Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.466.2017.1.AG
z 27 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodu wartości kruszywa przekazanego w zamian za zwolnienie z remontu drogi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Powyższy wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 14 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.365.2017.1.AG, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 listopada 2017 r. i doręczono w dniu 20 listopada 2017 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło w dniu 29 listopada 2017 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 27 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydobywania żwiru i piasku, na podstawie udzielonych koncesji w zakresie wydobywania kruszywa naturalnego z dnia 28 lipca 2009 r. oraz z dnia 2 listopada 2010 r. Firma prowadzona przez Wnioskodawczynię jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym, rozliczającym się za okresy miesięczne i prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawczyni posiada dwie żwirownie położone w miejscowości …. Prowadzenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię uzależnione było od możliwości korzystania z drogi dojazdowej prowadzącej na teren przedsiębiorstwa. W związku z tym, przewóz surowców z przedmiotowych żwirowni do poszczególnych klientów, od momentu otrzymania koncesji, odbywał się między innymi drogą powiatową nr …, na odcinku od … do …., na długości 1,9 km oraz drogą powiatową nr … na odcinku od …. do drogi wojewódzkiej numer …., na długości 1,5 km.

Przejazd ciężarówek o dużych gabarytach naruszył powierzchnię jezdni na wskazanych powyżej odcinkach, dlatego też dnia 10 maja 2011 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę nr... z Powiatem ….. - będącym zarządcą niniejszych dróg. Przedmiotowa umowa przewidywała wykonanie przez przedsiębiorcę – Wnioskodawczynię, na własny koszt, prac doprowadzających do stanu pierwotnego (sprzed rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie eksploatacji złóż kruszywa) wskazanych powyżej odcinków dróg oraz dalszych bieżących napraw wskazanego odcinka drogi powiatowej nr …., w celu osiągnięcia oraz utrzymania parametrów pozwalających na ruch pojazdów ciężarowych wywożących kruszywa ze złoża wydobywczego należącego do Wnioskodawczyni. Umowa zawierała także określenie zasad użytkowania i bieżących napraw lub remontów drogi powiatowej nr …. na wskazanym wyżej odcinku, po której będą kursowały środki transportu wywożące urobek z kopalni surowców mineralnych ze złoża wydobywczego należącego do Wnioskodawczyni. Umowa została zawarta na czas prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności kopalni kruszywa, nie dłużej niż do 2035 r.

W ramach realizacji przyjętych zobowiązań Wnioskodawczyni przeprowadziła bieżące remonty wskazanych w umowie odcinków dróg powiatowych oraz na własny koszt wykonała prace związane z utrzymaniem odcinka drogi powiatowej nr ….. Wszystkie prace zostały zrealizowane prawidłowo i bez zastrzeżeń. Z uwagi na ograniczenie ruchu pojazdów wykonanie nowej nawierzchni asfaltowej zostało odroczone na podstawie wprowadzonych do umowy aneksów.

Staraniem Wnioskodawczyni wybudowano nową drogę łączącą teren kopalni z drogą wojewódzką nr ….. W związku z wyeliminowaniem ruchu pojazdów wielkotonażowych wywożących kruszywo z kopalni na odcinkach wskazanych powyżej, ponoszenie przez Wnioskodawczynię kosztów utrzymania i remontu drogi powiatowej nr …. stało się zbyteczne. Wobec powyższego, w drodze negocjacji, strony: Wnioskodawczyni oraz Powiat …. dnia 20 marca 2017 r. zawarły przed Sądem Rejonowym …. ugodę o następującej treści:

Strony zgodnie oświadczyły, że Powiatowi …. przysługuje wobec Wnioskodawczyni roszczenie o wykonanie remontu drogi powiatowej nr …, na odcinku od … do …. na długości 1,9 km, polegające na położeniu dywanika z betonu asfaltowego lub zapłatę kosztów wykonania zastępczego takiego remontu, zgodnie z postanowieniami umowy z dnia 10 maja 2011 r. Strony ugody określiły wartość wyżej wskazanego przedmiotu świadczenia Wnioskodawczyni wobec uczestnika postępowania - Powiatu … na kwotę 356 237,52 złotych w cenie brutto. Strony postanowiły także, że Wnioskodawczyni w ramach niniejszej ugody spełni świadczenie zamienne w stosunku do wskazanego wyżej przedmiotu ugody i wyda Powiatowi …. pospółkę, zwaną również kruszywem, spełniającą normę uziarnienia 0-31,5 mm w ilości 36 203 tony w przeliczeniu po 9,84 zł za jedną tonę kruszywa w cenie brutto, na potrzeby remontu i utrzymania drogi powiatowej, do odbioru na terenie kopalni w miejscowości …...

W związku z powyższym od lipca 2017 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wydawanie Powiatowi …. kruszywa – pospółki, w ramach realizacji ugody sądowej. Na chwilę obecną, do momentu wydania interpretacji, Wnioskodawczyni z ostrożności traktuje niniejsze wydanie świadczenia rzeczowego jako czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

W piśmie z dnia 27 listopada 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że przychody z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem dochodowym liniowym, forma wpłacania zaliczki na podatek dochodowy - uproszczona, prowadzona dokumentacja rachunkowa to podatkowa księga przychodów i rozchodów, podatek VAT – deklaracje miesięczne.

Wyjaśniła, że wywóz kruszywa odbywał się głównie drogą powiatową nr ;…. oraz przez krótki odcinek również drogą powiatową nr ….. Droga łącząca teren kopalni z drogą wojewódzką nr …. została przez Wnioskodawczynię wybudowana we wrześniu 2013 r. Po wybudowaniu tej drogi transport kruszywa z kopalni nie odbywa się drogami powiatowymi. W momencie oddania do użytkowania wybudowanej przez Wnioskodawczynię drogi na drodze powiatowej, na odcinku od …. do …., były ubytki i nie była położona warstwa ścieralna.

Wezwanie do próby ugodowej, dotyczącej naprawy ww. drogi powiatowej, zostało zainicjowane przez Powiat ….. Przed Sądem została podpisana ugoda. W cenie kruszywa, które zgodnie z ugodą sądową Wnioskodawczyni obowiązana była wydać Powiatowi …., został zawarty podatek od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawczyni, przekazanie kruszywa nie miało związku z reprezentacją ani reklamą, ani też nie stanowiło nieodpłatnego przekazania towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy przekazanie przez Wnioskodawczynię na rzecz Powiatu …. towaru - pospółki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy przekazanie przez Wnioskodawczynię na rzecz Powiatu ….. towaru – pospółki, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, powinno być zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowych od osób fizycznych?
3. Czy przekazanie przez Wnioskodawczynię na rzecz Powiatu …. towaru – pospółki, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, może stanowić koszt uzyskania przychodu według art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 3, natomiast w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług oraz pytania Nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostaną odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki, tj. musi być:

• poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik,
  

• definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• właściwie udokumentowany.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są więc wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Z kolei, koszty pośrednie to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podpisanie oraz realizowanie postanowień umowy z dnia 10 maja 2011 r., a następnie podpisanie i realizacja ugody w gruncie rzeczy będącej kontynuacją zawartej wcześniej umowy, są jak najbardziej związane z prowadzeniem przez Nią działalności gospodarczej, a poniesione z związku z tym wydatki były niezbędne do kontynuacji działalności oraz istnienia firmy, a tym samym do osiągania przez Wnioskodawczynię przychodów. Wnioskodawczyni nie mogła nie podpisać umowy na remont i przywrócenie drogi do stanu sprzed rozpoczęcia przez Nią działalności na swój własny koszt, bowiem tenże remont i bieżąca naprawa drogi warunkowała istnienie firmy Wnioskodawczyni, a więc miała na celu zapewnienie i zabezpieczenie przychodów, które Wnioskodawczyni osiągała w związku z inwestycją drogową. Jednocześnie wykonanie inwestycji drogowej wpłynęło na zwiększenie przychodów Wnioskodawczyni, bowiem dzięki temu mogła korzystać z tejże drogi, która nie ulega wątpliwości, była przeznaczona do osiągania przychodów przez Wnioskodawczynię. Dlatego też należy kwalifikować je do kosztów „pośrednich”.

Ponadto, podstawą roszczenia odszkodowawczego jest wystąpienie szkody. Odszkodowanie ma charakter rekompensaty, co oznacza, że powinno wyrównać uszczerbek, który powstał u poszkodowanego wskutek zdarzenia wywołującego szkodę (co do zasady więc wysokość odszkodowania powinna być adekwatna do rozmiarów powstałej szkody).

Należy więc przyjąć, że w sytuacji, kiedy Wnioskodawczyni poniosła wydatek związany z określonym zdarzeniem, przewidzianym w zawartej przez Nią umowie, to taki wydatek stanowi koszt podatkowy. Wynika, to z faktu, że poniosła Ona przedmiotowy koszt w celu zachowania źródła przychodów, w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Wnioskodawczyni w ten sposób wywiązuje się także z umowy cywilnoprawnej zawartej z danym kontrahentem, co może zapobiec ewentualnym roszczeniom ze strony nabywcy danego towaru, bądź odbiorcy usług.

Zapłata przedmiotowego odszkodowania będzie miała wpływ również na zachowanie renomy prowadzonego przedsiębiorstwa, co z kolei może wymiernie wpływać na zyski przedsiębiorstwa w przyszłości, jak i na większą bazę klientów.

A więc co do zasady odszkodowania, wypłacane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła.

Powyższe oznacza, że odszkodowania wypłacone z innych tytułów niż te wymienione powyżej stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, tj. jeżeli celem ich poniesienia jest zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Zauważyć przy tym należy, że spełnione na mocy zawartej przed Sadem ugody świadczenie nie ma charakteru odszkodowania jak uważa Wnioskodawczyni. Świadczenie to faktycznie stanowi sybstytut świadczenia pierwotnego. Powoduje ono wygaśnięcie zobowiązania pierwotnego, tak jak wygasłoby to zobowiązanie przez zwykłe wykonanie remontu drogi. W obu przypadkach dochodzi wyłącznie do uszczuplenia majątku dłużnika. Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania), uregulowana w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). W myśl tego przepisu, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Okoliczność, że ww. świadczenie zastępcze Wnioskodawczyni nazwała „odszkodowaniem” nie ma wpływu na rozstrzygnięcie powyższej sprawy.

Informuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.