Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.500.2017.2.TK
z 19 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odwrotnego obciążenia dla wymienionych we wniosku czynności nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odwrotnego obciążenia dla wymienionych we wniosku czynności nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie utrzymania ruchu w zakładzie produkcyjnym branży chemicznej i usługi te polegają na:

• remontach obiektów chemicznych wykonywanych zgodnie z zatwierdzonymi procedurami z wykorzystaniem posiadanych specjalistycznych uprawnień do prowadzenia prac które to remonty i konserwacje zaliczono do PKWiU z 2008 r. do symbolu 43.29.19.0;
• wytwarzaniu konstrukcji stalowych, co według PKWiU z 2008 r. zaliczyć należy do symbolu 43.99.50.0;
• wykonywaniu orurowania instalacji obiektów chemicznych, petrochemicznych, energetycznych i innych co według PKWiU z 2008 r. zaliczyć należy do symbolu 43.29.19.0;
• usługach w zakresie specjalistycznych zabezpieczeń antykorozyjnych konstrukcji stalowych co według PKWiU z 2008 r. zaliczyć należy do symbolu 43.99.50.0;
• wulkanizacji wymienników co według PKWiU z 2008 r. zaliczyć należy do symbolu 28.25.11.0;
• remontach obiektów maszynowych (PKWiU 42.99.29.0), pomp (PKWiU 28.13.99.0), wirówek (PKWiU 28.29.82.0), sprężarek (PKWiU 28.13.32.0), dmuchaw (PKWiU 28.13.32.0);
• usługach w zakresie badań laboratoryjno-metalograficznych – (PKWiU 71.20.19.0);
• wykonywaniu dokumentacji technicznej dla potrzeb remontowo-wytwórczych – (PKWiU 71.12.17.0);
• obróbce metali (PKWiU 25.62.20.0) i nakładaniu powłok na metale (PKWiU 25.61.22.0);
• obróbce mechanicznej elementów metalowych (PKWiU 25.62.20.0);
• instalowaniu (PKWiU 33.20.29.0), naprawach i konserwacji maszyn ogólnego stosowania (PKWiU 33.12.19.0);
• wykonywaniu instalacji wodno-kanalizacyjnych (PKWiU 43.22.11.0), cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (PKWiU 43.22.12.0), gazowych (PKWiU 43.22.20.0);
• remontach wózków transportowych i widłowych (PKWiU 33.17.19.0);
• naprawie i konserwacji urządzeń elektrycznych (PKWiU 33.14.19.0).
  
  

Dla realizacji świadczonych i opisanych wyżej usług Wnioskodawca wynajmuje od innych podmiotów żurawie samochodowe, zwyżki o określonych (wymaganych) parametrach wraz z obsługą operatorską. Są one niezbędne do świadczenia usług zleconych przez Zleceniodawcę. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jako podatnik VAT czynny i jego sprzedaż w tym zakresie nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 Ustawy o VAT. Podmioty, u których Wnioskodawca wynajmuje dźwigi i zwyżki są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT. Wniosek jest związany z wprowadzeniem od dnia 1 stycznia 2017 r. mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług budowlanych wskazanych w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że realizowane na rzecz Wnioskodawcy usługi związane z wynajmem dźwigów i zwyżek zgodnie z obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług zaklasyfikować należy pod symbol PKWiU 43.99.90.0 (roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych). Usługi te znajdują się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT pod poz. 48. Ugrupowanie to obejmuje między innymi wynajem dźwigów i pozostałego sprzętu budowlanego wraz z obsługą, które nie są przeznaczone dla określonych usług budowlanych. Wnioskodawca świadczy usługi utrzymania ruchu na rzecz inwestora.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi wynajmu dźwigów, zwyżek oraz dźwigów samojezdnych wraz z obsługą operatorską, będące jednocześnie usługami podwykonawczymi, które to usługi są związane z robotami budowlanymi wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, będą objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy również usługi najmu tych dźwigów od podwykonawcy, które nie są związane z robotami budowlanymi takimi jak wyciągnięciu dźwigiem pompy do remontu, którą to usługę zakwalifikować należy do PKWiU 28.13.99.0 podlegać będzie również odwrotnemu obciążeniu u nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę to, że świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi wynajmu dźwigów wraz z obsługą operatorską mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”, oraz, to że w załączniku nr 14 do ustawy o VAT pozycja ta występuje jako uzupełnienie wymienionych według PKWiU robót budowlanych, należy przyjąć, że tylko usługi najmu wraz z operatorem będące usługami podwykonawcy związane z wykonywaniem prac i robót budowlanych wymienionych w załączniku Nr 14 do ustawy o VAT, podlegać będą opodatkowaniu u nabywcy (odwrotne obciążenie).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług;
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Zgodnie art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług – przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Dokonując jednak celowościowej wykładni stosowania tych norm prawnych należy dojść do wniosku, że cel jaki postawił sobie ustawodawca był taki, aby mechanizmem odwrotnego obciążenia objąć usługi i roboty budowlane podwykonawców, dlatego że w uzasadnieniu do druku 965 rozpoczynającego proces legislacyjny zmian do ustawy o VAT czytamy:

„Podkreślić należy, że w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT zaproponowano – analogicznie jak w pkt 7 tego przepisu – ograniczenie stosowania mechanizmu reverse charge do przypadków, gdy usługobiorca jest podatnikiem VAT czynnym. Zastosowanie takiego rozwiązania, a więc stosowanie odwróconego obciążenia wyłącznie w sytuacji, gdy dostawca towarów/usługodawca oraz nabywca towarów/usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi, nie ogranicza skuteczności tego mechanizmu. Ponadto w projekcie ustawy wskazano, że w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 (a więc usług budowlanych), przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy o VAT)”.

Tutaj po raz pierwszy pojawia się termin pojęcia usług budowlanych. Niezależnie od tego w uzasadnieniu wniosku kończącego tą część rozdziału zmian zacytowane zostały przepisy prawa UE, na podstawie których możliwe stało się wprowadzenie na grunt przepisów prawa polskiego przepisów związanych z ustaleniem obowiązku rozliczenia podatku należnego nie przez dostawcę ale przez nabywcę (reverse charge).

Po raz drugi w uzasadnieniu projektu zmian do ustawy VAT pojawia się pojęcie usługi budowlanej:

„Wprowadzenie mechanizmu odwróconego obciążenia w odniesieniu do transakcji, których przedmiotem są ww. towary i usługi (usługi budowlane, procesory, określone towary z kategorii złota i srebra) jest możliwe na podstawie art. 199 i art. 199a dyrektywy VAT”.

Wniosek o opodatkowaniu u nabywcy usług wynajmu maszyn i urządzeń ale tylko i wyłącznie związanych z usługą budowlaną wynika również z treści przepisu art. 199 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, na podstawie którego dokonano zmian w przepisach polskiej ustawy o VAT.

Z treści art. 199 Dyrektywy 2006/112 Rady wynika bowiem, że:

„1. Państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik – odbiorca następujących transakcji:

1. dostawy prac budowlanych, w tym prac obejmujących naprawę, porządkowanie, konserwację, przebudowę i rozbiórkę nieruchomości, jak również odbiór robót budowlanych uznawany za dostawę towarów na podstawie art. 14 ust. 3;”.
   
   

Z treści powyższego przepisu wynika, że jakakolwiek inna interpretacja rozszerzająca zakres tego uprawnienia poza usługi związane z pracami budowlanymi byłaby niezgodna z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Nie można bowiem zgodzić się z tym, że wykonanie usługi pomocniczej (podwykonawczej) polegającej na, wyciągnięciu dźwigiem pompy do remontu którą to usługę zakwalifikować należy do PKWiU 28.13.99.0 czyni usługę podwykonawczą usługą z zakresu prac budowlanych.

Reasumując, opodatkowaniem u nabywcy (odwrotnym obciążeniem) objęte są te usługi najmu zwyżek i dźwigów będące usługami podwykonawcy sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.99.90.0, które są związane z usługami budowlanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że główny wykonawca – nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei, świadczenie ww. usług budowlanych przez wykonawcę (głównego wykonawcę) na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę.

Podwykonawcą będzie zatem podmiot, który nie jest generalnym wykonawcą ale w ramach danej inwestycji budowlanej z nim współpracuje podejmując się realizacji zleconych mu przez wykonawcę usług budowlanych. Natomiast na generalnym wykonawcy spoczywa odpowiedzialność wobec inwestora za kompleksowe wywiązanie się z warunków umowy obejmującej roboty budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie utrzymania ruchu w zakładzie produkcyjnym branży chemicznej związanych z robotami budowlanymi wymienionymi jak i niewymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy.

Dla realizacji świadczonych i opisanych wyżej usług Wnioskodawca wynajmuje od innych podmiotów żurawie samochodowe, zwyżki o określonych (wymaganych) parametrach wraz z obsługą operatorską. Są one niezbędne do świadczenia usług zleconych przez Zleceniodawcę. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jako podatnik VAT czynny i jego sprzedaż w tym zakresie nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Podmioty, u których Wnioskodawca wynajmuje dźwigi i zwyżki są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Realizowane na rzecz Wnioskodawcy usługi związane z wynajmem dźwigów i zwyżek zaklasyfikował do PKWiU 43.99.90.0 (roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych). Usługi te znajdują się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT pod poz. 48. Wnioskodawca świadczy usługi utrzymania ruchu na rzecz inwestora.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy świadczone na jego rzecz usługi wynajmu dźwigów, zwyżek oraz dźwigów samojezdnych wraz z obsługą operatorską, będące jednocześnie usługami podwykonawczymi, które są związane z robotami budowlanymi wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, będą objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia oraz czy również usługi najmu tych dźwigów od podwykonawcy, które nie są związane z robotami budowlanymi takimi jak wyciągnięciu dźwigiem pompy do remontu, którą to usługę zaklasyfikowano do PKWiU 28.13.99.0, podlegać będzie odwrotnemu obciążeniu u nabywcy.

Odpowiadając na powyższe należy wskazać, że aby w niniejszej sprawie rozliczenie podatku wystąpiło na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia, muszą zostać spełnione następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy,
• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi symbolami PKWiU.
  
  

Jak wynika z opisu sprawy i jego uzupełnienia podwykonawcy świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, tj. usługi wynajmu dźwigów, zwyżek oraz dźwigów samojezdnych wraz z obsługą operatorską dźwigów, zwyżek oraz dźwigów samojezdnych wraz z obsługą operatorską PKWiU 43.99.90.0 (poz. 48 ww. załącznika).

Należy wskazać, że pod symbolem statystycznym PKWiU 43.99.90.0 wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez podwykonawców usługi wynajmu dźwigów, zwyżek oraz dźwigów samojezdnych wraz z obsługą operatorską PKWiU 43.99.90.0, są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 1h ustawy, gdy świadczone przez Zainteresowanego usługi na rzecz inwestora również ujęte są w załączniku nr 14 do ustawy. Oznacza to, że obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wykonanych przez podwykonawców usług będzie ciążył na Wnioskodawcy (głównym wykonawcy) jako na nabywcy.

Natomiast, w przypadku gdy podwykonawcy świadczą na rzecz Wnioskodawcy ww. usługi wynajmu dźwigów niezwiązanych z robotami budowlanymi (PKWiU 28.13.99.0), należy stwierdzić, że ww. czynności nie są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, bowiem przedmiotowe usługi nie są ujęte w załączniku nr 14 do ustawy.

Podsumowując, świadczone przez podwykonawców usługi wynajmu dźwigów niezwiązanych z robotami budowlanymi (PKWiU 28.13.99.0) nie są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, zatem podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Reasumując, świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi wynajmu dźwigów, zwyżek oraz dźwigów samojezdnych wraz z obsługą operatorską PKWiU 43.99.90.0, będące jednocześnie usługami podwykonawczymi, które to usługi są związane z robotami budowlanymi wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy, w sytuacji, gdy świadczone przez Zainteresowanego usługi na rzecz inwestora również ujęte są w załączniku nr 14 do ustawy, są/będą objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia. Natomiast usługi najmu tych dźwigów od podwykonawcy, które nie są związane z robotami budowlanymi takimi jak wyciągnięciu dźwigiem pompy do remontu PKWiU 28.13.99.0, nie podlegają i nie będą podlegać odwrotnemu obciążeniu u nabywcy, zatem podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanych przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności stawki podatki dla czynności wymienionych we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji czynności dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował wymienione we wniosku czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony. w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.