Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.143.2017.1.MPŁ
z 11 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 7 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa do majątku osobistego wspólnika Spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa do majątku osobistego wspólnika Spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi wraz ze wspólnikiem działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej która jest czynnym podatnikiem VAT. Rozliczanie następuje na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Działalność gospodarcza wspólników polega na prowadzeniu dwóch pubów w postaci barek przycumowanych na stałe na rzece. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności przeważającą działalnością gospodarczą jest transport wodny śródlądowy pasażerski. Ponadto, z racji przedmiotu działalności obejmuje ona także sprzedaż detaliczną z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych.

Majątek Spółki, który w chwili sporządzania niniejszego wniosku jest amortyzowany to:

1. Barka nr 1
2. Barka nr 2
3. Bar piwny
4. Zmywarka

Pozostałe składniki majątku zostały na bieżąco zamortyzowane po ich zakupie.

W ocenie Wnioskodawcy podkreślenia wymaga, iż każda z barek – Barka nr 1 i Barka nr 2 – stanowią niezależny przedmiot działalności, tj. pub. Każda z nich posiada bowiem indywidualizującą nazwę, a także w zasadzie stanowi zupełnie niezależny, w pełni wyposażony i zorganizowany pub.

Zgodnie z definicją słownikową poprzez „pub” należy rozumieć lokal gastronomiczny, w którym podaje się przede wszystkim piwo i zakąski (vide: Wielki Słownik Języka Polskiego). Dla osoby trzeciej każda z barek – pubów może stanowić zupełnie niezależny przedmiot działalności gospodarczej, w pełni spełniający słownikową definicję pubu.

Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem zamierzają rozwiązać zawiązaną wspólnie spółkę cywilną.

Jednakże, przed jej rozwiązaniem wraz ze wspólnikiem zamierzają przenieść nieodpłatnie na rzecz Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w postaci Barki nr 2 wraz z wyposażeniem) do działalności Wnioskodawcy, który będzie ją kontynuował, będąc czynnym podatnikiem VAT w swojej jednoosobowej firmie.

Wnioskodawca założył indywidualną działalność gospodarczą w dniu 15 października 1995 r. i prowadzi ją do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W zakresie swojej działalności Wnioskodawca ma również obszar działania spółki cywilnej.

Zaznaczenia wymaga, że ewidencja zdarzeń gospodarczych jest prowadzona na bieżąco i jest możliwe przyporządkowanie należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która będzie przedmiotem przeniesienia. Zgodnie z art. 552 K.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wnioskodawca wskazuje, iż przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmie m.in.:

• oznaczenie przedsiębiorstwa.
• ruchomości, w tym urządzenia, materiały oraz prawa do ruchomości
• wierzytelności i środki pieniężne

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy czynność nieodpłatnego przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa przed jego rozwiązaniem do istniejącej jednoosobowej działalności jednego ze wspólników, tj. Wnioskodawcy, który kontynuować będzie działalność pod tą samą nazwą, nie wpłynie na powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego od tej czynności w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przed rozwiązaniem spółki cywilnej do jednoosobowej działalności wspólnika nie wpłynie na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po jego stronie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500zl,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższej regulacji bezsprzecznie wynika, że przychód podlegający opodatkowaniu powstaje m.in. w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku w określonych przypadkach.

Przez pojęcie odpłatnego zbycia należy rozumieć każdy przypadek przeniesienia własności składnika majątku w zamian za wynagrodzenie. Takim odpłatnym zbyciem będzie przede wszystkim sprzedaż, ale także wszelkie inne postaci przeniesienia własności rzeczy lub praw na inny podmiot w zamian za wynagrodzenie. Odpłatność ta nie musi być wyrażona w pieniądzu, może przyjmować także formę rzeczową bądź innego świadczenia w naturze. Zbycie nieodpłatne, nie jest więc źródłem przychodu (vide: Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, PIT. Komentarz, wyd. V, LEX 2015).

W świetle ww. przepisów, samo przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – z „majątku” spółki cywilnej, t. j. w istocie z majątku wspólników tej spółki, objętego współwłasnością łączną do majątku jednego ze wspólników, nie powoduje powstania przychodu po stronie tego wspólnika. Odpłatne zbycie to przeniesienie własności rzeczy lub przeniesienie praw na inną osobę za odpłatnością. Formą odpłatnego zbycia będzie przede wszystkim przeniesienie własności rzeczy lub praw w wykonaniu umowy sprzedaży lub zamiany.

W przypadku nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa przez wspólników spółki cywilnej na rzecz Wnioskodawcy (jednego ze wspólników spółki cywilnej), po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika spółki cywilnej nie powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W szczególności zauważyć należy, iż po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże, co do zasady, powstanie przychodu z tego źródła z odpłatnym zbyciem składników majątku wykorzystywanych w tej działalności.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Nie ulega więc wątpliwości, że opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki cywilnej obojętna podatkowo, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U z 2017 poz. 459 z późn. zm.) przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług, przy czym domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość (art. 861 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego). Wniesiony wkład może być pieniężny lub niepieniężny. Z chwilą przeniesienia własności rzeczy na wspólników staje się ona majątkiem wspólnym wszystkich wspólników.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi wraz ze wspólnikiem działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej która jest czynnym podatnikiem VAT. Rozliczanie następuje na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Majątek Spółki, który w chwili sporządzania niniejszego wniosku jest amortyzowany to:

1. Barka nr 1
2. Barka nr 2
3. Bar piwny
4. Zmywarka

Pozostałe składniki majątku zostały na bieżąco zamortyzowane po ich zakupie.

W ocenie Wnioskodawcy podkreślenia wymaga, iż każda z barek – Barka nr 1 i Barka nr 2 – stanowią niezależny przedmiot działalności, tj. pub. Każda z nich posiada bowiem indywidualizującą nazwę, a także w zasadzie stanowi zupełnie niezależny, w pełni wyposażony i zorganizowany pub.

Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem zamierzają rozwiązać zawiązaną wspólnie spółkę cywilną.

Jednakże, przed jej rozwiązaniem wraz ze wspólnikiem zamierzają przenieść nieodpłatnie na rzecz Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w postaci Barki nr 2 wraz z wyposażeniem) do działalności Wnioskodawcy, który będzie ją kontynuował, będąc czynnym podatnikiem VAT w swojej jednoosobowej firmie.

Wnioskodawca założył indywidualną działalność gospodarczą w dniu 15 października 1995 r. i prowadzi ją do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W zakresie swojej działalności Wnioskodawca ma również obszar działania spółki cywilnej.

Zaznaczenia wymaga, że ewidencja zdarzeń gospodarczych jest prowadzona na bieżąco i jest możliwe przyporządkowanie należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która będzie przedmiotem przeniesienia. Zgodnie z art. 552 K.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wnioskodawca wskazuje, iż przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmie m.in.:

• oznaczenie przedsiębiorstwa.
• ruchomości, w tym urządzenia, materiały oraz prawa do ruchomości
• wierzytelności i środki pieniężne

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie wskazanych we wniosku składników majątku z majątku spółki cywilnej do majątku osobistego jej wspólników nie powoduje powstania przychodu. W sytuacji tej co prawda dochodzi do przekazania ww. składników majątku spółki do majątku osobistego wspólników, jednak z uwagi na brak odpłatności takiego przesunięcia nie może ono zostać uznane za „odpłatne zbycie”, o którym mowa w wyżej przytoczonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, otrzymanie przez Wnioskodawcę – w związku z nieodpłatnym przekazaniem z działalności gospodarczej Spółki cywilnej – składników majątku (tj. zorganizowanej części przedsiębiorstwa) nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, iż tut. organ nie dokonał weryfikacji dopuszczalności i skuteczności prawnej nieodpłatnego przekazania składników majątku wspólnego wspólników objętych umową spółki cywilnej, jednemu ze wspólników, przed rozwiązaniem spółki cywilnej. Kwestii tych bowiem nie regulują przepisy prawa podatkowego lecz przepisy Kodeksu cywilnego, które nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Ponadto tut. organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.