Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.108.2017.1.AW
z 30 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 10 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku złożonym przez:

1. Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
2. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych (PKPiR). Wnioskodawca jest płatnikiem VAT. Wnioskodawca jest także udziałowcem w spółce cywilnej, której przedmiot działalności jest tożsamy z prowadzoną działalnością gospodarczą i są to:

• usługi pośrednictwa turystycznego (PKD 79.11.B),
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z).

Ponadto Wnioskodawca jest udziałowcem w spółce jawnej, która zajmuje się:

• wytwarzaniem energii elektrycznej (35.11.Z),
• wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z).

W dniu 20 czerwca 2011 r. Wnioskodawca dokonał zakupu w udziale ½ części nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Nieruchomość ta nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, nie była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, ani nie była wprowadzona do majątku spółek. Spółki w żaden sposób nie korzystały z gruntu, nie był on też przedmiotem wynajmu. Zakup nieruchomości został dokonany do majątku osobistego podatnika.

W roku 2017 Wnioskodawca zamierza sprzedać opisaną nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości będzie mógł korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych,

przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ od końca roku jej nabycia minęło pięć lat. Zbycie nastąpi z majątku prywatnego. Wątpliwość dotyczy uznania gruntu za związaną z prowadzoną działalnością, bowiem przedmiot działalności Wnioskodawcy dotyczy obrotu nieruchomościami, a dokładniej związany jest z wynajmem posiadanych lokali mieszkalnych i użytkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy kluczowe znaczenie ma charakter posiadanego gruntu, jego faktyczne wykorzystanie, a nie tylko hipotetyczna możliwość wykorzystania go w prowadzonej działalności gospodarczej. Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej na opisanym gruncie nigdy nie nastąpiło, nie był nigdy wynajmowany, ani nawet oferowany do wynajmu  bezpośredni związek zakupionego gruntu z wykonywaną działalnością nie istnieje.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że istnienie hipotetycznego, pośredniego związku z wykonywanymi usługami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie powinno pozbawiać podatnika prawa do zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zakup i posiadanie nieruchomości zawsze miało charakter prywatny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy, odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:


• pozarolnicza działalność gospodarcza;
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:




1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia ww. nieruchomości i praw majątkowych przed
upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast art. 10 ust. 3 przywołanej ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W odniesieniu do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do treści art. 14 ust. 1 tej ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio

Z zestawienia powyższych przepisów wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c) ustawy, spełnione powinny zostać (co najmniej) dwie (podstawowe) przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W przypadku zatem, gdy co najmniej jedna powyższych przesłanek nie zostanie spełniona, przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2011 r. stał się współwłaścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Nieruchomość ta nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy i (stosownie do wskazania Wnioskodawcy) nie była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą/nie została wprowadzona do majątku spółek. Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem wynajmu, a nabycie nastąpiło do majątku osobistego. Wnioskodawca ponadto wskazał, że:

• prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi pośrednictwa turystycznego (PKD 79.11.B) oraz wynajmem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z),
• jest wspólnikiem w spółce cywilnej (tożsamy zakres działalności),
jest wspólnikiem spółki jawnej (zakres działalności opisany na wytwarzanie energii elektrycznej (PKD 35.11.Z) oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z)).

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz przedstawione w sprawie zdarzenie, stwierdzić należy, iż odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż, jak wynika z wniosku, zbycie nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a przy tym wskazana we wniosku nieruchomość nie mieści się w katalogu składników majątku ujętym w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowy grunt (stosownie do zawartego we wniosku wskazania) nie był/nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i nie jest wykorzystywany dla jej potrzeb. Wnioskodawca nie wprowadził go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a samego zakupu dokonał do majątku osobistego. Rzeczona nieruchomość nie stanowi majątku Spółek. Z wniosku nie wynika przy tym, by został nabyty w celu odsprzedaży w ramach działalności.

Ze względu na wyżej wskazane okoliczności, stwierdzić należy, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe przedmiotowej sprzedaży należy oceniać w kontekście spełnienia przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści wskazanego artykułu bieg określonego w nim pięcioletniego terminu rozpoczyna się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa własności nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, iż nabycia dokonano w 2011 roku. Z powyższych względów planowane odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy z uwagi na upływ wskazanego w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy terminu.

Reasumując, jeżeli będąca przedmiotem wniosku nieruchomość nie była nabyta w celu jej odsprzedaży, nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i nie została wniesiona do spółek, których udziałowcem jest Wnioskodawca, to jej odpłatne zbycie (w zakreślonych niniejszym wnioskiem okolicznościach) nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Sprzedaż opisanej nieruchomości należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji planowane w 2017 roku odpłatne zbycie nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy organ informacyjnie wskazuje, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tutejszy organ nie jest uprawniony do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego w oparciu o inne (niż wynikające z właściwości rzeczowej) akty prawne z zakresu materii podatkowej. Z tego też względu niniejsze rozstrzygnięcie wywołuje skutki prawne wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych  nie stanowi podstawy do weryfikacji decyzji organów podatkowych wydanych na podstawie innych, niż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, uregulowań. Wydana indywidualna interpretacja koncentruje się wyłącznie na określeniu skutków podatkowych zaistniałych w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości gruntowej, nie rozstrzyga natomiast, czy opisana nieruchomość rzeczywiście wypełnia przedstawione we wniosku kryteria, które to (w rozumieniu definicji legalnych zawartych w odrębnych przepisach) mogą stanowić decydującą podstawę dla wydania decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego przez wójta/burmistrza (prezydenta miasta). Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.