Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.212.2017.2.SG
z 4 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.), uzupełnionym 18 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości, o którym mowa we wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości, o którym mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.212.2017.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 18 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na mocy aktu notarialnego z 15 lutego 1994 r. kupił w całości nieruchomość z równoczesnym prawem użytkowania wieczystego działki, na której budynek ten się znajduje. Aktem notarialnym z 8 marca 1994 r. Wnioskodawca sprzedał udział wynoszący 4/5 części posiadanej nieruchomości. Od tego momentu do dzisiaj jest posiadaczem 1/5 udziału w tej nieruchomości, tj. 20%. W sierpniu 1999 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, której przedmiotem był wynajem nieruchomości. W trakcie prowadzonej działalności gospodarczej udział w nieruchomości był amortyzowany. Wnioskodawca 30 czerwca 2010 r. zlikwidował działalność gospodarczą, nastąpiło wykreślenie tej działalności decyzją Prezydenta Miasta. Od 1 lipca 2010 r. Wnioskodawca wydzierżawia 1/5 udziałów w nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy udziałów, poza działalnością gospodarczą. Z tego tytułu Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 14 grudnia 2017 r., wskazano ponadto, że budynek wskazany we wniosku jest budynkiem wyłącznie użytkowym, który został zaklasyfikowany do grupy 105 KŚT. Nieruchomość została wycofana z działalności gospodarczej w czerwcu 2010 r., a zostanie sprzedana prawdopodobnie w 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży udziałów w nieruchomości opisanej powyżej, wystąpi dochód do opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziałów w nieruchomości opisanej we wniosku, nie będzie powodować skutków podatkowych w podatku dochodowym. Nie wystąpi bowiem przychód podatkowy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie między innymi nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 z zastrzeżeniem ustępu 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. W przypadku Wnioskodawcy w następstwie likwidacji działalności gospodarczej w czerwcu 2010 r. nastąpiło wycofanie składnika majątku, tj. nieruchomości z tej działalności. Od momentu likwidacji działalności do dnia wystąpienia o interpretację minął okres 6-cio letni, o którym mowa w przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast odrębnym źródłem przychodów jest – wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na mocy aktu notarialnego z 15 lutego 1994 r. kupił w całości nieruchomość z równoczesnym prawem użytkowania wieczystego działki, na której budynek ten się znajduje. Aktem notarialnym z 8 marca 1994 r. Wnioskodawca sprzedał udział wynoszący 4/5 części posiadanej nieruchomości. Od tego momentu do dzisiaj jest posiadaczem 1/5 udziału w tej nieruchomości, tj. 20%. W sierpniu 1999 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, której przedmiotem był wynajem nieruchomości. W trakcie prowadzonej działalności gospodarczej udział w nieruchomości był amortyzowany. Wnioskodawca 30 czerwca 2010 r. zlikwidował działalność gospodarczą, nastąpiło wykreślenie tej działalności decyzją Prezydenta Miasta. Od 1 lipca 2010 r. Wnioskodawca wydzierżawia 1/5 udziałów w nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy udziałów, poza działalnością gospodarczą. Z tego tytułu Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej. Budynek wskazany we wniosku jest budynkiem wyłącznie użytkowym, który został zaklasyfikowany do grupy 105 KŚT. Nieruchomość została wycofana z działalności gospodarczej w czerwcu 2010 r., a zostanie sprzedana prawdopodobnie w 2018 r.

Jak już wyżej wskazano przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do właściwego źródła ma fakt wykorzystywania tej nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej nieruchomości.

Przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości niemieszkalnej (użytkowej), wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej stanowi zawsze przychód ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przy czym, przychodem z tej działalności, są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanej na potrzeby związane z działalnością gospodarczą nieruchomości niemieszkalnej używanej aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży takiej nieruchomości, która została z działalności gospodarczej z różnych względów wycofana. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności i dniem jego odpłatnego zbycia upłynie 6 lat, to przychód ze sprzedaży tego składnika majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że sprzedaż udziału w nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej Wnioskodawcy po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik ten został wycofany z działalności gospodarczej nie spowoduje powstania przychodu z działalności gospodarczej.

W konsekwencji, mając na względzie informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro prawdopodobna sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości, o którym mowa we wniosku nastąpi w 2018 r., to z uwagi na upływ określonego w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wycofano ten składnik majątku z działalności gospodarczej i zaprzestano wykorzystywania go w tej działalności gospodarczej, nie będzie skutkowała dla Wnioskodawcy powstaniem przychodu z działalności gospodarczej. Tym samym nie powstanie u Wnioskodawcy z tego tytułu obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.