Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.154.2017.1.PR
z 10 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i wykazuje nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Z uwagi na świadczenie usług na rzecz kontrahenta spoza Unii, sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż stanowi eksport usług. Definicja eksportu usług nie została sprecyzowana w przepisach dotyczących podatku VAT. Przyjęte zostało, że wszystkie usługi, wykonywane przez podatnika polskiego na rzecz kontrahentów, którzy mają swoją siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, zamieszkania albo pobytu poza granicami Polski stanowią eksport usług.

Obowiązek opodatkowania eksportowanych usług podatkiem VAT opiera się przede wszystkim na art. 28b ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. W praktyce oznacza to, że bez względu na fakt, czy usługa świadczona jest na terytorium Polski, czy też poza jej granicami, podmiotem właściwym do uiszczenia podatku będzie odbiorca usługi.

Odbiorcą usług jest firma A mająca siedzibę na terenie Stanów Zjednoczonych, nieposiadająca na terytorium kraju filii, ani oddziału.

A dokonuje sprzedaży, za pośrednictwem internetu, swoich produktów, tzn. produktów w postaci herbaty, których skład, wygląd końcowy opakowania został stworzony i oznakowany jako produkt producencki A. Produkt ten nie może zostać sprzedany przez żaden inny podmiot. Właścicielem rozporządzającym towarem jako właścicielem pozostaje podmiot zagraniczny.

Wnioskodawca otrzymuje, od podmiotu zagranicznego, pliki zamówień z danymi do wysyłki towaru kierowanego bezpośrednio do Klienta, konsumenta końcowego. Nie odpowiada za reklamacje dotyczące produktu, a jedynie za reklamacje związane z właściwym i terminowym dostarczeniem produktu do Klienta. Wnioskodawca nie otrzymuje zapłaty za przekazany towar. Zapłata następuje na konto podmiotu zagranicznego, przed dokonaniem wysyłki, a więc przyjmując przesyłkę Klient dysponuje towarem jako właściciel.

Współpraca pomiędzy obiema firmami Wnioskodawcy oraz A została potwierdzona umową.

Zgodnie z umową współpracy z firmą A z siedzibą w (…) Wnioskodawca zajmuje się obsługą i kontrolą procesu produkcji oraz wysyłki towaru w postaci herbaty.

Recepturę, jej skład i prawo do dysponowania towarem oraz prawo dalszej sprzedaży ma wyłączne Zleceniodawca firma A, z zastrzeżeniem klauzuli poufności nałożoną na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca odpowiada za właściwe przygotowanie produktu, prowadzi nadzór nad jego produkcją i odpowiada za jego dostarczenie do odbiorcy na terenie całego świata zgodnie z informacją od Zleceniodawcy wskazującą odbiorcę i adres wysyłki. Zleceniodawca odpowiada za sprzedaż swojego produktu, jego reklamę i pobiera zapłatę za jego sprzedaż od klientów indywidualnych.

Wnioskodawca nie pobiera zapłaty za sprzedaż towaru dla poszczególnych odbiorców, formą zapłaty jest wynagrodzenie otrzymywane od Zleceniodawcy za wyświadczoną usługę, w rozliczeniach miesięcznych uwzględniających poniesione koszty i prowizję za obsługę całego procesu realizacji zlecenia.

Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające nabycie herbaty. Dokumentami tymi są faktury. Z informacji na fakturze wynika, że Nabywcą jest Wnioskodawca.

Nabycie herbaty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju.

Wnioskodawca posiada dokumentację potwierdzającą dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z importem lub nabyciem towarów i usług na terytorium kraju. Zawarł z firmą produkującą herbatę umowę współpracy w zakresie produkcji wyrobu herbacianego z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży na rynek zagraniczny, w ramach współpracy jako Przedstawiciel Dystrybutora.

Przedsiębiorców świadczących usługi na rzecz zagranicznych klientów objęły obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. zmiany w przepisach podatkowych, także Wnioskodawcę, polskiego przedsiębiorcę.

Pod pojęciem „eksport usług” rozumiane są usługi wykonywane przez polskich przedsiębiorców na rzecz kontrahentów mających swoją siedzibę, miejsce wykonywania działalności lub miejsce zamieszkania poza granicami kraju.

Firmą mającą siedzibę poza granicami kraju jest podmiot A z siedzibą w USA.

Podobnie jak w przypadku przedsiębiorców unijnych, miejscem świadczenia usług na rzecz klientów z państw spoza UE (np. USA) jest generalnie miejsce siedziby lub wykonywania działalności nabywcy i to właśnie nabywca rozlicza VAT zgodnie z przepisami swojego kraju (np. w USA podatek VAT w ogóle nie występuje). Również w tych transakcjach nic nie stoi na przeszkodzie aby – mimo nie pobierania VAT-u od klienta zagranicznego – podatek ten odliczyć z faktur zakupowych powiązanych z wykonaniem zagranicznej usługi (pod warunkiem, że eksportowana usługa byłaby opodatkowana w Polsce). Tak też traktowana jest usługa świadczona na rzecz firmy A.

Faktura za usługę na rzecz firmy z innego kraju UE, firmy A zawiera następujące dane:

• nazwy i adresy sprzedawcy i nabywcy,
• NIP polskiego podmiotu i numer identyfikacji podatkowej podmiotu zagranicznego,
• numer kolejny i dane wystawienia faktury,
• zakres wykonanej usługi, cenę z tytułu świadczonej usługi netto,
• sumę wartości sprzedaży usług niepodlegających opodatkowaniu.
  
  

W związku z usługami świadczonymi dla klientów spoza UE nie trzeba sporządzać informacji podsumowującej na formularzu VAT-UE i takiej też nie sporządza Wnioskodawca.

Transakcje zagraniczne są ujęte w deklaracji VAT-7 (poz. 11) w okresie rozliczeniowym, w którym usługę faktycznie wykonano. Data wystawienia faktury następuje do 7-go dnia miesiąca, za wykonane uprzednio usługi miesiąca poprzedniego.

Obowiązki dokumentacyjne, które spoczywają na polskim podmiocie.

Sprzedaż usług zagranicznemu przedsiębiorcy nie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie VAT dla Wnioskodawcy, polskiego podmiotu. Mimo to eksport usług jest odpowiednio dokumentowany i w razie kontroli jasne jest dlaczego nie rozliczono VAT-u i jaki powstał przychód z tytułu transakcji zagranicznych. Przechowywane są faktury dokumentujące poniesienie kosztów realizacji zlecenia, koszty funkcjonowania biura oraz pozostałe koszty pośrednie wraz z potwierdzeniem ich zapłaty.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązek rozliczenia podatku i ujęcia transakcji w prowadzonej ewidencji VAT powstaje z chwilą wykonania usługi. Tak też jest wykazywana, jeśli zaś płatność nastąpiłaby wcześniej, to transakcję należy rozliczyć według płatności.

Aby właściwie dokumentować eksport usług przechowywane są faktury VAT, bankowe dowody wpłaty, umowa zawarta z zagranicznym kontrahentem. Przychód podlegający podatkowi dochodowemu z tytułu wykonanych usług zagranicznych jest rozpoznany na podstawie wystawionej faktury.

Przychód z tytułu świadczonej usługi eksportu usług obejmuje zwrot poniesionych kosztów produkcji, konfekcji, transportu, obsługi procesu wysyłki oraz koszty funkcjonowania biura wraz z należną prowizją za wyświadczoną usługę, w miesięcznym okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca wykazuje zwrot VAT z tytułu sprzedaży usług nadzoru nad produkcją i konfekcją towaru dla kontrahenta z USA jako NP. Firma A z USA okazuje poprzez stronę internetową towar (herbatę). Dostawcą dla klienta indywidualnego w imieniu A, jest podatnik polski, Wnioskodawca, który wysyła towar z Polski bezpośrednio do klientów z USA oraz państw Unii Europejskiej. Zapłata za otrzymany towar następuje na konto kontrahenta zagranicznego.

Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów i wykazuje faktury dotyczące nabycia herbaty, konfekcji, czyli pakowania oraz pozostałe faktury dotyczące funkcjonowania biura, otrzymane przez firmy polskie.

Wnioskodawca świadcząc eksport usług, odlicza podatek naliczony, wnioskując o zwrot w terminie 60 dni. Zwrot podatku wynika z wystawionych przez polskiego podatnika na rzecz kontrahenta z USA faktur sprzedaży „NP” na świadczenie usług wg umowy pomiędzy polskim podmiotem, a kontrahentem z USA, firmą A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując płatności za usługi firm produkujących i konfekcjonujących oraz ponosząc wszystkie pozostałe koszty związane z dostarczeniem produktu końcowego do klienta indywidualnego, ma możliwość odliczenia podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadając dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z nabyciem towarów i usług na terytorium kraju w postaci umów, zleceń, faktur oraz dowodów zapłat za poniesione koszty z tytułu zakupu produktów, konfekcji, wysyłki, kosztów funkcjonowania biura ma on możliwość pełnego odliczenia podatku należnego od zakupu towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych, nieposiadającego na terytorium kraju filii, ani oddziału. Zleceniodawca dokonuje sprzedaży, za pośrednictwem internetu, swoich produktów, tzn. produktów w postaci herbaty, których skład, wygląd końcowy opakowania został stworzony i oznakowany jako produkt producencki Zleceniodawcy. Produkt ten nie może zostać sprzedany przez żaden inny podmiot. Rozporządzającym towarem jak właściciel pozostaje Zleceniodawca. Wnioskodawca otrzymuje od Zleceniodawcy pliki zamówień z danymi do wysyłki towaru kierowanego bezpośrednio do klienta, konsumenta końcowego. Wnioskodawca nie odpowiada za reklamacje dotyczące produktu, a jedynie za reklamacje związane z właściwym i terminowym dostarczeniem produktu do klienta. Wnioskodawca nie otrzymuje zapłaty za przekazany towar. Zapłata następuje na konto Zleceniodawcy, przed dokonaniem wysyłki, a więc przyjmując przesyłkę klient dysponuje towarem jak właściciel. Współpraca pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą została potwierdzona umową, zgodnie z którą Wnioskodawca zajmuje się obsługą i kontrolą procesu produkcji oraz wysyłki towaru w postaci herbaty. Recepturę, jej skład i prawo do dysponowania towarem oraz prawo dalszej sprzedaży ma wyłącznie Zleceniodawca. Wnioskodawca odpowiada za właściwe przygotowanie produktu, prowadzi nadzór nad jego produkcją i odpowiada za jego dostarczenie do odbiorców na terenie całego świata zgodnie z informacją od Zleceniodawcy wskazującą odbiorcę i adres wysyłki. Kontrahent odpowiada za sprzedaż swojego produktu, jego reklamę i pobiera zapłatę za jego sprzedaż od klientów indywidualnych. Wnioskodawca nie pobiera zapłaty za sprzedaż towaru dla poszczególnych odbiorców, formą zapłaty jest wynagrodzenie otrzymywane od Zleceniodawcy za wyświadczoną usługę, w rozliczeniach miesięcznych uwzględniających poniesione koszty i prowizję za obsługę całego procesu realizacji zlecenia. Wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi obejmuje zwrot poniesionych kosztów produkcji, konfekcji, transportu, obsługi procesu wysyłki oraz koszty funkcjonowania biura wraz z należną prowizją za wyświadczoną usługę. W przypadku świadczenia tej usługi w kraju byłaby ona opodatkowana podatkiem VAT. Wnioskodawca przechowuje faktury dokumentujące poniesienie kosztów realizacji zlecenia, koszty funkcjonowania biura oraz pozostałe koszty pośrednie wraz z potwierdzeniem ich zapłaty. Posiada także dokumentację potwierdzającą dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z importem lub nabyciem towarów i usług na terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a wprowadza do ustawy drugą definicję podatnika. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zleceniodawca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi, spełnia definicję podatnika w myśl art. 28a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Wobec powyższego, usługa świadczona przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług z uwagi na to, że Zleceniodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, a miejscem świadczenia tych usług – na podstawie art. 28b ustawy – jest terytorium kraju, w którym usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywanymi usługami od firm produkujących i konfekcjonujących oraz ponoszonymi pozostałymi kosztami związanymi z dostarczeniem produktu końcowego do klienta indywidualnego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanych przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

1. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
2. towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego),
3. faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli została na niej wskazana kwota podatku.
   
   

Jednak jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy – podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które z uwagi na przepisy dotyczące miejsca świadczenia opodatkowane są poza terytorium kraju.

Przepis ten wprowadza dwa podstawowe warunki, których łączne spełnienie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju:

1. pierwszym z nich jest to, aby hipotetycznie – w przypadku świadczenia takich samych usług w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem świadczenie usług poza terytorium kraju powinno mieć charakter sprzedaży opodatkowanej;
2. drugi z tych warunków dotyczy posiadania przez podatnika dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z importem lub nabyciem towarów i usług na terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.
   
   

W przedmiotowej sprawie powyższe przesłanki są spełnione. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę gdyby były wykonywane na terytorium kraju byłyby opodatkowane podatkiem od towarów i usług, wobec tego Wnioskodawca posiadając stosowne dokumenty, z których wynika związek poniesionych wydatków – w związku z nabywanymi usługami od firm produkujących i konfekcjonujących oraz pozostałe koszty związane z dostarczeniem produktu końcowego do klienta indywidualnego – z usługami świadczonymi poza terytorium kraju na rzecz Zleceniobiorcy jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących te zakupy przy założeniu, że nie zachodzą inne ograniczenia przewidziane w art. 86a i 88 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabywane usługi od firm produkujących i konfekcjonujących oraz ponoszone pozostałe koszty związane z dostarczeniem produktu końcowego do klienta indywidualnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.