Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.733.2017.2.MD
z 11 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 2 stycznia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych (w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego i zastosowania tzw. odwrotnego obciążania) związanych z nabywaniem towarów i usług, które mają służyć działalności polegającej na budowie domów jednorodzinnych i wielorodzinnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych (w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego i zastosowania tzw. odwrotnego obciążania) związanych z nabywaniem towarów i usług, które mają służyć działalności polegającej na budowie domów jednorodzinnych i wielorodzinnych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej pod nazwą … (dalej jako „Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność handlowa oraz usługowa. W zakresie działalności:

• handlowej jest to sprzedaż hurtowa i detaliczna materiałów budowlanych;
• usługowej jest to wykonywanie usług budowlanych.

W zakresie usług budowlanych Wnioskodawca ma m.in. wpisaną działalność polegającą na budowie domów jednorodzinnych i wielorodzinnych na podstawie zawartych umów z klientami. Dotychczas działalności tej Wnioskodawca nie prowadził, ale zamierza ją rozszerzyć w tym temacie.

Realizacja kompleksowej budowy budynków według PKOB 111 lub wielorodzinnego według PKOB 112 nastąpi w oparciu o projekt budowlany dostarczony przez inwestora i po zawarciu umowy o roboty budowlane, o której mowa w art. 647 Kodeksu cywilnego, zawartej między inwestorem (klientem) a Wnioskodawcą (generalny wykonawca). W umowie tej strony ustalą zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców.

Realizacja budowy kompleksowej budynków według PKOB 111 lub wielorodzinnego według PKOB 112 dotyczyła będzie obiektów lub lokali objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i następnych ustawy o VAT.

W ramach podpisanej umowy zostaną wykonane m.in. następujące roboty budowlane:

1. wykonanie fundamentów, ław, stropów, posadzek w domu jednorodzinnym według PKOB 111 lub wielorodzinnym według PKOB 112 zostanie zlecone podwykonawcy, którym nie będzie firma dostarczająca beton, czyli betoniarnia. Z wykonawcami fundamentów, ław, stropów, posadzek, którzy będą czynnymi podatnikami VAT działającymi jako podwykonawcy Wnioskodawcy, zostaną zawarte umowy cywilnoprawne na wykonanie robót budowlanych sklasyfikowanych w PKWiU w grupie 43.99.40.0 jako Roboty betoniarskie.
   
   
   Wnioskodawca złoży zamówienie na dostawę towaru, czyli zakup betonu wraz z dostawą na plac budowy, w firmie, która zajmuje się produkcją betonu, czyli betoniarni. Obecnie mało kto miesza beton na budowie we własnym zakresie, chyba że małe ilości.
   
   Dostawcami betonu będą podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
   
   Przedmiotem umowy cywilnoprawnej w zakresie zakupu masy betonowej będzie dostawa towaru sklasyfikowana zgodnie z PKWiU w grupie 23.63.1 Masa betonowa.
   
   Sprzedaży betonu towarzyszą z reguły także pewne czynności dodatkowe takie jak:
   
   
   
   1. wyprodukowanie na indywidualne zamówienie – w tym przypadku Wnioskodawcy – określonej w m³ ilości masy betonowej na podstawie projektu budowlanego dostarczonego przez inwestora w węźle betoniarskim z materiałów (cement, kruszywo, woda) wykonawcy;
      
   2. transport tak wyprodukowanej masy betoniarskiej gruszką lub pompo-gruszką na plac budowy wskazany przez zamawiającego;
      
   3. wpompowanie (podanie) betonu za pomocą rynien – jeśli to możliwe grawitacyjnie do fundamentów, a na odległość lub wysokość za pomocą specjalistycznej pompy do podawania masy betonowej;
      
   4. wpompowanie (wylanie masy betonowej) do ław lub szalunków albo stropów, stropodachów, posadzek, etc., przygotowanych przez podwykonawcę. Podwykonawca będzie zobowiązany do wibrowania (zagęszczenia) wpompowanej masy betonowej przy pomocy wibratora, tak aby beton został zalany równomiernie bez pęcherzy powietrza oraz do wygładzenia tak zwibrowanego betonu przy pomocy pac, tak aby beton po wylaniu był równy i gładki.
      
      
      
   Elementem dominującym będzie zakup towaru czyli betonu, pomimo dostarczenia go przez producenta na plac budowy.
   
   
   Faktury sprzedaży betonu wystawiane na rzecz zamawiającego będą zawierały w cenie betonu wartość usługi, jego transport i rozładunek. Niektórzy dostawcy betonu mogą na fakturze sprzedaży wyszczególnić poszczególne elementy zakupu jako beton, transport, rozładunek. W zależności od dostawcy towaru (betonu) mogą być stosowane różne metody fakturowania zakupu betonu.
   
   
   
2. montaż okien w domu jednorodzinnym według PKOB 111 lub wielorodzinnym PKOB 112 zostanie zlecony podwykonawcy, który jest czynnym podatnikiem VAT w trzech wariantach:
   
   
   
   1. podwykonawca wykona kompleksową usługę polegającą na:
      
      
      
      1. zrobieniu pomiarów otworów okiennych na budowie lub przyjęciu danych z projektu;
         
      2. wyprodukowaniu stolarki okiennej;
         
      3. dostarczeniu jej na plac budowy;
         
      4. zamontowaniu jej w budynku.
         
         
         
      
      Przedmiotem umowy cywilnoprawnej na montaż okien zawieranych z podwykonawcą (usługodawcą), o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, będzie usługa montażu wraz z wyprodukowaniem stolarki sklasyfikowana w PKWiU pod symbolem 43.32.10.0 – Roboty instalacyjne stolarki budowlanej.
      
      
      Elementem dominującym będzie wykonanie usługi budowlanej. Procentowy udział wartości towaru do wartości kosztów montażu nie ma tu znaczenia, ponieważ wyprodukowanie stolarki okiennej jest świadczeniem pomocniczym względem świadczenia głównego, którym jest montaż stolarki okiennej. Pomimo tego, że komponent dostarczonego towaru wartościowo może stanowić w istotny sposób o cenie całego kontraktu i usługi finalnej i stanowić ok. 90% wartości umowy. Przy tak zawartej umowie cywilnoprawnej do wartości świadczonej usługi montażu wliczona będzie wartość stolarki okiennej.
      
      Na fakturze powinna być wyszczególniona jedna pozycja, jako roboty instalacyjne stolarki budowlanej – okna.
      
      
      
      
   2. Wnioskodawca złoży zamówienie na dostawę towaru, czyli wykonanie stolarki okiennej przez producenta według projektu budynku lub po uprzednim dokonaniu pomiarów z budynku i dostawie towaru do magazynu zamawiającego. Usługę montażu towaru zakupionego wcześniej przez Wnioskodawcę wykona podwykonawca, który nie jest producentem tych okien;
      
   3. Wnioskodawca złoży zamówienie na dostawę towaru, czyli wykonanie stolarki okiennej przez producenta według projektu budynku po uprzednim dokonaniu pomiarów z budynku i dostarczeniu towaru do magazynu zamawiającego. Następnie Wnioskodawca zleci usługę montażu tych okien firmie, która dostarczyła ten towar, czyli producentowi stolarki okiennej.
      
      Zlecenie usługi montażu okien producentowi poprzedzi rozesłanie ofert do różnych podmiotów, które świadczą usługi montażu stolarki okiennej. Po analizie nadesłanych ofert od różnych podmiotów może się zdarzyć, że najlepszą ofertę na montaż stolarki okiennej złoży firma, która dostarczyła ten towar i to z nią zostanie podpisana umowa na usługi montażu stolarki okiennej.
      
      W wariancie „c” mamy do czynienia z dwoma umowami cywilnoprawnymi. Jedna umowa dotyczy dostawy towaru w postaci stolarki okiennej przez producenta sklasyfikowanej w PKWiU w grupie 16.23.11.0. Zamawiający w momencie dostarczenia do magazynu nabędzie prawo do rozporządzania, jako właściciel stolarką okienną jeszcze przed jej montażem w docelowym obiekcie. Druga umowa dotyczy montażu stolarki okiennej z powierzonego materiału przez zamawiającego. Usługa montażu z powierzonego materiału (stolarka okienna) sklasyfikowana w PKWiU pod symbolem 43.32.10.0.
      

Płatności dotyczące z jednej strony stolarki okiennej, a z drugiej strony usługi montażu będą odrębnymi płatnościami, gdyż dotyczą dwóch różnych umów cywilnoprawnych, pomimo, że w jednym przypadku mogą dotyczyć tego samego podmiotu.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytania.

1. Czy od betonu kupionego od jego producenta Wnioskodawca będzie mógł odliczyć naliczony VAT, czy też zakup tego betonu spowoduje, że stanie się nabywcą, na którym będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego w ramach tzw. odwrotnego obciążenia?

2a. Czy zakup kompleksowej usługi montażu okien od ich producenta spowoduje, że Wnioskodawca stanie się nabywcą, na którym będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego w ramach tzw. odwrotnego obciążenia?

2b. Czy od towaru (stolarki okiennej) kupionego od jego producenta Wnioskodawca będzie mógł odliczyć naliczony VAT, natomiast od kupionej usługi montażu wcześniej kupionego towaru stanie się nabywcą, na którym będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego w ramach tzw. odwrotnego obciążenia?

2c. Czy od towaru (stolarki okiennej) zakupionego od jego producenta, Wnioskodawca będzie mógł odliczyć naliczony VAT, natomiast od kupionej usługi montażu wcześniej kupionego towaru stanie się nabywcą, na którym będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego w ramach tzw. odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zakup betonu od producenta (betoniarni) jest dostawą towaru sklasyfikowaną zgodnie z PKWiU w grupie 23.63.1 Masa betonowa i w związku z tym nabywca będzie mógł odliczyć VAT z otrzymanej faktury zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup tego betonu nie spowoduje, że stanie się on nabywcą, na którym będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego w ramach tzw. odwrotnego obciążenia, gdyż przedmiotem umowy cywilnoprawnej jest zakup betonu, a nie zakup usługi betoniarskiej sklasyfikowanej w PKWiU w grupie 43.99.40.0 jako Roboty betoniarskie.

Zakupowi betonu towarzyszą z reguły także pewne czynności dodatkowe. Jest on bowiem przewożony w specjalnych pojazdach potocznie nazywanych „gruszkami”. Do jego natomiast wylania wykorzystuje się z reguły specjalne pompy, co znacznie skraca całą operację. Ustalenie czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towaru, czy jako świadczenie usługi wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedyną część składową uznaje się za świadczenie zasadnicze (dominujące), podczas gdy inne elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do świadczenia zasadniczego.

Usługa transportu i wylania betonu nie są w istocie odrębnymi świadczeniami. Te świadczenia służą tylko i wyłącznie dostawie betonu. Z uwagi na charakter tego towaru (jego właściwości fizyczne, etc.) dokonanie dostawy towaru betonu wymaga jego przetransportowania specjalistycznym samochodem, użycia pompy, aby go wyładować. Te świadczenia jednakże nie są samodzielną usługą. Stanowią one świadczenia pomocnicze umożliwiające dokonanie dostawy betonu (towaru).

Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania (dla świadczenia głównego) obejmuje także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Świadczenie usługi sprzętowej (jego cena) ma właśnie charakter kosztu dodatkowego. Powinna być ona potraktowana jako część podstawy opodatkowania dla świadczenia głównego (dostawy towaru – betonu) i opodatkowane w ten sam sposób.

Potwierdza to ostatni wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2017 r. sygn. akt I FSK 1389/15, który uznał, że czynności pomocnicze, bez których świadczenie główne nie mogłoby w ogóle zostać wykonane, nie mogą przesądzać o zastosowaniu niższej stawki VAT dla całej transakcji złożonej i uznał powyższe czynności za dostawy towaru.

Ad 2a.

Zakup kompleksowej usługi montażu okien od ich producenta spowoduje, że stanie się on uczestnikiem mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT.

Co jest przedmiotem zakupu określają strony w umowie cywilnoprawnej. W wariancie „a” przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa montażu okien przez ich producenta. W przepisach ustawy, a zwłaszcza art. 17 ust. 1h w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, ustawodawca przewidział konieczność zastosowania mechanizmu odwróconego VAT, jeśli zostaną spełnione kumulatywnie następujące przesłanki:

• przedmiotem umowy będzie nabycie usługi wymienionej w załączniku 14 do ustawy;
• usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;
• usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik czynny;
• usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.

Wszystkie te przesłanki w wariancie „a” są spełnione i dlatego przy zakupie tej usługi będzie miało zastosowanie odwrotne obciążenie.

Przedmiotem zamówienia jest usługa montażu wraz z wyprodukowaniem stolarki okiennej dla zamawiającego. Usługa sklasyfikowana jest w PKWiU w grupie 43.32.10.0 – Roboty instalacyjne stolarki budowlanej. Usługa ta jest wymieniona w załączniku 14 do ustawy o VAT.

Procentowy udział wartości towaru do wartości kosztów montażu nie ma tu znaczenia, ponieważ należy zidentyfikować elementy dominujące transakcji. Wyprodukowanie stolarki okiennej jest świadczeniem pomocniczym względem świadczenia głównego, którym jest montaż stolarki. Pomimo, że komponent zakupionego towaru wartościowo może stanowić w istotny sposób w cenie całego kontraktu i usługi finalnej i stanowić 90% wartości umowy, to jednak powinien być traktowany jako element pomocniczy, a nie dominujący.

W sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie dla celów VAT. Zdarzenie to trzeba traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Wobec powyższego, jeśli przedmiotem zakupu ma być montaż okien przez producenta, to nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkowywać ich osobno, ponieważ usługobiorca kupuje określoną usługę, a nie jej elementy.

Ad 2b.

Zakup towaru (stolarki okiennej) od ich producenta będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 23% i w związku z tym Wnioskodawca – jako nabywca – będzie mógł odliczyć VAT z otrzymanej faktury zakupu. Od zakupionej usługi montażu wcześniej zakupionego towaru stanie się natomiast uczestnikiem mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT.

Co jest przedmiotem zakupu strony określają w umowie cywilnoprawnej. W wariancie „b” mamy do czynienia z zawarciem dwóch umów cywilnoprawnych z dwoma różnymi podmiotami na różne czynności.

W przypadku producenta stolarki okiennej mamy do czynienia z zamówieniem do magazynu zamawiającego dostawy towaru oznaczonego co do gatunku zgodnie z projektem, sklasyfikowanego zgodnie z PKWiU w grupie 16.23.11.0.

W przypadku podwykonawcy mamy zawartą umowę na wykonanie usługi montażu stolarki okiennej w obiekcie budowlanym z powierzonego materiału. Usługa instalacji stolarki budowlanej znajduje się w wykazie usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, pod pozycją 31 załącznika 14 ustawy o VAT symbol PKWiU 43.32.10.0., będzie w tym przypadku podlegała mechanizmowi odwrotnego obciążenia. To, że zakupowi stolarki okiennej towarzyszą (nie zawsze) także pewne czynności dodatkowe, jak dokonanie pomiaru z budynku i dostawa towaru do magazynu zamawiającego nie oznacza to, że mamy do czynienia w całości świadczenia z wykonaniem usługi.

Ustalenie czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towaru, czy jako świadczenie usługi wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jaj elementów charakterystycznych i dominujących. W tym przypadku świadczeniem dominującym jest dostawa okien przez producenta, bo to było przedmiotem zamówienia, natomiast pomiar na budowie (w związku z np. wprowadzonymi zmianami przez inwestora), dostawa towaru do magazynu są czynnościami pomocniczymi, aby mogło być wykonane świadczenie dominujące.

Ad 2c.

Zakup towaru (stolarki okiennej) od ich producenta będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 23% i w związku z tym Wnioskodawca – jako nabywca – będzie mógł odliczyć VAT z otrzymanej faktury zakupu. Od kupionej usługi montażu z wcześniej kupionego towaru stanie się natomiast uczestnikiem mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT.

Co jest przedmiotem zakupu określają strony w umowie cywilnoprawnej. W wariancie „c” mamy do czynienia z zawarciem dwóch różnych umów cywilnoprawnych z tym samym podmiotem, ale na różne czynności i w różnych przedziałach czasowych. W związku z rozesłaniem zapytań ofertowych do różnych podmiotów, które zajmują się montażem stolarki okiennej i wybraniem najkorzystniejszej oferty.

W pierwszym etapie realizowanym z producentem stolarki okiennej mamy do czynienia z kupnem towaru i dostarczeniem go do magazynu zamawiającego. To, że zakupowi stolarki okiennej towarzyszą (nie zawsze) także pewne czynności dodatkowe, jak dokonanie pomiaru z budynku i dostawa towaru do magazynu zamawiającego nie oznacza, że mamy do czynienia w całości świadczenia z wykonaniem usługi.

Ustalenie czy świadczenie należy zakwalifikować jako zakup towaru czy jako świadczenie usługi wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja. W tym przypadku świadczeniem głównym jest zakup okien od ich producenta, bo to było przedmiotem zamówienia. Natomiast pomiar na budowie czy dostawa towaru do magazynu są czynnościami pomocniczymi do świadczenia głównego. W pierwszym etapie mamy do czynienia z zamówieniem dostawy towaru oznaczonego co do gatunku i zgodnie z projektem, sklasyfikowanego w PKWiU w grupie 16.23.11.0 i dostarczeniem go do magazynu zamawiającego. W momencie dostarczenia okien do magazynu zamawiającego kupujący nabywa prawo do rozporządzania nim jako właściciel jeszcze przed jej montażem w docelowym obiekcie.

W drugim etapie mamy do czynienia z zawarciem umowy cywilnoprawnej na montaż okien, ale dopiero po analizie nadesłanych ofert od różnych podmiotów, które trudnią się usługami montażu, w tym także od producenta stolarki okiennej. W takim przypadku może zdarzyć się, że najlepszą ofertę złożyła firma, która wcześniej dostarczyła towar (czysty zbieg okoliczności). Nie ma wątpliwości, że została zawarta umowa kupna usługi, a to, że z dostawcą okien, to wynika z okoliczności opisanych wcześniej.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można tych dwóch zawartych umów na zakup towaru i zakup usługi traktować w tym konkretnym przypadku jako jednego świadczenia złożonego. Nie ulega wątpliwości, że zostały podpisane z tym samym podmiotem, ale okoliczności zawarcia wskazują, że są to dwie różne czynności na podstawie dwóch różnych umów podpisanych w różnych okresach czasowych pod wpływem wystąpienia różnych okoliczności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ interpretacyjny zauważa, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie według symbolu PKWiU. Tym samym wydając niniejszą interpretację organ oparł się na opisie sprawy wynikającym z treści wniosku, tj. przede wszystkim na klasyfikacji statystycznej podanej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej jako „PKWiU” – zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Klasyfikacja dokonana przez producenta (usługodawcę) nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności w zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Organ interpretacyjny nie jest uprawniony do formalnego przyporządkowywania towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się bowiem w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Wobec tego w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU czynności wymienionych we wniosku) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana:

• na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Oznacza, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych;
• przy założeniu, że towary, o których mowa we wniosku (beton, stolarka okienna) będą wykorzystywane do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych, w tym przede wszystkim do czynności wskazanych w poz. 2 załącznika nr 14 ustawy do VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.