Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.88.2017.2.AK
z 14 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.) oraz piśmie z dnia 20 czerwca 2017 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 7 czerwca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.88.2017.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę przedwstępną sprzedaży i umowę zadatku w której Wnioskodawczyni zobowiązała się kupić prawo własności w udziałach po 1/2 nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym za cenę 500.000,00 zł. Każde z małżonków nabyło udział po 1/2 do majątku odrębnego albowiem w małżeństwie istnieje ustrój rozdzielności majątkowej. Na poczet ceny zakupu, w dniu 24 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni wpłaciła z osobistego rachunku bankowego na rachunek sprzedającej kwotę 30.000,00 zł zadatku. W dniu 20 września 2013 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła solidarnie z mężem kredyt hipoteczny w kwocie 500.000,00 zł na zapłatę reszty ceny, podatku od czynności cywilnoprawnych, taksy notarialnej, podatku VAT od taksy notarialnej, opłat sądowych, prowizji z tytułu udzielenia kredytu, opłat przygotowawczych, ubezpieczenia oraz wszelkich innych kosztów związanych z nabyciem udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

W dniu 28 września 2013 r. został podpisany akt notarialny umowy sprzedaży i oświadczenie o ustanowieniu hipoteki na mocy której Wnioskodawczyni nabyła udział 1/2 części nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym za cenę 250.000,00 zł. W akcie notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem jako nabywcy oświadczyli, że Bank na podstawie umowy złotowego mieszkaniowego kredytu hipotecznego udzielił małżonkom kredytu w kwocie 500.000,00 zł przeznaczonego na zakup domu jednorodzinnego, ustanowiona została na nabywanej nieruchomości hipoteka umowna od kwoty 1.000,00 zł. W trakcie trwania umowy kredytowej Wnioskodawczyni przekazała na spłatę kredytu i odsetek kwotę 44.930,18 zł. W związku z nieprzewidzianymi wcześniej okolicznościami małżonkowie zostali zmuszenia do sprzedaży nabytej nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego z dnia nabycia. W drodze negocjacji została ustalona kwota transakcji w wysokości 800.000,00 zł, czyli po 400.000,00 zł za 1/2 udziału w przedmiotowej nieruchomości.

W dniu 23 czerwca 2015 r. kupująca przelała bezpośrednio na rachunek banku kredytującego pieniądze na zakupioną przez małżonków nieruchomość kwotę 460.000,00 zł tytułem wcześniejszej częściowej spłaty kredytu hipotecznego udzielonego obojgu małżonkom. W dniu 21 lipca 2015 r. kupująca przelała na odrębne rachunki każdemu z małżonków po 170.000,00 zł. W dniu 23 lipca 2015 r. został podpisany akt notarialny w którym Wnioskodawczyni potwierdziła odbiór kwoty 170.000,00 zł, które wpłynęły na rachunek Wnioskodawczyni, na podstawie zaświadczenia wystawionego w banku, Wnioskodawczyni z mężem potwierdzili częściową spłatę kredytu hipotecznego w kwocie 460.000,00 zł dokonaną przez kupującą. W związku ze spłatą kredytu hipotecznego bank wyraził zgodę na wykreślenie hipoteki umownej z księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości.

Pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.88.2017.1.AK Wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

Przeformułowanie pytania „Ile wynosi -w przedstawionym stanie faktycznym „przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego”, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz U. 1991 nr 80 poz. 350 z późniejszymi zmianami ?”, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będącego przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowanego do przedstawionego stanu faktycznego i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni. Oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie adekwatne do zadanego pytania w sposób umożliwiający tut. organowi udzielenie odpowiedzi i wydanie interpretacji indywidualnej bez dokonywania wyliczeń.

W wyznaczonym terminie Wnioskodawczyni pismem z dnia 20 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) dokonała uzupełnienia wniosku co zostało przedstawione poniżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym przychodem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest cała cena zbycia udziału w nieruchomości, czy też przychodem jest ta część ceny zbycia, która faktyczne została przelana na rachunek osobisty Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ta część ceny zbycia, która faktyczne została przelana na rachunek osobisty Wnioskodawczyni. Tylko tą częścią ceny Wnioskodawczyni mogła swobodnie rozporządzać poprzez wydatkowanie jej na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest- z zastrzeżeniem ust. 2- odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub części oraz udziału w nieruchomości;
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
4. innych rzeczy

- odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jeśli zatem odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ww ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych odpłatnie określone zostały w art. 22 ust. 6c, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” (art. 22 ust. 6f).

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły jej wartość, poczynione w czasie posiadania nieruchomości.

Analizowany przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od ogólnej definicji kosztów uzyskania przychodów zawartej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, zatem powinien być interpretowany ściśle.

Przywołany powyżej przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się pojęciem kosztu nabycia. Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem (współwłaścicielem) nieruchomości lub prawa. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką zapłaci nabywca zbywcy za nieruchomość (prawo) będącą przedmiotem sprzedaży, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości (prawa) jest sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy.

Kosztem nabycia nie jest w żadnym wypadku kwota zaciągniętego i spłaconego po sprzedaży nieruchomości (prawa) kredytu. Skoro zaciągnięcie kredytu i uzyskanie pieniędzy od banku nie jest w świetle prawa podatkowego traktowane jako osiągnięcie przez podatnika przychodu do opodatkowania, a tym samym od kwoty kredytu nie płaci się w momencie jego uzyskania podatku dochodowego, to oczywistym jest, że wydatki na spłatę kredytu nie mogą być uznawane za koszt uzyskania przychodu.

Kosztem nabycia dla Wnioskodawcy będzie zatem cena jaką Wnioskodawca zapłacił sprzedającemu za zakupiony lokal mieszkalny. Oznacza to, że Wnioskodawca kwotę tę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym przypadający na niego przychód. Do kosztów nabycia Wnioskodawca może również zaliczyć np. zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych, jako wydatek bezpośrednio związany z nabyciem nieruchomości.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 25 pkt 2 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1 (tj. nabycie m.in. gruntu pod budowę budynku mieszkalnego),
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b.
   
   

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 tejże ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Co istotne z punktu widzenia niniejszej sprawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Z rozpatrywanego wniosku wynika, że zgodnie z umową sprzedaży udziału w nieruchomości kupująca zapłaciła określoną w umowie kwotę, z czego część kwoty stanowiła zobowiązanie Wnioskodawcy względem banku i została przelana bezpośrednio na rachunek banku kredytującego zakupioną przez Wnioskodawcę nieruchomość, a pozostałą część kwoty wynikającej z umowy sprzedaży nieruchomości, kupująca przelała na rachunek Wnioskodawcy Zdaniem Wnioskodawcy, jego przychodem z tytułu sprzedaży nieruchomości jest tylko kwota, którą faktycznie uzyskał, czyli kwota przychodu pomniejszona o zobowiązanie wobec banku. Wnioskodawca zamierza tę kwotę przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe i skorzystać ze zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy. Przede wszystkim, mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Organ stwierdza, że przepis art. 19 ust. 1 ww. ustawy w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, co jest przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Wykładnia gramatyczna nie pozostawia co do tego najmniejszej wątpliwości. Przychodem tym, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, nie jest kwota, którą Wnioskodawca faktycznie uzyskał, lecz wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada ona wartości rynkowej, pomniejszona o ewentualne koszty odpłatnego zbycia. Konieczność spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię na zakup zbywanej nieruchomości nie może mieć wpływu na ustalenie wysokości osiągniętego przychodu.

Spłata zobowiązania Wnioskodawcy przez kupującego dokonana bezpośrednio na rachunek banku stanowi jedynie formę zapłaty ceny, a więc formę rozliczenia pomiędzy stronami transakcji. Spłata ww. zobowiązania nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, o których mowa art. 22 ust. 6c, nie stanowi również kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy. Jest natomiast sposobem rozliczenia się nabywcy z ceny określonej w umowie. Ustawodawca wprawdzie nie określa, jakie koszty należy uważać za koszt odpłatnego zbycia, niemniej w doktrynie wskazuje się, że mogą to być wyłącznie koszty, które muszą być ponoszone w związku ze zbyciem. Będą to więc – jak już wyżej wskazano – np. koszty związane z wyceną nieruchomości, koszty notarialne, koszty pośredników, ale także koszty związane z ponoszeniem ciężarów publicznoprawnych (por. J. Marciniak (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych, Warszawa 2011 r., s. 199, A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 10, art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, LEX 2010).

Zatem przeznaczenie części ceny określonej w umowie na spłatę kwoty zabezpieczonej hipoteką stanowiło rozporządzenie sprzedającego co do wydatkowania kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, stanowiło element wzajemnych uzgodnień między stronami, które nie mogą modyfikować przepisów prawa podatkowego dotyczących sprzedaży nieruchomości.

Skoro jednak ustawodawca dla ustalenia wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości przewidział odrębny sposób określony w art. 19 ustawy, czyli wartość nieruchomości wyrażoną w cenie określonej w umowie, to nie ma żadnych podstaw prawnych aby twierdzić, że jego intencją było opodatkowanie dochodu stanowiącego różnicę pomiędzy kwotą faktycznie otrzymaną a kosztami uzyskania przychodu.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy jego majątek uległ zwiększeniu o całą kwotę uzyskanego przychodu a nie jedynie o kwotę, która została przelana na rachunek Wnioskodawcy. Nie zmienia tego okoliczność, że część uzyskanego przychodu przeznaczona została na spłatę zobowiązania Wnioskodawcy wobec banku. Gdyby Wnioskodawca nie spłacił tego zobowiązania ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości, to musiałby na spłatę ww. zobowiązania przeznaczyć inne swoje środki.

Podsumowując, przychód, który uzyskał Wnioskodawca ze sprzedaży w 2015 r. nieruchomości nabytej w 2013 r. podlega opodatkowaniu według opisanych w niniejszej interpretacji zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem dla Wnioskodawcy jest kwota z tytułu sprzedaży nieruchomości ustalona na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, jeśli takie Wnioskodawca w ogóle poniósł. Brak jest natomiast podstaw prawnych do ustalenia przychodu w innej wysokości, tj. do odliczenia od uzyskanego przychodu spłaty zobowiązania na rzecz banku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży – o ile odpowiada wartości rynkowej – pomniejszoną o ewentualne koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Tak obliczony dochód, zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, chyba że zostaną spełnione wszystkie warunki zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przychodem ze sprzedaży nieruchomości jest kwota z tytułu sprzedaży nieruchomości ustalona na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni małżonka Wnioskodawczyni, będącego współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.