Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.807.2017.1.IK
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej (działka nr 127/6) oraz rezygnacji ze zwolnienia z VAT tej dostawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej (działka nr 127/6) oraz rezygnacji ze zwolnienia z VAT tej dostawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą R. sp. z o.o. z. siedzibą w S. przy ul. P., wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy. Główna działalność gospodarcza przedsiębiorstwa Wnioskodawcy polega na sprzedaży hurtowej materiałów budowlanych.

Na mocy umowy sprzedaży zawartej w dniu 1 lutego 2005 r. przed notariuszem Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej położonej w K. przy ul. P., dzielnica N. składającej się z działek ewidencyjnych nr 126/24, 127/3 i 127/6 objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy, dalej jako: „Nieruchomość”. Właścicielem Nieruchomości jest Skarb Państwa.

W ewidencji gruntów i budynków Nieruchomość jest ujęta jako tereny przemysłowe i oznaczona symbolem BA. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie zostały wydane decyzje o ustaleniu warunków zabudowy - zarówno co do całości jak i części Nieruchomości.

Składające się na Nieruchomość działki o nr 126/24 i 127/3 stanowią nieruchomość gruntową niezabudowaną. Z kolei działka o nr 127/6 jest zabudowana stanowiącymi przedmiot odrębnej własności: trzema budynkami magazynowymi murowanymi o powierzchni 1.380,00 m² każdy, budynkiem magazynowym „S.” o powierzchni 717,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 916,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 1.350,00 m², pawilonem handlowym murowanym o powierzchni 1.276,00 m², budynkiem socjalnym murowanym o powierzchni 216,00 m², budynkiem stacji transformatorowej o powierzchni 50,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 1.204,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 26,00 m² i budynkiem rozjezdni wózków o powierzchni 214,00 m².

Wszystkie budynki, znajdujące się na składającej się na Nieruchomość działce nr 127/6. znajdowały się na Nieruchomości w momencie jej zakupu przez Wnioskodawcę w 2005 r. i od tego okresu Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Wobec wszystkich budynków posadowionych na działce nr 127/6 upłynął już więc dwuletni okres od ich pierwszego zasiedlenia.

W dniu 9 listopada 2017 r. przed notariuszem Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości. Nabywcą Nieruchomości będzie spółka L. sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. P., wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dalej jako: „Nabywca”

Cena sprzedaży Nieruchomości ustalona została przez strony na kwotę (…) złotych netto, w tym cena sprzedaży prawa użytkowania wieczystego w kwocie (…) oraz cena sprzedaży prawa własności budynków i budowli znajdujących się na działce o nr 127/6 w kwocie (…). Płatność ceny została przez strony rozdzielona w ten sposób, iż kwota (…) netto, stanowiąca zadatek w rozumieniu art. 394 k.c. została przelana przez notariusza, w dniu zawarcia umowy przedwstępnej, z rachunku depozytowego kancelarii notarialnej na rachunek powierniczy prowadzony dla Wnioskodawcy przez G. a kwota (…) netto zostanie zapłacona Wnioskodawcy w terminie do dwóch dni roboczych od dnia zawarcia umowy przyrzeczonej przeniesienia prawa użytkowania wieczystego i prawa własności budynków i budowli Nieruchomości. Termin zawarcia umowy przyrzeczonej strony określiły najpóźniej na dzień 31 grudnia 20l8 r.

Zadatek wpłacony został przez Nabywcę na rachunek powierniczy Wnioskodawcy, który zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy przedwstępnej jest uprawniony do jego wypłaty dopiero w razie zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości bądź w razie odstąpienia od umowy z winy Nabywcy bądź w razie odstąpienia od umowy przez samego Nabywcę. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie może swobodnie dysponować kwotą wpłaconego zadatku. Wnioskodawca nie wystawił faktury VAT zaliczkowej, bowiem nie doszło jeszcze do powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 8 u.p.t.u.

Zarówno Wnioskodawca jak i Nabywca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, dalej jako: „u.p.t.u.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że w tak opisanym stanie faktycznym zdarzenie przyszłe, polegające na przeniesieniu przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości i prawa własności budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości będzie zwolnione spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług, z uwagi na zwolnienie spod opodatkowania przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 i 10 u.p.t.u.?
2. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że w tak opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca i Nabywca będą uprawnieni do dobrowolnego poddania dostawy zabudowanej działki 127/6 opodatkowaniu podatkiem VAT, na mocy art. 43 ust. 10 i 11 u.p.t.u.?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Pytanie 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicja dostawy zawarta jest z kolei w art. 7 ust. 1 u.p.t.u., który stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej łub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów u zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów tut podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony łub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że te następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową łub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego:
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Jak wynika z powyższej definicji, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei od strony podmiotowej, aby daną transakcję przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust 1 u.p.t.u., a co za tym idzie aby transakcja ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, konieczne jest także, aby dokonującym dostawy był podatnik stosownie do jego definicji zawartej w art. 15 u.p.t.u. Zgodnie z ust. 1 i 2 tego przepisu: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa u- ust. 2. bez względu na cel lub rezultat takież działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe oznacza, iż obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a u.p.t.u., powstaje tylko i wyłącznie w przypadku, jeżeli dokonującym dostawy jest podmiot będący podatnikiem podatku VAT, stosownie do definicji zawartej w art. 15 u.p.t.u.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u., a przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy, w wykonaniu umowy przyrzeczonej, prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości i posadowionych na niej budynków i budowli będzie stanowiło dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. Spełnione więc zostały podmiotowe i przedmiotowe przesłanki do zastosowania przepisów u.p.t.u. wobec przedmiotowej transakcji.

Jak wskazane zostało to przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego, przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego składające się z dwóch działek niezabudowanych oraz jednej działki zabudowanej budynkami o przeznaczeniu niemieszkalnym (przede wszystkim handlowym i usługowym) i budowlami. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie zostały wydane decyzje o ustaleniu warunków zabudowy zarówno co do całości jak i części Nieruchomości. Wnioskodawca przewiduje także, że na moment faktycznej sprzedaży, tj. zawarcia umowy przyrzeczonej i wydania Nabywcy Nieruchomości, nie zostanie uchwalony miejscowy plan Zagospodarowania przestrzennego ani nie zostaną wydane decyzje ustalające warunki zabudowy.

Co do zasady, zgodnie z przepisami u.p.t.u.. sprzedaż (dostawa) nieruchomości objęta jest przedmiotowym zwolnieniem spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stosownie bowiem do treści art. 43 ust. I pkt 9 i 10 u.p.t.u.: zwalnia się od podatku: 9) dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, 10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostaw ą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pojęcia „tereny budowlane” oraz „pierwsze zasiedlenie” zostały zdefiniowane w art. 2 pkt 14 i 33 u.p.t.u., które stanowią że: 14) przez pierwsze zasiedlenie rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, u rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej a przez tereny budowlane 33) rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pojęcia „budynków” i „budowli” nie zostały z kolei zdefiniowane w u.p.t.u. w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. chociażby wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2012 r. I FSK 918/11) wskazuje się, że na potrzeby u.p.t.u. pojęcia te należy rozumieć zgodnie z ich definicjami przewidzianymi w ustawie z dnia 7 lipca I994 r. Prawo budowlane, dalej jako „u.p.b” I tak, art. 3 pkt 2 i 3 u.p.b. stanowi, że: ilekroć w ustawie jest mowa o: 2) budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach; 3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdalniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. W związku z powyższym budynki i budowle znajdujące się na składającej się na Nieruchomość działce o nr 127/6, stanowią budynki i budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 u.p.b., a co za tym idzie także art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.

W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy stanowić będzie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, tj. działek o nr 126/24 i 127/3 oraz dostawę budynków i budowli znajdujących się na działce o nr 127/6 - z uwagi bowiem na treść art. 29a ust. 8 u.p.t.u. w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W ocenie Wnioskodawcy dostawa Nieruchomości będzie podlegała przedmiotowemu zwolnieniu spod opodatkowania podatkiem VAT z uwagi na spełnienie przez tą transakcję przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 9 i l0 u.p.t.u. Nieruchomość, a więc w szczególności składające się na nią niezabudowane działki o nr 126/24 i 127/3, nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jak również wobec Nieruchomości nie zostały wydane decyzje o ustaleniu warunków zabudowy. Wnioskodawca przewiduje także, że na moment faktycznej sprzedaży, tj. zawarcia umowy przyrzeczonej i wydania Nabywcy Nieruchomości, nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzje ustalające warunki zabudowy - a co za tym idzie działki 126/24 i 127/3 nie stanowią (ani nie będą stanowić na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej i wydania Nieruchomości Nabywcy) terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 u.p.t.u. Dlatego też do dostawy działek 126/24 i 127/3 spełnione zostały przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

Z kolei w sprzedaży działki nr 127/6, a więc dostawy budynków i budowli znajdujących się na tej działce, upłynął już dwuletni termin od ich pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 u.p.t.u. Dlatego też dostawa tych budynków i budowli będzie zwolniona spod opodatkowania podatkiem VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.

Pytanie 2

Stosownie do art. 43 ust. 10 u.p.t.u.: podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem te dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni: 2) złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Art. 43 ust. 11 u.p.t.u. wskazuje z kolei wymogi formalne tego oświadczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na to. że planowana na rzecz Nabywcy dostawa nieruchomości w postaci działki zabudowanej o nr 127/6 podlega i będzie podlegać w momencie zawarcia umowy przyrzeczonej i wydania Nabywcy nieruchomości przedmiotowemu zwolnieniu spod opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.. to strony będą uprawnione do poddania tej transakcji (w zakresie dostawy działki nr 127/6)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dostawy działki zabudowanej oraz rezygnacji ze zwolnienia, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Również sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi dostawę towarów na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Natomiast podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni pro unijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza sprzedać m.in. działkę o nr 127/6 (grunt będący w użytkowaniu wieczystym) zabudowaną trzema budynkami magazynowymi murowanymi o powierzchni 1.380,00 m² każdy, budynkiem magazynowym „S.” o powierzchni 717,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 916,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 1.350,00 m², pawilonem handlowym murowanym o powierzchni 1.276,00 m², budynkiem socjalnym murowanym o powierzchni 216,00 m², budynkiem stacji transformatorowej o powierzchni 50,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 1.204,00 m², budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni 26,00 m² i budynkiem rozjezdni wózków o powierzchni 214,00 m².

Wszystkie budynki znajdowały się na działce w momencie jej zakupu w 2005 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Od ich pierwszego zasiedlenia upłynął dwuletni okres.

Z uwagi na powyższe dostawa budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu (działka o nr 127/6) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, bowiem od pierwszego zasiedlenia - zajęcia budynków minął okres dłuższy niż dwa lata.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać.

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji z uwagi na zastosowanie do dostawy działki gruntu o numerze ewidencyjnym 127/6 zabudowanej budynkami zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo do rezygnacji z tego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10, po spełnieniu warunków określonych przepisami art. 43 ust. 10-11 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej (działka nr 127/6) oraz rezygnacji ze zwolnienia z VAT tej dostawy jest prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dostawy dwóch niezabudowanych działek gruntu (działki o nr 126/24 i 127/3) została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytań, stąd wszelkie inne kwestie poruszone w stanowisku a nie objęte pytaniami nie były przedmiotem interpretacji.

Ponadto należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji budynków magazynowych będących przedmiotem sprzedaży do budynków w rozumieniu ustawy prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego przez Wnioskodawcę wskazanych obiektów do budynków. Tut. Organ przyjmuje za Wnioskodawcą klasyfikację ww. obiektów do budynków uznając powyższe jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność, lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.