej sprzedaży stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni, a planowana czynność sprzedaży gruntów stanowi sprzedaż w ramach majątku własnego niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Sprzedaż nieruchomości po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie nieruchomości nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do wykazania tej sprzedaży w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-39.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,

wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek), o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest jedyną właścicielką gruntu niezabudowanego stanowiącego działkę nr 484, o powierzchni 1,0133 ha. Działka nr 484 to działka rolna, sklasyfikowana jako R IVb. Grunty wchodzące w skład działki nr 484, podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym.

Własność nieruchomości Wnioskodawczyni uzyskała w następujący sposób:

udział 1/4 na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu z dnia 28 marca 2003 r. stwierdzającego nabycie spadku po zmarłej w 1984 r. matce,

udział 3/4 na podstawie umowy darowizny z dnia 10 października 2003 r.

Jako rolnik grunt ten Wnioskodawczyni wykorzystywała w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nieruchomość była wykorzystywana na własne cele rolne. Na działce nr 484 Wnioskodawczyni prowadziła działalność rolniczą w myśl ustawy o podatku rolnym. W stosunku do tego gruntu były składne wnioski o przyznanie płatności z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Obecnie, z uwagi na wiek Wnioskodawczyni, 2017 r. jest ostatnim rokiem dopłat i uprawiania gruntu.

Z racji swojego wieku Wnioskodawczyni planuje sprzedać grunt będący Jej własnością, a uzyskane pieniądze przeznaczyć na bieżące potrzeby, leczenie i leki. Ze strony rodziny jest zainteresowanie zakupem nieruchomości, ale o mniejszej powierzchni niż całość działki nr 484. W związku z tym, aby mieć pewność, że jest możliwość podziału działki na mniejsze oraz że wnuki Wnioskodawczyni będą mogły wybudować sobie dom na tym gruncie, Wnioskodawczyni wystąpiła wraz z mężem o warunki zabudowy. Grunt nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Na podstawie wniosku złożonego w dniu 7 grudnia 2016 r., w dniu 4 sierpnia 2017 r. Burmistrz wydał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy polegającą na budowie sześciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Po dokonaniu podziału gruntu Wnioskodawczyni zamierza dwie działki sprzedać wnukom, a pozostałe cztery na wolnym rynku. Jeżeli dojdzie do zakupu działek przez członków rodziny pozostałe działki, w zależności czy Wnioskodawczyni znajdzie kupca, zostaną sprzedane w całości albo jako pojedyncze działki gdy nie znajdzie się kupiec zainteresowany zakupem w całości pozostałych działek. Z uwagi na swój wiek Wnioskodawczyni chciałaby dokonać sprzedaży jak najszybciej, aby przeznaczyć środki na potrzebne w Jej wieku leczenie i leki, jednak kiedy to nastąpi nie jest zależne od Wnioskodawczyni. Chęć zakupu działek wyraziło dwóch członków rodziny Wnioskodawczyni, ale czy dojdzie w końcu do tych transakcji Wnioskodawczyni nie ma pewności. Wnioskodawczyni nie wyklucza skorzystania z pomocy biura nieruchomości w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży działki.

Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie planuje ponosić innych wydatków (oprócz podziału geodezyjnego) z tytułu sprzedaży działek, w szczególności związanych z utwardzeniem drogi, uzbrojeniem w sieć wodno-kanalizacyjną, czy też linię energetyczną. Wnioskodawczyni nie planuje też zakupu innych gruntów.

Sprzedaż działek wyodrębnionych z działki nr 484 stanowić będzie sprzedaż majątku prywatnego.

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że planowane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie działek wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484, nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przychód jaki uzyska Wnioskodawczyni z odpłatnego zbycia działek wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484 nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484 należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Należy przy tym podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości, a nie przekształcenie, podział, czy scalenie danej nieruchomości.

W świetle powyższego, zgodnie z powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia nowo wydzielonych nieruchomości gruntowych (działek) wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484, należy utożsamiać z datą nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności działki 484.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem poprzez „nabycie”, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano powyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z kolei zgodnie z treścią art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego, zgodnie z art. 158 ww. Kodeksu.

Stosownie do treści art. 888 § 1 ww. Kodeksu przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Należy również wskazać, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do treści art. 33 ust. 2 ww. Kodeksu, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła poszczególne udziały w niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 484 w dwóch datach: w 1984 r. – udział 1/4, który Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po matce oraz w 2003 r. – udział 3/4, który Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie działek wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484, nabytej przez Wnioskodawczynię w 1984 r. w drodze spadku po matce oraz w 2003 r. w drodze umowy darowizny, w związku z tym, że sprzedaż tych działek nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie spowoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Jednocześnie, planowane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie działek wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W konsekwencji, zamierzona przez Wnioskodawczynię sprzedaż działek wyodrębnionych w wyniku podziału działki nr 484 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin