Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.399.2017.2.EC
z 3 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 10 listopada 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 18 grudnia 2017 r., data wpływu 19 grudnia 2017 r. (data nadania 19 grudnia 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 11 grudnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.399.2017.1.EC (data nadania 11 grudnia 2017 r., data doręczenia 12 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów w odniesieniu do transakcji związanych z obrotem wirtualną walutą oraz określenia momentu powstania przychodu w związku ze sprzedażą, przewalutowaniem wirtualnej waluty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów w odniesieniu do transakcji związanych z obrotem wirtualną walutą oraz określenia momentu powstania przychodu w związku ze sprzedażą, przewalutowaniem wirtualnej waluty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Główny dochód wnioskodawcy pochodzi ze stosunku pracy. Dodatkowy zysk wynika z udziałów w spółce komandytowej, w której wnioskodawca jest komandytariuszem (aktualnie zarówno zysk, jak i strata wynoszą zero PLN). Dodatkowo wnioskodawca zamierza wykonywać na giełdzie kryptowalut transakcje nabywania i zbywania różnych kryptowalut. Transakcje wykonywane we własnym zakresie, w celach prywatnych i za własne środki. Dotychczas wnioskodawca wpłacił na giełdę kryptowalut pieniądze (PLN) z osobistego konta bankowego i za przelane środki zakupił trzy różne krypto waluty Bitcoin (BTC), Ethereum (ETH) oraz Lisk (LSK).

Transakcjami na kryptowalutach zamierza zajmować się dorywczo (sporadycznie) tzn. w sposób okazjonalny i nieregularny. Działalność wnioskodawcy nie ma charakteru zorganizowanego, gdyż nie ma z góry założonych dat ani kwot, przy których będzie nabywać lub zbywać kryptowaluty. Ponadto decyzje o poszczególnych transakcjach podejmowane są na „własne wyczucie” tzn. bez usług profesjonalnych doradców. Ze względu, że na odrębnych giełdach zarejestrowanych w Polsce przeważnie dostępne są odmienne kryptowaluty (oprócz Bitcoina, który jest podstawową kryptowalutą), wnioskodawca założył konta na kilku giełdach. Aczkolwiek, tego typu giełdy rozwijają się dynamicznie i poszerzają swoją ofertę o nowe kryptowaluty, dlatego wnioskodawca zamierza w przyszłości ograniczyć się do korzystania z jednej giełdy.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 grudnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.399.2017.1.EC Wnioskodawca przeformułował pytania i przedstawił własne stanowisko.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Wnioskodawca uzyskane dochody z transakcji na kryptowalutach zamierza rozliczyć w formie przychodów z praw majątkowych. Czy będzie to właściwa forma opodatkowania?
2. Obecnie dostępnych jest, co najmniej, kilkaset różnych kryptowatut. Zazwyczaj najdogodniejsze warunki zakupu/sprzedaży poszczególnych kryptowalut występują w różnych datach. Dokonanie pojedynczych transakcji, ale na kilku wybranych kryptowalutach, wiąże się z wykonaniem kilku osobnych transakcji.
   Czy wykonywanie kilkukrotnych transakcji (mimo, że na różnych kryptowalutach) można również rozliczać jako przychód z praw majątkowych, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
3. Czy w przypadku obrotu kryptowalutami dochód jest liczony w momencie przewalutowania, na giełdzie, czy dopiero, gdy trafi na konto osobiste w tradycyjnym banku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Z aktualnej wiedzy wnioskodawcy wynika, że w przypadku sprzedaży kryptowalut (zarówno na rynku polskim jak i zagranicznym) uzyskany przychód może być opodatkowany jako przychód z praw majątkowych lub w ramach działalności gospodarczej. Jeżeli nie istnieją ewidentne przesłanki, że transakcje odbywają się w ramach działalności mającej cechy wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas podatnik może dokonać wyboru, w jaki sposób rozliczy przychody.

Wnioskodawca uważa, że jego działalność, nawet w przypadku wykonania kilkukrotnych transakcji, będzie miała charakter nieregularny i sporadyczny, co przemawia za zakwalifikowaniem uzyskanych przychodów, jako prawa majątkowe, o których mowa w ww. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym dochodem będzie, nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Ad 2)

W opinii wnioskodawcy transakcji dokonywanych na różnych kryptowalutach nie można rozpatrywać indywidualnie, tylko zbiorczo. Jednak, gdy przytoczone w pytaniu transakcje są dokonywane nieregularnie i sporadycznie, wówczas podatnik może rozliczyć tak uzyskane przychody z tytułu praw majątkowych.

Natomiast cechy charakteryzujące działalność gospodarczą wymieniono w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (m.in. działalność prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły). Wymienione przymioty uniemożliwiają definitywnie (ponad wszelką wątpliwość) rozgraniczyć, od którego momentu (po ilu transakcjach) przychody z transakcji (nabywania/zbywania) na kryptowalutach należy rozliczać z działalności gospodarczej, a kiedy opodatkowania przychodów z transakcji zbywania i nabywania kryptowalut (wirtualnych środków płatniczych) na popularnych giełdach kryptowalut przez osoby fizyczne, podatnik może zdecydować, którą formę rozliczenia przychodów wybierze.

Ponadto korzystając z art. 2a Ordynacji Podatkowej stanowiącej, że „Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika" wybór podatnika, o rozliczeniu przychodu z praw majątkowych, należy uznać za słuszny.

Należy również nadmienić, że kursy kryptowalut mają w pewnym sensie losowy charakter, co dodatkowo uniemożliwia, a przynajmniej ogranicza, dokonywanie transakcji w sposób „ciągły i zorganizowany".

Ad.3)

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W zawiązku z powyższym w opinii wnioskodawcy momentem powstania przychodu podatkowego jest moment zawarcia transakcji, tj. ich sprzedaż lub przewalutowanie kiedy to wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości pieniężne, również te na koncie giełdy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
  
  
  

Natomiast w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zawarto definicję legalną pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odrębne źródło przychodów stanowią kapitały pieniężne i prawa majątkowe, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Katalog zawarty w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, co oznacza, że także przychody uzyskiwane przez podatników z innych praw majątkowych (z ich posiadania, wykorzystywania), jak również odpłatnego zbycia tych praw stanowią przychody z praw majątkowych, o których mowa w ww. przepisie.

Zauważyć w tym miejscu należy, że przez prawa majątkowe, o których mowa w cyt. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć prawa podmiotowe, które mogą występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów. Jednym z podziałów praw podmiotowych, jaki jest dokonywany w doktrynie, jest podział na prawa majątkowe i prawa niemajątkowe. Podstawą dokonania tego podziału jest interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu.

W doktrynie prawa podatkowego (por. np. A. Gomułowicz, J. Małecki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, Komentarz, Warszawa 2002 s. 93, 153-154) przy definiowaniu praw majątkowych sięga się do wykładni systemowej i powszechnie stosowanego tego terminu na gruncie prawa cywilnego. Prawa majątkowe to, najogólniej rzecz ujmując, prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj. zbywalnością (mogą być przedmiotem obrotu) oraz posiadaniem określonej wartości majątkowej.

Należy podkreślić, że wirtualne waluty zwane kryptowalutami pełnią funkcję elektronicznej waluty, a system płatności umożliwia wysyłanie i odbieranie jednostek tejże waluty. Zarówno sama jednostka waluty, jak i cały system, występują pod różnymi nazwami takimi jak: Bitcoin, Litecoin, Ether, Monero, Iota. Niemniej jednak Bitcoin, Litecoin, Ether, Monero, Iota, jako systemy wirtualnej waluty, nie posiadają uregulowania w przepisach prawa. Waluty te nie mają żadnego centralnego organu, ani jakiejkolwiek instytucji sprawującej nad nimi nadzór. Na gruncie polskiego prawa kryptowalut nie można traktować na równi z prawnym środkiem płatniczym, bowiem nie funkcjonują one jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. Kryptowaluty nie są pieniądzem elektronicznym, nie mieszczą się w zakresie ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U z 2017 r., poz. 2003, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1768, z późn. zm.). W świetle obowiązujących przepisów prawa ww. kryptowaluty nie są walutami uznawanymi jako prawny środek płatniczy. Nie są również stosowane w rozliczeniach międzynarodowych w sensie prawnym, ponieważ nie posługują się nimi żadne instytucje publiczne. Nie funkcjonują jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. W konsekwencji, w zakresie zagadnień dotyczących obrotu kryptowalutami nie można automatycznie stosować rozwiązań, jakie mają zastosowanie do tzw. waluty tradycyjnej.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że transakcje nabywania i zbywania kryptowaluty, dla celów podatkowych mogą być traktowane jako pozarolnicza działalność gospodarcza. To podatnik bowiem, kreując elementy stanu faktycznego, może uzyskiwać przychody z handlu kryptowalutą albo w sposób zorganizowany i ciągły, czyli w sposób stały, nieokazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany albo w sposób incydentalny, okazjonalny w sposób przypadkowy, nieregularny.

Jednakże przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z obrotu kryptowalutą zawsze należy brać pod uwagę treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenie ma sposób w jaki podatnik dokonuje obrotu kryptowalutą – a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie ich na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy, nie w każdym przypadku podatnik może uznać transakcje w zakresie obrotu kryptowalutą jako niezwiązane z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem sposób wykonywania tych transakcji ze względu na rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku transakcje nabywania i zbywania kryptowaluty spełniają przesłanki uznania je za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wówczas powinny zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

A zatem, podatnik kreując elementy stanu faktycznego może uzyskiwać przychody z obrotu kryptowalutą albo w sposób zorganizowany i ciągły czyli w sposób stały, nie okazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany albo w sposób incydentalny, nieprofesjonalny, okazjonalny w sposób przypadkowy, nieregularny.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Jeżeli więc istnieją wątpliwości co do podatkowoprawnej kwalifikacji przychodów (dochodów) do właściwego źródła przychodów i w konsekwencji prawidłowości sposobu ich opodatkowania, pomimo wyrażanego przez podatnika oświadczenia woli do zamiaru, w jakim zawierane są umowy w zakresie obrotu kryptowalutą, obiektywnej ocenie musi zostać poddany całokształt okoliczności w jakich te umowy są zawierane.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że istniejące regulacje prawne dopuszczają możliwość osiągania przychodów z tytułu obrotu kryptowalutą zarówno w ramach źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiących przychód z praw majątkowych jak i w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powoływane przepisy nie uzależniają zaliczenia przychodów z tytułu obrotu kryptowalutą do źródła, o którym mowa w art. 18 ustawy od spełnienia pojedynczych przesłanek, tj. liczby transakcji. Przesłanki te nie mogą stanowić samodzielnego kryterium do wyłączenia przychodów z odrębnego źródła, jakim są prawa majątkowe, o których mowa w art. 18 cyt. ustawy i zaliczania do przychodów z działalności gospodarczej.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy należy wziąć pod uwagę, że w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że transakcje na kryptowalutach nie będą dokonywane w sposób zorganizowany i ciągły, a będą dokonywane dorywczo, sporadycznie, tzn. w sposób okazjonalny i nieregularny.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że niewątpliwie obrót wirtualną walutą będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony będzie na osiągnięcie zysku (dochodu). Nie stanowi to jednak wystarczającej, samodzielnej przesłanki do zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takiej samodzielnej przesłanki do zakwalifikowania przychodów z obrotu kryptowalutą do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi również liczba dokonanych transakcji, jeżeli nie są spełnione pozostałe przesłanki działalności gospodarczej wskazane w art. 5a pkt 6 w zw. art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli okoliczności faktyczne nie ulegną zmianie – w istocie obrót wirtualną walutą nie będzie realizowany w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a więc obrót wirtualną walutą nie będzie nosił znamion działalności gospodarczej), to przychody uzyskiwane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonanie kilkukrotnych transakcji na kryptowalutach nie zmieni źródła przychodu.

Odnosząc się do momentu powstania przychodu, zauważyć należy, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przez pojęcie „otrzymane” - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych, które zostały podatnikowi dane.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z nich i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

A zatem w przypadku obrotu kryptowalutą poza prowadzoną działalnością gospodarczą, momentem powstania przychodu jest moment zawarcia transakcji, tj. ich sprzedaż lub przewalutowanie - kiedy to Wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości.

Podsumowując, mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, wskazać należy, że:

• przychód z tytułu sprzedaży wirtualnej waluty stanowić będzie przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• momentem powstania przychodu podatkowego z tytułu obrotu kryptowalutą jest moment zbycia jednostek kryptowaluty w formie sprzedaży lub przewalutowania, kiedy to Wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości pieniężne.
  
  

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków; dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.