2017.12.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.740.2017.1.SR
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy transakcji sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy transakcji sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Y

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X (dalej: ,,Spółka” lub „Zbywca”) jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą w szczególności budowę budynków komercyjnych oraz ich wynajem. Działalność Spółki w całości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności Spółka wybudowała dwa budynki biurowo-usługowe znajdujące się we … (dalej łącznie: „Budynki”). Budynki zostały oddane do użytkowania na podstawie decyzji z dnia 8 czerwca 2016 r. Aktualnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą wynajem powierzchni w budynkach na rzecz podmiotów trzecich na cele biurowe, usługowe oraz handlowe.

Spółka planuje sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach na rzecz Y z siedzibą w …, posiadającej status spółki inwestycyjnej w rozumieniu prawa niemieckiego działającej w imieniu i na rzecz zarządzanego funduszu … nieposiadającego osobowości prawnej (dalej: „Transakcja”). Zgodnie z zamiarem Wnioskodawców transakcja zostanie przeprowadzona w 2017 roku.

Y z siedzibą w … (dalej: „Kupujący” lub „Nabywca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa niemieckiego. Z uwagi na prowadzoną już w Polsce działalność obejmującą własność i wynajem nieruchomości, Kupujący posiada numer NIP oraz status podatnika VAT w Polsce (jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny).

Zbywca i Nabywca zawarli w dniu 20 września 2017 r. przedwstępną umowę sprzedaży przedsiębiorstwa.

Spółka i Kupujący w dalszej części wniosku będą zwani łącznie „Wnioskodawcami”.

Przedmiotem planowanej transakcji będą w szczególności:

nieruchomości gruntowe położone we … przy ulicach …, …, … i …, na następujących działkach gruntu:
- działki o numerach A, B, C, D, E i F położone w obrębie …, dla których Sąd Rejonowy dla …, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, stanowiące własność Spółki,
- działki o numerach G, H oraz J położone w obrębie …, dla których Sąd Rejonowy dla …, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, stanowiące własność Spółki,
- działki o numerach I oraz J położone w obrębie …, dla których Sąd Rejonowy dla …, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, w stosunku do których Spółka jest użytkownikiem wieczystym,
  (dalej: „Grunt”) wraz z posadowionymi na gruncie budynkami,
przynależna do budynków infrastruktura, będące w dacie zawarcia transakcji własnością Spółki budowle obejmujące w szczególności przykanaliki sanitarne i deszczowe, linie kablowe, ciągi pieszojezdne (dalej: „Budowle”);
środki trwałe w postaci wyposażenia budynków (trwale z nimi związane) oraz ruchomości służące ich prawidłowemu funkcjonowaniu, w szczególności kosze na śmieci oraz zestawy meblowe (dalej: „Ruchomości”);
składniki niematerialne w postaci praw autorskich do projektów koncepcyjnych, budowlanych oraz wykonawczych, prawa autorskie do logo „…” stanowiącego nazwę budynków, prawa własności intelektualnej do projektu strony internetowej budynków, prawo do domeny internetowej, prawo ochronne do znaku towarowego „…” oraz obowiązki związane z wymienionymi prawami (jeśli istnieją);
prawa własności intelektualnej do systemów technicznych zainstalowanych w budynkach, służących prawidłowemu funkcjonowaniu tych budynków w umownie uzgodnionym zakresie;
prawa i zabezpieczenia z tytułu rękojmi oraz gwarancji jakości robót budowalnych oraz obowiązki związane z wymienionymi prawami i zabezpieczeniami (jeśli istnieją);
umowy najmu powierzchni w budynkach, które zostaną przejęte przez Kupującego na podstawie art. 678 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej: „Kodeks cywilny”); częścią umów najmu jest również regulamin zawierający zasady korzystania z budynków przez wszystkich najemców; prawa i obowiązki z podpisanych umów najmu pomieszczeń, które w dniu transakcji nie zostaną jeszcze wydane najemcom mogą zostać przeniesione na Kupującego na podstawie umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych;
prawa z instrumentów zabezpieczających należyte wykonanie umów najmu przez najemców obejmujące np. gwarancje, kaucje oraz dobrowolne poddanie się egzekucji (w zakresie w jakim zostaną dostarczone przez najemców) oraz obowiązki związane z wymienionymi prawami i zabezpieczeniami (jeśli istnieją);
niektóre umowy mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania nieruchomości;
prawa oraz obowiązki wynikające z umowy dzierżawy parkingu znajdującego się pod budynkami z dnia 14 czerwca 2013 r. zawartej z … sp. z o.o.;
prawa oraz obowiązki wynikające z ramowej umowy o współpracy w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych z dnia 31 marca 2016 r. zawartej z ….;
prawa oraz obowiązki wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością;
prawa oraz obowiązki wynikające z umowy o świadczenie usług w zakresie technicznego, infrastrukturalnego i handlowego zarządzania nieruchomością;
zobowiązania pieniężne Spółki wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy o świadczenie usług w zakresie technicznego, infrastrukturalnego i handlowego zarządzania nieruchomością oraz umów dotyczących dostawy mediów, w zakresie opisanym umownie;
należności Spółki związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach objęte fakturami wystawionymi przez Spółkę, obejmujące należności z tytułu umów najmu (m.in. czynsz najmu oraz koszty eksploatacyjne) w uzgodnionym zakresie, chyba że przed datą transakcji zostaną w całości zapłacone przez najemców;
wskazana umownie dokumentacja prawna dotycząca przedmiotu transakcji, w szczególności akty administracyjne związane z budynkami, które zostaną wskazane w umowie sprzedaży oraz pozwolenie na użytkowanie nr … z dnia 8 czerwca 2016 r., dokumentacja techniczna dotycząca nieruchomości, dokumentacja powykonawcza budynków oraz inna dokumentacja techniczna dotycząca nieruchomości,
zobowiązanie do zwrotu zabezpieczeń/kaucji najemcom i wykonawcom budynków,
dalej „Przedmiot Transakcji”.

Przy czym, w odniesieniu do niektórych umów, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów, przeniesienie tych umów nastąpi pod warunkiem uzyskania niezbędnych zgód. Jeśli którykolwiek z wykonawców usług serwisowych lub usług dostawy mediów nie wyrazi zgody na przeniesienie na Nabywcę praw i obowiązków Zbywcy wynikających z takich umów, wówczas Nabywca będzie dążył do zawarcia – w dacie zawarcia transakcji lub bezpośrednio po tej dacie – nowej umowy (o porównywalnej treści i warunkach) z tym samym wykonawcą, który odmówił wyrażenia zgody na przeniesienie praw i obowiązków.

Przenoszone aktywa stanowią przeważającą większość aktywów Spółki. Przy czym, lista składników majątku Spółki niepodlegających przeniesieniu na rzecz Kupującego obejmie:

prawa i obowiązki wynikające z umów w zakresie świadczenia usług księgowych;
środki pieniężne Spółki, za wyjątkiem depozytów najemców oraz zaliczek płaconych przez najemców na obsługę gruntu i budynków (tzw. service charge);
umowy na prowadzenie rachunków bankowych zawartych przez Spółkę;
księgi rachunkowe Spółki i inne dokumenty (np. handlowe, korporacyjne) związane z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej (przy czym Nabywcy zostaną udostępnione kopie lub wydruki z ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów księgowych w zakresie niezbędnym do kontynuowania przez Nabywcę działalności gospodarczej z tytułu wynajmu powierzchni w budynkach oraz dokonywania niezbędnych rozliczeń np. dla celów podatkowych);
prawa przysługujące Spółce oraz roszczenia stron trzecich wobec Spółki, powstałe przed dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, nie włączone przez strony do przedmiotu transakcji;
zobowiązania Spółki związane z finansowaniem nabycia prawa własności (prawa użytkowania wieczystego) działek gruntu oraz z finansowaniem procesu budowlanego na nieruchomości, przy czym część ceny sprzedaży odpowiadająca wartości zadłużenia Spółki wobec banków, może zostać przelana bezpośrednio na rachunek banków w drodze przekazu, o którym mowa w art. 921¹ Kodeksu cywilnego,
umów ubezpieczeń zawartych przez Spółkę.

Przedmiotem transakcji nie będą również pracownicy Spółki, gdyż zarówno obecnie jak i w dacie transakcji Spółka nie zatrudnia i nie będzie zatrudniała żadnych pracowników.

Zgodnie z ustaleniami stron, po dokonaniu transakcji Spółka będzie zobowiązana do wykonania na rzecz Kupującego lub najemców, określonych prac i czynności polegających na wykończeniu powierzchni zgodnie z wymaganiami najemców itp.

Dodatkowo, w stosunku do powierzchni w budynkach, które w dniu transakcji nie będą wynajęte, Spółka zobowiąże się na podstawie odrębnej umowy gwarancji czynszowej do wypłaty na rzecz Kupującego odpowiedniej kwoty gwarancji czynszowej, której celem będzie w szczególności wynagrodzenie Kupującemu potencjalnego braku najemców. Aby zmniejszyć kwotę wypłacanej gwarancji czynszowej, po transakcji, możliwe jest, że Spółka będzie prowadziła działania zmierzające do zachęcenia nowych najemców do wynajęcia powierzchni w budynkach i zawarcia przez nich nowych umów najmu z Kupującym.

Transakcja dokonywana będzie wyłącznie na cele prowadzonej przez Kupującego działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, w zakresie wynajmu lokali w budynkach na potrzeby biurowe, handlowe i usługowe.

Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji nie została przypisana do działu/oddziału /wydziału w przedsiębiorstwie Spółki. Spółka nie prowadzi również osobnych ksiąg rachunkowych w stosunku do sprzedawanej nieruchomości. Po zawarciu umowy sprzedaży, Spółka nie będzie posiadała majątku niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni.

Dodatkowo, Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż:

po dokonaniu przedmiotowej transakcji, w związku z tym, że majątek niezbędny do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu powierzchni zostanie sprzedany Kupującemu, Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni; działalność Spółki, która będzie prowadzona po dokonaniu transakcji będzie ograniczona do (i) podejmowania działań związanych z wykonywaniem określonych prac i czynności polegających na wykończeniu powierzchni zgodnie z wymaganiami najemców (do wykonania których Spółka będzie zobowiązana zgodnie z ustaleniami z Nabywcą) oraz (ii) podejmowania czynności związanych z umową gwarancji czynszowej, która zostanie zawarta pomiędzy Spółką a Kupującym,
po dokonaniu transakcji, zbywane składniki materialne i niematerialne umożliwią Nabywcy kontynuowanie działalności w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach (uprzednio prowadzonej przez Spółkę),
w ramach transakcji planowane jest udostępnienie Kupującemu kopii lub wydruków z ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów księgowych w zakresie niezbędnym do kontynuowania przez Nabywcę działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach oraz dokonywania niezbędnych rozliczeń np. dla celów podatkowych,
w zbywanym zespole składników majątkowych po wyłączeniu wskazanych powyżej składników majątku Spółki niepodlegających przeniesieniu na rzecz Kupującego zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami będącymi przedmiotem transakcji i jednocześnie w oparciu o składniki objęte zakresem transakcji zachowana będzie możliwość kontynuowania przez Nabywcę działalności prowadzonej uprzednio przez Spółkę w zakresie wynajmu budynków,
pojedyncze składniki majątkowe niepodlegające przeniesieniu na rzecz Nabywcy nie będą miały wpływu na zdolność funkcjonowania sprzedawanego zespołu składników i możliwość kontynuowania przez Nabywcę działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach,
składniki, które nie przechodzą w ramach transakcji są co do zasady związane z funkcjonowaniem samej Spółki i stanowią przede wszystkim nadbudowę korporacyjną samej Spółki. Są one niezbędne dla zapewnienia normalnego funkcjonowania korporacyjnego (prawnego) Spółki prowadzącej działalność gospodarczą. Nie są one bezpośrednio związane z istotą prowadzonej przez Spółkę działalności, tj. najmem komercyjnym. Niewłączenie ich do przedmiotu transakcji nie uniemożliwi Nabywcy kontynuowania działalności w zakresie najmu komercyjnego. Składniki majątku wyłączone z przedmiotu transakcji utracą w dniu transakcji jakikolwiek związek z przedmiotem transakcji. Mając na uwadze charakter składników niepodlegających przeniesieniu na rzecz Nabywcy, składniki te nie stanowią składników niezbędnych Nabywcy do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach,
Nabywca będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą polegającą na najmie komercyjnym w oparciu o składniki nabyte w ramach transakcji. W celu podjęcia działalności Nabywca musi we własnym zakresie przygotować nadbudowę korporacyjną lub skorzystać z własnej już istniejącej nadbudowy, w tym między innymi dokonywać rozliczeń podatkowych, zapewnić obsługę finansowo-księgową dla prowadzonej działalności, które zapewnią mu wywiązywanie się z wynikających z przepisów obowiązków księgowo-podatkowych czy posiadać rachunek bankowy.

Podsumowując, przedmiot transakcji stanowi całość zdolną do wykonywania działalności w zakresie najmu komercyjnego. W ramach transakcji na Nabywcę przeniesione zostaną istotne z tego punktu widzenia składniki majątku Zbywcy, z wyłączeniem składników stanowiących nadbudowę korporacyjną Zbywcy. Zatem składniki stanowiące przedmiot transakcji są organizacyjnie i funkcjonalnie powiązane w ten sposób, że umożliwiają prowadzenie działalności w tym zakresie przez Nabywcę.

Wnioskodawcy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach (transakcja), na gruncie przepisów ustawy o VAT powinna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Stanowisko Zainteresowanych:

W ocenie Wnioskodawców, opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach (transakcja), na gruncie przepisów ustawy o VAT powinna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż – dla celów podatku VAT – pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższej definicji zawartej w Kodeksie cywilnym zauważyć należy, że użyte sformułowania „w szczególności” wskazuje, że wyliczenie składników ma jedynie przykładowy charakter. Tym samym, w skład „przedsiębiorstwa” mogą wchodzić również inne, dodatkowe elementy, których nie wskazano w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, z drugiej natomiast strony przedsiębiorstwem może być zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich składników wymienionych w przywołanym przepisie Kodeksu Cywilnego.

Równocześnie, należy mieć na uwadze, że pojęciem „przedsiębiorstwa” nie może zostać objęty przypadkowy zbiór składników majątku danego podatnika. W celu uznania, że dane składniki majątku tworzą przedsiębiorstwo, niezbędne jest bowiem, aby te składniki tworzyły funkcjonalną całość, służącą prowadzeniu określonej działalności gospodarczej. Tym samym, dla uznania, że dany zespół składników majątkowych stanowi „przedsiębiorstwo” kluczowe jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany zbiór rzeczy, praw i obowiązków, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki, po nabyciu przez kupującego umożliwiał kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez zbywającego. Konsekwentnie, w zbywanym zespole składników materialnych i niematerialnych powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazany zespół składników umożliwiał kontynuowanie dotychczasowej działalności. Występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, stanowi wręcz „czynnik konstytuujący” przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym (tak np. w wyroku SN z dnia 25 listopada 2010 r., sygn. akt I CSK 703/09).

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, zauważyć należy, że aktualnie Wnioskodawcy planują przeprowadzić transakcję, która ma obejmować sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia przez Spółkę działalności w zakresie najmu powierzchni w budynkach, w tym, w szczególności:

nieruchomości gruntowe położone we … przy ulicach …., na następujących działkach gruntu:
- działki o numerach A, B, C, 43/2, D i E położone w obrębie …, dla których Sąd Rejonowy dla …, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, stanowiące własność Spółki,
- działki o numerach F, G oraz H położone w obrębie …, dla których Sąd Rejonowy dla …, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, stanowiące własność Spółki,
- działki o numerach I oraz J położone w obrębie …, dla których Sąd Rejonowy dla …, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, w stosunku do których Spółka jest użytkownikiem wieczystym,
  (dalej: „Grunt”) wraz z posadowionymi na gruncie budynkami,
przynależna do budynków infrastruktura, będące w dacie zawarcia transakcji własnością Spółki budowle obejmujące w szczególności przykanaliki sanitarne i deszczowe, linie kablowe, ciągi pieszojezdne (dalej: „Budowle”);
środki trwałe w postaci wyposażenia budynków (trwale z nimi związane) oraz ruchomości służące ich prawidłowemu funkcjonowaniu, w szczególności kosze na śmieci oraz zestawy meblowe (dalej: „Ruchomości”);
składniki niematerialne w postaci praw autorskich do projektów koncepcyjnych, budowlanych oraz wykonawczych, prawa autorskie do logo „…” stanowiącego nazwę budynków, prawa własności intelektualnej do projektu strony internetowej budynków, prawo do domeny internetowej, prawo ochronne do znaku towarowego „…” oraz obowiązki związane z wymienionymi prawami (jeśli istnieją);
prawa własności intelektualnej do systemów technicznych zainstalowanych w budynkach, służących prawidłowemu funkcjonowaniu tych budynków w umownie uzgodnionym zakresie;
prawa i zabezpieczenia z tytułu rękojmi oraz gwarancji jakości robót budowalnych oraz obowiązki związane z wymienionymi prawami i zabezpieczeniami (jeśli istnieją);
umowy najmu powierzchni w budynkach, które zostaną przejęte przez Kupującego na podstawie art. 678 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej: „Kodeks cywilny”); częścią umów najmu jest również regulamin zawierający zasady korzystania z budynków przez wszystkich najemców; prawa i obowiązki z podpisanych umów najmu pomieszczeń, które w dniu transakcji nie zostaną jeszcze wydane najemcom mogą zostać przeniesione na Kupującego na podstawie umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych;
prawa z instrumentów zabezpieczających należyte wykonanie umów najmu przez najemców obejmujące np. gwarancje, kaucje oraz dobrowolne poddanie się egzekucji (w zakresie w jakim zostaną dostarczone przez najemców) oraz obowiązki związane z wymienionymi prawami i zabezpieczeniami (jeśli istnieją);
niektóre umowy mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania nieruchomości;
prawa oraz obowiązki wynikające z umowy dzierżawy parkingu znajdującego się pod budynkami z dnia 14 czerwca 2013 r. zawartej … sp. z o.o.;
prawa oraz obowiązki wynikające z ramowej umowy o współpracy w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych z dnia 31 marca 2016 r. zawartej z ….;
prawa oraz obowiązki wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością;
prawa oraz obowiązki wynikające z umowy o świadczenie usług w zakresie technicznego, infrastrukturalnego i handlowego zarządzania nieruchomością;
zobowiązania pieniężne Spółki wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy o świadczenie usług w zakresie technicznego, infrastrukturalnego i handlowego zarządzania nieruchomością oraz umów dotyczących dostawy mediów, w zakresie opisanym umownie;
należności Spółki związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach objęte fakturami wystawionymi przez Spółkę, obejmujące należności z tytułu umów najmu (m.in. czynsz najmu oraz koszty eksploatacyjne) w uzgodnionym zakresie, chyba że przed datą transakcji zostaną w całości zapłacone przez najemców;
wskazana umownie dokumentacja prawna dotyczącą przedmiotu transakcji, w szczególności akty administracyjne związane z budynkami, które zostaną wskazane w umowie sprzedaży oraz pozwolenie na użytkowanie nr … z dnia 8 czerwca 2016 r., dokumentacja techniczna dotycząca nieruchomości, dokumentacja powykonawcza budynków oraz inna dokumentacja techniczna dotycząca nieruchomości,
zobowiązanie do zwrotu zabezpieczeń/kaucji najemcom i wykonawcom budynków.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców, przedmiotem planowanej transakcji będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, tworzący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. Wskazane powyżej składniki materialne i niematerialne związane z prowadzoną dotychczas przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach, umożliwią Kupującemu kontynuowanie działalności gospodarczej w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka. W zbywanym przez Spółkę przedsiębiorstwie zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła służyć kontynuowaniu działalności gospodarczej w zakresie najmu powierzchni w budynkach. Opisane powyżej składniki nabyte przez Kupującego będą wystarczające do kontynuowania działalności w niezmienionym charakterze.

Potwierdzeniem powyższego może być również okoliczność, iż po zawarciu umowy sprzedaży, Spółka nie będzie posiadała majątku niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawców, dla kwalifikacji zbywanego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako przedsiębiorstwa nie będzie miało znaczenia, że w odniesieniu do niektórych umów, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów, przeniesienie tych umów nastąpi pod warunkiem uzyskania niezbędnych zgód (przy czym, jeśli którykolwiek z wykonawców usług serwisowych lub usług dostawy mediów nie wyrazi zgody na przeniesienie na Nabywcę praw i obowiązków Zbywcy wynikających z takich umów, wówczas Nabywca będzie dążył do zawarcia – w dacie zawarcia transakcji lub bezpośrednio po tej dacie – nowej umowy (o porównywalnej treści i warunkach) z tym samym wykonawcą, który odmówił wyrażenia zgody na przeniesienie praw i obowiązków). Podkreślić należy, że po dokonaniu transakcji, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym Kupujący będzie mógł kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Spółkę w niezmienionym charakterze. Natomiast wskazane elementy, które mogą nie zostać przeniesione na Kupującego, zdaniem Wnioskodawców, nie są elementami niezbędnymi/kluczowymi do kontynuowania działalności Spółki w zakresie najmu powierzchni w budynkach.

Dodatkowo wskazać można, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Tym samym, Kodeks cywilny dopuszcza możliwość dokonywania wyłączeń pewnych składników z zakresu transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo. W konsekwencji, o ile zbywane składniki majątkowe będą stanowiły zorganizowany zbiór rzeczy, praw i obowiązków, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, będzie można mówić o przedsiębiorstwie w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zdaniem Wnioskodawców, na kwalifikację zbywanego zespołu składników jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego nie powinny wpływać elementy, które pozostaną w Spółce po dniu transakcji.

Pomimo pewnych wyłączeń, zespół składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji niewątpliwie stanowić będzie zorganizowany zespół składników zdolny do kontynuacji działalności gospodarczej przez Kupującego.

Mając na uwadze powyższe, na gruncie przepisów ustawy o VAT, opisana w niniejszym wniosku transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach, w ocenie Wnioskodawców powinna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych w ostatnim czasie interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r. (sygn. IPPP2/4512-544/16-2/AM), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 października 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-650/16-2/KC), czy też interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPP3.4512.949.2016.1.RM).

W tym miejscu zwrócić należy także uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r. (sygn. I FSK 1223/11), w którym wskazano, że „pojęcia „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa” zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy. Dlatego też za całkowicie prawidłowy uznać należy wniosek Sądu pierwszej instancji, że użyte w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.”

Na ekonomiczny aspekt transakcji obejmującej sprzedaż określonych składników materialnych i niematerialnych mogących tworzyć przedsiębiorstwo zwracał uwagę również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, uznając m.in. w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01), że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub cześć przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów” (podkreśl. Wnioskodawców). Ponadto, Trybunał podkreślił, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Na okoliczność, iż przekazywane aktywa powinny być wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej, zwrócił także uwagę TSUE w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (C-444/10), w którym dodatkowo podkreślono również, że: „Zastosowanie art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy wymaga również, by nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część, a nie natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Zita Modes, pkt 44).

Jak wynika z orzecznictwa Trybunału w tej mierze, zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek.”

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawców:

przedmiot transakcji na płaszczyźnie organizacyjnej stanowić będzie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań i należności;
Kupujący wstąpi w znaczną część praw związanych z budynkami, które przysługują Spółce;
Na płaszczyźnie funkcjonalnej przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo samodzielne realizujące zadania gospodarcze w zakresie dotychczasowym, tj. komercyjnego wynajmu powierzchni użytkowej.

Kupujący będzie mógł kontynuować działalność wynajmu nabywanej powierzchni, w tym samym zakresie co Spółka, bez konieczności ponoszenia dodatkowych nakładów finansowych. Tym samym, zdaniem Wnioskodawców w sytuacji przedstawionej w złożonym zapytaniu, zespół składników materialnych i niematerialnych Spółki, który zostanie zbyty na rzecz Kupującego, powinien zostać zaklasyfikowany jako „przedsiębiorstwo” w rozumieniu w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji transakcja będzie korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Przy czym, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy opisana transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie najmu powierzchni w budynkach, na gruncie przepisów ustawy o VAT powinna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

W świetle powyższych unormowań należy wskazać, że fakt wyłączenia z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia ze sprzedażą całego przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem dostawy były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą w szczególności budowę budynków komercyjnych oraz ich wynajem. W ramach prowadzonej działalności Spółka wybudowała dwa budynki biurowo-usługowe. Budynki zostały oddane do użytkowania na podstawie decyzji z dnia 8 czerwca 2016 r. Aktualnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą wynajem powierzchni w budynkach na rzecz podmiotów trzecich na cele biurowe, usługowe oraz handlowe. Spółka planuje sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach na rzecz Nabywcy. Przenoszone aktywa stanowią przeważającą większość aktywów Spółki. Po dokonaniu przedmiotowej transakcji, Zbywca nie będzie posiadał majątku niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni. Lista składników majątku Spółki niepodlegających przeniesieniu na rzecz Kupującego obejmie: prawa i obowiązki wynikające z umów w zakresie świadczenia usług księgowych; środki pieniężne Spółki, za wyjątkiem depozytów najemców; umowy na prowadzenie rachunków bankowych zawartych przez Spółkę; księgi rachunkowe Spółki i inne dokumenty (np. handlowe, korporacyjne) związane z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej, przy czym w ramach transakcji planowane jest udostępnienie Kupującemu kopii lub wydruków ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów księgowych w zakresie niezbędnym do kontynuowania przez Nabywcę działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach oraz dokonywania niezbędnych rozliczeń np. dla celów podatkowych; prawa przysługujące Spółce oraz roszczenia stron trzecich wobec Spółki, powstałe przed dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, nie włączone przez strony do przedmiotu transakcji; zobowiązania Spółki związane z finansowaniem nabycia prawa własności (prawa użytkowania wieczystego) działek gruntu oraz z finansowaniem procesu budowlanego na nieruchomości, przy czym część ceny sprzedaży odpowiadająca wartości zadłużenia Spółki wobec banków, może zostać przelana bezpośrednio na rachunek banków w drodze przekazu, o którym mowa w art. 921¹ Kodeksu cywilnego; umów ubezpieczeń zawartych przez Spółkę. Jak wskazano w opisie sprawy, składniki, które nie przechodzą w ramach transakcji są co do zasady związane z funkcjonowaniem samej Spółki i stanowią przede wszystkim nadbudowę korporacyjną samej Spółki. Nie są one bezpośrednio związane z istotą prowadzonej przez Spółkę działalności, tj. najmem komercyjnym. Po dokonaniu przedmiotowej transakcji, w związku z tym, że majątek niezbędny do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu powierzchni zostanie sprzedany Kupującemu, Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach transakcji na Nabywcę przeniesione zostaną istotne składniki majątku Zbywcy, z wyłączeniem składników stanowiących nadbudowę korporacyjną Zbywcy. Mając na uwadze charakter składników niepodlegających przeniesieniu na rzecz Nabywcy, składniki te – jak wskazał Wnioskodawca – nie stanowią składników niezbędnych Nabywcy do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w budynkach. Jednocześnie w zbywanym zespole składników majątkowych po wyłączeniu wskazanych składników majątku Spółki niepodlegających przeniesieniu na rzecz Kupującego zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami będącymi przedmiotem transakcji i jednocześnie w oparciu o składniki objęte zakresem transakcji zachowana będzie możliwość kontynuowania przez Nabywcę działalności prowadzonej uprzednio przez Spółkę w zakresie wynajmu budynków. Nabywca będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą polegającą na najmie komercyjnym w oparciu o składniki nabyte w ramach transakcji. Przedmiot transakcji stanowi całość zdolną do wykonywania działalności w zakresie najmu komercyjnego.

Z powołanych na wstępie przepisów wynika, że jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ k.c., dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, sprzedaż przedsiębiorstwa, będzie czynnością, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc przywołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanowiska Zainteresowanych w kontekście zadanego pytania stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie sprzedaż zespołu składników niematerialnych i materialnych przedstawionych w opisie sprawy, stanowiących przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Niniejszą interpretacje wydano na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin