Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.136.2017.1.PW
z 28 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podlegania opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym usług świadczonych przez zagraniczny podmiot – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podlegania opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym usług świadczonych przez zagraniczny podmiot.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie szeroko rozumianych usług marketingowych i reklamowych, działającym zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych. Wobec powyższego Wnioskodawca rozpoczął nawiązywanie współpracy z osobami, które przebywać mają za granicą w charakterze przedstawiciela Wnioskodawcy, a ich podstawowym zadaniem ma być reprezentowanie Wnioskodawcy na rynkach zagranicznych, poszukiwanie potencjalnych klientów, kojarzenie ich z Wnioskodawcą, podejmowanie działań mających na celu nawiązanie relacji biznesowych pomiędzy Wnioskodawcą a zagranicznymi podmiotami, finalizacja umów, jak również szeroko rozumiane koordynowanie działań Wnioskodawcy na danym rynku.

Jednym z pierwszych państw, w którym Wnioskodawca "umieścił" swojego przedstawiciela są Zjednoczone Emiraty Arabskie. W pierwszej kolejności Wnioskodawca samodzielnie zrekrutował osobę znającą realia tamtejszego rynku usług marketingowych i reklamowych oraz posiadającą szerokie kontakty w tej branży i z uwagi na ten fakt, jak również ze względu na doświadczenie oraz predyspozycje tej osoby podjął decyzję, by to właśnie ona została jego przedstawicielem we wskazanym państwie. Wobec powyższego Wnioskodawca, na podstawie odpłatnej umowy, nawiązał współpracę z tamtejszym podmiotem będącym odpowiednikiem polskiej agencji pracy, który to podmiot w oparciu o miejscowe przepisy zatrudnia osobę zrekrutowaną i wskazaną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca w pełni pokrywa przy tym wynagrodzenie przedstawiciela na podstawie faktury wystawianej przez zatrudniającą go agencję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które są świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zagraniczny podmiot zatrudniający osobę wskazaną przez Wnioskodawcę, podlegają opodatkowaniu tzw. „podatkiem u źródła”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej jako: „uCIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy usługi świadczone przez zagraniczny podmiot, zatrudniający formalnie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich osobę wskazaną przez Wnioskodawcę, nie są opodatkowane tzw. "podatkiem u źródła".

Zgodnie z art. 3 ust. 2 uCIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez tych podatników uważa się m.in. dochody z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia (art. 3 ust. 3 pkt 5 uCIT). Jak wynika z art. 3 ust. 5 uCIT. za dochody (przychody), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 uCIT uważa się zasadniczo m.in przychody wymienione w art. 21 ust. 1 uCIT, w tym również przychody wskazane w pkt 2a tego przepisu.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, z tytułu świadczonych przez tych podatników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze pobiera się podatek dochodowy w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu (art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT).

Zestawienie powyższych regulacji prowadzi zatem do jednoznacznego wniosku, iż wypłaty, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT implikują powstanie przychodu na terytorium Polski. Przepis ten wprowadza przy tym konstrukcję „podatku u źródła”, którego istota sprowadza się do konieczności pobrania i odprowadzenia przez płatnika w Polsce podatku od przychodu uzyskiwanego przez zagranicznego podatnika.

We wskazanym wyżej przepisie wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, do potrącenia i zapłaty, którego zobowiązany jest podmiot polski wypłacający dane należności. Konstrukcja "podatku u źródła" została przy tym przewidziana przez ustawodawcę w odniesieniu do ściśle określonych usług zlecanych przez podmiot krajowy zagranicznemu kontrahentowi oraz do usług o podobnym do nich charakterze. Opodatkowanie przychodów w warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT ma zatem charakter wyjątkowy, co powoduje, że wskazane w tym przepisie usługi powinny być interpretowane zawężająco. Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy użycie sformułowania „świadczenia o podobnym charakterze” nie oznacza, iż katalog usług wymienionych w powyższym przepisie ma charakter otwarty. Za świadczenia o podobnym charakterze należy bowiem uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych wprost w treści ustawy. Innymi słowy, aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, powinno ono spełniać takie same przesłanki albo skutkować takimi samymi prawami i obowiązkami dla stron, jak w przypadku usług wymienionych wprost w treści tej regulacji. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługi świadczone na jego rzecz przez zagraniczny podmiot nie mieszczą się w kategorii usług określonych w tym przepisie. Sprowadzają się one bowiem do typowego pośrednictwa handlowego polegającego na reprezentowaniu Wnioskodawcy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, wyszukiwaniu potencjalnych inwestorów dla Wnioskodawcy, podejmowaniu działań mających na celu nawiązanie relacji biznesowych pomiędzy Wnioskodawcą oraz zagranicznymi podmiotami, finalizacji umów oraz koordynowaniu ewentualnej dalszej współpracy z tymi podmiotami.

Usługi wskazane wyżej świadczone są za pośrednictwem zagranicznego podmiotu, z ramienia którego wszelkie obowiązki wynikające z zawartego zlecenia realizuje osoba wskazana przez samego Wnioskodawcę, uprzednio przez niego zrekrutowana i wyselekcjonowana spośród wielu kandydatów. Usługi świadczone przez agencję na rzecz Wnioskodawcy z całą pewnością nie mogą zostać uznane za usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, które w myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT podlegają opodatkowaniu "podatkiem u źródła". Wnioskodawca nie zlecił bowiem zagranicznemu podmiotowi poszukiwania pracownika o określonym profilu (umiejętnościach, doświadczeniu itp.), a przecież na tym polega usługa rekrutacji i pozyskiwania pracowników. W niniejszej sprawie Wnioskodawca sam przeprowadził już czynności zmierzające do znalezienia i „pozyskania” osoby spełniającej wszelkie wymagania, by sprostać zadaniom, które w przyszłości mają być jej stawiane, a tym samym skutek w postaci zrekrutowania odpowiedniego pracownika istniał już w momencie nawiązania współpracy z agencją.

Usługi te nie mieszczą się również w żadnej z pozostałych kategorii usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, co oznacza, że wypłata wynagrodzenia z tytułu nabytej usługi pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

W przypadku usług pośrednictwa handlowego - bowiem taki właśnie charakter mają zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone na jego rzecz przez podmiot zagraniczny - dochodzić będzie do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: Wnioskodawcą, kontrahentem zagranicznym oraz potencjalnym klientem zainteresowanym nawiązaniem kontaktów handlowych z Wnioskodawcą. Ich istotą jest doprowadzenie do zawierania umów przez Wnioskodawcę ze wskazanym klientem, w przeciwieństwie np. do usług doradczych czy też usług badania rynku, które ukierunkowane są na pozyskanie przez zlecającego usługę określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Zgodnie bowiem z definicją słownikową (za Słownikiem Języka Polskiego PWN), za „pośrednictwo” uważa się:

• działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron;
• kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, nabywane usługi nie powinny być również kwalifikowane do kategorii usług reklamowych, których celem jest przede wszystkim informowanie ogółu odbiorców o istnieniu danego produktu, prezentowanie jego właściwości itp. W przeciwieństwie do takich usług przedmiotowe świadczenie w zakresie reprezentowania Wnioskodawcy i pośrednictwa w nawiązywaniu relacji biznesowych ma służyć osiągnięciu innego celu, a mianowicie zawieraniu kontraktów handlowego pomiędzy Wnioskodawcą i jego potencjalnymi klientami. Działania pośrednika nakierowane będą na zapewnienie jak najkorzystniejszych warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami Wnioskodawcy oraz czuwanie nad prawidłowym przebiegiem tej współpracy.

W ocenie organów podatkowych tego typu usługi jak opisane w niniejszym wniosku nie podlegają opodatkowaniu "podatkiem u źródła", a tym samym nie powstaje w ich przypadku konieczność zarówno poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego przez podmiot krajowy, jak również nie istnieje potrzeba sięgania do postanowień odpowiednich umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania czy też pozyskiwania od zagranicznego kontrahenta certyfikatu rezydencji dokumentującego miejsce siedziby dla celów podatkowych (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2013 r., sygn.: IPTPB3/423-351/12-2/GG).

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2011 r. (sygn.: IBPBII/1/415-847/10/AŻ) stwierdził, że „wśród usług wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (będącego odpowiednikiem art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT - przyp. Wnioskodawcy) brak jest usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Usług tych nie można również zakwalifikować - jak wyżej wskazano - do świadczeń o podobnym charakterze wymienionych w pkt 5 tegoż przepisu. W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy usług, tj. jak m.in. doradczych, księgowych, badania rynku, czyli usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi (tutaj wnioskodawcę) z podmiotem trzecim (tutaj firmami zagranicznymi). W przypadku więc usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzecich podmiotów - zlecającego usługę pośrednika oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa umowę ze zleceniodawcą usługi. W świetle powyższego, jako że usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego nie należą do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, to tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.”

Stanowisko takie potwierdził też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-115/08-2/JB), w której stwierdził, iż „usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na rynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.” Analogiczne rozstrzygnięcie wydał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. (sygn.: IBPBI/2/423-914/11/BG).

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2009 (sygn.: ILPB3/423-355/09-6/ŁM) stwierdził, że „usługa pośrednictwa handlowego polegająca na doprowadzeniu do podpisania przez Spółkę Umowy na dostawę kominów do kontrahenta mającego siedzibę w Armenii, przygotowaniu Umowy oraz dokonaniu niezbędnych pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego dla dostarczanych przez Spółkę kominów, a także negocjowaniu warunków sprzedaży, nie została wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również nie ma podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych. Tym samym nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Dokonana przez Spółkę wypłata wynagrodzenia na rzecz podmiotu zagranicznego, nieposiadającego zakładu na terytorium Polski w rozumieniu art. 4a pkt 11 ww. ustawy, z tytułu nabytej usługi pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy. Spółka nie ma więc obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej.”

Co istotne, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2017 roku (sygn.: 0114-KDIP2-1.4010.40.2017.1.PW) wydanej w niemal identycznym stanie faktycznym co przedstawiony w niniejszym wniosku (jedyna różnica w stanach faktycznych przedstawionych w obu wnioskach polega na różnych przedmiotach działalności wnioskodawców, co jednakże pozostaje irrelewantne z punktu widzenia rozstrzygnięcia o zasadniczym przedmiocie niniejszego wniosku), stanowisko analogiczne do prezentowanego przez Wnioskodawcę zostało uznane za prawidłowe.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługi świadczone na jego rzecz przez podmiot zagraniczny, nie podlegają opodatkowaniu tzw. „podatkiem u źródła”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, a tym samym nie powstaje po stronie Wnioskodawcy jako płatnika obowiązek potrącenia podatku na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest tzw. zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4 (art. 3 ust. 5 updop).

Nie budzi zatem wątpliwości, że wszelkie wypłaty, o których mowa w art. 21 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 5 updop, implikują powstanie przychodu na terytorium Polski.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 2a updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20 % przychodów.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej nazwane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje lub dyskwalifikuje daną usługę jako należącą lub nie do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Usługi jakie podmiot zagraniczny świadczy na rzecz Wnioskodawcy, to usługi o charakterze pośrednictwa handlowego (poszukiwanie potencjalnych klientów, kojarzenie ich z Wnioskodawcą, podejmowanie działań mających na celu nawiązanie relacji biznesowych pomiędzy Wnioskodawcą a zagranicznymi podmiotami, finalizacja umów, jak również szeroko rozumiane koordynowanie działań Wnioskodawcy na danym rynku).

Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop brak jest przychodów z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego. Nie sposób tego typu czynności zakwalifikować do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz do świadczeń o podobnym charakterze.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że usługi o charakterze pośrednictwa handlowego nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmiot zagraniczny z tytułu świadczenia usług o charakterze pośrednictwa handlowego nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, a zatem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem u źródła.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Wobec powyższego należy zaznaczyć, że jeżeli elementy stanu faktycznego różnią się od przedstawionych we wniosku (co może zostać ustalone w drodze postępowania dowodowego) to Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z ochrony wynikającej z przepisów Ordynacji podatkowej.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

• z zastosowaniem art. 119a;
  

• w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
  
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.