Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.537.2017.2.KO
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z 13 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółka prawidłowo rozpoznała transakcje jako dostawę towaru z montażem ustalając moment powstania obowiązku podatkowego w momencie zapłaty zaliczek oraz w momencie zakończenia montażu i odbioru technicznego w odniesieniu do pozostałych kwot kontraktów oraz wykazywanie tych kwot w poz. 32 i 33 deklaracji VAT-7 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy Spółka prawidłowo rozpoznała transakcje jako dostawę towaru z montażem ustalając moment powstania obowiązku podatkowego w momencie zapłaty zaliczek oraz w momencie zakończenia montażu i odbioru technicznego w odniesieniu do pozostałych kwot kontraktów oraz wykazywanie tych kwot w poz. 32 i 33 deklaracji VAT-7.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.537.2017.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka dokonała zakupu 2 maszyn specjalistycznych do produkcji kawy tj. linii produkcyjnej wraz z montażem od producentów z Włoch .

1. Zgodnie z zawartą umową z producentem na zakup pakowaczki Wnioskodawca dokonywał wpłat zaliczek w miesiącu styczniu 15%, czerwiec 20%. Pozostałe 65% zgodnie z umową należy zapłacić w ciągu 12 miesięcy od dokonania końcowego odbioru technicznego. Wpłacone zaliczki były przez dostawcę fakturowane w miesiącach zapłat. W czerwcu została dostarczona do Wnioskodawcy maszyna i została wystawiona faktura na kwotę ogólną usługi pomniejszona o zapłacone zaliczki czyli pozostało do zapłaty 65 % wartości usługi. Umowa ta dotyczyła zakupu maszyny oraz dokonanie montażu przez pracowników producenta z Włoch. Serwisanci z Włoch zakończyli montaż i dokonali uruchomienia maszyny w miesiącu sierpniu. Potwierdzeniem tego był protokół z odbioru. Spółka rozpoznawała moment powstania obowiązku podatkowego w miesiącach styczniu, czerwcu czyli w miesiącach zapłat zaliczek wykazując te kwoty w deklaracji VAT-7 w poz. 32 i 33 - dostawa towarów dla których podatnikiem jest nabywca. Natomiast odnośnie pozostałej kwoty Spółka zamierza uznać obowiązek podatkowy z chwilą wykonania całkowitego usługi montażu i dokonania odbioru technicznego tj. w sierpniu 2017 r.
2. U drugiego producenta również z Włoch Spółka zamówiła linię produkcyjną do palenia i mielenia kawy zielonej wraz z usługą montażu. Zgodnie z zawartą umową Spółka dokonywała zapłaty zaliczek na poczet przedmiotu umowy, które były fakturowane przez dostawcę. Spółka również w tym przypadku dokonywała rozpoznania obowiązku podatkowego w miesiącach wpłat zaliczek wykazując je w deklaracji VAT-7 w poz. 32 i 33 - dostawa towarów dla których podatnikiem jest nabywca. Dostawa fizyczna linii produkcyjnej następuje w etapach. Całkowite zakończenie montażu linii produkcyjnej ma nastąpić w miesiącu wrześniu 2017 r. i wtedy też Spółka zamierza opodatkować pozostałą kwotę niezapłaconej usługi.

W obu przypadkach montaż maszyn nie należał do prostych czynności, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. W związku z tym za montaż odpowiedzialni byli pracownicy producentów gdyż czynności te wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcom montowanych maszyn.

Pismem z 13 listopada 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

1. Producenci z Włoch (obaj) od których Spółka nabyła 2 maszyny do produkcji kawy są podatnikami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
2. Na zakup pakowaczki zaliczki były wpłacane w miesiącu styczniu, czerwcu natomiast pozostała kwota jest spłacana w ciągu 12 miesięcy od dokonania końcowego odbioru technicznego tj. od sierpnia 2017 roku.
3. Na zakup linii produkcyjnej do palenia i mielenia kawy zaliczki były wpłacane w styczniu, lutym, maju i czerwcu. Odbiór techniczny planowany jest na grudzień 2017 roku. Zgodnie z umową zapłata ostatniej raty będzie miała miejsce po końcowym odbiorze technicznym S.A.T. tj. prawdopodobnie w miesiącu grudniu 2017 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo rozpoznała transakcje te jako dostawę towaru z montażem ustalając moment powstania obowiązku podatkowego w momencie zapłaty zaliczek oraz w momencie zakończenia montażu i odbioru technicznego w odniesieniu do pozostałych kwot kontraktów oraz wykazywanie tych kwot w poz. 32 i 33 deklaracji VAT-7 ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy montaż maszyn jest procesem charakteryzującym się wysokim stopniem skomplikowania technologicznego i ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania tych maszyn. Dlatego umowa z producentami zawierała również montaż zamawianych maszyn. Koszty montażu zostały uwzględnione w ogólnej kwocie kontraktów. Miejscem dostawy i montażu jest siedziba Spółki. Przyjmując, że montaż maszyn nie należał do prostych czynności Wnioskodawca uważa, że winien rozliczyć to jako nabycie towarów wraz z montażem. Obowiązek podatkowy w takim przypadku powstanie w przypadku uiszczenia zaliczek w momencie wpłaty tych zaliczek. Zatem czynność ta winna być rozliczona w każdym miesiącu w którym dokonane były wpłaty zaliczek. Natomiast odnośnie pozostałych kwot pozostających do zapłaty zdaniem Wnioskodawcy znajdują zastosowanie zasady ogólne ustawy o podatku VAT. Zgodnie z art. 19a ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów lub wykonania usługi. Obecnie do potrzeb VAT nie ma znaczenia moment wystawienia faktury. Na moment powstania obowiązku podatkowego wpływa jedynie wykonanie usługi czyli ostateczne zakończenie montażu potwierdzone stosownym protokołem odbioru maszyn. Wyjątek dotyczy jedynie sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi nabywca dokonuje płatności na poczet wykonanego świadczenia zgodnie z art. 19a ust. 8. Regulacje te odpowiadają postanowieniom dyrektywy VAT 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Art. 63 dyrektywy stanowi, że zdarzenie skutkujące powstaniem obowiązku ma miejsce a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usługi. Jednocześnie art. 65 dyrektywy mówi, że w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą lub wykonaniem usługi VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty. Dlatego też Spółka uważa, że stanowisko przedstawione powyżej jest prawidłowe.

Pismem z 13 listopada Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko następująco.

Stanowisko Spółki w kwestii dotyczącej wykazania kwot o których mowa w poz. 32 i 33 deklaracji VAT -7 jest następujące:

Producenci z Włoch tj. B gdzie Spółka dokonała zakupu linii produkcyjnej wraz z montażem oraz G - zakup pakowaczki kawy wraz z montażem, według naszej wiedzy nie posiadają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski ani nie posiadają rejestracji dla celów VAT w Polsce, dlatego w tej sprawie zastosowanie znajdzie art. 17 ust.1. pkt 5 ustawy o VAT.

W świetle tego przepisu podatnikami są podmioty nabywające towary jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie kraju.

Dlatego też Spółka wypełnia pozycję 32 i 33 deklaracji VAT-7, ponieważ to Spółka jest podatnikiem i winna uwzględniać tę transakcję dostawy maszyny z montażem w tej pozycji deklaracji VAT-7 zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy .

Powyższa transakcja oznacza, że podatnikiem zobligowanym do rozliczenia przedmiotowej dostawy z montażem jest na gruncie ustawy o Vat Wnioskodawca

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (art. 2 pkt 1 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Miejscem dostawy towarów - na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy - jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ustawodawca uznał, że mogą zaistnieć sytuacje, w których poza dokonaniem dostawy towarów, dostawca zobowiązuje się również zainstalować/zamontować dostarczany towar, przy użyciu środków własnych, lub przy wykorzystaniu zasobów innego podmiotu. Ponadto, ustawodawca uznał, że w takich sytuacjach świadczeniem nadającym charakter wszystkim podjętym przez dostawcę czynnościom jest właśnie dostawa towarów.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak zastrzega ona, że stosownie do cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności”, zdaniem Organu należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. A contrario, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 (nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz) nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu 2 maszyn specjalistycznych do produkcji kawy tj. linii produkcyjnej wraz z montażem od producentów z Włoch. Producenci z Włoch są podatnikami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z zawartą umową z producentem na zakup pakowaczki Wnioskodawca dokonywał wpłat zaliczek w miesiącu styczniu 15%, czerwiec 20%. Pozostałe 65% zgodnie z umową należy zapłacie w ciągu 12 miesięcy od dokonania końcowego odbioru technicznego. Wpłacone zaliczki były przez dostawcę fakturowane w miesiącach zapłat. W czerwcu została dostarczona do Wnioskodawcy maszyna i została wystawiona faktura na kwotę ogólną usługi pomniejszona o zapłacone zaliczki czyli pozostało do zapłaty 65% wartości usługi. Umowa ta dotyczyła zakupu maszyny oraz dokonanie montażu przez pracowników producenta z Włoch. Serwisanci z Włoch zakończyli montaż i dokonali uruchomienia maszyny w miesiącu sierpniu 2017 r. Potwierdzeniem tego był protokół z odbioru.

U drugiego producenta z Włoch Spółka zamówiła linię produkcyjną do palenia i mielenia kawy zielonej wraz z usługą montażu. Na zakup linii produkcyjnej do palenia i mielenia kawy zaliczki były wpłacane w styczniu, lutym, maju i czerwcu. Odbiór techniczny planowany jest na grudzień 2017 roku. Zgodnie z umową zapłata ostatniej raty będzie miała miejsce po końcowym odbiorze technicznym S.A.T. tj. prawdopodobnie w miesiącu grudniu 2017 r.

W obu przypadkach montaż maszyn nie należał do prostych czynności, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. W związku z tym za montaż odpowiedzialni byli pracownicy producentów gdyż czynności te wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcom montowanych maszyn.

Mając zatem na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że przy określeniu miejsca dostawy (opodatkowania) zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, czyli dostawa ta ma miejsce w kraju. Równocześnie transakcja ta nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. nabywcą jest:
   
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
   
   
3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach – art. 17 ust. 1a ustawy.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego – art. 17 ust. 2 ustawy o VAT.

Ww. przepisy przewidują tzw. instytucję odwrotnego obciążenia polegającą na przerzuceniu ze sprzedawcy na nabywcę obowiązku opodatkowania transakcji. Z wyżej wskazanych przepisów wynika że dla uznania nabywcy za podatnika zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Jeśli zatem towary, z miejscem świadczenia w Polsce, dostarczane są przez podmiot niemający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, i podmiot ten nie jest zarejestrowany w Polsce - tak jak ma to miejsce w opisanej sprawie - to nabywca (Wnioskodawca) tych towarów będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu tych transakcji w tym do rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego.

W świetle powyższego opisana we wniosku dostawa maszyn wraz z ich montażem dokonywana przez podmioty zagraniczne nie posiadające ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski należy traktować dla potrzeb podatku VAT jako dostawy towarów z montażem, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei art. 19 ust. 8 ustawy stanowi, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Przy czym, zgodnie z zasadą ogólną, generalnie brak jest powiązania momentu powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Dokonanie dostawy, o której mowa w art. 19a ust. 1 ustawy oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności dostawy towarów następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy o VAT określają wprost ten moment.

Przepisy ustawy nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów z montażem, mimo, że w skład tego świadczenia wchodzą usługi montażowe, instalacyjne. Determinującym elementem takiej transakcji jest towar, zatem moment dokonania dostawy tego towaru jest momentem powstania obowiązku podatkowego, i zgodnie z zapisem art. 19a ust. 1 ustawy – powstanie, z chwilą dokonania dostawy, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Niemniej jednak zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy w przypadku gdy przed dokonaniem dostawy towarów otrzymano całość lub część zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej zapłaty. Zauważyć należy, że zaliczka nie jest odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu lecz jest integralnie związana z daną usługą lub sprzedażą konkretnego towaru, na poczet których została uiszczona. W przypadku zaliczek ustawodawca określił jedynie inny moment powstania obowiązku podatkowego niż w przypadku sprzedaży świadczonej bez pobrania zaliczki.

Powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania należności (całości lub części) przed wykonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu jest rozwiązaniem opartym na przepisie art. 65 dyrektywy 2006/112, zgodnie z którym „w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty”. Dyrektywa odnosi się więc do przypadku, w którym płatność została przekazana przed wykonaniem czynności opodatkowanej, przyjmując, iż otrzymanie zapłaty (zarówno w całości, jak i w części) powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-419/02 wskazał, że przedpłata nie jest odrębnym przedmiotem opodatkowania, a jedynie powoduje przyspieszenie powstania obowiązku podatkowego wynikającego ze zdarzenia opodatkowanego, np. dostawy towarów.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokona zapłaty dostawcy zagranicznemu części lub całości ceny, to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wpłaty zaliczek w odniesieniu do wpłaconej kwoty.

Podkreślić należy, że „dokonanie dostawy z montażem” następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których wykonania zobowiązany był dostawca. Natomiast sporządzenie i podpisanie przez strony protokołu odbioru stanowi jedynie potwierdzenie wykonania tych czynności. Tym samym podpisanie przez Strony protokołu odbioru nie determinuje momentu powstania obowiązku podatkowego. Zatem data podpisania dokumentu potwierdzającego wykonanie prac montażowych, instalacyjnych (np. protokołu końcowego) nie powinna być, co do zasady, traktowana jako data wykonania dostawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że odbiór techniczny pakowaczki nastąpił w sierpniu 2017 r. Natomiast odbiór techniczny linii produkcyjnej do palenia i mielenia kawy planowany jest na grudzień 2017 r. Tym samym w analizowanym przypadku dostawa z montażem jest/będzie dokonana w dacie zakończenia ostatniej czynności faktycznej związanej z przygotowaniem maszyny do gospodarczego użytku.

Zatem w przedstawionych okolicznościach, w świetle art. 7 ustawy dostawa z montażem, jest dokonana w chwili zakończenia montażu, tj. w przypadku pakowaczki w sierpniu 2017 r., a w przypadku linii produkcyjnej w grudniu 2017 r. o ile nastąpi jej planowany odbiór techniczny. Przy czym tut. Organ podkreśla, że podpisanie przez Strony protokołu odbioru nie determinuje momentu powstania obowiązku podatkowego lecz moment powstania obowiązku podatkowego determinuje moment dokonania dostawy towaru.

Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu wpłacanych przez Wnioskodawcę zaliczek przed dokonaniem dostawy maszyn z montażem, dla której podatnikiem – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług – jest nabywca, w tym przypadku Wnioskodawca, powstaje na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, z chwilą wpłacenia ww. zaliczek, odpowiadającej wartości zapłaconych zaliczek.

W związku z powyższym w przypadku zakupu pakowaczki obowiązek podatkowy z tytułu wpłaconych zaliczek powstał w miesiącu styczniu i czerwcu tj. w miesiącu, w którym zaliczki zostały wpłacone, a od pozostałej kwoty w miesiącu dostawy maszyny (odbioru technicznego) tj. w sierpniu 2017 r.

Natomiast w przypadku zakupu linii produkcyjnej do palenia i mielenia kawy obowiązek podatkowy z tytułu wpłaconych zaliczek powstał w miesiącu styczniu, lutym, maju i czerwcu tj. w miesiącu, w którym zaliczki zostały wpłacone, a od pozostałej kwoty powstanie w miesiącu dostawy maszyny (odbioru technicznego) tj. grudniu 2017 r., o ile nastąpi planowany odbiór techniczny.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku (art. 99 ust. 14 ustawy o VAT).

Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 2273) określiło m.in. wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług. W załączniku nr 3 do tego rozporządzenia ujęto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Zgodnie z punktem 15 objaśnień do deklaracji VAT-7 pozycje 32 i 33 wypełnia nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji VAT-7(17) w miesiącu powstania obowiązku podatkowego w poz. „Dostawa towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy” – poz. 32 i 33 transakcję dostawy maszyn wraz z ich montażem, dla których podatnikiem jest Wnioskodawca na podstawie wskazanego art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.