Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.287.2017.1.ALN
z 21 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 24 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia wartości prewspółczynnika oraz obowiązku weryfikacji prewspółczynnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia wartości prewspółczynnika oraz obowiązku weryfikacji prewspółczynnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie ze statutem do zakresu działań Miasta ... należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, które nie są zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Miasto w szczególności, wykonuje zadania własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami, a także może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu, województwa i administracji rządowej na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego lub właściwym organem administracji rządowej.

Z tytułu wykonywania swoich zadań lub innych czynności, Miasto może pobierać różnego rodzaju opłaty (np. opłatę targową, opłatę produktową, opłatę miejscową, opłaty z tytułu czynności administracyjnych, opłatę od posiadania psów). W tym zakresie Miasto występuje jako organ władzy publicznej, wykonujący zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa i jako takie, zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) dalej: „ustawą o VAT, nie jest uznawane za podatnika podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”). Jednocześnie, Miasto wykonuje czynności wpisujące się w definicję działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W ramach działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (działalności gospodarczej) Miasto m.in.:

1. oddaje grunty w użytkowanie wieczyste,
2. świadczy usługi w zakresie dzierżawy gruntów oraz nieruchomości,
3. świadczy usługi wynajmu lokali komunalnych (wynajmu lokali użytkowych),
4. dokonuje odpłatnego zbycia mienia komunalnego (sprzedaż lokali, gruntów),
5. dokonuje refaktury kosztów głównych (przykładem są refaktury energii elektrycznej) na podmioty trzecie.
   
   

W związku z całokształtem prowadzonej działalności, Miasto ponosi koszty różnego rodzaju wydatków. Część z nich jest w stanie przyporządkować wprost do jednego z prowadzonych rodzajów działalności, tj. do działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT. Przyporządkowanie wydatków polega na zidentyfikowaniu konkretnej sprzedaży lub zdarzeń po stronie Miasta, dla których zostały one poniesione.

Niemniej jednak, część wydatków, ponoszonych przez Miasto, jest związana jednocześnie z oboma rodzajami działalności, tj. wykorzystywana zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych, niż działalność gospodarcza (działalność Miasta jako organu władzy publicznej). W stosunku do tego rodzaju wydatków, Miasto nie było i nie jest w stanie ich przyporządkować do poszczególnych rodzajów działalności przez nie wykonywanych. W tym przypadku każdy wydatek służy jednocześnie czynnościom podlegającym pod zakres opodatkowania VAT, jak i czynnościom niestanowiącym działalności gospodarczej, które Miasto wykonuje w zakresie przysługującego jej władztwa publicznoprawnego. W odniesieniu do analizowanego rodzaju wydatków Miasto nie ma obiektywnej możliwości ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności przez nią wykonywanych. Są to tzw. koszty ogólne funkcjonowania Miasta.

W związku z nowelizacją przepisów ustawy o VAT, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2016 r., Miasto ... zamierza dokonywać kalkulacji tzw. sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dalej: „prewspółczynnik”).

W odniesieniu do prewspółczynnika wstępnego dla roku 2017, Miasto ... dokonało kalkulacji w sposób, wskazany w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2015 r., poz. 2193, dalej: „Rozporządzenie MF”), tj. odrębnie dla Urzędu Miasta przy zastosowaniu określonego w rozporządzeniu klucza przychodowego, przyjmując jednocześnie dane za poprzedni rok podatkowy.

Taki sposób obliczania prewspółczynnika wstępnego na rok 2017 jednocześnie:

• zapewnił najdokładniejszy ze znanych Miastu sposobów dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, oraz
  

• obiektywnie odzwierciedlił część wydatków Miasta przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zastosowany przez Wnioskodawcę sposób ustalania wartości prewspółczynnika dla Urzędu Miasta, odpowiadający wskazanemu w § 3 ust. 2 rozporządzenia, należy uznać za prawidłowy?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, pomimo obowiązywania w stosunku do jednostek samorządu terytorialnego rozporządzenia, jest on zobowiązany do bieżącego weryfikowania, czy stosowany przez niego w oparciu o rozporządzenie prewspółczynnik jest reprezentatywny?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

1. Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowany przez Wnioskodawcę sposób ustalania wartości prewspółczynnika dla Urzędu Miasta, odpowiadający wskazanemu w § 3 ust. 2 rozporządzenia, należy uznać za prawidłowy.
2. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest jego stanowisko, zgodnie z którym pomimo obowiązywania w stosunku do jednostek samorządu terytorialnego rozporządzenia, jest on zobowiązany do bieżącego weryfikowania, czy stosowany przez niego w oparciu o rozporządzenie prewspółczynnik jest reprezentatywny.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90c ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 118 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust 2a-2h ustawy o VAT oraz Rozporządzenia MF obowiązującego od 1 stycznia 2016 r. w przypadku nabywania towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 6 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez mego nabyć.

W świetle art. 86 ust. 2g ustawy o VAT proporcję (prewspółczynnik) określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku, Miasto w stosunku do części ponoszonych przez siebie wydatków nie jest w stanie dokonać ich przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej podatnika, gdyż mają one związek z całokształtem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, tj. zarówno z działalnością gospodarczą, jak i z działalnością, realizowaną przez Miasto w charakterze organu władzy publicznej. Wydatki te nie stanowią jednocześnie wydatków, przeznaczonych do celów nieodpłatnych przekazań, podlegających opodatkowaniu VAT, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 i ust. 5 ustawy o VAT (celów osobistych podatnika lub jego pracowników). W stosunku do tego rodzaju wydatków, stanowiących koszty ogólne Miasta, zastosowanie znajdzie więc art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. W związku z tym, Miasto od momentu wejścia w życie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, tj. od 1 stycznia 2016 r., chcąc skorzystać z odliczenia VAT naliczonego od tzw. kosztów ogólnych, jest zobowiązane do zastosowania prewspółczynnika.

Zgodnie z art. 86 ust. 2b, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Ustawa o VAT nie wskazuje jednego, obowiązującego sposobu wyliczania prewspółczynnika, przewiduje natomiast, jakie dane mogą być wykorzystywane przez podatników w celu jego ustalenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

Odrębny klucz ustalania prewspółczynnika jest przewidziany dla określonych podmiotów, w tym jednostek samorządu terytorialnego, w przepisach rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.
   
   

Ilekroć natomiast w rozporządzeniu jest mowa o urzędzie obsługującym jednostkę samorządu terytorialnego - rozumie się przez to urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej (§ 2 pkt 5 rozporządzenia).

W świetle ust. 2 § 3, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

X = A*100/D_ujst

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej (prewspółczynnik),

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D_ujst - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Na podstawie § 2 pkt 9 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego - rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

1. dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,
2. zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT,
3. dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,
4. środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
5. wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,
6. kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,
7. odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy o VAT, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Niemniej jednak, na podstawie § 8 rozporządzenia, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

W oparciu o przytoczone powyżej przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia, Miasto dokonało kalkulacji prewspółczynnika dla urzędu obsługującego Wnioskodawcę, tj. Urzędu Miasta. Prewspółczynnik został więc oparty o proporcję dochodową, wskazaną w § 3 ust. 2 rozporządzenia. Miasto dokonało wyłączenia odpowiednich kategorii dochodów, których nie należy wliczać do przedmiotowej proporcji, takich, jak w szczególności wpłata nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego, dywidendy, czy też równowartość środków, innych, niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, przekazanych innym jednostkom celem realizacji przez nie zadań Miasta. Jednocześnie w oparciu o przepisy rozporządzenia, Miasto dokonało kalkulacji za rok 2017 w oparciu o dane dla roku 2015.

Na chwilę obecną, zdaniem Miasta, przykładowe klucze wyliczania prewspółczynnika wymienione w ustawie o VAT w art. 86 ust. 2c nie powinny być przez nie stosowane. W opinii Wnioskodawcy, na dzień dzisiejszy sposób obliczania prewspółczynnika, wskazany zgodnie z przepisami rozporządzenia będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez Miasto działalności i dokonywanych przez nie nabyć.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 2b, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Na podstawie art. 86 ust. 2h, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22 ustawy o VAT (tj. rozporządzenie), uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Biorąc pod uwagę powyższe, w celu maksymalnego dostosowania się do przepisów ustawy o VAT Miasto jest zobowiązane na bieżąco monitorować specyfikę prowadzonej działalności oraz dokonywanych nabyć oraz dokonywać zastosowania innego, bardziej reprezentatywnego sposób określenia prewspółczynnika, jeśli okaże się to konieczne. Jak wskazano bowiem w art. 86 ust. 2h ustawy o VAT, sposób obliczania prewspółczynnika przewidziany w rozporządzeniu ma charakter fakultatywny, tj. podatnik, do którego rozporządzenie się odnosi, np. Miasto, może dokonać jego wyliczenia na podstawie innych danych, niż wyznaczone w rozporządzeniu, jeśli okażą się one pełniej odzwierciedlać część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

Jednocześnie od 1 stycznia 2016 r. weszły w życie także przepisy, na gruncie których po zakończonym roku konieczne jest dokonywanie przez podatników korekty zastosowanego prewspółczynnika wstępnego na dany rok.

Zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 90c ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT (tj. rozporządzenie), może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W świetle ust. 3 tego samego artykułu, dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Biorąc pod uwagę powyższe, po zakończonym roku, Miasto będzie zobowiązane do ponownej kalkulacji wartości prewspółczynnika oraz dokonania odpowiedniej korekty w przypadku zmiany jego wartości. Korekta powinna być oparta o dane ostateczne dla danego roku podatkowego. W przypadku Miasta oznacza to, że w sytuacji, w której dla roku 2017 Miasto oparło się o dane za rok 2015, to po zakończeniu roku 2017 dokona ono ponownej kalkulacji kwoty podatku naliczonego w oparciu o dane za rok 2016. Jednocześnie, Miasto jest zobowiązane do dokonania weryfikacji czy dla celów wyliczenia ostatecznego prewspółczynnika powinna zastosować ten sam sposób jego określenia, co dla prewspółczynnika wstępnego. W przypadku uznania po zakończeniu danego roku, że w stosunku do działalności w nim prowadzonej oraz poniesionych w tym roku wydatków bardziej reprezentatywny byłby prewspółczynnik obliczany na podstawie innych danych, Miasto powinno dokonać kalkulacji wartości ostatecznej proporcji za dany rok przy wykorzystaniu innego prewspółczynnika.

Mając na uwadze powyższe, Miasto ... wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.