INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2011 r. (data wpływu 17.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 lipca 2000 roku Podatnik nabył udziały w nieruchomości składającej się z dwóch działek, dla których prowadzone były odrębne księgi wieczyste. Podatnik nabył w tych działkach udziały o powierzchni odpowiednio: w pierwszej 1000 metrów kwadratowych (100/1.360) za cenę w kwocie 34.400 złotych (dalej: działka nr 1) oraz w drugiej tożsamy udział o powierzchni 1000 metrów kwadratowych (100/1.260) za cenę w kwocie 34.400 złotych (dalej: działka nr 2). Współwłaścicielami działki nr 1 oprócz Podatnika były osoby: TB, EB, WB, HG, FD i MD, a działki nr 2 osoby: TB, EB, WB, HG, i AS. Działki te były ze sobą sąsiadujące, nie posiadały widocznych granic - nie były fizycznie wyodrębnione i w rzeczywistości traktowane były przez współwłaścicieli jako jednolity, spójny obszar będący przedmiotem ich własności - jedna nieruchomość (mimo, że działki ze względów historycznych zawarte były w dwóch różnych księgach wieczystych).

W latach następnych prowadzone było przez Wójta Gminy, w którego właściwości znajdują się przedmiotowe działki, postępowanie mające na celu scalenie i podział nieruchomości oraz wydzielenie drogi przebiegającej przez przedmiotowe dwie działki. Postępowanie to zakończyło się w 2008 roku, a w jego wyniku Wnioskodawca uzyskał odszkodowanie za wywłaszczenie jego gruntów pod wydzielone drogi w kwocie 22.815,80 złotych i jednocześnie zobowiązany został do uiszczenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości posiadanych nieruchomości, spowodowanego dokonanym scaleniem i podziałem w kwocie 32.764,40 złotych, a więc w ogólnym rozrachunku uiścił na rzecz Gminy kwotę 9.946,60 złotych. W wyniku przeprowadzonego scalenia i podziału nieruchomości oraz wyznaczenia drogi, posiadane przez Podatnika udziały w dwóch nieruchomościach zostały zmniejszone: w przypadku działki nr 1 do 918 metrów kwadratowych, w przypadku działki nr 2 do 714 metrów kwadratowych.

W dniu 19 września 2008 roku Podatnik wraz z innymi osobami posiadającymi udziały w obu działkach zawarli u Notariusza umowę zniesienia współwłasności. Umowa zniesienia współwłasności miała na celu racjonalne podzielenie tych dwóch działek tak, aby każdy ze współwłaścicieli otrzymał na własność określony fragment całej nieruchomości. W efekcie, niektórzy współwłaściciele, w zamian za racjonalne wydzielenie fragmentu gruntu pod nową własną nieruchomość, pozbywali się części lub całości udziałów w jednej działce, w zamian za udziały w drugiej działce.

W wyniku zawartej umowy Podatnik otrzymał w pierwszej z działek (działce nr 1) dodatkowy udział odpowiadający 465 metrów kwadratowych powierzchni, który powiększył pierwotny udział Podatnika w tej działce (o powierzchni 918 metrów kwadratowych). Działka objęta tą księgą wieczystą została podzielona fizycznie, a współwłasność zniesiona i dla należącego do Podatnika obszaru o łącznej powierzchni 1383 metrów kwadratowych została założona nowa księga wieczysta. Za zwiększenie o 465 metrów kwadratowych udziału w działce nr 1, zgodnie z aktem notarialnym, Wnioskodawca zapłacić miał 55,800 zł na rzecz innych dotychczasowych współwłaścicieli (TB, EB, HG i MD), którzy pozbywali się udziałów w działce nr 1, aby otrzymać udziały w działce nr 2. W zamian za to, Podatnik utracił jakikolwiek udział w działce nr 2 (przed zniesieniem współwłasności przysługiwał mu w działce nr 2 udział odpowiadający wartości 714 metrów kwadratowych).

W akcie notarialnym nie wskazano jakie kwoty otrzymują poszczególni dotychczasowi współwłaściciele działki nr 1 od Wnioskodawcy, ani jaką kwotę otrzymał Wnioskodawca za zbycie udziału w działce nr 2, gdyż należności te zostały wzajemnie rozliczone (w akcie notarialnym przyjęto, że wartość utraconego udziału Podatnika w działce nr 2 odpowiadała wartości powiększonego udziału Podatnika w działce nr 1).

Żadna z osób przystępujących do umowy zniesienia współwłasności i podziału obu działek nie dokonywała faktycznej zapłaty za nabywany grunt, ani nie otrzymywała wynagrodzenia za grunt zbywany, ponieważ umowa ta miała na celu wyłącznie racjonale zniesienie współwłasności, tak aby każdy stawający do aktu otrzymał taki fragment gruntu, którego będzie jedynym właścicielem. Dla każdej nowoutworzonej nieruchomości zakładana była nowa, odrębna księga wieczysta.

Dnia 26 maja 2010 roku Wnioskodawca zbył na podstawie umowy sprzedaży zawartej u Notariusza całą posiadaną nieruchomość o powierzchni 1383 metrów kwadratowych za cenę 600.000 zł i następnie za otrzymaną kwotę zakupił mieszkanie, które przekazał w darowiźnie swojej mamie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność dokonaną na podstawie umowy zniesienia współwłasności zawartej 19 września 2008 roku (prowadzącą do powiększenia wielkości udziału w działce nr 1 poprzez oddanie udziału o powierzchni 714 metrów kwadratowych w działce nr 2 w zamian za dodatkowy udział o powierzchni 465 metrów kwadratowych w działce nr 1 należy traktować jako nabycie nieruchomości w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ppkt a) ustawy i czy w związku z powyższym, przy sprzedaży w 2010 roku nieruchomości, będącej już w całości własnością Wnioskodawcy, powstało zobowiązanie podatkowe na podstawie wskazanego przepisu...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana (w dniu 19 września 2008 r.) czynność prawna nie może być traktowana jako nabycie nieruchomości i rodzić zobowiązania podatkowego - na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ppkt a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku zbycia nieruchomości w okresie pięciu lat od dnia zawarcia umowy zniesienia współwłasności przedmiotowych działek.

W wyniku ww. czynności prawnej (zawarcia umowy w dniu 19 września 2008 r.) między stawającymi do aktu notarialnego doszło do zniesienia współwłasności należącej do nich nieruchomości, a przesunięcia między przypadającymi na nich udziałami w dwóch księgach wieczystych — dokonywane w celu scalenia gruntów i ich ponownego podziału — nie stanowiły nabycia nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy podatkowej.

Zgodnie z art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności. Zgodnie z art. 206 kodeksu cywilnego, każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, jest uprawniony do jej współposiadania i korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Według utrwalonego orzecznictwa „z przepisów kodeksu cywilnego regulujących współwłasność nie wynika, aby współwłaściciel miał uprawnienie do korzystania tylko z takiej części wspólnej rzeczy, która odpowiada wielkości jego udziału” (wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 27 kwietnia 2001 roku, sygn. III CKN 21/99, Lex Polonica nr 380618).

Przekładając powyższe na realia niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że należące do Podatnika dwie przylegające do siebie działki (nr 1 i 2), nie posiadające faktycznie wydzielonych granic, traktowane być powinny w świetle przepisów prawa podatkowego jako jedna spójna nieruchomość, a udziały w poszczególnych działkach traktowane łącznie. Wnioskodawca posiadając udziały w obu działkach, był współwłaścicielem całej nieruchomości od 2000 roku. Umowa zniesienia współwłasności z 2008 r. nie doprowadziła do nabycia nowej nieruchomości, lecz do przeniesienia udziałów z ksiąg wieczystych w ramach jednej nieruchomości.

Umowa ta zatem doprowadziła jedynie do nowego ukształtowania prawa własności ze współwłasności (w udziale równym 918 m² + 714 m² = 1632 m²) w odrębną własność (918 m² + 465 metrów kwadratowych). Przedmiotem zbycia w 2010 roku była zatem nieruchomość nabyta pierwotnie przez Podatnika w 2000 r. a przejście ze współwłasności (własności udziałów) w samodzielną własność w 2008 roku nie miała wpływu na zastosowanie zasad opodatkowania czynności zbycia tej nieruchomości. Oznacza to, że brak jest podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto i że stanowiła ona źrodło przychodu w rozumieniu art. 10 ust 1 pkt 8 ppkt a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (por. pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 marca 2005 r., sygn. I SA/Łd 1956/2003, LexPolonica nr 400030). Nie można zatem uznać, że w wyniku zawartej umowy zniesienia współwłasności doszło do nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości, ponieważ z udziałów w dwóch działkach, odpowiednio o powierzchniach 918 i 714 metrów kwadratowych (a więc łącznie 1632 metrów kwadratowych) otrzymał jeden udział o powierzchni 1383 metrów kwadratowych.

Podsumowując od momentu nabycia w 2000 r. nieruchomości przez Podatnika i uwidocznienia wielkości jego udziałów w księgach wieczystych prowadzonych dla obu działek składających się na tą nieruchomość, była ona traktowana jako jeden przedmiot własności. Fakt, że dla działek tych prowadzone były dwie księgi wieczyste, nie ma wpływu na ocenę tego, że w dniu 19 września 2008 r. Podatnik nie powiększył swego udziału w całej nieruchomości, a jedynie przeniesione i scalone zostały udziały z tych dwóch ksiąg wieczystych. Istotne jest bowiem to że w przedmiotowym przypadku nie nastąpiło zwiększenie aktywów majątku Podatnika. Tym samym, umowa zniesienia współwłasności zawarta w 2008 roku nie była czynnością prawną, na podstawie której doszło do nabycia nieruchomości w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ppkt a) i w związku z tym w momencie sprzedaży w 2010 roku nieruchomości będącej już samodzielną własnością Wnioskodawcy nie powstał obowiązek podatkowy na podstawie wskazanego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości dokonanego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, trzeba zawsze ustalić w jakim brzmieniu przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować. Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości jest skonkretyzowana bowiem odrębnie dla nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2006 r., odrębnie dla nieruchomości nabytych od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. i odrębnie dla nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2008r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r. Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości. Zatem dla ustalenia jakie przepisy znajdą zastosowanie w sprawie, istotne jest ustalenie daty nabycia poszczególnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy lub prawa w ramach umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, jednostronnej czynności na podstawie aktu prawnego. Jednym ze sposobów nabycia na własność nieruchomości lub prawa jest ich nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla części udziału w nieruchomości nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w wyniku zniesienia współwłasności, które miało miejsce w 2008 r., dotychczasowy udział Wnioskodawcy w działce nr 1 wzrósł o 465 m². Ponadto w wyniku zwiększenia udziału w działce nr 1 Wnioskodawca zapłacił na rzecz innych dotychczasowych współwłaścicieli 55 800 zł. W zamian za powyższą transakcję Wnioskodawca utracił jakikolwiek udział w działce nr 2.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa uznać należy, iż udziały w działce nr 2 Wnioskodawca nabył w dniu 31.07.2000 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży, z kolei udziały w działce nr 1, zostały nabyte przez Wnioskodawcę w różnym czasie i w różny sposób, a mianowicie:

• w dniu 31.07.2000 r., na podstawie umowy kupna-sprzedaży,

• w dniu 19.09.2008 r., na podstawie umowy zniesienia współwłasności.
  
  

W świetle powyższego przychód uzyskany w 2010 r. ze sprzedaży udziału w działce nr 1, nabytego przez Wnioskodawcę w 2001 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, iż jego sprzedaż nastąpiła po upływie 5-ciu lat od dnia jego nabycia. Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży udziału w działce nr 1 nabytego w 2008 r. w wyniku zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy lub praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Reasumując, przenosząc opisane wcześniej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na względzie ujęty we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, iż :

• sprzedaż udziału w działce nr 1 nabytego w dniu 31.07.2001 r., na podstawie umowy kupna-sprzedaży nie stanowi źródła przychodu, a zatem nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego ze względu na upływ pięcioletniego terminu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie,

• dochód ze sprzedaży udziału nabytego w dniu 19.09.2008 r., na podstawie umowy zniesienia współwłasności, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.
  
  

Fakt iż działki są przyległe i nie posiadają faktycznie wydzielonych granic nie przesądza o tym, że w wyniku umowy zniesienia współwłasności zwiększył się udział Wnioskodawcy jaki przysługiwał mu pierwotnie w dziełce nr 1.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.