Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.435.2017.1.ŻR
z 24 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 07 lipca 2017 r. (data wpływu 07 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT wpłat mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach usługi montażu zestawów solarnych,
  

• stawki podatku VAT dla czynności montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m²,
  

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przez Gminę na rzecz mieszkańców prawa własności zestawów solarnych
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT wpłat mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach usługi montażu zestawów solarnych,
  

• stawki podatku VAT dla czynności montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m²,
  

• braku opodatkowania podatkiem VAT dofinansowania otrzymanego ze środków europejskich na realizację projektu „…”,
  

• stawki podatku VAT dla otrzymanego dofinansowania,
  

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przez Gminę na rzecz mieszkańców prawa własności zestawów solarnych,
  

• prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „…”,
  

• stawki podatku VAT dla usług montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m² świadczonych przez wykonawcę projektu,
  

• braku obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu nabytych przez Gminę od wykonawcy usług montażu zestawów solarnych.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 07 lipca 2017 r. (data wpływu 07 lipca 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina … zawarła w dniu 28 grudnia 2016 r. z Województwem … umowę o dofinasowanie projektu „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 Osi Priorytetowej 4 Energia Przyjazna Środowisku Działania 4.1 Wsparcie Wykorzystania OZE.

Środki z Regionalnego Programu Operacyjnego są środkami, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych.

W 2017 r. Gmina zamierza w oparciu o współfinansowanie zrealizować projekt. W ramach projektu zostaną wykonane na nieruchomościach właścicieli zestawy kolektorów słonecznych. Kolektory słoneczne będą usytuowane na budynkach mieszkalnych, nieprzekraczających 300 m² zaliczanych według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych 11 - budynki mieszkalne - 111 budynki mieszkalne jednorodzinne.

Dofinansowanie ze środków europejskich wynosi maksymalnie 85% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Wkład własny Gminy wynosi nie mniej niż 15% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Gmina uzyskała od właścicieli nieruchomości zaliczkę na poczet wkładu własnego, od której odprowadziła podatek VAT w wysokości 8%. Na pokrycie pozostałej części wkładu własnego Gmina uzyska wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będzie realizowany projekt, po wybraniu przez Gminę wykonawcy projektu. Wpłaty mieszkańców wchodzą w zakres wkładu własnego beneficjenta.

Gmina ogłosiła przetarg nieograniczony w celu wyboru wykonawcy projektu, z którym podpisze umowę.

Wydatki związane z realizacją projektu to wydatki związane z montażem instalacji solarnych. Wydatki związane z opracowaniem studium wykonalności, wydatki związane z opracowaniem dokumentacji technicznej, nadzorem inwestorskim. Faktury dotyczące wydatków związanych z realizacją projektu są i będą wystawiane i w całości zapłacone przez Gminę.

Zamontowane zestawy solarne w okresie 5 lat od dnia zatwierdzenia przez Instytucję Zarządzającą końcowego wniosku o płatność tj. przez okres trwałości projektu będą stanowiły własność Gminy. Na okres 5 lat Gmina użyczy zestawy solarne właścicielowi nieruchomości. Po upływie 5 lat Gmina przekaże zestawy solarne na własność właścicielowi nieruchomości za kwotę wniesionego wkładu własnego. W dniu przeniesienia własności zestawów solarnych właściciel nieruchomości nie będzie ponosił na rzecz Gminy żadnych innych kosztów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 07 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że Gmina na realizację usług montażu zestawów solarnych będzie zawierała umowy cywilnoprawne z mieszkańcami. Gmina zawrze z mieszkańcami umowy na podstawie, których mieszkańcy będą zobowiązani do dofinansowania kolektorów słonecznych. Udział mieszkańców w inwestycji, o której mowa we wniosku będzie dobrowolny. Wpłaty mieszkańców, którzy będą uczestniczyli w projekcie, będą miały charakter obowiązkowy. Mieszkańcy będą zobowiązani do udostępnienia nieruchomości w związku z instalacją kolektorów słonecznych. Przez okres trwałości projektu, kolektory będą stanowiły własność Gminy i będą użyczone mieszkańcom. Po upływie okresu trwałości projektu kolektory zostaną przekazane na własność mieszkańcom, za kwotę uprzednio uiszczonego przez mieszkańców dofinansowania. W związku z przeniesieniem prawa własności kolektorów słonecznych mieszkańcy nie będą ponosić dodatkowych opłat.

Gmina zawrze z mieszkańcami umowy, na podstawie których mieszkańcy będą zobowiązani do dofinansowania kolektorów słonecznych.

Gmina ogłosiła przetarg na wykonanie inwestycji, podpisze umowę z wykonawcą, który na podstawie umowy z Gminą dokona montażu kolektorów słonecznych. Gmina dokona odbioru prac wykonanych przez Wykonawcę, dokona zapłaty za wykonane prace. Rozliczy projekt z instytucją udzielającą dofinansowania na realizację projektu. Będzie ewentualnie dochodziła roszczeń z gwarancji udzielonej przez Wykonawcę. Przez okres trwałości projektu kolektory będą stanowiły własność Gminy i będą użyczone mieszkańcom. Po upływie okresu trwałości projektu kolektory zostaną przekazane na własność mieszkańcom, za kwotę uprzednio uiszczonego przez mieszkańców dofinansowania.

Gmina zamierza wykonać kolektory słoneczne na nieruchomościach mieszkańców, którzy dokonają wpłaty dofinansowania. Gmina nie zamierza wykonywać kolektorów słonecznych na nieruchomościach mieszkańców, którzy nie dokonają wpłaty dofinansowania.

Kolektory słoneczne będą wykonane na budynkach mieszkalnych nieprzekraczających 300 m². Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²,

(art. 41 ust. 12a, 12b ustawy o podatku od towarów i usług).

Kolektory słoneczne będą wykonane na budynkach mieszkalnych nieprzekraczających 300 m². Zgodnie z podaną definicją budynki, na których mają być wykonane usługi związane z montażem kolektorów słonecznych, zalicza się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

• obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
  

• budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
  

• budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;
  

• budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego;
  

• robotach budowlanych - należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;
  

• przebudowie - należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego,
  

• remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 1, 2, 2a, 6, 7, 7a, 8 ustawy Prawo budowlane).
  
  

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 27 ustawy Prawo budowlane instalacje cieplne stanowią roboty budowlane, do wykonania których nie jest konieczne uzyskanie pozwolenia budowlanego i nie są objęte zgłoszeniem.

Remont oznacza zespół czynności, w wyniku których przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. Istotą remontu są więc wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy w istniejącym obiekcie budowlanym lub lokalu mieszkalnym. Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku.

Gmina zawarła 28 grudnia 2016 r. z Województwem … umowę o dofinansowanie projektu „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014 - 2020 Osi Priorytetowej 4 Energia Przyjazna Środowisku Działania 4.1 Wsparcie Wykorzystania OZE. W przypadku gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, nie przystąpiłaby do realizacji inwestycji.

Dofinansowanie otrzymane w ramach RPO przeznaczone będzie na pokrycie ogólnych kosztów inwestycji, w tym: zakup i montaż kolektorów słonecznych, opracowanie studium wykonalności projektu, opracowanie dokumentacji technicznej, nadzór inwestorski, zarządzanie projektem i promocja projektu.

W przypadku gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, nie przystąpiłaby do realizacji inwestycji. W sposób oczywisty dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 wpływa na realizację inwestycji i wysokość wpłat mieszkańców, które są mniejsze (im większe dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, tym mniejsze wpłaty mieszkańców). Dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 wynosi maksymalnie 85% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Wkład własny Gminy wynosi nie mniej niż 15% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Na pokrycie wkładu własnego Gmina otrzyma wpłaty mieszkańców na nieruchomościach, których będą instalowane kolektory słoneczne.

Na każdy zestaw kolektorów słonecznych o takiej samej ilości paneli Gmina otrzyma jednakowe dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020. Również każdy mieszkaniec będzie wpłacał taką samą kwotę dofinansowania na każdy zestaw kolektorów słonecznych o takiej samej ilości paneli. Większa ilość nieruchomości spowoduje, że dofinansowanie kwotowo będzie wyższe, ale procentowo jednakowe dla każdego zestawu kolektorów słonecznych o takiej samej ilości paneli.

Wpłaty mieszkańców 15% kosztów kwalifikowanych, będą wchodziły w zakres wkładu własnego beneficjenta (Gminy) w realizacji inwestycji. Pozostałą część Gmina otrzyma z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020. Gmina nie wyklucza, że w przypadku otrzymania interpretacji podatkowej wskazującej, że dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …, podlega opodatkowaniem podatkiem VAT, koszty podatku VAT od dofinansowania pokryje Gmina.

Nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu mają służyć mieszkańcom Gminy … do przygotowywania ciepłej wody użytkowej w budynkach mieszkalnych, w budynkach tych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza.

Umowy z firmami dokonującymi usług montażu kolektorów słonecznych będzie zawierała Gmina ….

Gmina ogłosiła przetarg nieograniczony na dostawę i montaż kolektorów słonecznych na nieruchomościach mieszkańców na terenie Gminy … i te czynności wykona wykonawca wybrany w przetargu. Gmina przekaże w użyczenie kolektory słoneczne właścicielom nieruchomości. Po upływie trwałość projektu (5 lat od ostatniej płatności dofinansowania z Urzędu Marszałkowskiego) Gmina przekaże kolektory słoneczne na własność właścicielom nieruchomości.

Gmina w umowach, które zawrze z mieszkańcami zamierza wprowadzić zapisy umożliwiające odstąpienie przez Gminę od umowy na wypadek niedokonania wpłaty przez mieszkańca.

Projekt jest realizowany przez Gminę kompleksowo. Gmina przygotowuje, nadzoruje, koordynuje wszystkie działania podmiotów zewnętrznych, które uczestniczą w realizacji projektu. Wydatki poniesione przez Gminę nie będą refakturowane.

Czynność montażu kolektorów słonecznych klasyfikowana jest jako świadczenie usług. Klasyfikacja statystyczna czynności objętych montażem kolektorów słonecznych, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU): 43.22.12.0 Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Powyższa klasyfikacja statystyczna dotyczy czynności wykonywanych przez wykonawcę, o którym mowa we wniosku, na rzecz Gminy, jak również przez Gminę na rzecz mieszkańców.

Bieżący nadzór nad przebiegiem prac polegających na wykonaniu przez faktycznego wykonawcę zestawów solarnych, będzie należał do Gminy … w tym do inspektora nadzoru z odpowiednimi uprawnieniami, który będzie zobowiązany do sprawdzania prawidłowości realizacji zadania. Do odbioru końcowego i podpisania protokołu odbioru końcowego będzie upoważniona Gmina … przy udziale inspektora nadzoru i wykonawcy prac inwestycyjnych.

Wnioskodawca w zakresie realizacji zamówienia na wykonanie usługi montażu kolektorów słonecznych będzie zamawiającym w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych.

Wnioskodawca jako zamawiający wskazał w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia i wzorze umowy z wykonawcą następujący zakres prac:

1. dostawa i montaż w oparciu o posiadaną dokumentację techniczną 437 zestawów kolektorów słonecznych wraz z konstrukcją dostosowaną do miejsca montażu,
2. posadowienie podgrzewacza c.w.u.,
3. podłączenie podgrzewacza c.w.u. do istniejącej instalacji c.w.u.,
4. wykonanie instalacji łączącej kolektory z podgrzewaczem c.w.u.,
5. montaż armatury, zespołu pompowego, naczyń przeponowych i pozostałych elementów wg schematu technologicznego,
6. instalacja układu sterującego,
7. wykonanie płukania oraz prób ciśnieniowych instalacji,
8. napełnienie instalacji,
9. uruchomienie instalacji,
10. uzupełnienie ubytków ścian, stopów, uszczelnienie pokrycia dachowego po przejściach przewodów,
11. wykonanie przewodów instalacji c.o. oraz wody zimnej i ciepłej niezbędnych do podłączenia z projektowanym systemem solarnym,
12. przeszkolenie użytkowników co do zasad prawidłowej eksploatacji wykonanych instalacji solarnych wraz z opracowaniem szczegółowych instrukcji obsługi i ich przekazaniem użytkownikom,
13. zainstalowanie w kolektorach modułów pozwalających na późniejsze objęcie ich systemem zarządzania energią.
    
    

Gmina ogłosiła przetarg nieograniczony na dostawę i montaż kolektorów słonecznych na nieruchomościach mieszkańców na terenie Gminy … i te czynności wykona wykonawca wybrany w przetargu. Przetarg jest obecnie na etapie wyboru najkorzystniejszej oferty. Z wykonawcą nie została jeszcze podpisana umowa. Prawdopodobnie wykonawca będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazuje na to kwota jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zmówienia: 4.462.938 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(we wniosku oznaczone jako nr 1) Czy otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będą wykonywane zestawy solarne będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

(we wniosku oznaczone jako nr 2) Czy otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będą wykonywane zestawy solarne będą opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8% VAT w przypadku gdy zestawy solarne będą wykonywane na budynkach mieszkalnych?

(we wniosku oznaczone jako nr 5) Czy przekazanie przez Gminę na rzecz mieszkańców po 5 latach, po upływie okresu trwałości projektu, prawa własności zestawów solarnych, za kwotę wkładu własnego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Ad. 1

W ocenie Gminy otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będą wykonywane zestawy solarne będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy podatnik działając w imieniu własnym, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Wpłaty, które Gmina otrzyma od mieszkańców, stanowią wkład w kosztach budowy instalacji solarnych, dotyczyć będą usługi montażu instalacji. Wpłaty mieszkańców będą pozostawały w bezpośrednim związku ze świadczeniem realizowanym przez Gminę. Pomiędzy wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do usługi montażu instalacji solarnych zachodzi bezpośredni związek. Wnioskodawca zawierając umowy na montaż instalacji staje się świadczącym usługi. Wpłaty stanowią wynagrodzenie, w związku z otrzymaniem którego po stronie Gminy powstanie obowiązek podatkowy. Dokonane wpłaty będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

W ocenie Gminy otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będą wykonywane zestawy solarne będą opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8% VAT w przypadku gdy zestawy solarne będą wykonywane na budynkach mieszkalnych.

Stawka podatku VAT wnosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 stawka wynosi 7%. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych z zastrzeżeniem ust. 12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonym w ust. 12a nie zalicza się: 1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² 2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia przekracza 150 m². W okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 wynosi 8% (art. 41 ust. 1, ust. 2, ust. 12, 12a, 12b, art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług). W stosunku do wpłat właścicieli nieruchomości, którym Gmina dokona montażu instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych o powierzchni nie przekraczającej 300 m² spełnione będą przesłanki do zastosowania 8% stawki VAT.

Ad 5

Przekazanie przez Gminę na rzecz mieszkańców po 5 latach, po upływie okresu trwałości projektu, prawa własności zestawów solarnych, za kwotę wkładu własnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina zobowiąże się do świadczenia mającego na celu montaż instalacji solarnych po okresie 5 lat, po upływie okresu trwałości projektu. Instalacje zostaną przekazane właścicielom nieruchomości za kwotę wniesionego wkładu własnego. Przeniesienie przez Gminę własności instalacji solarnych na właścicieli nieruchomości nie będzie stanowiło odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu, ale będzie wchodziło w skład usługi świadczonej przez Gminę na rzecz właścicieli nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem polegającym na tym, że fakturą dokumentującą zapłatę jest faktura dokumentująca uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług, natomiast w pozostałych przypadkach faktura zawsze dokumentuje czynność, a nie płatność, gdyż opodatkowaniu podlega właśnie czynność.

Jak wyżej wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Jednocześnie wskazać należy, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług, a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

W niniejszej sprawie czynnością, jaką Wnioskodawca dokona na rzecz mieszkańca, będzie – zgodnie z zawartą umową cywilnoprawną – usługa montażu zestawów solarnych. Gmina zawrze z mieszkańcami umowy na podstawie, których mieszkańcy będą zobowiązani do dofinansowania kolektorów słonecznych. Wpłaty mieszkańców, którzy będą uczestniczyli w projekcie, będą miały charakter obowiązkowy. Mieszkańcy będą zobowiązani do udostępnienia nieruchomości w związku z instalacją kolektorów słonecznych. Przez okres trwałości projektu, kolektory będą stanowiły własność Gminy i będą użyczone mieszkańcom. Po upływie okresu trwałości projektu kolektory zostaną przekazane na własność mieszkańcom, za kwotę uprzednio uiszczonego przez mieszkańców dofinansowania. W związku z przeniesieniem prawa własności kolektorów słonecznych mieszkańcy nie będą ponosić dodatkowych opłat.

W kontekście ww. okoliczności należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców pozostają w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na rzecz tychże mieszkańców. Wpłaty wnoszone przez mieszkańców nie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania usługi polegającej na montażu zestawów solarnych. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca. Należy również zauważyć, że stosowanie do art. 8 ust. 2a ustawy, Wnioskodawca zawierając umowy na montaż zestawów solarnych, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty dokonywane przez mieszkańców na poczet wykonania przez Wnioskodawcę przedmiotowej usługi stanowią wynagrodzenie, w związku z otrzymaniem którego po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, stanowią zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie okresu trwałości projektu.

W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu zestawów solarnych dotyczą usługi montażu tych zestawów na budynkach mieszkalnych prywatnych, co wskazuje, że świadczenia, co do których Wnioskodawca zobowiązał się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym „W ocenie Gminy otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będą wykonywane zestawy solarne będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług”, należało uznać za prawidłowe.

Jak wyżej wskazano, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Zatem wpłaty dokonywane przez mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu zestawów solarnych, stanowić będą zapłatę za wykonanie konkretnej czynności tj. usługi montażu zestawów solarnych. Mając powyższe na uwadze w odniesieniu do kwestii stawki podatku VAT dla czynności montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m², wskazać należy, iż podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosowanie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – według art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12 ustawy, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma zatem fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym), a także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Nadto w celu ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług montażu zestawów solarnych, należy ustalić czy dokonywane są one w ramach remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wskazać przy tym należy, że przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów Prawa budowlanego oraz powszechnego rozumienia.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 ww. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Przez przebudowę, zgodnie z pkt 7a tego artykułu, należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Z kolei definicja remontu została zawarta w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja w rozumieniu przyjętym w języku polskim powszechnie oznacza ulepszenie, podwyższenie wartości technicznej, czy też użytkowej, podwyższenie standardu, unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części.

Natomiast w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2017 r., poz. 130), znajduje się określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (art. 2 pkt 2), którym jest między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych.

Co prawda, ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym, to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu, jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, jak i na gruncie prawa podatkowego.

Z kolei „montaż”, zgodnie ze Współczesnym słownikiem języka polskiego (red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), oznacza „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”. Natomiast „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Dodatkowo należy wskazać, że stosownie do przepisów cyt. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji, do pozostałych usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wynika, że kolektory słoneczne będą wykonane na budynkach mieszkalnych nieprzekraczających 300 m². Budynki, na których mają być wykonane usługi związane z montażem kolektorów słonecznych, zalicza się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Kolektory słoneczne będą usytuowane na budynkach mieszkalnych, nieprzekraczających 300 m² zaliczanych według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych 11 - budynki mieszkalne - 111 budynki mieszkalne jednorodzinne.

Mając na uwadze wskazane okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku, gdy montaż zestawów solarnych będzie wykonany na budynkach mieszkalnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m² w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, a budynki te stanowią obiekty budowlane zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy, to ww. czynności będą opodatkowane 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym „W ocenie Gminy otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będą wykonywane zestawy solarne będą opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8% VAT w przypadku gdy zestawy solarne będą wykonywane na budynkach mieszkalnych”, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przez Gminę na rzecz mieszkańców prawa własności zestawów solarnych, należy zauważyć, iż do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na rzecz mieszkańców przez Wnioskodawcę w ramach projektu trzeba odnieść się w sposób całościowy. Działania Gminy polegające na przeniesieniu prawa własności zestawów solarnych na rzecz mieszkańców, zgodnie z zawartymi umowami, wykonywane po upływie 5 lat, nie stanowią odrębnej czynności. Zatem w przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest samo przekazanie przez Gminę po upływie 5 lat prawa własności przedmiotowych zestawów solarnych lecz świadczenie przez Gminę usługi montażu tych zestawów, której zakończenie nastąpi – jak wyżej wskazano - po upływie 5 lat, tj. po upływie okresu trwałości projektu. Po upływie 5 lat Gmina przekaże zestawy solarne na własność właścicielowi nieruchomości za kwotę wniesionego wkładu własnego. W dniu przeniesienia własności zestawów solarnych właściciel nieruchomości nie będzie ponosił na rzecz Gminy żadnych innych kosztów.

Przeniesienie zatem przez Gminę własności zestawów solarnych na mieszkańców nie będzie stanowić odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale będzie elementem całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców.

Jednocześnie należy wskazać, iż przekazanie przez Gminę zestawów solarnych właścicielom, na rzecz których zostały wybudowane nie będzie stanowić nieodpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy wskazać, że przekazanie przez Gminę własności zestawów solarnych na rzecz mieszkańców po 5 letnim okresie użytkowania nie będzie stanowiło odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale będzie elementem całościowej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców.

W konsekwencji, po opodatkowaniu wpłat dokonanych przez mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu zestawów solarnych, czynność przekazania przez Gminę na rzecz mieszkańców prawa własności zestawów solarnych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym „Przekazanie przez Gminę na rzecz mieszkańców po 5 latach, po upływie okresu trwałości projektu, prawa własności zestawów solarnych, za kwotę wkładu własnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT”, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT wpłat mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach usługi montażu zestawów solarnych,
  

• stawki podatku VAT dla czynności montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m²,
  

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przez Gminę na rzecz mieszkańców prawa własności zestawów solarnych.
  
  

Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.